Couple เปลี่ยนคู่ปลอมให้จริง
-
เขียนโดย HanaHana[ฮานาฮานะ]
วันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2563 เวลา 21.04 น.
16 ตอน
0 วิจารณ์
14.27K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 6 มกราคม พ.ศ. 2564 16.41 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) เรื่องเมื่อวาน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ*****เนื้อหาเรื่องนี้มีคำหยาบคาย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน*****
“ไอ้ออม... เมื่อวานมึงไปไหนมา?”
“กลับบ้านไง มึงถามแบบนี้แสดงว่าเมื่อวานมึงแอบตาม....”
“เปล๊าเลย~” เสียงปฏิเสธที่สูงเท่ายอดเขาหิมาลัย ดูก็รู้ว่าโกหกโดยไม่ต้องจับผิดต่อ “เออ! กูตามมึง แต่ตามได้ถึงหน้าม. ไอ้เชี่ยแบงค์ก็มารับมึงล่ะ พวกมึงช่วยงอนกันนานๆหน่อยไม่ได้หรอว่ะ? หรือทะเลาะกันสักวัน ไม่สิ! กูขอสัก3วัน ไม่ๆๆๆ อาทิตย์นึง... ขออาทิตย์นึง กูน่าจะสืบเรื่องพวกมึงได้รู้ไส้รู้พุงเลย”
ป้าบบบบบ
“ไอ้ขี้เสือก!” น้ำเสียงและหน้าตาที่คล้ายกับเจ้าตัว แต่ท่วงทำนองนิ่งและเรียบเฉยกว่ามาพร้อมกับหนังสือเล่มหนาที่เหวี่ยงลงหลังหัวไอ้ฟิล์ม ฉันยกมือขึ้นมาลูบหลังหัวตัวเอง น่าจะเจ็บ...
“ไอ้กล้อง! มึงกล้าตบหัวพี่ชาย(ฝาแฝด)มึงเลยหรอว่ะ”
“จะให้กูช่วยตบอีกรอบมั้ยล่ะ? มึงจะได้เลิกเสือกเรื่องของเพื่อนเนี่ย” น้ำเสียงห้าวๆมาพร้อมกับร่างกายบอบบางแต่หมัดหนัก ทิ้งตัวนั่งลงข้างๆฉัน
“ไข่มุก.. ถามพี่มึงให้แล้วใช่มั้ย? กูไปทำงานที่นั่นได้ใช่มั้ย?”
“อืม... ไอ้พี่เขมบอกว่า ถ้าได้น้องออมมาช่วยงานเสิร์ฟที่ร้าน ลูกค้าต้องเพิ่มแน่ๆ” ไข่มุกพูดถึงพี่ชายพร้อมกับเลียนเสียงที่หื่นกระหายของพี่ชายตัวเอง
“ขอบใจนะ รักมึงจังเลยไข่มุก” ฉันสวมกอดเพื่อนที่ช่วยพูดกับพี่ชายเรื่องรับพนักงานพาร์ทไทม์ที่ร้านอาหารกึ่งผับให้
“ไอ้ออม...มึงร้อนเงินขนาดนั้นเลยหรอว่ะ? ทำไมมึงทำงานเยอะแยะขนาดนี้” น้ำเสียงที่ดูเหมือนเป็นห่วงแต่แฝงไปด้วยบางอย่าง “ขนาดกูมีเวลาเหลือเฟือจนสะกดรอยตามมึงได้ กูยังสอบไม่ได้คะแนนครึ่งนึงของมึงเลยเนี่ย? นี่มึงกินยาโดป... ไม่สิๆๆ หรือมึงแอบทำคุณไสย?”
ป้าบบบบบบ
“ไอ้กล้อง! มึงตบหัวพี่มึงอีกแล้วนะ”
“กูเปล่าตบ” เมื่อหันไปทางน้องชายที่นั่งมองบทสนทนาของพี่ชายที่พูดไม่หยุด น้องชายก็ยังคงนั่งนิ่ง แต่เมื่อหันกลับไปอีกฝั่ง “ไอ้เชี่ยแบงค์!!!!”
