เล่ห์ร้ายจีบนายรุ่นพี่

บทที่ 3 หึงหวง

            การนั่งรถไปโรงเรียน โดยที่มีพี่เทพทัตขับ ...มันทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะมองซ้าย มองขวา ดูผู้คนริมถนนที่เดินผ่านไปผ่านมา เพราะนานๆครั้งที่พ่อกับแม่ผมจะแวะเวียนมาเยี่ยมญาติที่จังหวัดเชียงใหม่ มันทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งแวดล้อมรอบตัว และอยากจะเก็บความทรงจำวันแรกที่ผมเข้าเรียนที่โรงเรียนแห่งใหม่นี้เอาไว้ในความทรงจำตลอดกาล
                เพียงแค่พี่เทพทัตขับรถเข้าไปในรั้วโรงเรียน ผมพยายามสังเกตทุกสิ่งทุกอย่างที่ริมถนนทั้งสองข้าง มีนักเรียนเดินเป็นกลุ่มอยู่หลายกลุ่ม บางกลุ่มก็มีผู้ปกครองอยู่ด้วย อาคารเรียนดูจัดสัดส่วนไว้เป็นระเบียบ มีโรงยิมส์ตั้งอยู่หน้าสุดของโรงเรียน และอาคาร 6 ชั้นตั้งอยู่ข้างในสุดของโรงเรียน

                ระหว่างที่ผมมัวแต่สนใจสิ่งแวดล้อมรอบตัว ...ในที่สุดพี่เทพทัตก็หาที่จอดรถได้ ระหว่างที่ลงจากรถ ผมก็ต้องรู้สึกเหมือนอกหักตั้งแต่ก้าวขาลงจากรถ
                “อ้าวทัต ทำไมได้มา พาใครมาเอ่ย น้องไทน์ไม่ได้เรียนโรงเรียนนี้นี่”

                เสียงอันแหลมเล็กของหญิงสาวในชุดเดรสสีชมพูพูด และเผยยิ้มบนใบหน้า ...นัยน์ตาสีดำทั้งสองข้างของผมจับจ้องไปที่เธอ ซึ่งเธอเป็นผู้หญิงที่สวยมาก ผมของเธอยาวสลวย ผิวขาวเนียน หน้าตาน่ารักมาก ตรงใจหนุ่มๆหลายคน ...ขณะเดียวกันพี่เทพทัตมองหน้าเธอตาเป็นมันเลยทีเดียว...

                นี่ผมรู้สึกราวกับว่าผมอกหัก…

               “อ่อ พอดีพาน้องมา เป็นญาติน่ะ” พี่เทพทัตบอก พลางหันขวับมาทางผม แล้วพูดขึ้นว่า “เฮ้ย เค มานี่หน่อย ...มารู้จักพี่ฟ้าสวยหน่อย”
                ผมรีบเดินอ้อมหน้ารถ ไปตามคำสั่ง แล้วผมก็ยกมือไหว้พี่ฟ้าสวย
                “สวัสดีครับ”
                “สวัสดีค่ะ ..น้องชายของทัต นี่ดูอ้วนท้วนสมบูรณ์เนอะ” พี่ฟ้าสวยรับไหว้ผม แล้วแซวผม
                ผมได้แต่นิ่งเงียบแล้วเดินจากทั้งคู่ไป โดยไม่สนใจว่าพี่เทพทัตจะตามมาหรือเปล่า ...ผมเดินมาตามฟุตบาทมาเรื่อยๆ ...ก่อนจะมีเสียงเพลงชาติดังขึ้น ผมจึงหยุดยืนตรง...ซึ่งวันนี้ยังไม่มีการเคารพธงชาติหน้าเสาธง
                ระหว่างทางผมถามนักเรียนชายคนหนึ่งซึ่งผมคิดว่าเขาน่าจะเรียน ม.6 …เขามีผิวคล้ำ สูงประมาณ 180 ซม. ซึ่งก็สูงเท่าๆผม ...เขาสะพายกระเป๋านักเรียนสีดำ ซึ่งผมมารู้ทีหลังว่าเขาชื่อ ‘ปาล์ม’

