DARKSTORY เรื่องนี้มีแต่คนโฉด

วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 เวลา 17.12 น.

11 ตอน

3 วิจารณ์

10.07K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 17.14 น. โดย เจ้าของนิยาย

3) ก่อนการประลอง-ยามเช้ากับบุรุษโฉด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เสียงไก่ขันปลุกหลิวลู่ขึ้นจากหลับไหล ชายหนุ่มพลิกตัวนอนหงายบนตั่งไม้ขนาดคับแคบ หลังจากกระพริบตาถี่รัวจนมันหายพร่าแล้วเขาก็ลุกขึ้นนั่งและหันไปจับผ่าห่มเนื้อหยาบหนาขึ้นคลุมหน้าอกของพี่ชายอย่างเบามือ

หลิวลู่คว้ากางเกงผ้าเนื้อเลวตัวเก่าขึ้นพาดบ่าและพาร่างกายเปล่าเปลือยเดินออกจากกระท่อมมาที่ลานกว้างด้านหลัง ลานนี้เป็นพื้นที่สำหรับบุรุษในหมู่บ้านใช้ซักล้างเสื้อผ้า ภาชนะ เครื่องมือเครื่องใช้และอาบน้ำร่วมกัน

รอบตัวยังมีเพียงความสลัวแต่หลิวลู่ได้ยินเสียงใครสักคนตักน้ำขึ้นจากบ่อ มังกรหนุ่มจึงก้าวเท้าฝ่าหมอกขาวที่ลอยต่ำและหลบราวไม้ไผ่ที่กางกั้นระเกะระกะเป็นวงขนาดใหญ่รอบบ่อน้ำเตี้ย มันคล้ายค่ายกลในความคิดของหลิวลู่มาแต่ไหนแต่ไร แต่มันก็ไม่ใช่อุปสรรคต่อการก้าวเดินเลยสักครั้ง

เบื้องหน้า ข้างบ่อน้ำสีทึบ ร่างขาวใหญ่โตนั่งยองและกำลังขัดถูตนเองอยู่

“นั่นใครรึ?” เสียงร้องถามฝ่าความสลัวมาถึงหลิวลู่ บุรุษร่างใหญ่นั้นคงยังกำหนดไม่ได้ว่าร่างที่เดินเข้ามาใกล้นี้คือใคร “ถ้าเจ้าไม่เอ่ยชื่อมา ข้าคงจะให้เข้าใกล้บ่อน้ำของข้าไม่ได้”

“แหม ท่านอาควบ ท่านจะดุไปเพื่ออะไร ที่นี่มีแต่สหายของท่านทั้งนั้น”

“อ้อ เจ้าหนุ่มก้านนี่เอง” ควบเหนือเต้าอึ๋มคำรามด้วยเสียงห้วน ชายผู้นี้คือผู้ใหญ่บ้านที่อาวุโสน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์ เขาขึ้นดำรงตำแหน่งผู้ใหญ่บ้านด้วยวัยเพียงสามสิบสี่ ซึ่งนั้นมันก็ผ่านมาราวห้าปีเท่านั้น “เจ้าตื่นเช้านะวันนี้”

“ใช่ ข้ามีธุระแต่เช้าน่ะ” หลิวลู่ตอบและเดินไปชะโงกตักน้ำขึ้นจากบ่อ เขาทิ้งกายลงนั่งยองด้านหลังผู้ใหญ่บ้าน อากาศเย็นทำให้หลิวลู่ยังไม่อยากอาบน้ำในเวลานี้ “ท่านอาควบตื่นเวลานี้ทุกวันเลยหรือ?”

“ใช่ ข้าก็ไม่ได้ชอบใจนักหรอกนะ แต่มันเป็นหน้าที่” ควบเหนือสองเต้าอึ๋มบ่นและยกถังน้ำราดตนเองอีกหลายครั้ง “เจ้าจะไปธุระเรื่องใดแต่เช้า? ไปแจ้งให้สำนักงานทราบหรือยัง เจ้ารู้กฏใช่ไหม?”

