ทะเลทรายร้ายรัก
-
เขียนโดย ชินารมณ์
วันที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2562 เวลา 11.58 น.
2 ตอน
0 วิจารณ์
3,331 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2562 12.01 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) บทที่ 2 หาคนผิด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เฮลิคอปเตอร์ส่วนบุคคลของตระกูลใหญ่ที่มีอิทธิพลมายาวนานกว่าร้อยปีของรัฐซอบัรฮามาสได้ลงจอดใกล้คลังน้ำมันกลางทะเลทรายซอบัรฮามาส ซึ่งทันทีที่ฮาซันก้าวลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ ชายหนุ่มก็ไม่รีรอที่จะสอบถามสาเหตุจากหัวหน้าคนงานที่ออกมายืนรอรับด้วยความตื่นตระหนก หลังจากเพิ่งทราบข่าวว่าฮาซันจะมาที่นี่
“ทำไมถึงไฟไหม้” ฮาซันถามเสียงห้วน
“เอ่อ…ไม่ทราบสาเหตุที่แท้จริงครับ แต่น่าจะเป็นเพราะความประมาทของคนงาน” หัวหน้าคนงานก้มหน้าก้มตา ตอบไม่ค่อยเต็มเสียงนัก
ฮาซันตวัดสายตากร้าวจ้องไปยังคนตอบเขม็งพร้อมกับพูดสำทับขึ้นด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด
“ให้เวลาสามวัน ถ้าไม่มีคำตอบที่ดีกว่านี้ อัลฟาซอลิห์ ไม่คิดเลี้ยงพวกที่ไร้ประสิทธิภาพ ประมาทจนละเลยให้เกิดไฟไหม้ถึงสามครั้งติดในรอบหนึ่งเดือน และขอรายชื่อคนที่เข้าเวรและทำงานในวันนั้นทั้งหมดให้ฮากิม”
“ครับ คุรฮาซัน” หัวหน้าคนงานตอบรับเสียงสั่น เพิ่งรู้ซึ้งด้วยตนเองก็ในวันนี้ว่าคนอย่าง ฮาซัน อัลฟาซอลิหื ไม่ชอบคำตอบที่ไม่ต้องการฟัง
“ฮากิม ตามไปเอารายชื่อมา แล้วเรียกทุกคนที่มีรายชื่อไปพบที่กลางลานนั่น” ฮาซันชี้ไปที่กลางลานกว้างที่อยู่ใจกลางคลังน้ำมัน
จากนั้นไม่นานนัก คนงานสองร้อยกว่าคนก็มารวมตัวกันตามคำสั่งของฮาซัน อัลฟาซอลิห์
ฮาซันกวาดสายตามองคนงานชายหญิงสองร้อยกว่าชีวิตที่มีรายชื่ออยู่บนแผ่นกระดาษ และประกาสเจตนาของตนให้ทุกคนที่ยืนอยู่อย่างชัดเจน
“ภายในสามวัน ถ้าหาคนวางเพลิงไม่ได้ ทุกคนที่มีรายชื่อในกระดาษแผ่นนี้เก็บของออกไปจากที่นี่ อัลฟาซอลิห์ไม่ต้องการให้บุคคลที่อาจมีส่วนพัวพันคิดไม่ซื่อมาทำงานร่วมกันอีก!” สิ้นคำประกาศ เสียงอื้ออึงถามกลับดังกระหึ่ม
“พวกเราผิดตรงไหน”
“ทำไมต้องไล่พวกเราออก”
“ไม่ผิด แต่ในเมื่อหาตัวคนร้ายไม่ได้ ทุกคนต้องร่วมกันรับผิดชอบ”
คำตอบเด็ดเดี่ยว แววตากร้าวแข็งไม่ยอมอ่อนข้อของผู้นำอัลฟาซอลิห์ ทำให้เหล่าคนงานถึงกับผงะในท่าทางเอาจริงนั้น
“ถ้าไม่อยากไปก็หาตัวคนวางเพลิงมาให้ได้!” ฮากิมพูดต่อจากเจ้านายของตนเอง
“พวกเราไม่ยอม! พวกเราไม่ได้เป็นคนทำ!” เสียงคนงานตะโกนฮึดฮัดไม่ยิมรับ
ฮาซันหันไปจ้องมองคนพูดด้วยแววตาดหดเหี้ยม ก่อนจะตวาดเสียงห้วนอย่างไม่แยแส
“ถ้าใครไม่ยอมก้เก็บของออกไปซะเดี๋ยวนี้!” ความเงียบเข้ามาปกคบุมไปทั่วกลางลานใหญ่ คนงานสองร้อยกว่าคนต่างชงักนิ่ง อาการไม่พอใจต่อต้านคำสั่งของฮาซันลดลงจนแทบไม่มีให้เห็น เมื่อคนงานทุกคนต่างรู้แน่ชัดถึงการแสดงออกของฮาซันที่ไม่ยอมให้ต่อรองหรือตกลงใดๆ นอกเหนือจากสิ่งที่เขาพูดไว้ก่อนหน้าเท่านั้น