                “นายวันนี้เขาประชุมผู้ปกครองกันที่ไหนเหรอ” ผมถาม ขณะที่ปาล์มกำลังยืนกดโทรศัพท์
                “อ๋อ ก็ห้องเรียนตัวเองไง แล้วนายอยู่ห้องไหนล่ะ หน้าไม่คุ้นเลยนะ” ปาล์มว่า
                “เราอยู่ ม.6/9 พึ่งย้ายมาใหม่น่ะ” ผมตอบ แล้วเผยยิ้มบนใบหน้า
                “เฮ้ย! อยู่ห้องเดียวกันเลย เราชื่อ ปาล์มนะ นายชื่อไร” ปาล์มรีบแนะนำตัวเอง พร้อมส่งยิ้มให้ผม อย่างเป็นมิตร
                “เราชื่อ เค ยินดีที่ได้รู้จัก” จากนั้นเราก็จับมือกัน
                ไม่นานพี่เทพทัต ก็ตามผมมาทัน สีหน้าของพี่เขาไม่ดีเลย พี่เขาดูเครียดมาก ผมพึ่งเคยเห็นสีหน้าของพี่เขาเคร่งเครียดขนาดนี้ แต่มันก็โคตรมีเสน่ห์ไปอีกแบบ...
                “นี่เค ทำไมถึงไม่รอพี่ เป็นอะไรไปวะ” พี่เทพทัตพูดเสียงดัง ด้วยน้ำเสียงเข้มๆ โดยมีสายตาของนักเรียนชายหญิงที่เดินผ่านไปผ่านมาหันมามอง
                “เอ่อ...คือ....คือ...” ผมพูดอะไรไม่ถูก ได้แต่มองหน้าปาล์ม ซึ่งผมสังเกตเห็นปาล์ม ก็กำลังจ้องหน้าพี่เทพทัต ราวกับตกอยู่ในภวังค์
                ทุกอย่างเงียบ ราวกับโลกมันหยุดหมุน...
                ผมรู้สึกกลัวพี่เทพทัตมาก เพราะระดับน้ำเสียงที่พูดกับผมนั้น มันดูแรงมาก ผมจะบอกพี่เขาไปอย่างไรดี ...จะบอกว่าผมหึงหวงพี่เขา มันก็พูดไม่ได้....

                “ทัต เจอน้องแล้วใช่ไหม”
                เสียงแหลมเล็กของพี่ฟ้าสวยดังขึ้น พร้อมกับเดินเข้ามาสมทบ ทำให้ผมได้สติอีกครั้ง และรวบรวมความกล้าที่จะตอบพี่เขา
                “เอ่อ ..คือ...”
                “อ้าว ปาล์ม อยู่นี่นี่เอง พี่ว่าจะโทร.หาอยู่พอดีเลย” พี่ฟ้าสวยตัดบท ก่อนที่ผมจะตอบพี่เทพทัต
                ซึ่งจริงๆแล้ว พี่ฟ้าสวยเป็นพี่สาวของปาล์มนี่เอง เธอมาเป็นผู้ปกครองให้กับปาล์ม แต่สีผิวของทั้งคู่ทำให้ผมคิดว่าเขาไม่น่าจะใช่พี่น้องกันเลย เพราะปาล์มผิวคล้ำมาก แต่ก็ดูมีเสน่ห์ ส่วนพี่ฟ้าสวยสีผิวจะขาวเนียน …ซึ่งถ้าเป็นคุณก็ต้องคิดแบบผม...