“ข้ารู้ แต่ท่านอาจับเป็นผู้ดูแลเรื่องนี้ เขาไม่พลาดหรอก” หลิวลู่ตอบและตัดสินใจยกถังน้ำราดหัวตัวเอง “วันนี้ข้าจะเข้าประลอง”

“ประลองรึ?” ผู้ใหญ่บ้านชะงักมือและบิดกายมาถาม “แต่ลำดับการประลองไม่ใช่ว่าจะจัดให้เจ้าได้ง่ายๆ นะ เจ้ารู้เรื่องอันดับขั้นหรือเปล่า?”

“ไม่ แต่อาจารย์จับน่าจะ-!”

หลิวลู่ชะงักเมื่อควบเหนือเต้าอึ๋มลุกพรวดขึ้นและทิ้งกายลงนั่งบนขอบบ่อน้ำด้วยท่วงท่าที่รวดเร็ว เขานั่งแยกขากว้างอยู่บนขอบบ่อน้ำราวกับนั่งอยู่บนเก้าอี้โดยมีหลิวลู่นั่งคุกเข้าอยู่บนพื้นไม้

“เจ้าหนุ่มเขลา! การประลองจะแบ่งตามอันดับ เพราะเศรษฐีมือเติบจะไม่เสียสตางค์เข้ามาดูพวกไร้อันดับสู้กันหรอก” ผู้ใหญ่บ้านเอ่ยและขยับขาออกกว้างพลางโน้มตัวมาจับไหล่หลิวลู่ ฝ่ามือนั้นอ่อนนุ่มต่างจากบุรุษวัยเดียวกันที่กรำงานโชกโชน แต่มันก็หยาบสมวัย ผู้ใหญ่บ้านขยำไหล่หลิวลู่คล้ายจะประเมินกำลังวังชาของชายหนุ่ม “หัวไหล่แข็งแรงไม่เลว เจ้ามั่นใจในฝีมือหรือเปล่า?”

“ข้าค่อนข้างมั่นใจ”

“ขอสัมผัสฝ่ามือเจ้าหน่อย”

แทนคำตอบ หลิวลู่ส่งมือไปให้ผู้ใหญ่บ้านและมันก็ถูกคว้าจับอย่างรวดเร็ว ฝ่ามือของหลิวลู่ถูกบีบอยู่อึดใจก่อนที่มันจะถูกกระขากไปวางที่หน้าท้องกว้างและรกชื้นของควบเหนือเต้าอึ๋ม

ควบเหนือเต้าอึ๋มเบี่ยงกายและเหวี่ยงเข่าของตนออกกว้างจนร่างของหลิวลู่ตกอยู่ตรงกลางหว่างขาในที่สุด โดยมิทันตั้งตัว ฝ่ามือของหลิวลู่ที่อยู่ต้องหน้าท้องก็ถูกดันลงสู่ความรกดำ เย็นชื้นและกระตุก

“อ๊ะ!”

“ข้าช่วยเจ้าให้เข้าประลองได้ ต่อให้เจ้าไร้อันดับก็ตาม เจ้าหนุ่มก้าน” ผู้ใหญ่บ้านเอ่ยด้วยเสียงนุ่มอย่างที่ไม่เคยเป็น “แต่เจ้าต้องช่วยข้าก่อน เมียข้าไม่สนใจข้าหลายสัปดาห์แล้ว ข้าอึดอัด”

เสียงนั้นนุ่มระรื่นหูแต่เครื่องเคราของบุรุษเพศกลับแสดงออกอย่างก้าวร้าวแข็งชัน มันยกตัวขึ้นเต็มความยาวสิบชุ่น* เปิดหัวจนเห็นเส้นเงี่ยงชัดอยู่ในความสลัว น้ำใสหลั่งทะลักและเยิ้มยาวเป็นเส้นบางตกลงสู่พื้น

“ลองจับมันดู”

