ระบบฮาเร็มบังคับรักนายเงือกน้อย
เขียนโดย Umlay
วันที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2563 เวลา 14.12 น.
แก้ไขเมื่อ 14 เมษายน พ.ศ. 2563 00.31 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ไข่มังกร
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่ 2
ไข่มังกร
ร่างบางว่ายลงไปตรงกลางก้อนหินนั้นก่อนพยายามยกไข่ใบโตขึ้นสุดกำลัง เงือกสามตนที่กำลังห้ามเงือกมุงถึงกับตกใจ
"เจ้า! นั่นเจ้าจะทำอะไร! ปล่อยมันเสียคาริม่า" เงือกหนุ่มผมสีมะกอกนามว่า ออคัส เอ่ยอย่างร้อนลนพลางว่ายไปกอดเอวเงือกตัวบางแล้วดึงออกมา จนคาริม่าที่ยกไข่ใบโตมาได้เกือบคืบทำมันหลุดมือ คาริม่าดิ้นไปมาส่วนออคัสกลับไปประจำตำแหน่งใช้มือข้างเดียวกอดเอวคาริม่าให้ดิ้นไม่หลุด
"ปล่อย! ปล่อยข้านะ! เจ้าบ้า!" ร่างเล็กร้องโวยวาย ถ้าเขาจะทำภารกิจได้ยังไงถ้ามีคนมาขวางแบบนี้
'แจ้งเตือนภารกิจครับโฮสต์
ภารกิจ : ทำให้เงือกหนุ่มผมสีมะกอกหลงไหลในตัวโฮสต์ เพื่อให้ง่ายต่อการทำภารกิจแรก'
ขะ..ข้าทำไม่เป็น หลงไหลอะไรของเจ้า!
'ในเลเวลง่ายๆ โฮสต์สามารถขอคำแนะนำได้ครับ'
เช่นนั้นข้าก็ต้องการคำแนะนำ
'คำแนะนำ
1. หันไปจุ๊บแก้ม รับคะแนนรับพลังเพิ่ม ใช้เวลาเผลอที่อีกฝ่ายตกใจยกไข่ไป
2. หันไปออดอ้อนแล้วขอความช่วยเหลือจากอีกฝ่าย แต่ไม่อาจคำนาณเวลาคราวๆได้ ไม่แน่ว่าไข่อาจตายได้'
คาริม่าที่คิดใช้คำแนะนำที่สองพลันชะงัก เป็นแบบนี้มิใช่ว่าเขามีอยู่ตัวเลือกเดียวหรืออย่างไร ไม่มีเวลาให้คิดมากแล้ว เขาหันไปจุ๊บแก้มอีกฝ่ายไม่แรงไม่เบามากเกินไป ทันทีที่อีกฝ่ายชะงักตัวแข็งทื่อเขาก็ได้ยินเสียงจากระบบ
'ภารกิจสำเร็จ คุณจะได้รับความแข็งแกร่ง+20 ค่าเสน่ห์+10 และเหรียญเงิน+1'
[STATUS
•£ คาริม่า เอว่าเลนอส
•£ เลเวล 1
•£ ค่าเสน่ห์ 105+
•£ ค่าความแข็งแกร่ง (30/50)
•£ 30 เหรียญเงิน
•£ ค่าความโชคดี 25]
เมื่อได้รับพลังเพิ่มเงือกน้อยไม่รอช้าพุ่งไปที่ไข่มังกรแล้วยกขึ้นว่ายหนีไปทันที เงือกหนุ่มทั้งสามเมื่อตั้งสติๆได้ก็รีบว่ายตามทันที ส่วยเงือกมุงก็แยกย้ายสลายตัวทันทีเพราะมีคนจัดการไปแล้ว
"แฮ่กๆ" คาริม่าใช้ทางลัดว่ายเลี้ยวไปวนมาจนสลัดเงือกทั้งสามตนได้ ตากลมโตสอดส่องมองไปรอบๆเมื่อไม่เห็นใครเขาก็อุ้มไข่ใบโตขึ้นแล้วรีบว่ายไปบนผิวน้ำ
คาริม่ารีบวางไข่ใบโตขึ้นบนบก แสงแดดร้อนแรงราวกับจะแผดเผ่าทำเอาเขาตาพร่าแต่มันคงดีกับเจ้าไข่มังกรนี่ไม่น้อยที่เดียว เงือกน้อยดำน้ำอีกครั้งก่อนกระโดดขึ้นมาบนบก เงือกน้อยตะเกียกตะกายอย่างยากลำบากพาเจ้าไข่ไปไว้ในถ้ำไม่ลึกมากนักให้พอโดนแสงแดด และเขาเพิ่งค้นพบว่ามีแม่น้ำอยู่แถวนั้นพอดี ร่างเล็กหมุนตัวลงน้ำอย่างสวยงาม บนเกาะนี้ไม่มีมนุษย์อาศัยอยู่มีเพียงสัตว์ไม่กี่ชนิด นานครั้งกว่าจะมีเรือเข้ามาเพื่อหาอาหารและจอดพักเรือ
คาริม่าแอบขึ้นมาบ่อยครั้งแต่ก็เคยได้พบกับมนุษย์สักทีจนเขาวางในว่าเกาะแห่งนี้คงไม่มีมนุษย์
2 อาทิตย์ผ่านไป
เงือกตัวน้อยใช้เวลาทั้งช่วงกลางวันแอบมาเฝ้าเจ้าไข่ใบโตให้ได้รับแสงแดดอย่างเปรี้ยงปร้าง สองอาทิตย์ที่ผ่านมาระบบไม่ได้มีภารกิจอะไรอีกเพราะเขาเอาแต่มาเฝ้าไข่ จนกระทั่งมันเริ่มปริออกมา คาริม่ารีบปรี่เข้าไปหาเขารอให้มันฟักตัวกระเทาะเปลือกไข่ออกมาเองจนสำเร็จ
"หง่า หง่าๆๆ" มังกรน้อยตัวสีแดงเพลิงกับนัยตาสีเพลิงงดงามปรากฎออกมาต่อหน้า เจ้าตัวสีแดงกางปีกออกน้อยๆก่อนหันมองเขาพลางร้องเสียงประหลาด เจ้าก้อนสีแดงเดินเตาะแตะเข้ามาหาพร้อมกับร้องเรียก "แม่"
รอยยิ้มบนใบหน้าหวานหุบลงทันใด เขากลิ้งหนีลงแม่น้ำก่อนโพล่งขึ้นเสียงดัง
"ข้าไม่ใช่แม่เจ้า!"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..................................................................................................................................................................................................
งื้ออ ขอสักเม้นน้าาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