                “เออ ผมก็ว่าจะโทร.หาพี่ฟ้าสวยอยู่พอดีครับ” ปาล์มบอก
                “แล้วรู้จักกันมาก่อนหรือเปล่า ปาล์มกับเค” พูดจบพี่ฟ้าสวยยิ้ม แล้วมองเราทั้งคู่ เพื่อรอฟังคำตอบ
               ผมส่ายหน้า ก่อนจะตอบ “ไม่ใช่ครับ พึ่งมารู้จักกันเมื่อกี้ครับ”
                “นี่พี่ทัต พี่ชายของเคนะ” พี่ฟ้าสวยแนะนำพี่เทพทัตให้ปาล์มรู้จัก
                ปาล์มรีบยกมือไหว้พี่เทพทัต พร้อมกับส่งยิ้มให้พี่เขา

                “สวัสดีครับ ...โห หล่อสมชื่อเลย”
                พี่เทพทัตโดนชม แล้วเหมือนจะอารมณ์ดีขึ้นมา จนไม่เซ้าซี้ต่อ เรื่องที่ผมเดินมาก่อน โดยไม่รอพี่เขา ...แต่กลับเป็นผมที่ยิ่งรู้สึกอารมณ์ไม่ดี เพราะผมรู้สึกว่าพี่น้องคู่นี้ จะมาแย่งพี่เทพทัตไปจากผม
                ผมหายใจกระฟัดกระเฟียด แต่ก็พยายามควบคุมอารมณ์หึงหวงที่มันเกิดขึ้นมาเองเอาไว้ ผมอยากจะบีบคอปาล์มกับพี่ฟ้าสวยให้ตายตรงนี้เหลือเกิน...

                ความรักความหลงใหลในตัวพี่เทพทัต มันทำให้ผมไม่มีสติ เหมือนลุ่มหลงไปในความรัก ที่เป็นเพียงแค่เปลือยภายนอก ....ซึ่งแม้ว่ามันจะเป็นเหมือนแค่รักเขาข้างเดียวก็ตาม...
 
