Couple เปลี่ยนคู่ปลอมให้จริง

*****เนื้อหาเรื่องนี้มีคำหยาบ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน*****

“เฮ้ย!!! กูนึกออกแล้ว!!!!”

พรูดดดดดดด~

“นึกออกอะไรของมึง”

ฉันยกหลังมือขึ้นมาเช็ดน้ำรอบปากที่ไอ้ไข่มุกดันตบเข้าที่แขนฉันตอนกำลังดื่มน้ำ ไม่ต้องถามว่าน้ำจะไหลไปไหน...ก็พุ่งทะยานสู่ฟ้าด้านหน้า.... หน้าจริงๆ หน้าผัวกูเต็มๆ ขอโทษไอ้แบงค์

“ถ้าจะเช็ดให้ช้าขนาดนี้ไม่รอให้มันแห้งเองเลยล่ะมึง” น้ำเสียงราบเรียบของไอ้แบงค์บ่งบอกว่ากำลังโมโหนิดๆ

“ขอโทษจ๊ะผัวจ๋า” ฉันทำเสียงอ้อนๆมันหน่อย สีหน้ามันที่คิ้วผูกโบว์ก็คลายลง

“ไอ้ฝรั่งนั่นที่ชื่อกองทุน... เป็นน้องชายของมึงใช่มั้ยไอ้ออม?” ไอ้ไข่มุกที่ไม่ดูฟ้าดูฝนคว้าแขนฉันให้หันกลับมาคุยกับมัน ฉันไม่ตอบแต่ก็พยีกหน้ารับ ก่อนจะหันกลับไปเช็ดหน้าให้ผัวก่อนที่มันจะอารมณ์เสียไปมากกว่านี้

“ไอ้ออมมีน้องชายด้วยหรอว่ะ? กูไม่เห็นรู้เลย?” ไอ้เวฟเสริมทัพ ก่อนจะเหล่มองไอ้แบงค์ที่ดูจะปกติจนผิดปกติ “นี่มึงรู้อยู่แล้วสินะ”

“กูก็ว่าอยู่ ทำไมมึงถึงยอมให้ไอ้ฝรั่งนั่นถึงเนื้อถึงตัวไอ้ออมขนาดนี้ ปกติแค่มองเหลียวหลังมึงก็แทบจะเข้าไปควักลูกตาอยู่แล้ว” ไอ้กล้องเสริมทัพ หรือมันกำลังบอกความลับ ที่ฉันไม่รู้ว่ะ?

“แต่เดี๋ยวก่อน... แฝดมึงไปไหนไอ้กล้อง?” เสียงไอ้ไข่มุกถามเมื่อตัวเสือกเป็นงานอดิเรกดันไม่อยู่ในเวลาขี้เสือกแบบนี้

“เห็นมันอ่านข้อความในมือถือแล้วก็ออกไปเลย” ไอ้กล้องตอบแบบไม่ค่อยใส่ใจสถานการณ์ของพี่ชาย ก่อนจะโบกมือลาส่วนตัวไปคนแรก

“กูก็ขอตัวไปห้องสมุด” ไอ้เวฟรีบบอกก่อนที่จะโดนถาม

ฉันได้แต่มองตามหลังมัน มันเป็นคนประเภทที่เห็นหนังสือเป็นยานอนหลับแต่ดันไปแต่ห้องสมุด ทำไมกัน? ชักอยากรู้ขึ้นมาแล้วสิ เอ๊ะ..? คงไม่ได้ติดความขี้เสือกมาจากไอ้ฟิล์มหรอกนะ?

หมับ!

“เจ็บๆๆๆๆ ไอ้แบงค์!!!! มึงจะดึงคอกูทำไมเนี่ย?” ฉันตีเข้าไปที่หลังมือหนาๆของไอ้แบงค์ที่เข้ามาจับคอฉันให้หันกลับมามองหน้ามันอย่างแรง

“มึงมองเยอะไปแล้วนะ นั่นเพื่อนนะมึง” เสียงไอ้แบงค์เตือนสติฉัน เตือนทำไมว่ะ? ไม่ได้จะไปเป็นชู้กับเพื่อนสักหน่อย

“ส่วนกูคงไม่ต้องถาม กูต้องกลับร้านสินะ เชิญพวกมึงสวีทตามสบายเลย” ไอ้ไข่มุกพูดเองเออเองก่อนจะเดินเลี่ยงไปตามทางของมัน

“แบงค์” เสียงหวานๆใสๆดังมาแต่ไกล ไม่รู้ว่าใครต้องเตือนใครกันแน่ ฉันได้แต่มองตาขวางให้ไอ้แบงค์ที่ยืนทำตัวไม่ถูกอยู่ข้างๆ

“เคลียร์ให้จบวันนี้นะมึง! ไม่อย่างนั้นพรุ่งนี้กูหาผัวใหม่แน่!!”

ฉันพูดทิ้งท้ายไว้ก่อนจะเดินหนีออกมา แน่นอนว่าไอ้แบงค์ไม่ตามมาแน่... ก็เพราะฉันเป็นคนเรียกยัยแพรไหมมาเอง เพื่อให้ไอ้แบงค์เคลียร์ปัญหาที่มาสร้างให้จบก่อนที่ยัยนั่นจะคิดและหวังในตัวไอ้แบงค์ไปมากกว่านี้ เจ็บน้อยๆตอนนี้ดีกว่านะยัยชะนีน้อย