“ขะ-ข้าทำมะ-ไม่ได้! ท่านอาควบ” หลิวลู่สะอึกเสียงขาด แม้จะใช้ชีวิตอยู่กับพี่ชายและเหล่ากรรมกรชายมาตลอดและเห็นร่างเปลือยมานับครั้งไม่ถ้วน แต่มันก็ล้วนอยู่ในสภาวะปกติ นี่นับเป็นครั้งแรกที่เบื้องหน้าของหลิวลู่คือเครื่องเพศที่ชูชันและใหญ่อวบจนน่าหวาดหวั่น “ขะ-ข้ามีเมีย ข้าแต่งงานแล้ว”

“ข้ารู้ว่าเจ้ามีเมียแล้ว ข้าก็มีเหมือนเจ้า เราสองคนไม่ต่างกัน” ควบเหนือเต้าอึ๋มแย้งและดันฝ่ามือชายหนุ่มลงต่ำพลางรู้สึกลำพองในใจ เพราะหลิวลู่แทบไม่ได้ขัดขืนแล้ว “แค่จับ ลองดูเถอะ”

“แต่ข้าเกรงว่าจับแล้วท่านจะ-” หลิวลู่กระอักกระอ่วนที่จะบอกความรู้สึก “ซ่อนชู้ก็เคยทำแบบนี้กับข้า นาง-!”

“จริงรึ? นางทำอะไรกับเจ้า? ลองทำให้ข้าดูซิ”

หลิวลู่คิดอยู่อึดใจหนึ่ง ชายหนุ่มยกใบหน้าขึ้นมองสลับขึ้นลงก่อนจะขยับกายนั่งคุกเข่าในหว่างขากว้าง

“นางจับแล้วรูดถอกมัน นางชอบชักขึ้นลงถี่รัว-“ หลิวลู่อธิบายพร้อมกับใช้มือทั้งสองประคองเครื่องเพศอวบใหญ่ของผู้ใหญ่บ้านเอาไว้ก่อนจะรูดขึ้นลง ปลายบานใหญ่ทะลักน้ำใสออกมาอย่างต่อเนื่องทุกครั้งที่หลิวลู่รูดขึ้น เมื่อรูดลงปลายบานก็สะบัดเหวี่ยงจนใบหน้าของหลิวลู่ที่คลออยู่แนบข้างเปรอะชุ่ม “-นางทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ มันทำให้ข้าแทบคลั่ง ข้าคิดว่ามันไม่เหมาะหากบุรุษจะทำแบบนี้ต่อกัน”

“ผิดแล้วเจ้าหนุ่มก้าน! บุรุษกับบุรุษจะเก็บความลับให้กันต่างหาก” ควบเหนือเต้าอึ๋มเอ่ยตอบเสียงดังพลางใช้มือขยี้หัวหลิวลู่จนใบหน้าอ่อนวัยนั้นซุกหายเข้าใปในความดกดำหลายครั้งหลายหน “เอาละ! หากเจ้าทำให้ข้าหายอึดอัดได้ ข้าสัญญาว่าเจ้าจะได้ลงประลอง”

“ถะ-ถ้าท่านอาควบสัญญาเช่นนั้น ข้าก็จะทำ” หลิวลู่ตอบและลุกขึ้นยืนเต็มตัวก่อนจะหย่อนตัวเองลงนั่งคล่อมบนต้นขาซ้ายของควบเหนือเต้าอึ๋ม มือซ้ายของมังกรหนุ่มยังคงกำรูดปลายแดงชุ่มเยิ้ม แขนขวาถูกส่งไปโอบรอบคอหนาของผู้ใหญ่บ้าน มังกรหนุ่มเริ่มรูดถอกเครื่องเพศยาวอวบอีกครั้งพร้อมกับยื่นใบหน้าไปหาควบเหนือเต้าอึ๋ม

“เจ้าจะ-!”