“เออกูเอง.. มึงพูดอะไรก็ให้เกียรติเมียกูหน่อย” แบงค์หนุ่มหล่อที่เกือบได้เป็นเดือนนั่งลงข้างๆฉันพร้อมกับดึงไหล่ให้เข้าใกล้ตัวมัน
สวีทต่อหน้าพวกกูอีก ดูก็รู้ว่าเป็นสิ่งที่พวกเพื่อนๆมันคิดแต่พูดออกมาไม่ได้
“กูก็ไม่ได้จะว่าอะไร แต่มึงก็ดูแลเมียมึงหน่อยดิ บ้านมึงก็ออกจะโคตรรวย...ปล่อยให้มันไปทำงานพาร์ทไทม์อะไรเยอะแยะ ไหนจะร้านไอ้พี่เขมหน้าเหี้...” ยังไม่ทันที่จะพูดออกมาสายตาก็ไปสบเข้ากับน้องสาวของบุคคลที่จะเอ่ยถึง จนต้องกลืนคำนั้นลงไป “พี่เขมหน้าหม้อ...พอใจนะจ๊ะ แต่พี่ไอ้มุกมันตัวอันตรายเลยนะเว้ย มึงกล้าปล่อยเมียมึงไปได้ยังไง?”
“ร้านไอ้พี่เขม?” แบงค์ทำหน้างุนงงก่อนจะหันกลับมาสบตากับฉันที่ยังคงอยู่ในอ้อมแขนของมัน “ไอ้ออม.. ตกลงกันแล้วไงว่าจะไม่ไปทำงานที่นั่น”
“อ้าว~ เรื่องผัวๆเมียๆพวกกูควรยุ่งต่อมั้ยเนี่ย?” ไอ้ฟิล์มพูดสิ่งที่คิดออกมา ไอ้ไข่มุกที่เหมือนจะรู้ความจริงทีหลังว่าเพื่อนปกปิด ให้ความไม่ครบ ในการไปทำงานที่ร้านพี่ชายเก็บข้าวของตัวเองอย่างเงียบๆพร้อมกับลุกหนี ฟิ้วววววว~ เหลือเพียง2ผัวเมียที่ยังคงนั่งอยู่ต่อ
“ไอ้ออม... เมื่อวานมึงไปไหนมา?”
“กลับบ้านไง มึงถามแบบนี้แสดงว่าเมื่อวานมึงแอบตาม....”
“เปล๊าเลย~” เสียงปฏิเสธที่สูงเท่ายอดเขาหิมาลัย ดูก็รู้ว่าโกหกโดยไม่ต้องจับผิดต่อ “เออ! กูตามมึง แต่ตามได้ถึงหน้าม. ไอ้เชี่ยแบงค์ก็มารับมึงล่ะ พวกมึงช่วยงอนกันนานๆหน่อยไม่ได้หรอว่ะ? หรือทะเลาะกันสักวัน ไม่สิ! กูขอสัก3วัน ไม่ๆๆๆ อาทิตย์นึง... ขออาทิตย์นึง กูน่าจะสืบเรื่องพวกมึงได้รู้ไส้รู้พุงเลย”
ป้าบบบบบ
“ไอ้ขี้เสือก!” น้ำเสียงและหน้าตาที่คล้ายกับเจ้าตัว แต่ท่วงทำนองนิ่งและเรียบเฉยกว่ามาพร้อมกับหนังสือเล่มหนาที่เหวี่ยงลงหลังหัวไอ้ฟิล์ม ฉันยกมือขึ้นมาลูบหลังหัวตัวเอง น่าจะเจ็บ...
“ไอ้กล้อง! มึงกล้าตบหัวพี่ชาย(ฝาแฝด)มึงเลยหรอว่ะ”
“จะให้กูช่วยตบอีกรอบมั้ยล่ะ? มึงจะได้เลิกเสือกเรื่องของเพื่อนเนี่ย” น้ำเสียงห้าวๆมาพร้อมกับร่างกายบอบบางแต่หมัดหนัก ทิ้งตัวนั่งลงข้างๆฉัน
“ไข่มุก.. ถามพี่มึงให้แล้วใช่มั้ย? กูไปทำงานที่นั่นได้ใช่มั้ย?”
