อุตส่าห์ได้วันหยุดทั้งทีทำไมต้องแมว : Cat Kingdom

ณ อาณาจักรแมว ที่ห้องประชุมสำหรับราชวงศ์
โม : ทำตามนั้นแหละ ตอนนี้เรายังไม่พร้อมสำหรับ ไฟฟ้าในตอนนี้ พอแค่นี้แล้วแยกย้ายได้
แมว1 : ด..ด..ด เดี้ยวก่อนครับ องค์หญิง แล้วเรื่อง เลือกผู้นําประเทศ จะเอายังครับ!!!
แมวทุกตนบ่นพืมพัมกันอย่างสงสัย
โม : เรื่องนี้เดี้ยวฉันจัดการเอง หลังจากการเปลื่ยนการปกครอง ก็วุ่นวายกันใหญ่ (รู้งี้น่าจะออก กฎที่ง่ายกว่านี้) เอางี้ฉันมีธุระต้องทำที่โลกมนุษย์ พวกนายก็จัดการเอาเอง น่ะ อิอิ
แมว2 : แล้วเรื่องที่ท่านไปโลกมนุษย์ เก็บไว้ความลับเหมือนเดิมไหมครับ
โม : อืมมม เหมือนเดิมแหละ ไปแหละ
ที่มุมมืดในการประชุมมีคนแอบฟังอยู่
สายลับ : ว่าแล้ว ต้องรีบไปบอกหัวหน้า นี้แหละคือโอกาศ ที่พรรคเราจะชนะ
โมได้เดินไปที่ซากหอคอย ในความมืด หลังจากนั้นก็เอาหนังสือเปิดไปหน้ากลาง หลังจากนั้นก็ถอดชุดออก และ ว่างไว้ข้างๆหนังสือเล่มนั้นอย่างเป็นระเบียบ
ณ โลกมนุษย์ ในคืนนั้นเอง
โมมองไปยังบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านที่เรียบง่าย เป็นบ้านในยุคปัจจุบัน ที่มีความทันสมัย สะดวกสบาย ราคาสูง
ในบ้านหลังนั้น บนชั้นสอง มีชายหนุ่มกำลังเล่นอินเตอร์เน็ต 
กาย : หืมเพลงไรว่ะเนี่ย อืมมมม 
เมี้ยวว เมี้ยวว 
กาย : อ่ะโมมาแล้ว เร็วจังวันนี้ 
หลังจากนั้นกายเดินไปเปิดประตูหน้าต่าง เพื่อให้แมวที่ร้องนั้นเข้ามา 
กาย : วันนี้ทำไมเร็วจังอ่ะ โม ไปไหนมา
โมในร่างแมวตอบ 
โม : ไม่บอก หนูจะไปทำอะไรก็เรื่องของหนูน่าา เอ้ ว่าแต่กำลังดู หนังโx็ อยู่หรอรู้น่ะๆ อิอิ
กาย ; บ้าพี่กำลังดู คลิปเพลงอ่ะดิ 
โมกระโดดขึ้นไปบนหัวกาย 
โม : ดูด้วยๆเปิดเลยๆๆๆๆ
คอม : หลูโตนอยู่พอที่แต่งงานหนี
แลงนี้สิจัดชื่อพี่ ยามเขาขึ้นขี่ให้พี่ชื่นใจ
อุ๊ย อุ๊ย อุ๊ย อุ๊ย อุ๊ย อุ๊ย อุ๊ย
อุ๊ย อุ๊ย 
โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ
โอ๊ะ 
อิ๊ อิ๊ อิ๊ อิ๊ อิ๊ อิ๊ อิ๊
อิ๊ 
กาย : พอเดี้ยวข้างบ้านลุกมาเต้น เอ้ย เดี้ยวข้างบ้านลุกมาด่าหรอก
โม : หนูเห็นด้วย แต่ ทีพี่เล่นเข็มขัดหนู แปลงร่าง เสียงดังทำไมพี่กลับบอก "พี่หำลังช่วยโลกอยู่โม ไปไกล้ๆ ไป๋" 
กาย : อ่ะ 
กายทำหน้าเขินๆอายๆ 
กาย : ก็ตนมันจะเบียวอ่ะ ทำไมอ่ะ 
กายพูดด้วยนํ้าเสียงที่เชิงประชดประชัน
โม : ทำไมพี่กายจะเอาหรอ 
กาย : ก็มาดิครับ
โม : เมีี้ยวววววววววววววว
ก่อนที่จะได้ 1v1 ระหว่าง คน กับ โมนั้นได้กลิ่นอะไรบ้างอย่างมาเตะจมูก
โม : พี่กายเดี้ยวก่อนได้กลิ่นอะไรม่ะ ฟุดๆฟินๆ
กาย : เดี้ยวนี้มันกลิ่นไฟไหม้นิ มันจากไหน มาจากมาจากในบ้านหรอ
กายพูดด้วยความสงสัย
โม : ใช่พี่มาจากชั้นล่างลงไปดูกัน
กาย : งั้นไปเลย
โม : พี่หนูแปลงร่างก่อนๆ
หลังจากโมก็เริ่มแปลงร่าง หลังแปลงเสร็จ โม ก็เห็นกาย ยื่นหันหลังให้อยู่ โมเอียงคอเล็กน้อยและถามไปว่า
โม : พี่กายเป็นไรอ่ะ?
