ได้เพียงแค่ความฝัน

เสียงรถแล้นบนถนนดังสนันจนทำให้หญิงสาวที่นอนบนเตียงขนาน3.5ฟุตสดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะเธอน่าจะยังคงไม่ชินกับการได้ยินเสียงรถเยอะๆในใจกลางเมืองใหญ่ หญิงสาวลุกขึ้นมานั่งงวงเงียก่อนที่จะหันไปมองนาฬิกาบนฝ่าผนัง ก่อนจะเห็นเข็มสั่นชี้ไปเลข6 เข็มยาวชี้ที่เลข2 

"แย่แล้ว  สายแล้ววว"ก่อนที่หยงเหมยจะดีดตัวเองลุกขึ้นวิ่งแจ้นไปอาน้ำ หญิงสาวอาบน้ำเพียง30นาทีแต่งหน้าแต่งตัวอีก30นาที เธอใส่ชุดเสื้อพละกางเกงวอมขายาว "พี่นัด07:30 นี้07:20 อีก10นาทีจะไปมอทันไมเนี้ยยย"เธอบ่นพึมพำก่อนจะรีบวิ่งไปมหาวิทยาลัย เธอวิ่งมาในสถานที่ ที่เขานัดหมายไว้ตามเว็บมหาลัยแจ้งเอาไว้ เธอเดินเข้ามาในห้องประชุมที่เต็มไปด้วยคนจำนวนมากที่นั่งลงที่พื้นและยังมีกลุ่มรุ่นพี่ที่ยืนร้อมรอบคนที่นั่งอยู่ เธอเดินเข้ามาช้าๆก่อนที่จะ...

"น้องค่ะ...น้องที่ยืนอยู่ตรงประตูรีบๆไปนั่งกับเพื่อนสิค่ะ"รุ่นพี่ผู้หญิงหันมาบอกกับหยงเหมยที่ยืนเกาหัวแห้เขินอยู่บริเวรหน้าประตูหอประชุม หยงเหมยเดินมานั่งที่มีพี่ชูป้ายสาขาของตนอยู่ (ลืมบอกไปว่าหยงเหมยมาเรียนที่นี้คนเดียวเพราะเพื่อนๆส่วนใหญ่เรียนใกล้บ้าน) 

"สวัสดีนะเราชื่อหยงเหมยนะ"เหมยหยงหันไปข้างๆแนะนำตัวกับเพื่อนที่นั่งข้างๆที่แอบเล่นโทรศัพท์อยู่

"ดีเราชื่อมิ้งนะ"มิ้งหันมาตอบหยงเหมยอย่างยิ้มแย้มแจ่มใส่"ที่อยู่เซคไหนหรอ"มิ้งถามหยงเหมยอย่างเป็นกันเอง

"เซค2 แล้วเธออ่ะ อยู่เซคไหนหรอ"หยงเหมยจ้องมองมิ้งเพื่อต้องการคำตอบ

"2เหมือนกันเลย"มิ้งยิ้มดีใจออกมาจนเผอพูดออกมาเสียงดังจนรุ่นพี่ที่ยืนพูดอยู่ด้านหน้าตะโกนเรียกให้หยงเหมยออกไปข้างหน้า

"น้องครับ...อย่าคุยกันครับ ออกมาเต้นเป็นการลงโทษมา"แล้วพี่ที่ยืนอยู่ด้านหลังมาดึงหยงเหมย และมิ้งให้เดินออกไปหน้าหอประชุมเพื่อเต้น พี่ๆร้องเพลงฮิปโปให้หยงเหมยและมิ้งเต้น หยงเหยงเต้นเต็มที่แต่มิ้งผู้ที่เต้นไม่เป็นได้แต่ยืนมองหยงเหมยเต็น แล้วคิดในใจว่าคนไรว่ะ หน้าตาน่ารักแต่ติดที่อวบไปนิดนึง แต่เต้นพิ้วมากพอเต้นแล้วมีเสนห์ รุ่นพีที่สั่งให้เต้นมองหยงเหมยตาเป็นมัน

"น้องหยุดเต้นก่อน ไปๆๆไปนั่งที่ไป"ก่อนที่จะมีรุ้นพี่เดินเข้ามาหยุดกิจกรรมการเต้นตรงนั้นให้กลับเข้ามาอยู่ในความสงบอีกครั้ง"น้องครับ...คณะเราไม่ดุ ไม่โหดเมื่อคณะอื่น แต่อยากให้น้องรู้ด้วยว่าคณะเราก็ต้องมีระเบียบเช่นกันนะครับ ขอให้น้องๆรู้ระเบียบและรักษาระเบียบให้ดีด้วย"พอพูดจบก็เดินออกไปจากห้องประชุม

"มิ้งๆพี่คนนั้นเป็นใครหรอ รู้ป่ะ"

"ไม่รู้เหมือนกันว่ะเหมย แต่เดียวถามตองแปป"มิ้งหันไปถามครชื่อตอง และตองก็เล่าให้ฟังว่า เป็นพี่ที่สาขาของเราและก็แถมเป็นนักกีฬาบาสอีกด้วย  หยงเหมยก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะเธอแถมจะไม่ได้มองเขาด้ยซ้ำเพราะเธอลืมเอาแว่นมาจึงมองไม่ค่อยเห็น แล้วกิจกรรมก็ดำเนินไปตามปกติจนถึงเวลาเย็น 

"หู้ว!! นี้แค่กิจกกรมรับนองของมหาลัยนะ ถ้าเป็นของคณะ ของสาขาจะขนาดไหนเนีย"ตองบ่นออกมาหลังจากเดินมานอกหอประชุมแล้วยืนบิดขี้เกียจซ้ายขวา"ลืมแนะนำตัวเลยเหมยหยง เราตองนะ"พูดเสร็จแล้วก็หัวเลาะออกมา

"นั้นดิเราหยงเหมยนะ"หัวเลาะออกมาอย่างตลกเพราะว่าอยู่ทำกิจกรรมมาทั้งวันแต่ลืมแนะนำตัวกัน 

"กลับบ้านกัน แต่ใครอยู่ไหนบ้างอ่ะ"มิ้นหันไปถามเพื่อนอีก2คน

"อยู่ใกล้ๆมอนี้และ พอเดินไปหน้ามอแล้วเลี้ยวซ้าย"หยงตอบก่อคนแรก

"เราเดินไปหน้ามอแล้วเลี้ยวขวา"ตองตอบตามมา"แล้วมิ้งอยู่ที่ไหน"ตองหันไปมองหน้ามิ้งอย่างสนใจ

"อยู่ห้วยขวางอ่ะ"มิ้งตอบมา ทั้ง3คนคุยกันสักพักก่อนที่จะแยกย้ายกัยกลับบ้าน

***************************************************************

ฝากติดตาม ฝากให้กำลังใจคนเขียนด้วยนะคะ