ทะเลทรายร้ายรัก

ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เฮลิคอปเตอร์ส่วนบุคคลของตระกูลใหญ่ที่มีอิทธิพลมายาวนานกว่าร้อยปีของรัฐซอบัรฮามาสได้ลงจอดใกล้คลังน้ำมันกลางทะเลทรายซอบัรฮามาส ซึ่งทันทีที่ฮาซันก้าวลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ ชายหนุ่มก็ไม่รีรอที่จะสอบถามสาเหตุจากหัวหน้าคนงานที่ออกมายืนรอรับด้วยความตื่นตระหนก หลังจากเพิ่งทราบข่าวว่าฮาซันจะมาที่นี่

“ทำไมถึงไฟไหม้” ฮาซันถามเสียงห้วน

“เอ่อ…ไม่ทราบสาเหตุที่แท้จริงครับ แต่น่าจะเป็นเพราะความประมาทของคนงาน” หัวหน้าคนงานก้มหน้าก้มตา ตอบไม่ค่อยเต็มเสียงนัก

     ฮาซันตวัดสายตากร้าวจ้องไปยังคนตอบเขม็งพร้อมกับพูดสำทับขึ้นด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด

“ให้เวลาสามวัน ถ้าไม่มีคำตอบที่ดีกว่านี้ อัลฟาซอลิห์ ไม่คิดเลี้ยงพวกที่ไร้ประสิทธิภาพ ประมาทจนละเลยให้เกิดไฟไหม้ถึงสามครั้งติดในรอบหนึ่งเดือน และขอรายชื่อคนที่เข้าเวรและทำงานในวันนั้นทั้งหมดให้ฮากิม”

“ครับ คุรฮาซัน” หัวหน้าคนงานตอบรับเสียงสั่น เพิ่งรู้ซึ้งด้วยตนเองก็ในวันนี้ว่าคนอย่าง ฮาซัน อัลฟาซอลิหื ไม่ชอบคำตอบที่ไม่ต้องการฟัง

“ฮากิม ตามไปเอารายชื่อมา แล้วเรียกทุกคนที่มีรายชื่อไปพบที่กลางลานนั่น” ฮาซันชี้ไปที่กลางลานกว้างที่อยู่ใจกลางคลังน้ำมัน

     จากนั้นไม่นานนัก คนงานสองร้อยกว่าคนก็มารวมตัวกันตามคำสั่งของฮาซัน อัลฟาซอลิห์

     ฮาซันกวาดสายตามองคนงานชายหญิงสองร้อยกว่าชีวิตที่มีรายชื่ออยู่บนแผ่นกระดาษ และประกาสเจตนาของตนให้ทุกคนที่ยืนอยู่อย่างชัดเจน

“ภายในสามวัน ถ้าหาคนวางเพลิงไม่ได้ ทุกคนที่มีรายชื่อในกระดาษแผ่นนี้เก็บของออกไปจากที่นี่ อัลฟาซอลิห์ไม่ต้องการให้บุคคลที่อาจมีส่วนพัวพันคิดไม่ซื่อมาทำงานร่วมกันอีก!” สิ้นคำประกาศ เสียงอื้ออึงถามกลับดังกระหึ่ม

“พวกเราผิดตรงไหน”

“ทำไมต้องไล่พวกเราออก”

“ไม่ผิด แต่ในเมื่อหาตัวคนร้ายไม่ได้ ทุกคนต้องร่วมกันรับผิดชอบ”

     คำตอบเด็ดเดี่ยว แววตากร้าวแข็งไม่ยอมอ่อนข้อของผู้นำอัลฟาซอลิห์ ทำให้เหล่าคนงานถึงกับผงะในท่าทางเอาจริงนั้น

“ถ้าไม่อยากไปก็หาตัวคนวางเพลิงมาให้ได้!” ฮากิมพูดต่อจากเจ้านายของตนเอง

“พวกเราไม่ยอม! พวกเราไม่ได้เป็นคนทำ!” เสียงคนงานตะโกนฮึดฮัดไม่ยิมรับ

     ฮาซันหันไปจ้องมองคนพูดด้วยแววตาดหดเหี้ยม ก่อนจะตวาดเสียงห้วนอย่างไม่แยแส

“ถ้าใครไม่ยอมก้เก็บของออกไปซะเดี๋ยวนี้!” ความเงียบเข้ามาปกคบุมไปทั่วกลางลานใหญ่ คนงานสองร้อยกว่าคนต่างชงักนิ่ง อาการไม่พอใจต่อต้านคำสั่งของฮาซันลดลงจนแทบไม่มีให้เห็น เมื่อคนงานทุกคนต่างรู้แน่ชัดถึงการแสดงออกของฮาซันที่ไม่ยอมให้ต่อรองหรือตกลงใดๆ นอกเหนือจากสิ่งที่เขาพูดไว้ก่อนหน้าเท่านั้น

“ฮากิม กลับ” ฮาซันหันมาสั่งคนติดตามแล้วเดินออกอย่างไม่สนใจใคร เหมือนต้องการจะประกาศให้ทุกคนรับรู้ว่าหมดเวลาอันมีค่าของ ฮาซัน อัลฟาซอลิห์ ที่ต้องเดินทางมาคลังน้ำมันเพื่อจัดการเรื่องที่เกิดขึ้นในครั้งนี้