“อืม... ไอ้พี่เขมบอกว่า ถ้าได้น้องออมมาช่วยงานเสิร์ฟที่ร้าน ลูกค้าต้องเพิ่มแน่ๆ” ไข่มุกพูดถึงพี่ชายพร้อมกับเลียนเสียงที่หื่นกระหายของพี่ชายตัวเอง
“ขอบใจนะ รักมึงจังเลยไข่มุก” ฉันสวมกอดเพื่อนที่ช่วยพูดกับพี่ชายเรื่องรับพนักงานพาร์ทไทม์ที่ร้านอาหารกึ่งผับให้
“ไอ้ออม...มึงร้อนเงินขนาดนั้นเลยหรอว่ะ? ทำไมมึงทำงานเยอะแยะขนาดนี้” น้ำเสียงที่ดูเหมือนเป็นห่วงแต่แฝงไปด้วยบางอย่าง “ขนาดกูมีเวลาเหลือเฟือจนสะกดรอยตามมึงได้ กูยังสอบไม่ได้คะแนนครึ่งนึงของมึงเลยเนี่ย? นี่มึงกินยาโดป... ไม่สิๆๆ หรือมึงแอบทำคุณไสย?”
ป้าบบบบบบ
“ไอ้กล้อง! มึงตบหัวพี่มึงอีกแล้วนะ”
“กูเปล่าตบ” เมื่อหันไปทางน้องชายที่นั่งมองบทสนทนาของพี่ชายที่พูดไม่หยุด น้องชายก็ยังคงนั่งนิ่ง แต่เมื่อหันกลับไปอีกฝั่ง “ไอ้เชี่ยแบงค์!!!!”
“เออกูเอง.. มึงพูดอะไรก็ให้เกียรติเมียกูหน่อย” แบงค์หนุ่มหล่อที่เกือบได้เป็นเดือนนั่งลงข้างๆฉันพร้อมกับดึงไหล่ให้เข้าใกล้ตัวมัน
สวีทต่อหน้าพวกกูอีก ดูก็รู้ว่าเป็นสิ่งที่พวกเพื่อนๆมันคิดแต่พูดออกมาไม่ได้
“กูก็ไม่ได้จะว่าอะไร แต่มึงก็ดูแลเมียมึงหน่อยดิ บ้านมึงก็ออกจะโคตรรวย...ปล่อยให้มันไปทำงานพาร์ทไทม์อะไรเยอะแยะ ไหนจะร้านไอ้พี่เขมหน้าเหี้...” ยังไม่ทันที่จะพูดออกมาสายตาก็ไปสบเข้ากับน้องสาวของบุคคลที่จะเอ่ยถึง จนต้องกลืนคำนั้นลงไป “พี่เขมหน้าหม้อ...พอใจนะจ๊ะ แต่พี่ไอ้มุกมันตัวอันตรายเลยนะเว้ย มึงกล้าปล่อยเมียมึงไปได้ยังไง?”
“ร้านไอ้พี่เขม?” แบงค์ทำหน้างุนงงก่อนจะหันกลับมาสบตากับฉันที่ยังคงอยู่ในอ้อมแขนของมัน “ไอ้ออม.. ตกลงกันแล้วไงว่าจะไม่ไปทำงานที่นั่น”
“อ้าว~ เรื่องผัวๆเมียๆพวกกูควรยุ่งต่อมั้ยเนี่ย?” ไอ้ฟิล์มพูดสิ่งที่คิดออกมา ไอ้ไข่มุกที่เหมือนจะรู้ความจริงทีหลังว่าเพื่อนปกปิด ให้ความไม่ครบ ในการไปทำงานที่ร้านพี่ชายเก็บข้าวของตัวเองอย่างเงียบๆพร้อมกับลุกหนี ฟิ้วววววว~ เหลือเพียง2ผัวเมียที่ยังคงนั่งอยู่ต่อ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