ทวงรักนางซิน

-

เขียนโดย Phaky

วันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2562 เวลา 15.02 น.

  47 ตอน
  1 วิจารณ์
  37.93K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 11.27 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

39) ปั่น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ถ้าพี่เค้าจะปั่นเก่งขนาดนี้ ขอสมูทตี้หนึ่งแก้วเถอะจ้ะ

***************************

“ตัวเล็ก ทำไมใจร้ายกับผมแบบนี้ล่ะครับ งั้นคราวหน้า...”

“จะไม่มีครั้งหน้าแล้วค่ะ ขอโทษด้วยนะคะที่ต้องพูดตรงๆ ที่พิมพ์มาวันนี้ก็เพราะต้องการมาขอบคุณที่คุณธิปเคยช่วยพิมพ์ไว้ และพิมพ์ตั้งใจมาบอกด้วย ว่าสัญญาของเราจบแล้ว”

เอาล่ะ! หมดเวลาเกรงอกเกรงใจแล้ว เทพิมพ์สูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆเสริมความกล้าก่อนช้อนดวงตาขึ้นมองคุณาธิป อาจดูใจร้ายไปบ้างแต่มันก็จำเป็นต้องพูดว่าที่วันนี้เธอรีบตามมาที่ร้านกาแฟทันทีที่เขาโทร.เรียกมาพบ รวมถึงครั้งก่อนที่ไปรับประทานอาหารจีน เป็นเพราะชายหนุ่มวางสายทันทีไม่ปล่อยโอกาสให้เธอได้ปฏิเสธ หาใช่เพราะมีความคิดไม่ซื่อแอบแฝง จะทำเฉยไม่ลงมาตามนัดก็สังหรณ์ว่าคุณาธิปจะขึ้นไปตามถึงห้องทำงานของธรธัญญ์ แน่นอนว่าต้องเกิดเรื่องใหญ่หากอดีตเพื่อนซี้ทั้งสองประจันหน้า วันนี้เธอเลยต้องยอมขัดคำสั่งของธรธัญญ์เพื่อเจรจากับบุรุษเจ้าเสน่ห์ตรงหน้าให้เข้าใจตรงกัน และนี่ก็เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ต้องเร่งจบทุกอย่างให้เร็วที่สุด หวังว่าเธอจะกลับไปถึงห้องทำงานก่อนเจ้าของห้องจะกลับไป

“ไอ้ธัญญ์สั่งห้าม?”

“ก็ด้วยค่ะ แต่พิมพ์เองก็ไม่เห็นความจำเป็นที่เราสองคนต้องพบกันอีก ในเมื่อจริงๆแล้วเราไม่รู้จักกันเลยด้วยซ้ำ”

“ถ้ามันจะทำให้พิมพ์เข้าใจความรู้สึกของผมมากขึ้น ผมคงต้องสารภาพว่าสัญญามันก็แค่ข้ออ้าง จริงๆแล้วผมอยากเห็นหน้าพิมพ์”

ประโยคสุดท้าย ถ้าเปลี่ยนให้ธรธัญญ์เป็นคนพูดได้ก็คงดี คนฟังคิดแบบนั้นแต่ก็หาได้แสดงความผิดหวังผ่านสีหน้า กลับตรงข้ามกันด้วยซ้ำ เมื่อเรียวปากจิ้มลิ้มคลี่ยิ้มอ่อนโยนส่งให้คุณาธิป เป็นรอยยิ้มที่คนมองต้องใช้วิจารณญาณค่อนข้างหนักเมื่อมันช่างไร้จริตมารยาร้อยเล่มเกวียนอย่างที่ได้รับเป็นประจำ ดวงตาหวานเชื่อมเพ่งมองเทพิมพ์จริงจัง คำพูดเมื่อครู่ ไม่ใช่เทพิมพ์คนแรกที่ได้ฟัง คุณาธิปเคยใช้ประโยคเดียวกันนี้กับเวนิสามาแล้ว ผลที่ออกมาคือความซื่อสัตย์ของเวนิสาที่มีให้ธรธัญญ์ขาดสะบั้นลงในทันที จึงหวังเหลือเกินว่าจะใช้ได้ผลกับเทพิมพ์เช่นกัน ทว่าทุกอย่างกลับตรงกันข้าม เมื่อตอนนี้คุณาธิปยังมองไม่เห็นความหวั่นไหวในดวงตากลมเลย นอกจากไม่เห็นเงาตัวเองในนั้น ในดวงตากลมแป๋วยังคล้ายจะมีภาพของอดีตเพื่อนรักซ้อนทับขึ้นมาให้เจ็บใจเล่นอีกต่างหาก

“ผมชอบพิมพ์”

ประโยคเมื่อครู่อาจยังดึงดูดใจไม่มากพอ คุณาธิปจึงเขย่าหัวใจดวงน้อยให้สั่นคลอนด้วยคำว่าชอบเสียเลย ลำพังแค่เขาโปรยยิ้มหวานสาวๆยังใจอ่อนระทวย แล้วนี่เล่นสารภาพว่ารักว่าชอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ให้มันรู้ไปว่าสวยใสไร้เดียงสาแบบเทพิมพ์จะต้านทานเสน่ห์ของคุณาธิปคนนี้ได้