                หลังจากกลับจากโรงเรียน เพราะวันนี้ไม่ได้เรียนทั้งวัน คือหลังจากประชุมเสร็จ ก็ปล่อยกลับบ้านทันที ...ด้วยความเบื่อ อึดอัดใจ หรือหึงหวงพี่เทพทัตหรือไม่ ซึ่งผมก็ไม่แน่ใจว่าตัวเองรู้สึกอย่างไรกันแน่ ผมรู้สึกสับสนไปหมด ...ผมจึงเดินมาเล่นแถวหน้าบ้าน มีผู้คนเดินผ่านไปผ่านมาเยอะแยะไปหมด
                ผมยืนคิดอยู่นานว่าจะเดินไปทางไหนดี ผมสังเกตรอบๆบ้านที่เทพทัต มันเป็นย่านเศรษฐกิจ มีร้านขายของตั้งเรียงรายไปตลอดทาง ติดๆกับบ้านพี่เทพทัต ฝั่งซ้ายมือเป็นร้านขายเครื่องเขียน ถัดไปเป็นโรงเรียนกวดวิชา ส่วนซ้ายมือเป็นถนนเข้าไปในซอย ซึ่งข้างหลังบ้านพี่เทพทัต สามารถขับรถยนต์เข้าไปจอดได้
                ผมเดินไปทางโรงเรียนกวดวิชาก็พบกับวัยรุ่นกลุ่มหนึ่ง เป็นผู้ชาย 2 คน และผู้หญิง 3 คน ซึ่งเมื่อผมเดินผ่านไป พวกเขาก็มองผมแปลกๆ พลางซุบซิบอะไรบางอย่าง
                “มองอะไรเหรอครับ” ผมเดินเข้าไปถาม เพราะไม่อยากรู้สึกอึดอัด
                “อ่อ กำลังคิดว่าพี่จะมาเรียนพิเศษหรือเปล่าน่ะค่ะ ไม่เคยเห็นหน้าเลย” ผู้หญิงใส่แว่นพูดขึ้น พร้อมกับส่งยิ้มให้ผมอย่างเป็นมิตร แต่ด้วยความหดหู่ใจของผม ทำให้ผมไม่ได้ยิ้มตอบ
                “อ่อ พอดีเราพึ่งย้ายมาอยู่ใหม่น่ะครับ” ผมอธิบาย
                “อ้าวเหรอครับ แล้วอยู่ตรงไหนอ่า” ผู้ชาย 1 ใน 2 คนนั้นพูด เขาใส่เสื้อสีน้ำเงิน ...ผมคิดในใจว่า ‘มันจะถามอะไรนักหนาวะ’
                “ร้านขายทองน่ะ ที่มีเวสป้าสีฟ้าจอดอยู่น่ะครับ” คงรู้หมดแล้วมั้งเนี่ย ผมบอกไปซะหมด...
                “อ้าวอยู่บ้านเดียวกับเฮียทัตเหรอ ครับ” ผู้ชายอีกคนดูตกใจ เขาเรียกพี่เทพทัต ว่า ‘เฮียทัต’
                “ใช่ครับ”
                “อ่อ ผมอยู่บ้านข้างๆเนี่ย ร้านขายเครื่องเขียน ...ผมชื่อนาวานะครับ อยู่ ม.4 โรงเรียนเดียวกับไทน์เลย ส่วนนี่พี่สาวผม ชื่อ นาเดีย เรียนอยู่ ม.6” นาวาแนะนำตัวเอง และผายมือไปทางผู้หญิงใส่แว่นซึ่งเป็นพี่สาวของเธอ
                “เมื่อเช้านี้ เหมือนเห็นอยู่ที่โรงเรียนหรือเปล่าครับ” ผมถามนาเดีย เพราะคุ้นหน้าเธอมาก
                นาเดียฉีกยิ้มจนเห็นฟัน ก่อนจะตอบ “อ่อ ใช่ เมื่อเช้าเราเหมือนเห็นนาย อยู่กับเฮียทัตด้วย”
                “นาเดียอยู่ ทับไหนอ่า เราอยู่ 6/9” ผมรีบถามเรื่องห้องทันที
                “อ่อ เราอยู่ 6/8 อยู่ข้างๆกันเลยน่ะแหละ มีอะไรก็ปรึกษาเราได้ เรายินดี” นาเดียพูดอย่างเป็นกันเอง
                “ครับ” ผมยิ้มอย่างเป็นมิตรให้นาเดีย
                “นี่ส่วน 2 คนนี้ ชื่อ ปลาทู กับ เมย์ นะ เรียนอยู่ 6/8 จ๊ะ” นาเดียแนะนำเพื่อนอีก 2 คนให้ผมรู้จัก
                คนที่ชื่อ ‘ปลาทู’ จะตัดผมสั้น ผิวคล้ำๆ ส่วนคนที่ชื่อเมย์ จะปล่อยผมยาวสยาย รูปร่างอวบอ้วนแบบผม ซึ่งผมดูจะถูกชะตากับคนชื่อ เมย์มาก
                “ส่วนผู้ชายคนนี้ ชื่อ บาส อยู่ ม.4 เป็นเพื่อนของนาวาจ๊ะ” นาเดียแนะนำผู้ชายที่ใส่เสื้อสีน้ำเงินให้ผมรู้จักต่อ