“ฮากิม กลับ” ฮาซันหันมาสั่งคนติดตามแล้วเดินออกอย่างไม่สนใจใคร เหมือนต้องการจะประกาศให้ทุกคนรับรู้ว่าหมดเวลาอันมีค่าของ ฮาซัน อัลฟาซอลิห์ ที่ต้องเดินทางมาคลังน้ำมันเพื่อจัดการเรื่องที่เกิดขึ้นในครั้งนี้
“ทำไมถึงไฟไหม้” ฮาซันถามเสียงห้วน
“เอ่อ…ไม่ทราบสาเหตุที่แท้จริงครับ แต่น่าจะเป็นเพราะความประมาทของคนงาน” หัวหน้าคนงานก้มหน้าก้มตา ตอบไม่ค่อยเต็มเสียงนัก
ฮาซันตวัดสายตากร้าวจ้องไปยังคนตอบเขม็งพร้อมกับพูดสำทับขึ้นด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด
“ให้เวลาสามวัน ถ้าไม่มีคำตอบที่ดีกว่านี้ อัลฟาซอลิห์ ไม่คิดเลี้ยงพวกที่ไร้ประสิทธิภาพ ประมาทจนละเลยให้เกิดไฟไหม้ถึงสามครั้งติดในรอบหนึ่งเดือน และขอรายชื่อคนที่เข้าเวรและทำงานในวันนั้นทั้งหมดให้ฮากิม”
“ครับ คุรฮาซัน” หัวหน้าคนงานตอบรับเสียงสั่น เพิ่งรู้ซึ้งด้วยตนเองก็ในวันนี้ว่าคนอย่าง ฮาซัน อัลฟาซอลิหื ไม่ชอบคำตอบที่ไม่ต้องการฟัง
“ฮากิม ตามไปเอารายชื่อมา แล้วเรียกทุกคนที่มีรายชื่อไปพบที่กลางลานนั่น” ฮาซันชี้ไปที่กลางลานกว้างที่อยู่ใจกลางคลังน้ำมัน
จากนั้นไม่นานนัก คนงานสองร้อยกว่าคนก็มารวมตัวกันตามคำสั่งของฮาซัน อัลฟาซอลิห์
ฮาซันกวาดสายตามองคนงานชายหญิงสองร้อยกว่าชีวิตที่มีรายชื่ออยู่บนแผ่นกระดาษ และประกาสเจตนาของตนให้ทุกคนที่ยืนอยู่อย่างชัดเจน
“ภายในสามวัน ถ้าหาคนวางเพลิงไม่ได้ ทุกคนที่มีรายชื่อในกระดาษแผ่นนี้เก็บของออกไปจากที่นี่ อัลฟาซอลิห์ไม่ต้องการให้บุคคลที่อาจมีส่วนพัวพันคิดไม่ซื่อมาทำงานร่วมกันอีก!” สิ้นคำประกาศ เสียงอื้ออึงถามกลับดังกระหึ่ม
“พวกเราผิดตรงไหน”
“ทำไมต้องไล่พวกเราออก”
“ไม่ผิด แต่ในเมื่อหาตัวคนร้ายไม่ได้ ทุกคนต้องร่วมกันรับผิดชอบ”
คำตอบเด็ดเดี่ยว แววตากร้าวแข็งไม่ยอมอ่อนข้อของผู้นำอัลฟาซอลิห์ ทำให้เหล่าคนงานถึงกับผงะในท่าทางเอาจริงนั้น
“ถ้าไม่อยากไปก็หาตัวคนวางเพลิงมาให้ได้!” ฮากิมพูดต่อจากเจ้านายของตนเอง
“พวกเราไม่ยอม! พวกเราไม่ได้เป็นคนทำ!” เสียงคนงานตะโกนฮึดฮัดไม่ยิมรับ
ฮาซันหันไปจ้องมองคนพูดด้วยแววตาดหดเหี้ยม ก่อนจะตวาดเสียงห้วนอย่างไม่แยแส
“ถ้าใครไม่ยอมก้เก็บของออกไปซะเดี๋ยวนี้!” ความเงียบเข้ามาปกคบุมไปทั่วกลางลานใหญ่ คนงานสองร้อยกว่าคนต่างชงักนิ่ง อาการไม่พอใจต่อต้านคำสั่งของฮาซันลดลงจนแทบไม่มีให้เห็น เมื่อคนงานทุกคนต่างรู้แน่ชัดถึงการแสดงออกของฮาซันที่ไม่ยอมให้ต่อรองหรือตกลงใดๆ นอกเหนือจากสิ่งที่เขาพูดไว้ก่อนหน้าเท่านั้น
“ฮากิม กลับ” ฮาซันหันมาสั่งคนติดตามแล้วเดินออกอย่างไม่สนใจใคร เหมือนต้องการจะประกาศให้ทุกคนรับรู้ว่าหมดเวลาอันมีค่าของ ฮาซัน อัลฟาซอลิห์ ที่ต้องเดินทางมาคลังน้ำมันเพื่อจัดการเรื่องที่เกิดขึ้นในครั้งนี้
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