“ข้าจะเอาริมฝีปากแตะท่านไว้ นางชอบทำแบบนี้ มันทำให้ข้า-!” หลิวลู่เอ่ย แต่มิทันจะพูดจบริมฝีปากนุ่มก็ถูกประกบแน่นด้วยริมฝีปากกร้านและรกสาก “ชะ-ใช่ ท่านอา! ข้ากับนางจูบกันแบบนี้แหละ”

“เจ้าได้ลองสอดลิ้นใส่ปากนางแบบนี้ด้วยไหม?” ควบเหนือเต้าอึ๋มสำลักถามและสอดลิ้นรุนแรง เขารู้สึกตื่นเพริดที่ได้ประกบปากบุรุษด้วยกัน มันแปลกแต่เขาก็ไม่ได้คิดที่จะหยุด มือข้างที่ว่างถูกส่งไปโอบรัดเหนือเอวของมังกรหนุ่มด้อยประสบการณ์

“ชะ-ใช่ อา อื้ม ข้าทำแบบที่ท่านทำ นางรู้สึกแบบนี้นี่เอง อา อืมมมม อา” หลิวลู่ครางหอบ มังกรหนุ่มหยุดตนเองไม่ได้เสียแล้ว ลิ้นชุ่มชื้นของบุรุษร่างใหญ่รุกเร้าเข้ามาอย่างกระหายและลึกล้ำ หลิวลู่ใช้ริมฝีปากดูดปลายลิ้นของผู้ใหญ่บ้านพลางรู้สึกถึงความกระสันที่แสดงออกมาอย่างชัดแจ้งที่เครื่องเพศของเขา มันเหยียดเต็มความยาวเจ็ดชุ่น หัวสีอ่อนเปิดหราและยกชี้ พวงอัณฑะขมวดเกร็งสลับคลายตัวห้อยแกว่งทุกครั้งที่มังกรหนุ่มส่ายเอวรับการโอบรัด มังกรหนุ่มรู้สึกวาบเหมือนจะทนไม่ไหวจึงเร่งมือรูดถอกผู้ใหญ่บ้านจนเกร็งสะท้านตาม

“เจ้าหนุ่มก้าน! ข้า-!” ควบเหนือเต้าอึ๋มครางลั่น ร่างเกร็งกระตุก ในที่สุดเขาก็หมดความอดทนและปล่อยธารน้ำทะลักออกมามากมายหลายระลอก จนเครื่องเพศและมือของหลิวลู่ถูกเคลือบไว้อย่างชุ่มโชกด้วยน้ำสีขาวข้น “ฟู่ววว! เจ้าหนุ่มก้าน เจ้าทำข้าทะลักหมดตัวเลย ฟู่ววว! หนนี้เป็นทีเจ้าแล้ว เจ้าควรจะแสดงให้ข้าดูว่าน้ำรักของเจ้าพุ่งแรงเท่าไร?”

“ดะ-ได้ ถ้าท่านอาควบอยากดู” หลิวลู่ตอบและดึงมือที่เปื้อนเปรอะน้ำรักของผู้ใหญ่บ้านมาที่หัวนมแข็งทั้งสองของตน มังกรหนุ่มใช้ปลายนิ้วสกิดสลับกับคลึงเค้นอยู่นานหลายอึดก่อนที่มวลน้ำขาวข้นจะพุ่งกระฉูดออกมากระจายเต็มขาของผู้ใหญ่บ้าน มังกรหนุ่มหัวเราะเบาๆ อย่างเขินอาย “นางชอบจับหัวนมข้า ข้าทนไม่ได้สักที”

“เมียของเจ้าช่างวิเศษจริง” ควบเหนือเต้าอึ๋มเอ่ยชมในณะจ้องใบหน้าบุรุษหนุ่มอย่างใกล้ชิด ไม่บ่อยนักที่เจ้าหนุ่มก้านจะยิ้มออกมา ควบเหนือเต้าอึ๋มจึงเผลอยกนิ้วขึ้นไล้คางที่มีเคราหย่อมเล็กของหลิวลู่อย่างเบามือ