กาย : ช..ช..ช ชุดแกอ่ะโม
กายชี้ไปทางด้านหลังแบบมั่วๆ
โม : พี่กายเห็นหนูในร่างนี้บ่อยจะตาย โถ่ แค่นี้ทำเป็นอายไปได้
ในใจพี่กาย นั้น กาย : โถ่ไอ้เราก็ซิงอยู่ เห็นแล้วไม่อารมณ์ ก็แปลกแหละ
โม : เอ้.... พี่กายยังซิงอยู่หรอ
กายสะดุกตกใจและตอบกลับไปว่า
กาย : น..น...นี้ แกอ่านใจพี่ได้หรอ
โม : ป่าวหรอกหนูล้อเล่นไปงั้นแหละ อายุ 19 แล้วยังซิงน่าสงสารจัง
หลังโมใส่ชุดเสร็จทั้งคู่ก็ได้เดินลงไปชั้น 1 เพื่อสาเหตุของกลิ่น
กาย : นั้นๆไฟจากห้องครัว รีบไปเร็วๆ
ในห้องครัวนั้นมีไฟขนาดใหญ่กำลังลุกอยู่ตรงหม้อ ที่อยู่บนเต้าไฟฟ้า
กาย : เห้ยๆ ใครมาต้ม ต้มจืด ในเวลานี้เนี่ย ไอ้เบลใช่ไหม
โม : จะใครก็ช่างเถอะพี่กาย หาทางดับไฟก่อน
กาย : ไปเอานํ้ามาเลย
โมตกใจและตอบกลับไป
โม : แน่ใจหรอพี่กาย 
กาย ; เออ ดิ เดี้ยวไหม้บ้านหมดพอดี
โมหยิบถังนํ้ามาให้กายอย่างรวดเร็ว
โม : อ่ะพี่กายนํ้ามาแล้วพี่หนูว่าอย่าเล-
กาย : ไม่ทันแล้ว 1 2 3-
 
สองวันต่อมา
 
นักข่าวสรยิก : ข่าวต่อไปก็ เป็น อุทาหรน่ะครับ สำหรับใครที่ใช่เครื่องไฟฟ้า เมื่อวันที่ 11 ที่ผ่านมาได้เกิดไฟไหม้ ใจกลางหมู่บ้าน แห่งหนึ่งซึ่งในครั้งนี้ไม่ผู้บาดเจ็บ สาเหตุเกิดจากไฟไหม้ เตาไฟฟ้า บุคคลในบ้านได้ใช้นํ้า ซึ่งปกติแล้ว การจะดับไฟ ประเภท ไฟฟ้าต้องใช้สารเคมีที่เฉพาะเจ้าหน้าดับเพลิง เท่านั้น การใช้จึงถือเป็นการจุดไฟไหม้นักกว่า-
โมปิดทิวี ลง
โม : เห็นไหมม่ะหลินเพราไอ้ตัวที่ เปิดเตาไว้ไม่ยอมปิด กะ ไอ้โง่ที่นํ้าสาด ไปโง่ๆ พี่ว่าเตือนมันแล้วน่ะ เหอะะะ
โมถอนหายและมองไปที่ กาย กลับ เบล ที่กำลังซ่อมบ้าน
หลิน ; ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ท่านพี่ หนูเชื่อว่าท่านพี่ทำดีสุดแล้ว แต่ไอ้ มนุษย์ มันโง่เอง และ ไม่ใช่ความผิดของท่านพี่ด้วย
โม : (ทำไมน้องช่างน่ารักอย่างนี้) *กอดด* 
หลิน : ท่านพี่กอดหนูทำไม
โม : ก็น้องน่ารักเกินไป๋ พี่ห้ามใจไม่อยู่
ขณะเดียวกันช่างหนุ่มทั้งสองกําลังมอง แมวในร่างมนุษย์ กอดหัน
กาย : มองงงงงงง
กายพูดด้วยนํ้าเสียที่เบา
เบล : มองงงงงงง
เบลพูดด้วยนํ้าเสียที่เบา
กาย ; อาหารตาชิบหายว่ะ คิดว่าไงเบล
เบล : ไอ้ทะลึงแต่ผมก็เห็นด้วยกับพี่กาย
โม : ไอ้พี่สองตรงหยุดมองทำงานไป
กาย & เบล : คราบบบบบบ
ในขณะนั้นโมได้รู้สึกเหมือนมีคนเรียก โมมองไปที่หลินและพยักหน้า
หลิน : ครั้งนี้ให้หนูไปด้วยไหมค่ะ ท่านพี่?
