เปลี่ยนชีวิต พลิกชะตารัก

ตอนที่1:หักหลัง

เฉินเยี่ยนสูดหายใจลึกครั้งแล้วครั้งเล่าพยายามทำตัวเองให้สงบนิ่ง แต่มาพบเจอเรื่องแบบนี้แล้วบอกให้สงบก็ใช่ว่าจะสามารถสงบลงได้

“เหวยหมิน เฉินเวย อธิบายฉันมาสิ ว่าทำไม?”

เฉินเยี่ยนพยายามที่จะควบคุมตัวเอง แต่เธอยังรู้สึกได้ว่าร่างกายตัวเองสั่นเทา ว่ากันว่าให้ระวังคนใกล้ตัวนั้นอันตรายที่สุด แต่เธอไม่เคยเชื่อเลย เธอคิดว่าตัวเองมองคนออก เธอโชคดี มีสามีที่รักเธอ มีเพื่อนรักที่สนิทกันเหมือนดั่งพี่สาวน้องสาว พวกเขาไม่มีวันหักหลังตัวเอง

แต่วันนี้เธอกลับเห็นสามีและเพื่อนรักตัวเองมีอะไรกันอยู่บนเตียง เห็นภาพที่เธอไม่เคยคิดฝันมาก่อน

อวี๋เหวยหมินเป็นสามีของเฉินเยี่ยนและเป็นเพื่อนนักเรียนสมัยมหาวิทยาลัยของเธอด้วย เริ่มจีบเธอตั้งแต่เรียนอยู่มหาวิทยาลัย เฉินเยี่ยนซาบซึ้งในความมั่นคงของเขา หลังเรียนจบเลยแต่งงานกับเขา

ทั้งสองคนเพิ่งแต่งงานกันได้หนึ่งปี ยังไม่มีลูก เธอคิดว่าพวกเขาใช้ชีวิตกันหวานชื่นดี แต่วันนี้กลับเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น

เฉินเวย เพื่อนรักของเฉินเยี่ยน เป็นเพื่อนสมัยมัธยมต้น แล้วเพราะว่าแซ่เฉินเหมือนกัน รู้จักครอบครัวกัน เลยกลายเป็นเสมือนพี่สาวน้องสาว ทั้งสองคนสนิทกันมาก สนิทกันจนสามารถใส่กางเกงตัวเดียวกันได้

เฉินเวยและเฉินเยี่ยนแต่งงานปีเดียวกัน ห่างกันไม่ถึงสองเดือน แต่เฉินเวยโชคไม่ดีเจอผู้ชายเฮงซวย หย่ากันไปเมื่อสองเดือนก่อน เธอไม่อยากกลับไปอยู่บ้าน เลยมาหาเฉินเยี่ยน เฉินเยี่ยนเลยให้เธอมาอาศัยอยู่บ้านตัวเอง ช่วยเธอหางาน ช่วยแนะนำแฟนหนุ่มให้เธอ อยากจะให้เธอลงหลักปักฐานในเมืองนี้ แต่เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเพื่อนรักจะมานอนอยู่บนเตียงของอวี๋เหวยหมินสามีตัวเอง

เฉินเยี่ยนคิดไม่ออกว่าทำไม ถ้าเหวยหมินจะหา ก็ไปหาคนอื่นสิ ถึงแม้เธอจะเสียใจ แต่ก็จะไม่โมโหหนักขนาดนี้ แต่นี่เป็นเฉินเวย เธอรับไม่ได้

ส่วนเฉินเวย เพื่อนรักที่สุดของเธอกลับทำเรื่องแบบนี้ เทียบกับอวี๋เหวยหมินแล้ว เธอยิ่งรับไม่ได้

“เพื่อนรัก ฉัน...”

ดวงตาสองข้างของเฉินเวยเบิกโพลง นัยน์ตาเปียกชื้นเล็กน้อย แสดงออกอย่างผู้บริสุทธิ์ เธอเดินไปข้างหน้าดึงมือเฉินเยี่ยนไว้อย่างน่าสงสาร คิดจะอธิบาย

“อย่ามาเรียกฉัน ฉันขยะแขยง”

นัยน์ตาของเฉินเวยมีแววรังเกียจแวบขึ้นมา หลบมือของเฉินเวย เห็นว่าเธอยังจะจับมือตัวเองอีก เธอเลยผลักเฉินเวยออกไป ถึงตอนนี้แล้วยังมาเรียกเธอว่าเพื่อนรัก แล้วยังเดินเข้ามาทำท่าทางสนิทกับเธออีก เธอไม่รู้สึกสะอิดสะเอียนบ้างเลยหรือไง?