“ใช่ นางวิเศษมาก ข้าควรจะไถ่นางคืนมาให้เร็วที่สะ-สุด” หลิวลู่สะอึกตอบในขณะที่โน้มกายเข้าหาผู้ใหญ่บ้าน ลำคอถูกริมฝีปากหยาบกร้านขบจนสะท้าน “แต่ทะ-ท่านพี่ก็ควรได้รับการรักษาอย่างจริงจังโดยไว”

“ข้าเข้าใจ” ควบเหนือเต้าอึ๋มตอบเสียงเบา แม้ริมฝีปากจะไม่ว่างเพราะกำลังเล็มไล้ลำคอของชายหนุ่ม แต่เขาก็อุตส่าห์เอ่ยปากให้สัญญา “ข้าจะช่วยเรื่องการประลองให้เจ้าเอง”

“ขอบคุณท่านอาบควบ” หลิวลู่ตอบและดันกายออกห่าง “ข้าควรจะอาบน้ำได้แล้ว”

“นี่! เจ้ารู้ไหม?” ควบเหนือเต้าอึ๋มถามในขณะที่ปล่อยร่างกำยำออกจากวงแขน เขามองหลิวลู่ลดตัวลงนั่งกับพื้นและวักน้ำรดร่างกาย ชายหนุ่มเงยหน้ามองด้วยดวงตาที่คล้ายพี่ชาย แต่ของหลิวลู่ดูอ่อนแอกว่า “หากเจ้าชนะการประลองและมีอันดับที่สูงพอ เจ้ามีสิทธิ์ที่จะทำงานที่ลานประลองนั่น”

“จริงรึ?” หลิวลู่เอ่ยถามอย่างยินดี แต่ปลายเสียงกลับแผ่วลงเมื่อเขาเอ่ยต่อ “แต่เขาคงไม่รับคนไม่รู้หนังสือหรอกท่านอาควบ”

“เรื่องนั้นไม่ยาก เจ้าสามารถหัดเรียนเขียนอ่านได้ ข้าจะสอนให้หากเจ้าต้องการ”

แสงตะวันทอขึ้นเหนือขอบฟ้าแล้วในตอนที่จับโปกควงมาถึงบ้านของหลิวลู่ เขาเดินวกไปด้านหลังและเห็นบุน้องชายของสหายกำลังซับร่างกายอยู่ข้างบ่อน้ำ ใกล้กันคือควบเหนือเต้าอึ๋ม ผู้ใหญ่บ้านขี้ฉ่อที่เขาไม่ชอบหน้า

“ผู้ใหญ่ควบ” จับโปกควงเอ่ยเรียกเมื่อย่างเท้าเข้าไปในลานกว้าง “ท่านอาบน้ำช้าจังเลยนะวันนี้”

“ข้ามีเรื่องให้คิดให้ทำมากมายระหว่างที่อาบน้ำ” ผู้ใหญ่บ้านเอ่ยตอบก่อนจะสวมกางเกงผ้า แม้จะเป็นผู้ใหญ่บ้าน แต่ในเวลาปกติควบเหนือเต้าอึ๋มก็แต่งกายแทบไม่ต่างจากคนอื่น จะมีดีก็คงเป็นผ้าของเขามีราคากว่าและสะอาดกว่า แต่หากต้องออกงานใหญ่เขาก็จะสวมเสื้อและรองเท้าด้วย เมื่อรวมกับรูปทรัพย์ เขาก็ดูภูมิฐานไม่ต่างจากชาวเมือง “เจ้าอยากรู้ไหมล่ะ?”

“เอ่อ! ท่านอาจับ ข้าอาบน้ำเสร็จแล้ว เราไปกันเถอะ” หลิวลู่แสร้งโพล่งขึ้นมาเพื่อเรียกความสนใจก่อนจะหันไปคำนับให้ผู้ใหญ่บ้าน “ข้าขอตัวนะท่านอาควบ”

มัังกรหนุ่มย่างเท้าออกมาจากลานโล่ง แต่ก่อนที่จะมุดเขากระท่อมเขาก็หันไปคำนับให้กับบุรุษที่เพิ่งมีความลับต่อกันอีกครั้ง

*1ชุ่น เท่ากับ 1นิ้ว