“ขอบคุณนะคะ แต่...อย่าเสียเวลากับพิมพ์เลยค่ะ”

เรียวปากที่มักคลี่ยิ้มหวานจนชินตาอ้าค้างเมื่อได้ยินเสียงใสปฏิเสธ แทบไม่อยากเชื่อหู คุณาธิปกะพริบตาซ้ำๆเพื่อมองให้แน่ใจว่าผู้หญิงตรงหน้าไม่ใช่ความฝัน ไม่ฝันหรอกเมื่อความแน่วแน่ในดวงตากลมใสมันแยงตาเสียจนตาแทบบอด ไม่พอใจกับคำปฏิเสธที่ไม่คุ้นชินจนสันกรามนูนเด่น แต่เพราะคนที่กล้าหักหาญน้ำใจเขาคือเทพิมพ์ จนแล้วจนเล่าคุณาธิปก็ทำใจโกรธไม่ลง ชายหนุ่มระบายโทสะผ่านลมหายใจจนอารมณ์ค่อยๆลดทอน แล้วจึงค่อยเริ่มการหว่านล้อมคนหัวอ่อนแต่ใจแข็งอีกครั้ง

“เพราะไอ้ธัญญ์สินะ ผมอยากให้พิมพ์ทบทวนอีกครั้ง ลองมองผมให้ดี ผมมีอะไรที่ด้อยกว่ามันหรือเปล่า”

เชื้อเชิญแล้วยืดตัวนั่งหลังตรงเป็นเป้านิ่งให้เทพิมพ์พิจารณา ไม่เคยสักครั้งที่คุณาธิปต้องลดคุณค่าตัวเองเป็นตัวเลือกให้ใคร แต่กับเทพิมพ์ ชายหนุ่มพร้อมทำด้วยความยินดีเพราะอยากได้ใจสาวเจ้ามาครอง ดวงตากลมที่พิจารณาใบหน้าคมช้าๆ ตามด้วยศีรษะเล็กๆที่ส่ายไหวแทนคำตอบเรียกรอยยิ้มของคุณาธิปให้กลับคืน แน่ล่ะ ถ้าดวงตาของเทพิมพ์ไม่มืดบอดก็คงเห็นไม่ต่างจากคนอื่นว่านอกจากรูปร่างกำยำสูงใหญ่ ก็ใบหน้าคมคายของเขานี่แหละที่ฟ้าตั้งใจประทานมาให้หล่อเป็นคู่แข่งกับธรธัญญ์อย่างแท้จริง ไม่อย่างนั้นคงไม่มีสตรีสาวสวยเปลี่ยนหน้ากันมาอุ่นเตียงให้เขาทุกค่ำคืน ธรธัญญ์หล่อเขาก็หล่อ ธรธัญญ์รวย ยอดเงินในบัญชีเขาก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ามัน ไม่ว่าจะยกคุณสมบัติข้อใดมาเปรียบเทียบ เขาก็ไม่เป็นรอง แต่เห็นจะชนะขาดก็ตรงที่...

“ผมโสด พิมพ์ก็รู้ว่าไอ้ธัญญ์กับเวนิสยังติดต่อกันอยู่ พิมพ์อยากเป็นตัวจริงของผม หรือว่าเป็นแค่ของเล่นของมัน พิมพ์เลือกได้”

มุมปากได้รูปสวยหยักยิ้มร้าย หว่านล้อมร้อยแปดไม่มีผลกับความหนักแน่นของเทพิมพ์เลยสักนิด ทว่าเมื่อเอ่ยชื่อของเวนิสา นัยน์ตาแน่วแน่กลับไหววูบจนน่าสงสาร จุดอ่อนเดียวที่จะทำให้ธรธัญญ์สูญเสียเทพิมพ์จากอ้อมแขน คงเป็นเพราะความสัมพันธ์ของมันกับเวนิสายังคาราคาซังกันสินะ และแน่นอนว่าเขาจะใช้มันทำลายความความรักโง่งมของเทพิมพ์ให้สั่นคลอน

“พิมพ์รู้ไหมว่าไอ้ธัญญ์กับเวนิสน่ะเคยเลิกกันไปแล้วครั้งหนึ่ง เพราะเวนิสมาคบกับผม แล้วเราก็เลิกกัน เวนิสก็เลยกลับไปหาไอ้ธัญญ์ ถ้าไม่รักมาก มันคงไม่ยอมให้อภัยแล้วคบกันอีกครั้ง รู้แบบนี้แล้ว พิมพ์คิดว่าจะเข้าไปแทนที่เวนิสได้หรือเปล่าล่ะ”

