ทวงรักนางซิน

ไหน! ใครว่าพี่ใจร้าย

++++++++++++++++++++++++++++

         “จะไปไหน”

ธรธัญญ์กระตุกข้อมือเล็กเข้าหาตัวพลางกระชากเสียงถามห้าวห้วนตามอารมณ์ ก็เดินมาด้วยกันตั้งนาน อีกนิดเดียวก็จะถึงห้องทำงานของเขาแล้ว แต่อยู่ๆเทพิมพ์กลับขืนตัวเอาไว้ไม่ยอมเดินตาม แล้วพยายามดึงข้อมืออกจากการเกาะกุม ทำราวกับรังเกียจ เหมือนไม่อยากอยู่ใกล้ แต่ไม่พ้นหรอก เพราะทันทีที่เทพิมพ์พยายามบิดข้อมือหนี มือใหญ่ก็เพิ่มแรงจับแน่นยิ่งขึ้นราวติดตั้งระบบอัตโนมัติเช่นกัน

“ทำงานค่ะ”

“ไม่ใช่ตรงนี้”

ธรธัญญ์ปรายตามองตามสายตาของเทพิมพ์ที่มองโต๊ะทำงานของตัวเองที่ติดกับโต๊ะของจงจิตต์ตาปรอย สถานการณ์มันเปลี่ยนไปแล้ว วันนี้เทพิมพ์ไม่ใช่ผู้ช่วยเลขาฯ แต่เป็นภรรยาเจ้าของโรงแรม เพราะฉะนั้นสถานที่ทำงานก็ควรเป็นตักอุ่นๆของเขาสิถึงจะเข้าท่า

“แต่ว่าพิมพ์มีงานต้อง...”

“ขอยืมผู้ช่วยแป๊บนะคุณจง”

เรียวปากจิ้มลิ้มอ้าค้างก่อนค่อยๆเคลื่อนตัวเข้าหากันจนปิดสนิทเมื่อธรธัญญ์ตัดบทด้วยการหันไปสั่งการกับเลขาฯสาวใหญ่ที่ง่วนอยู่กับการนั่งพิมพ์งาน จงจิตต์ขยับแว่นสายตาเล็กน้อยเพื่อสบกับดวงตาที่อ่อนโยนกว่าปกติของธรธัญญ์ ก่อนเบี่ยงหน้ามองสตรีข้างกายของเจ้านายสุดหล่อที่รีบก้มหน้ามองพื้นไม่กล้าสบตา จากนั้นจึงค่อยๆดึงสายตามองมือทั้งสองที่เกี่ยวพันกันไว้ คนอื่นมองคงเห็นแค่มือ แต่สี่ตามากประสบการณ์ของจงจิตต์กลับมองเห็นว่ามันคือด้ายแดงสองเส้นที่กำลังเริ่มต้นถักทอเป็นด้ายเส้นเดียวกัน

“ยกให้เลยค่ะ”

“ให้แล้วไม่คืนนะ” คำพูดทีเล่น แต่แววตาเอาจริง

“ในเมื่อเป็นความต้องการของคุณธัญญ์ คุณจงยินดียกให้ค่ะ ไม่ทำให้พิมพ์เสียใจก็พอ”

“จะดูแลอย่างดี”

หัวใจมันกระตุกกับประโยคคล้ายให้คำมั่นสัญญาประโยคนั้นจนเทพิมพ์แอบเงยหน้าขึ้นมองธรธัญญ์ แต่เป็นการตัดสินใจที่ผิดมหันต์ เพราะชายหนุ่มก็ก้มหน้ามองมาเช่นกัน ซ้ำยังขยิบตาล้อเลียน คำพูดว่าทำหัวใจกระตุกแล้ว ยังเทียบไม่ได้กับดวงตาคู่คมที่แพรวพราวแปลกๆ จนต้องรีบดึงสายตามองต่ำ เพราะมันทำให้อกข้างซ้ายสั่นไหวโครมครามราวกับหัวใจกำลังจะหลุด รู้ตัวเลยว่าหากยังเผลอมองตาคู่นั้นอีกนิดเดียว หัวใจดวงน้อยๆคงทะลุอกออกมาแน่ ระหว่างที่พยายามสูดลมหายใจเข้าลึกๆระงับอาการ ในใจก็ได้แต่ขบคิดว่าตั้งแต่เมื่อไรกันนะที่ในดวงตาคู่นั้นเริ่มไม่ว่างเปล่าเย็นชาเหมือนแต่ก่อน

‘รู้สึกเหมือน...กำลังถูกคุณธัญญ์สู่ขอ โดยมีคุณจงจิตต์ทำหน้าที่เป็นผู้ใหญ่ฝ่ายเจ้าสาว’

บ้า! ดวงตากลมหลับปี๋พยายามลบจินตนาการเพ้อเจ้อที่ผุดพรายในหัว เป็นการคิดมากที่เข้าข้างตัวเองไกลเกินความเป็นไปได้เทพิมพ์รู้ดี ทว่าสุดปัญญาจะห้ามสมอง เมื่อประโยคสนทนาของเจ้านายกับเลขาฯคนเก่งที่เธอนับถือเหมือนญาติผู้ใหญ่ช่างคล้ายกำลังเจรจาทาบทามสู่ขอ แต่คิดไปคิดมาจะเป็นไปได้อย่างไร ในเมื่อจงจิตต์ไม่ทราบเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนเสียหน่อย หรือนี่เป็นอาการของคนมีชนักปักหลัง ที่หวาดกลัวว่าจะมีคนอื่นรู้เห็นเรื่องน่าอายเลยทำให้จิตตก หวาดระแวงไปทุกอย่าง

‘ป้ายินดีด้วยนะหนูพิมพ์’

จงจิตต์มองมือน้อยที่ถูกธรธัญญ์จูงเข้าไปในห้องหลังการเจรจาขโมยผู้ช่วยของเธอเป็นไปด้วยดีพลางกล่าวประโยคนี้ในใจ ใจจริงก็อยากพูดคำนี้ให้เทพิมพ์ได้ยิน แต่ติดที่คนฟังดูจะยังสับสนกับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นและรับมือไม่ทัน เรียวหน้าหวานจึงเอาแต่ครุ่นคิดไร้รอยยิ้ม คงเป็นหน้าที่ของธรธัญญ์ที่ต้องสร้างความเชื่อมั่นให้ภรรยา ส่วนคนนอกอย่างเธอก็ต้องทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไปก่อน รอจังหวะเหมาะสมค่อยอวยพรก็ยังไม่สาย ยังมีเวลาอีกทั้งชีวิต เพราะถึงอย่างไรตำแหน่งคุณผู้หญิงของนาราแกรนด์โฮเทลก็เป็นของเทพิมพ์ไม่มีทางเปลี่ยนแปลง ดวงตาของธรธัญญ์บอกเธออย่างนั้น

“เดินไม่มองทาง เดี๋ยวก็หกล้มจนได้ ถ้าวันไหนได้แผลกลับมา จะโดนตี”

ทันทีที่สองร่างถูกกางกั้นจากสายตาคนนอก ธรธัญญ์ก็ดึงข้อมือกลึงเกลาของเทพิมพ์เข้ามาประชิดพลางเอ่ยเตือนเรื่องที่ขัดหูขัดตาเหลือเกิน สังเกตตั้งแต่ลงไปรับมาจากห้องแต่งตัวแล้วว่าหญิงสาวเอาแต่ก้มหน้ามองพื้น เขินก็ด้วย อายสายตาสอดรู้สอดเห็นของพนักงานคนอื่นยามเห็นเขาจูงผ่านก็ส่วนหนึ่ง เมียเขาหน้าบางเรื่องนี้พอเข้าใจ แต่เทพิมพ์ก็ต้องทำใจให้ชิน เพราะมันไม่ใช่แค่วันนี้ แต่มันคือจากนี้ตลอดไปที่หญิงสาวจะต้องเดินคู่กับเขา ในเมื่อวันนี้เทพิมพ์ได้มายืนในตำแหน่งที่มีผู้ชนะแค่เพียงหนึ่งเดียวและหญิงสาวคือคนนั้น แม่คุณก็ควรเดินเชิดหน้าด้วยความภาคภูมิใจ ไม่ใช่มัวเดินก้มหน้าก้มตาหาเศษฝุ่นบนพื้น ทำเหมือนอายสายตาคนอื่นที่ได้เขาเป็นผัว แบบนี้ใช้ได้ที่ไหน

และเหนือสิ่งอื่นใดคือเทพิมพ์จะต้องรู้ว่าเขาซึ่งดำรงฐานะสามีทางพฤตินัยควบตำแหน่งเจ้าของนาราแกรนด์โฮเทล ไม่ชอบเลยที่เมียตัวเองถูกระราน ไม่ว่าจะต่อหน้าหรือลับหลัง ไม่ว่าจะด้วยการกระทำหรือคำพูด ในประโยคข่มขู่เมื่อครู่จึงแฝงคำสั่งไว้กลายๆ ว่าเทพิมพ์จะต้องดูแลตัวเองให้ปลอดภัย ห้ามปล่อยให้ใครรังแกเด็ดขาด หากพบว่ามีรอยขีดข่วนหรือฟกช้ำแม้เพียงจุดเล็กๆบนผิวเนื้อนวล สามีรูปหล่อของหญิงสาวไม่ยอมแน่

“คนใจร้าย”

***********************