โมพยักหน้าตอบ 
ผ่านไป 2-3 วัน บ้านหลังนั้นก็ซ่อมเสร็จ ในเช้าวันนั้นเอง กายเริ่มสังเกตได้ ว่าแมวที่อยู่ด้วยหายไป เลยเริ่มถามเบลที่อยู่ด้วยกัน
กาย : เบล เบล แกเห็นโมกับหลิน บ้างไหม 2-3 วันมันยังไม่กลับมาเลย
เบล : ไม่ต้องหวังหรอกพี่ โม ไปกับลูกศิษย์ผมเชียวน่าาา
กาย : ก็นั้นแหละที่เป็นหวัง สองตัวนั้นอยู่กันทีไร เรื่องไม่เคยจบได้สวยเลย ตอนนั้นอยู่บ้านนี้แรกๆ ทั้งคู่ไม่รู้จักโทรศัพท์ นั้นโทรไป 191
เบล : แล้วไงพี่
กาย : เกือบโดนตำรวจจับอ่ะดิ มันไม่รู้ไงว่าตำรวจฟังอยู่ มันพูดว่า 
"โม : กายใจร้ายจัง ทำไมถึงไม่ให้เสื้อใส่ โป็อยู่แล้วเนี่ย
 หลิน : นั้นสิๆ ในห้องมีไอ้ไม่รู้ยาวๆ ใหญ่ๆ สีม่วงด้วย
 โม : ห้องนี้ออกไปไม่ได้ด้วย โดนขังหรอ"
กาย : หลังจากนั้น แม่งง FBI OPEN UP ตูมมมม ฝันร้ายเลยวันนั้น
เบลมองพี่กายยื่นกอดอกแถมพืมพัม 
กาย : เอาเป็นว่ามันหาย ไปไหนเราไม่รู้ แต่พี่รู้อยู่อย่างเวลามันมา มันบอกว่าในห้องสมุดที่ลุงสมปองทิ้งร้างไว้ มันมีหนังสือเล่มหนึ่ง-
เบล : ออ ที่โมมันสั่งห้ามให้คนเขาไปอ่ะ 
กาย : ใช่ ลุงแกรักแมวไง เรียบร้อยโดน โม ยืึดไปแล้ว ต้องลองไปดูที่นั้นล่ะ
หลังจากนั้นกายและเบลก็เดินเข้าไปให้ห้องของลุงสมปอง และได้เจอกลับหนังเล่มเดียวที่ กําลังพันไปที่หน้ากลาง
กายยยยยยย เบลลลลลลล เสียงดังมาจากหนังสือ
กาย : มันเรียกเราว่ะ
กายนิ่งสงบมาก ส่วนเบลกับรู้สึกตกใจ หลังนั้นกายได้จับไปที่หนังสือ หนังสือนั้นเริ่มดูดทั้งคู่เข้าไป
กาย : อ๊ากกกกก
เบล : ว๊าากกกกก
ตืบบบบ
กายกับเบลได้ตกลงกับดิน และ ทั้งสองก็ได้พบกับ อาณาจักรแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่บนพื้นที่ราบแบบสุดลูกหูลูกตา
เบล : เชี้ยนี้มันที่ไหนเนี่ย โลกแฟนตาซี นี้ว่าพี่กาย?