เฉินเวยหน้าตาสวยมาก ดวงตาคู่โต ชุ่มฉ่ำแวววาวน่าหลงใหล เธอมักจะชอบมองตัวเองด้วยสายตาแบบนี้ เมื่อก่อนเธอมักจะคิดว่าเฉินเวยน่ารักมาก คนเห็นแล้วเอ็นดู แต่ตอนนี้เธอกลับเกลียดมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้เฉินเวยยังตัวเปลือยเปล่าอยู่ คิดถึงเมื่อกี้เธอกับอวี๋เหวยหมินทำเรื่องอย่างว่ากันบนเตียงตัวเอง เฉินเยี่ยนอยากจะอาเจียน

“พอได้แล้ว เยี่ยนจื่อ คุณผลักเสี่ยวเวยทำไม คุณเป็นคนบอกเองไม่ใช่เหรอ? บอกว่าคุณกับเสี่ยวเวยเป็นพี่สาวน้องสาวกัน อนาคตจะต้องแต่งงานมีสามี คุณยังให้เสี่ยวเวยเรียกผมว่าสามีอยู่เลย”

อวี๋เหวยหมินพยุงเฉินเวยที่โดนเฉินเยี่ยนผลักล้มขึ้นมา พูดอย่างไม่พอใจ

เฉินเยี่ยนไม่อยากจะเชื่อผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าว่าเขาจะพูดแบบนี้ ตอนนั้นที่ตัวเองรับเฉินเวยมา เธอกับเฉินเวยคุยกันถึงเรื่องราวในอดีต คุยกันว่าเมื่อก่อนพวกเธอเคยพูดว่าจะไม่แยกจากกัน ทางที่ดีให้หาสามีแต่งงานด้วย แบบนี้ก็จะได้อยู่ด้วยกันแล้ว ตอนนั้นเฉินเวยยังหัวเราะมองไปที่อวี๋เหวยหมิน พูดขึ้นมา ถ้าอย่างนั้นฉันเรียกคุณว่าสามีด้วยก็แล้วกันนะ?

เธอจำได้ว่าอวี๋เหวยหมินหัวเราะ ตอบว่าได้สิ ขอแค่เยี่ยนจื่อไม่คัดค้านก็ได้หมด ตอนนั้นเธอไม่ได้ใส่ใจ ยังพยักหน้าให้ เพราะทุกคนก็คิดว่าเป็นเรื่องตลก

ตอนนั้นเขาคิดว่าเป็นเรื่องจริงงั้นหรือ? ตอนนั้นเฉินเวยก็มีความคิดนี้แล้ว?

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อกี้เธอไม่ได้ออกแรงผลักเฉินเวยเลย เฉินเวยกลับล้มลงไปเอง ที่แท้เพื่อนสนิทเธอคนนี้เสแสร้งแบบนี้มาตลอดงั้นหรือ?

เฉินเยี่ยนกุมหน้าอกตัวเอง เธอรู้สึกเจ็บเหลือเกิน ทำไมถึงเป็นแบบนี้? เธอโง่จริงที่เชื่อสองคนนี้

“เพื่อนรัก ฉันจะไม่แย่งเธอ พวกเราเป็นพี่น้องกัน แล้วฉันก็จะไม่ให้สามีหย่าด้วย พวกเราใช้ชีวิตด้วยกันสามคนดีไหม?”

เฉินเวยเปิดปากพูดอีก พูดด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน เธอทำท่าทางต่ำต้อยมาก ดูเหมือนเธอน่าสงสารเหลือเกิน

อวี๋เหวยหมินลูบไหล่เฉินเวยด้วยความเห็นใจ ผิวเรียบลื่นที่มือสัมผัสทำให้ใจเขากระเพื่อมเป็นระลอกขึ้นมาอีกครั้ง คิดถึงตอนที่เฉินเวยอยู่บนเตียงเมื่อกี้ ร่างกายเขาร้อนผ่าวขึ้นมาอีกรอบ

แต่เขารู้ว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลา เขามองไปยังเฉินเยี่ยน หวังว่าเฉินเยี่ยนจะพยักหน้า

“คุณบอกเองว่าจะเป็นพี่น้องกับเสี่ยวเวยไปตลอดชีวิตไม่ใช่หรือ? เสี่ยวเวยจะไม่แย่งคุณ ผมก็จะไม่ปฏิบัติกับพวกคุณอย่างไม่ยุติธรรม ผมยังให้คุณสองพันหยวนเหมือนเดิมทุกเดือน ต่อไปคุณซื้อกับข้าวทำอาหาร เก็บกวาดบ้าน คุณสองคนอยู่กันดีๆ พวกเราสามคนใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน อีกหน่อยมีลูก สามคนช่วยกันเลี้ยงย่อมสบายกว่าสองคน”

อวี๋เหวยหมินมองเฉินเยี่ยน เขาไม่อยากหย่า พูดตามตรงเฉินเยี่ยนก็ดีมาก เธอสวยกว่าเฉินเวย เธอเป็นดาวมหาวิทยาลัย ไม่อย่างนั้นตัวเองคงไม่ตามจีบเธอ

แต่บนใบหน้าของเฉินเยี่ยนมีแผลเป็น เขาก็เพิ่งมารู้ทีหลัง อีกทั้งเฉินเยี่ยนยังค่อนข้างหัวโบราณ ไม่ได้เป็นประเภทที่เป็นฝ่ายรุกก่อน เทียบกับเฉินเวยแล้ว เขารู้สึกว่าเฉินเยี่ยนไม่ถึงใจพอ แต่เฉินเยี่ยนเพียบพร้อมมาก ทำอาหารอร่อย แล้วยังเก็บกวาดบ้านได้ดีอีกด้วย อีกทั้งเธอประหยัดมาก ไม่เคยใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย เงินที่ทำงานก็เอามาใช้กับครอบครัว นี่ทำให้อวี๋เหวยหมินเป็นปลื้มมาก ดังนั้นเขาเลยไม่อยากหย่า เขาหวังว่าเฉินเยี่ยนจะเป็นภรรยาเขาต่อ ปรนนิบัติเขา แต่เขาก็เสียดายเฉินเวย เฉินเวยเป็นเหมือนดอกเดซี่ที่บอบบาง แต่อยู่บนเตียงกลับมีเสน่ห์ดึงดูดให้เขาหลงใหล

เฉินเยี่ยนไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่ตัวเองได้ยิน วันนี้เองเธอเพิ่งรู้ว่าอวี๋เหวยหมินนั้นจะหน้าไม่อายได้ถึงเพียงนี้

“พวกคุณคิดว่าใครก็สามารถต่ำต้อยเหมือนพวกคุณได้งั้นหรือ? ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันสามคน? พวกคุณสมควรงั้นหรือ?”

เฉินเยี่ยนมองดูใบหน้าทั้งสอง มองดูร่างเปลือยของทั้งสองคน ในท้องรู้สึกปั่นป่วน

“หย่า! พวกคุณทำให้ฉันสะอิดสะเอียน”

เฉินเยี่ยนเป็นผู้หญิงที่อ่อนโยน แต่ข้างในเธอเด็ดเดี่ยว ตอนแรกที่แต่งงานกับอวี๋เหวยหมินเพราะคิดว่าเขารักตัวเองจริง เธอไม่เรียกร้องอะไรเลย ขอแค่มีครอบครัวที่อบอุ่น แต่ไม่คิดเลยว่าอวี๋เหวยหมินจะเป็นคนแบบนี้

“เพื่อนรัก ไม่เอานะ สามีเขาไม่ทิ้งเธอหรอก เธอไม่ต้องหย่าได้ไหม? ฉันไม่ดีเอง? เธออย่าโกรธไปเลย อีกหน่อยฉันจะเป็นน้อยเอง คอยดูแลเธอดีไหม? ฉันจะไม่แก่งแย่งกับเธอ เธอให้อภัยฉันได้ไหม? ไม่มีพวกเธอแล้ว ฉันมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้จริงๆ”

เฉินเวยเห็นเฉินเยี่ยนหันหลังกลับจะเดินไป เธอรีบพุ่งเข้าไปดึงมือเฉินเยี่ยนอ้อนวอน

เฉินเยี่ยนมองดูใบหน้าตรงหน้า เห็นดวงตาคู่สวยมีเสน่ห์ เธอไม่สามารถควบคุมไฟโมโหในใจได้อีกต่อไป เธอเลือกที่จะเป็นฝ่ายไปก่อน เป็นเพราะเธอไม่อยากทนดูคนที่ทำให้เธอสะอิดสะเอียนอีกแล้ว ตอนนี้เฉินเวยมาดึงมือขอร้องเธอ ทำไมเฉินเวยต้องทำแบบนี้? เห็นอยู่ว่าเธอสามารถหาคนที่ดีได้ แต่ทำไมต้องมาเลือกอวี๋เหวยหมิน เธออยากจะถามเฉินเวยเหลือเกินว่าทำไมทำแบบนี้ แต่เฉินเยี่ยนไม่ได้ถาม เมื่อก่อนเฉินเยี่ยนไม่เข้าใจ แต่ตอนนี้เธอเข้าใจแล้ว เฉินเวยเป็นนังแพศยาที่แกล้งทำตัวเป็นดอกเดซี่ ทำให้คนสงสาร แต่แท้จริงแล้วเป็นนังงูพิษ ไม่อย่างนั้นจะขึ้นไปมีอะไรกับอวี๋เหวยหมินบนเตียงได้ยังไง