KATTSUKI ฝ่ามิติ พิชิตต่างโลก

    เสียงคำรามของ ยักษ์ ดังกึกก้องไปทั่วลานประลองทำให้ทุกคนอึ้งกันสักพักแต่เมื่อตั้งสติได้พวกเขาก็ต่างก็วิ่งหนี ยักษ์ตนนั้นเริ่มขยับตัว และมันก็หายไปจากสายตาของผม "เอ๊ะ...ห..หายไปไหนแล้ว" อยู่ดีๆมันก็วาร์ปมาอยู่ด้านหลัง และจับตัวเอเลซ่าไป พร้อมใช้แรงบีบเอเลซ่าจนเจียนตายและปล่อยลงจากมือ "เอเลซ่า!!"ผมตะโกนพร้อมวิ่งไปรับเธอได้ทันก่อนจะตกพื้น "เอเลซ่า!!ทำใจดีๆไว้นะ เธอจะต้องไม่เป็นไรแน่....จะต้องไม่เป็นไร"น้ำตาผมเริ่มหลั่งไหลออกมาจากดวงตา ภาพที่ได้ใช้ชีวิตร่วมกับเธอต่างหลั่งไหลเข้ามาในหัว
เธอใช้มืออันอ่อนนุ่มเช็ดน้ำตาให้ผมและยิ้ม ผมคิดว่านั่นคงเป็นแรงเฮือกสุดท้ายของเธอแล้วและเธอก็ได้ใช้แรงนั่นพูดกับผม
"คัตสึกิ...จำที่นายเคยมาช่วยฉันตอนถูกข่มขืนได้หรือเปล่า..ในตอนนั้นฉันคิดจริงๆนะว่าแม้แต่นายคงไม่มาช่วยและหนีไปจากฉันแต่..นายก็มา และช่วงเวลา 3 เดือนที่พวกเราอยู่ด้วยกัน..มันสนุกจริงๆนะอยากจะให้นายชวนฉันไปเที่ยวเล่นด้วยกันทุกวันเลยล่ะ  ขอบคุณนะ และ......ลาก่อน"สิ้นเสียงสุดท้ายของเธอหัวใจของเธอก็หยุดเต้น...น้ำตาที่ไหลค่อยๆเหือดแห้งผมไม่อยากให้เธอห่วงผมในตอนที่เธอไปดีแล้ว...จากความเสียใจค่อยๆเปลี่ยนเป็นความแค้น..ทำไม..ทำไม..ต้องมาพรากคนที่ฉันชอบ..ถึงแกจะเป็นภัยพิบัติของโลกนี้ แต่ก็ให้ฉันตั้งตัวสู้กับแกก่อนไม่ได้หรือไงวะ? แก..แก!! ความโกรธผมพุ่งถึงขีดสุด
"ขอบิดเบือนความจริงฉันสามารถควบคุมเวทย์แห่งกาลเวลาได้!!"   "ร่าย เวทย์มนต์  อาณาเขตเวทย์เร่งเวลา!!"ผลของเวทย์มนต์พื้นที่ ที่เจ้ายักษ์นั่นอยู่จะถูงเร่งเวลาถึงขีดสุดและสลายหายไป...การบิดเบือนความจริงที่ทำใหเจ้าของโกงเกินทำให้อยู่ในโลกนี้ได้อีกแค่ 2 นาที และยังต้องแลกด้วยพลังชีวิต 25 ปี ผมใช้เวทย์ อาณาเขตเวทย์ย้อนเวลา ทำให้ เอเลซ่าคืนชีพในสภาพสลบอยู่ ผมนำเธอไปส่งให้ตำรวจเพื่อให้ส่งไปหา
หมอได้ และร่างกายผม..ก็ค่อยๆสลายไป..บางที..แบบนี้อาจจะดีกว่าก็ได้..สินะ...
(จบ โลกที่ 1 ช่วยกันวิจารย์หน่อยนะครับ จะนำมา ปรับปรุงเพื่อให้เขียนนิยายให้ทุกคนสนุกกันได้เต็มที่ และขอบคุณคนที่อ่านมาจนถึงตอนนี้นะครับ โลกที่ 2 ของคัตสึกิจะเป็นเช่นไรติดตามต่อได้เร็วๆนี้คร้าบบบ