Moonlight Shadow หัวใจแห่งรัตติกาล
7.3
เขียนโดย MaMiO_M
วันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2562 เวลา 19.23 น.
2 ตอน
0 วิจารณ์
2,840 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2562 19.30 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) เหตุแห่งการนำพา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเหตุแห่งการนำพา
คำว่า ‘พรหมลิขิต’ คงไม่สามารถใช้ได้กับเขา
ร่างสูงถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย เมื่อเห็นร่างบางยังคงสะอึกสะอื้นไม่หยุดหย่อน เขาเบื่อนักกับการต้องปฏิเสธสาวๆ ที่คบกันเพียงแค่หนึ่งเดือน ก็พวกเธอไม่ใช่หญิงสาวที่ ’เขา’ ตามหานี่นา
ใบหน้าหวานเต็มไปด้วยคราบน้ำตาสบตามองชายร่างสูง ปากสั่นเทิ้มถามด้วยประโยคเดิมๆ ที่เขาเจอ
“พี่รุต ลินไม่ดีตรงไหนเหรอคะ”
เขาส่ายหัวพยายามนึกหาคำตอบ อันที่จริงเธอก็แตกต่างจากคนอื่น แต่ก็ไม่ใช่คนที่เขาต้องการ
“เธอยังไม่ใช่” ดีสุดแล้ว...คำตอบนี้สำหรับเธอ
หญิงสาวได้ฟังก็ยิ่งรู้สึกช้ำ อะไรคือเธอยังไม่ใช่
ความงดงาม...การันตีด้วย Popular Vote
ความเก่งด้านวิชาการ...การันตีด้วยเกรดที่ไม่ต่ำกว่า 3.80 ทุกเทอม พร้อมผลงานวิชาการด้านต่างๆ มากมาย
ความเก่งด้านกิจกรรม...โอเค เธอคงด้อยในข้อนี้เพราะเธอไม่ถนัด แต่อย่างน้อยเธอก็เคยเต้น Cover จนได้รองชนะเลิศมาหนึ่งครั้ง แม้ตอนนั้นจะมีแค่สามทีมก็ตาม
“แบบไหนคือที่ใช่เหรอคะ” ครานี้เธอปาดน้ำตากลั้นเสียงสะอื้นถาม เธอพอจะรู้ว่า พี่วรุตไม่ชอบผู้หญิงอ่อนแอ แต่นี่คือครั้งแรกที่เด็กสาวอายุ 18 มีความรักและโดนปฏิเสธ เธอเจ็บ!
เขาเริ่มรู้สึกหน่ายอีกครั้ง
ว่าจะใจดีกับเธอเสียหน่อย แต่พวกผู้หญิงน่ารำคาญจริง
“ฉันคงไม่ได้มาแถวนี้อีก”
“คะ?” หญิงสาวไม่เข้าใจ “ลินหมายถึง...”
“ฉันชอบผู้หญิงเก่งการต่อสู้ และก็ชอบคนระดับเดียวกับฉัน” ร่างสูงว่าแล้วชี้ไปที่เข็มมหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังที่ค่าเทอมแพงลิบลิ่ว เป็นหนึ่งในมหาวิทยาลัยที่คัดสรรคนมีคุณภาพมากๆ แม้จะเป็นเอกชนเธอก็รู้มาว่าทางมหาวิทยาลัยก็รับคนจำนวนจำกัด แต่ล่ะสาขาก็มีคุณสมบัติเฉพาะตนไม่เหมือนกัน แถมยังต้องอยู่กินในหอพักของมหาวิทยาลัยเท่านั้น
“แล้ว...พี่รุตมาจีบลินทำไมคะ” เธอถามอย่างไม่เข้าใจ
นัยต์ตาสีน้ำตาลที่เคยอบอุ่นเวลามอง กับนิ่งขนัดเขาสบตาเธออีกคราพร้อมกล่าวประโยคสุดท้าย
“หาคนที่ใช่”
คำว่า ‘พรหมลิขิต’ คงไม่สามารถใช้ได้กับเขา
ร่างสูงถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย เมื่อเห็นร่างบางยังคงสะอึกสะอื้นไม่หยุดหย่อน เขาเบื่อนักกับการต้องปฏิเสธสาวๆ ที่คบกันเพียงแค่หนึ่งเดือน ก็พวกเธอไม่ใช่หญิงสาวที่ ’เขา’ ตามหานี่นา
ใบหน้าหวานเต็มไปด้วยคราบน้ำตาสบตามองชายร่างสูง ปากสั่นเทิ้มถามด้วยประโยคเดิมๆ ที่เขาเจอ
“พี่รุต ลินไม่ดีตรงไหนเหรอคะ”
เขาส่ายหัวพยายามนึกหาคำตอบ อันที่จริงเธอก็แตกต่างจากคนอื่น แต่ก็ไม่ใช่คนที่เขาต้องการ
“เธอยังไม่ใช่” ดีสุดแล้ว...คำตอบนี้สำหรับเธอ
หญิงสาวได้ฟังก็ยิ่งรู้สึกช้ำ อะไรคือเธอยังไม่ใช่
ความงดงาม...การันตีด้วย Popular Vote
ความเก่งด้านวิชาการ...การันตีด้วยเกรดที่ไม่ต่ำกว่า 3.80 ทุกเทอม พร้อมผลงานวิชาการด้านต่างๆ มากมาย
ความเก่งด้านกิจกรรม...โอเค เธอคงด้อยในข้อนี้เพราะเธอไม่ถนัด แต่อย่างน้อยเธอก็เคยเต้น Cover จนได้รองชนะเลิศมาหนึ่งครั้ง แม้ตอนนั้นจะมีแค่สามทีมก็ตาม
“แบบไหนคือที่ใช่เหรอคะ” ครานี้เธอปาดน้ำตากลั้นเสียงสะอื้นถาม เธอพอจะรู้ว่า พี่วรุตไม่ชอบผู้หญิงอ่อนแอ แต่นี่คือครั้งแรกที่เด็กสาวอายุ 18 มีความรักและโดนปฏิเสธ เธอเจ็บ!
เขาเริ่มรู้สึกหน่ายอีกครั้ง
ว่าจะใจดีกับเธอเสียหน่อย แต่พวกผู้หญิงน่ารำคาญจริง
“ฉันคงไม่ได้มาแถวนี้อีก”
“คะ?” หญิงสาวไม่เข้าใจ “ลินหมายถึง...”
“ฉันชอบผู้หญิงเก่งการต่อสู้ และก็ชอบคนระดับเดียวกับฉัน” ร่างสูงว่าแล้วชี้ไปที่เข็มมหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังที่ค่าเทอมแพงลิบลิ่ว เป็นหนึ่งในมหาวิทยาลัยที่คัดสรรคนมีคุณภาพมากๆ แม้จะเป็นเอกชนเธอก็รู้มาว่าทางมหาวิทยาลัยก็รับคนจำนวนจำกัด แต่ล่ะสาขาก็มีคุณสมบัติเฉพาะตนไม่เหมือนกัน แถมยังต้องอยู่กินในหอพักของมหาวิทยาลัยเท่านั้น
“แล้ว...พี่รุตมาจีบลินทำไมคะ” เธอถามอย่างไม่เข้าใจ
นัยต์ตาสีน้ำตาลที่เคยอบอุ่นเวลามอง กับนิ่งขนัดเขาสบตาเธออีกคราพร้อมกล่าวประโยคสุดท้าย
“หาคนที่ใช่”
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