พอใจที่ศีรษะเล็กๆส่ายหวือ แต่พอเห็นดวงตากลมน่ารักมีน้ำตาเอ่อคลอก็นึกสงสาร อยากเอื้อมมือไปช่วยเช็ด ทว่าต้องแข็งใจแล้วเก็บมือเอาไว้ ในเมื่อตีเหล็กต้องตีตอนร้อน เวลานี้สิ่งที่ต้องทำมากกว่าช่วยปลอบโยนคือเร่งสุมไฟแผดเผาความรู้สึกของเทพิมพ์ให้มอดไหม้ อาจจะดูใจร้าย แต่เพื่อกระชากหัวใจผู้หญิงคนนี้ให้เอนเอียงมาทางเขา ต้องร้ายกว่านี้ก็ไม่ใช่ปัญหา

“รู้ว่าเข้าไปไม่ถึง แล้วทำไมไม่ถอยออกมา สำหรับความสัมพันธ์ บุคคลที่สามเท่ากับส่วนเกินนะพิมพ์”

“พิมพ์...”

ไม่มีคำพูดสำหรับแก้ต่างให้ตัวเอง ด้วยรู้แก่ใจแต่แรกเริ่มว่าธรธัญญ์ไม่เคยมีความรักใคร่มอบให้ และที่ผ่านมาชายหนุ่มก็หาได้ปิดบังความสัมพันธ์กับเวนิสา จริงๆไม่ต้องรอให้คุณาธิปตอกย้ำ เธอก็ควรรู้ตัวว่าเป็นได้แค่ ‘ส่วนเกิน’ ต่อให้พยายามแค่ไหน ข้างกายธรธัญญ์ก็ไม่มีที่ยืนสำหรับเธอ เจ็บกับความจริงซ้ำๆซากๆที่คอยตอกย้ำจนไม่อาจกลั้นน้ำตาไว้ได้อีก ทว่านี่คือน้ำตาของมือที่สาม ร้องไห้ให้ตายก็ไม่มีใครสงสาร กลัวจะถูกคุณาธิปสมเพชในความโง่งม เทพิมพ์จึงต้องก้มหน้าลงต่ำแล้วแอบสะอื้นเงียบๆ โชคดีที่เจ้าพ่อซูเปอร์คาร์ไม่เอาความจริงอะไรมาฟาดใส่หน้าอีก ใช้เวลาอยู่ชั่วครู่ เทพิมพ์จึงค่อยๆคลายสะอื้น สันมือบางกรีดคราบน้ำตาออกจากแก้มก่อนเงยหน้าขึ้นสบตากับคุณาธิปที่มองมาด้วยนัยน์ตาปรานี

“พิมพ์ยังมีโอกาสเลือก ถ้าพิมพ์ยังตัดใจจากไอ้ธัญญ์ตอนนี้ไม่ได้ไม่เป็นไร ผมรอได้ ขอแค่ระหว่างนี้ พิมพ์ยอมเปิดใจให้ผมบ้าง ได้ไหม”

ไหล่บางลู่ลงอย่างคนเหนื่อยล้า เมื่อยังไม่ทันได้อ้าปาก ก็ถูกจู่โจมด้วยน้ำเสียงเว้าวอนจนหัวใจหนักอึ้ง เทพิมพ์มองมือของตัวเองที่ถูกคุณาธิปคว้าไปกอบกุมอย่างเลื่อนลอย อาการอย่างนั้นฟ้องชัดว่าหัวใจหญิงสาวกำลังแหลกสลาย มุมปากได้รูปกดลึก ในดวงตาคมเต็มไปด้วยความดูแคลน ไม่มีเวลาไหนที่เหมาะกับการเข้าไปแทรกแซงความสัมพันธ์ของอดีตเพื่อนรักเท่าเวลานี้อีกแล้ว ประวัติศาสตร์กำลังจะซ้ำรอยเดิม ฮึ! อ่อนแอก็แพ้ไป

*******************************

แวะมาแจ้งความคืบหน้านะคะ

ตอนนี้ภัคกำลังตรวจต้นฉบับก่อนส่งพิมพ์เล่ม ตรวจมาถึงบทที่ 8 แล้วค่ะ จากทั้งหมด 12 บทกับอีก 1 บทส่งท้าย รออีกนิดนะคะ ตาลายมากกกกกกกกกก พยายามเร่งตัวเองอยู่ค่ะ

แล้วก็แก้โปรยปกหลังส่งพิจารณาอีกรอบ หวังว่าจะผ่านค่ะ หวังงงงงงง

ส่วนเนื้อหาที่จะลงให้อ่านแบบต่อเนื่อง ตอนหน้าจะครบโควต้าแล้วค่ะ แต่ไม่ได้หยุดอัพทันที หลังจากนี้ภัคจะตัดเนื้อหามาโปรยระหว่างรอเล่ม ยั่วคนอ่านไปพลางๆ 555

จะพยายามทำทุกอย่างในส่วนของภัคให้เร็วที่สุดค่ะ / ยื่นนิ้วก้อยสัญญา

****************

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา