JA คนง่อย ขอไปต่างโลก

          ผมใช้ช่วงเวลาปิดเทอมไปกับการนอนเต็มอิ่ม เพราะใช้พลังจากต่างโลกเลยเสียพลังงานไปมากโข ส่วนโย ก็เอากลับไปส่งที่บ้านเรียบร้อย
"ฮ้าวววว ง่วงจัง" ผมตื่นนอนมาในตอนเช้าที่แสนเงียบสงบพร้อมแสงสลัวที่ส่องมาผ่านหน้าต่าง และลุกขึ้นมาทำกิจวัตรปกติ วันนี้ต้องไปโรงเรียนซะแล้วแฮะ เป็นปิดเทอมที่เหมือนไม่ได้ปิดเลยนะ อาวววล่ะ ผมใส่ชุดนักเรียนและเดินไปเรียนด้วยความงัวเงีย และคิดอะไรเพลินๆ หลังจากที่ผมช่วยเหลือโย แล้วมันก็เหมือนกับเป็นการปักธงน่ะแหละนะ ก็เลยตัดสินใจว่าวันนี้จะไปสารภาพรักดีกว่า...ฮิ..ฮิ โยต้องคิดไม่ถึงแน่
แต่เอาจริงๆก็อายนะเนี่ย...แฮะ...แฮะ ผมเดินเข้าโรงเรียนด้วยหน้าตาที่งัวเงียเหมือนคนพึ่งตื่นจนได้เข้าห้องเรียนพร้อมมีเสียงเรียกอย่างเบิกบานของฮิเกะ
"โย่ว! จา มาแล้วเหรอเป็นไงบ้างบรื้นๆ"
"ไม่ต้องมาเป็นไงบ้างเลย!! กล้าดียังไงลืมฉันกับโยไว้ที่ทะเล"
"ลืม?" ทุกคนทำหน้าสงสัยอยู่พักนึงพร้อมทำหน้าเหมือนนึกออกพร้อมกัน
"นี่ลืมกันจริงๆใช่ไหมลืมสนิทเลยด้วย!!!!"
"เอ่อ...พวกฉันก็ว่าทำไมบรรยากาศในรถมันดีขึ้นแปลกๆ" พาร์ทพูด
"ดีแปลกๆนี่มันอาร๊ายยยยยยย!!!"
"โธ่ อย่าโวยวายเป็นเด็กหน่อยเลยน่า"คราวนี้เป็นโชตะที่ตำหนิผม
"เฮ้อออ...ช่างเหอะแล้วโยล่ะ"
"ไม่รู้สิยังไม่มาบรื้นๆ"
โยเปิดประตูออกมาด้วยสีหน้าเบิกบาน
"พูดถึงฉันอยู่เหรอ!!"
และแล้วทุกคนก็เม้าท์มอยกันจนถึงเวลาเรียน
.....ตอนเย็น.........
ผมนัดโยเอาไว้หลังเลิกเรียนตอนนี้ก็กำลังรอเธอมาอยู่
"ว่างายยย!!!จา"
เธอเดินเข้ามาแล้วถามต่อ
"มีอะไรเหรอ?"
ผมกระอักกระอ่วนเล็กน้อยลมหายใจถี่ขึ้นด้วยความตื่นเต้น
"คือ....คือ....ฉัน.....เอ่อ....เอ่อ..ฉัน..ฉันชอบเธอ!!! ชอบนานแล้วด้วย!!...เอ่ออ..เป็นแฟนกันนะ!!"
โย หน้าแดงด้วยความเขินแต่ก็ตอบออกมาเหมือนกัน
"คือ...ฉันก็ดีใจนะที่นายชอบฉันแต่....ฉันมีคนที่ชอบแล้วล่ะ..."
"หา!? คะ..ใคร..บอกได้ไหม" มีคนชอบแล้วงั้นเหรอ ฮิเกะ พาร์ท หรือ..อิมูเนะ..แต่ไม่น่าใช่โชตะ
"คือ..เธอจำตอนที่เราโดนนักเลงทำร้ายที่ทะเลได้ไหม?"
"อื้ม" หรือว่าชอบนักเลง..ไม่หน่า!!!
"ตอนนั้นน่ะเธออาจไม่เห็นแต่ก่อนฉันจะสลบไปจนิงฉันเห็นคนๆหนึ่งน่ะ เขาต้องเป็นคนช่วยเราแน่ๆแถม..หล่อด้วย..คือ..คิดว่าคนนั้นแหละ"
เฮ้ยๆๆๆๆลืมไปตอนนั้นใช้คนละหน้านี่หว่า บักหำเอ้ยยยย
"คือ..โย..อย่างนี้นะ...นั่นฉันเอง..คืออธิบายยากแต่ก็ชั้นเอง..."
โยไม่เชื่อแถมยังคิดว่าผมล้อเล่นอีกเธอขอตัวไปเพราะมีธุระพร้อมขอบคุณที่ผมช่วยเธอ...อาาาอกหักสินะเรา ผมทรุดลงกับพื้นน้ำตาค่อยหลั่งริน ฉันพลาดเองมัน..ช่วยไม่ได้นี่นะ จะกลับร่างหล่อก็ไม่ได้...บางที...นี่คง...ผลกรรมสินะ..ก็เราทำกับเธอไว้ตั้งขนาดนั้นนี่นา(NOVA:จา หมายถึง ทำโยตายในต่างโลกนะครับ) ไม่เคยสนเธอเลยไม่รู้เลยว่ามือที่ฉันเคยสัมผัสมันอบอุ่นแค่ไหน...ไม่เลยยย น้ำตาที่หลั่งรินออกมาจนจากเย็นเป็นดึกน้ำตานั้นเหือดแห้งลงและพลันเปลี่ยนเป็นเลือด ร่างกายจารู้สึกร้อนระอุและมัน..ร้อนขึ้นจริงๆไฟลุกท่วมตัวและดีดร่างกายสู่ห้องอวกาศและเป็นพระอาทิตย์...กลางคืนสว่างดังกลางวันพาผู้คนสับสนและเมืาอถึงกลางวันก็มีพระอาทิตย์ 2 ดวง โลกเหือดแห้งด้วยความร้อนพืชล้มตาย สัตว์กินพืชไม่มีพืชกินล้มตาย สัตว์กินเนื้อไม่มีสัตว์กินพืชไว้กินตายมนุษย์ขาดน้ำเพรสะน้ำระเหยเกิดสงครามตายและตายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆวะฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
------------------------------- จบ --------------------------------------