Couple เปลี่ยนคู่ปลอมให้จริง

*****เนื้อหาเรื่องนี้มีคำหยาบ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน*****

“พวกมึงมีเรื่องอะไรกัน รู้มั้ยว่าพวกกูอึดอัดกับท่าทีพวกมึงตอนนี้มาก” ไอ้มุกที่เกาหัวจนผมฟูลุกขึ้นยืนก่อนจะกลับมานั่งลงตามเดิม

“ยิ่งกว่าตอนที่มึงแอบไปทำงานร้านพี่ชายไอ้มุกอีกนะเนี่ย” ไอ้เวฟเสริม

“ไอ้ฟิล์ม! กูรู้นะว่ามึงรู้อะไรมา ก็รีบๆบอกให้ไอ้ออมไปเคลียร์กับไอ้แบงค์ได้แล้วมึง” ไอ้กล้องน้องชายที่ไม่ค่อยปริปากก็เปิดปากพูดบ้าง

ผมรู้ว่าคราวนี้มันใหญ่กว่าทุกครั้ง แต่มันก็เรื่องส่วนตัว เรื่องครอบครัวรึเปล่าว่ะ? ผมก็ไม่อยากเข้าไปเป็นตัวสร้างปัญหาให้ครอบครัวใครหรอกนะ ไอ้แบงค์เองก็เหมือนกัน มันไม่ได้อยากเข้าไปเป็นตัวปัญหาของครอบครัวใครทั้งนั้น มันถึงได้ทำตัวน่าอึดอัดแบบนี้

“กูพร้อมล่ะ” ไอ้ออมที่นั่งเงียบมานานปริปากพูด “บอกเรื่องที่มึงรู้จากไอ้แบงค์มา”

“คือ... คืออย่างนี้นะมึง... กูกับไอ้แบงค์..เห็น..เห็นมึงกับ.....”

“สิน!!!” เสียงหล่อๆดังมาจากด้านหน้าตึกคณะ ทำไมเสียงมันคุ้นจังว่ะ?

เมื่อพวกผมทั้งหมดหันไปทางต้นเสียงก็พบไอ้หล่อลูกครึ่งเจ้าของปัญหาที่ไม่อยากเข้าไปเป็นตัวปัญหา เจ้าปัญหามาถึงที่แล้วกูจะพูดอะไรต่อว่ะ?

“ไอมารับยูกลับบ้าน” ไอ้หล่อลูกครึ่งเข้ามาประชิดตัวไอ้ออมก่อนจะพูดไทยชัดแจ๋วแต่สลับไทยอังกฤษ

“หล่อโคตร ใครว่ะ?” ไอ้ไข่มุกที่ปกติไม่ค่อยสนใจผู้ชาย(ถ้าไม่หล่อ)สะกิดแขนไอ้ออม

“อย่าพึ่งเปลี่ยนเรื่องไอ้ฟิล์ม บอกกูมาก่อน” ไอ้ออมไม่สนใจสิ่งรอบข้างเร่งแต่ให้ผมพูด แล้วใครมันจะไปกล้าพูดว่ะ ว่าผัวเก่ามึงกลับมา ไอ้แบงค์มันเลยยอมถอยออกมาเป็นหมาจรจัดแบบนี้

“เอ่อ... คือ... กู...”

“what’s he talking about?” ไอ้หล่อหันไปพูดอะไรสักอย่างกับไอ้ออม

เออ! กูโง่อังกฤษ กูแปลไม่ออกหรอก แต่กูได้ยินอะไรทอก ทอก ท้อง...เฮ้ย! ไม่ใช่ว่าพวกมันเจอกันก็ปั๊มจนท้องอีกคนหรอว่ะ ไอ้แบงค์...มึง...อุตส่าเลี้ยงดูไอ้ออมจนสมบูรณ์ สุดท้ายก็เสร็จไอ้ลูกฝรั่งที่เจอหน้าปุ๊ปปั๊มปั๊ป

“ยู..5โมงแล้วนะ”

เมื่อเวลามีเอี่ยว ไอ้ออมรีบโกยข้าวของ(ตัวเอง)บนโต๊ะใส่กระเป๋าก่อนจะลากไอ้ลูกฝรั่งออกไป ทิ้งให้พวกกูนั่งงง และนั่งโง่กันอยู่ตรงนี้ต่อไป