หลังจากกายได้เห็น โลกแฟนตาชี ที่ว่าไปกายกับยังแน่นิ่ง
เบล : ถามจริงพี่กายคือมึงช่วยตกใจหน่อยได้ไหม ใน ชีวิตนี้มึงเตยตกใจบ้างไหม
กายได้นึกกลับไปในช่วงที่ โม กับ หลิน มาครั้งแรก
โมได้เจอกับฝักบัว 
โม : คือไรเนี่ย *กาย : นั้นคือฝักบัวลองหมุนดูสิ* หมุนๆหรอ
ว๊ายยยยยยยยยยยยยย หลังจากกายก็รีบไปห้องนํ้าทันที่ 
กาย : ม...ม... โมเป็นไรไหม?
โมนั้นได้ตกใจกับเย็นที่ไหลออกมาเลยที่ให้เธอลื่นอยู๋ในท่าที่ ... (คนเขียนกำเดาไหล)
 
กาย : ก็เตยน่ะแต่ช่างมันเถอะไม่อยากเล่า คิดดูน่ะ เราเจอแมวที่แปลกร่างเป็นคนได้ นี้ ยังแปลกไม่พอหรอ
เบล ; เออ ว่ะ งั้นเราเขาไปดูกัน จะได้เจอแมว และ ให้ทั้งคู่พาเรากลับ
กาย : อืม 
กายกับเบลได้เดินไปตรงหน้าทางเข้าของอาณาจักร รอบข้างมีแต่คนที่มีหูแมว หางแมว แถมใส่ชุดยุคกลาง พวกเขาต่างมองทั้งคู่อย่างประหลาดใจ
หลังจากนั้นได้มีเสียงเรียกจากพุ่มหญ้าแถบๆ ทางเข้า
กาย : เสียงไรว่ะ เบลๆ ทางนี้ๆ 
กายกับเบลได้โดนฉุดเข้าในพุ่มหญ้าและได้พบ มนุษย์ 2 คน
คนที่ 1 : @&&^#)&#(!1#&*9 (พวกนายจะบ้าหรอ เดินเข้าไปแบบนั้นได้ไง)
คนที่ 2 : @***#))#)@*&(*#(( (ใช่ไม่โดนจับไปเป็นทาศก็ดีแล้วไหม)
เบล : บ่นไรกันว่ะฟังไมรู่้เรื่อง พี่กายว่าไง
กาย : ไม่ร็ุดิท่าให้เดาคงจะมีอะไรรอก่อนก็ได้ไม่รีบ
คนที่ 1 : ชูววววววว
หลังจากนั้นได้มีรถม้าผ่านไป ซึ่งในรถม้านั้น มีโมกับหลิน ที่นั้งอยู่และทำหน้าเบื่อๆ
โม : โถ่วววววว เบื่อจริงจังน่ะกับงาน เอกสาร เมื่อไหร่จะเลือกตั้งให้มันจบๆ อยากกลับไปหาพี่กายพี่เบลจัง
หลิน : จะพูดอย่างงั้นไม่ได้น่ะ ท่านพี่ ท่านเป็นองค์หญิงเพียงคนเดียว ที่มีเลือดราช์วงค์ ที่ยังหลงเหลืออยู๋หลังสงคราม เผ่าจิงจอกน่ะค่ะ ท่านก็ไม่ต่างอะไรกับ ราชนี 
โม : โถ่วววววว ยิ่งพูดยิ่งเบื่อพอเถอะ
จังหวะนั้นสายตา กาย เบล โม ได้จองเห็นกันพอดี โมใช้พลังทำให้รอบตัวช้าลง โมได้หยิบเข็มกัดสีทอง และ ปาไปท่าพี่กาย ก่อนจะปิดหน้าต่าง และ ทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
กายได้เห็น โม ถึงกลับตกใจแหละได้เห็นอะไรชักอย่างตกลงมาข้างตน กายได้เก็บมันไว้
กาย : เห็นแล้วใช่ไหมเบล
เบล : อืม 
กาย : เราถูกทางล่ะ
มนุษย์ที่ฉุดทั้งคู่นั้นได้ให้หัวแมวปลอมหางแมวปลอม
คนที่ 1 : @**$&@(*$((($)# (ใช้นี้ปลอมตัวส่ะ เพราะการปฏิวัติจะเริ่มแล้ว)
กาย : สงสัยให้ปลอมตัวแน่ๆเลย...
 
                                                          
Prologue Episode
END