                ซึ่งถ้าดูดีๆ น้องบาสก็เป็นคนที่หล่อ และมีเสน่ห์มาก ...นัยน์ตาสีดำของเขา ประกอบกับคิ้วเข้มๆ จมูกโด่ง ตาตี่ ริมฝีปากแดงระเรื่อ และผิวขาว มันทำให้ผมรู้สึกชอบน้องเขาได้อย่างง่ายดาย แต่ก็ยังไม่สามารถแทนที่พี่เทพทัตได้
                “แล้วตอนนี้ กำลังทำอะไรกันอยู่เหรอ มาเรียนพิเศษเหรอ” ผมสงสัย
                “ใช่ครับ พวกเรารอเรียนอยู่ พี่มาเรียนด้วยกันไหม” นาวาชวนผม
                “อาจจะเรียนแหละ เดี๋ยวดูก่อนนะ” ผมตอบ
                ผมรู้สึกว่าเพียงแค่ผมได้มาพูดกับคนทั้ง 5 คนที่นั่งอยู่ตรงนี้ มันได้เกิดมิตรภาพโดยไม่รู้ตัว ทุกคนดูเป็นกันเองกับผมมาก จนผมหายจากอาการหึงหวงพี่เทพทัต โดยไม่รู้ตัว ...
                ผมรู้สึกว่าเวลาผมอยู่ใกล้ๆกับพี่เทพทัต ผมก็รู้สึกมีความสุขมากๆนะ แต่หลายครั้งผมรู้สึกอึกอัด เกร็ง อาจเป็นเพราะพี่เขาหล่อเกินไป จนส่งผลให้ใจผมหวั่นไหว และต้องการได้รับความรักจากพี่เขา  และเมื่อไม่ได้รับความรัก ผมก็กลายเป็นฝ่ายที่เสียใจ
                “เฮ้ย เค มาอยู่นี่เอง พี่ตามหาตั้งนาน” เสียงพี่เทพทัตดังขึ้นข้างหลังผม ผมฟังแล้วรู้สึกว่าเหมือนพี่เขากำลังหงุดหงิดที่เดินตามหาผม
                “ครับ” ผมหันขวับไปตามเสียง” ในใจก็คิดนะว่าพี่เขาจะมาว่าอะไรผมอีก
                “มาได้วันสองวันก็ซ่าแล้วนะมึง”

                พี่เทพทัตดุ หน้าตาหล่อกลับกลายเป็นบึ้งตึง แต่มันก็ดูมีเสน่ห์ไปอีกแบบ นี่แหละนะ ที่เขาบอกว่า ‘คนหล่อทำอะไรก็ดูดีไปหมด” ขณะที่คนอื่นรอบๆตัวผม ก็ได้แต่ยิ้มเจื่อนๆให้ผม เชิงให้กำลังใจ
                “อะไรครับพี่ ทำไมต้องว่าผมแบบนี้ด้วย” ผมรู้สึกเสียใจสุดๆ
                “โทรศัพท์ แม่เคโทรเข้าเบอร์บ้านอ่า รีบไปรับด้วย” พี่เขากลับมาพูดด้วยน้ำเสียงปกติ
                “ครับ”
                “รีบลุกสิ” แล้วพี่เขาก็ยืนมือมาจับแขนผมให้ลุก
                นี่เป็นครั้งแรกที่พี่เทพทัตจับมือผม ผมเหมือนโดนไฟช็อต ตัวผมแข็งทื่อราวกับเป็นอัมพาต หัวใจผมมันเต้นโครมคราวจนผมได้ยินเสียงหัวใจตัวเอง ตัวผมร้อนวูบวาบ โดยเฉพาะหน้าผากที่ร้อนผ่าว ผมได้แต่ตกอยู่ในภวังค์
                ผล๊วะ!!
                มือข้างหนึ่งของพี่เทพทัต กระแทกลงที่หัวผม ทำให้ผมหลุดออกจากภวังค์
                “โอ้ย! เจ็บนะพี่ทัต”
                “เป็นอะไร ทำไมหน้าแดง ตัวแข็งทื่อ พี่เรียกก็ไม่ได้ยิน” พี่เทพทัตหน้านิ้วคิ้วขมวด
                “ไม่มีอะไรพี่ กลับบ้านเถอะ”
                “ไปกลับ” พี่เทพทัตกระชากแขนผม
                “โห จับมือกันด้วยอ่า อิจฉาจังเลย” เสียงหญิงอ้วน อย่าง ‘เมย์’ ดังขึ้น จากนั้นก็มีเสียงหัวเราะของคนในกลุ่มนั้นดังขึ้น จนพี่เขาต้องรีบปล่อยมือผม แล้วก็ทำเนียนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

                ผมพึ่งนึกขึ้นได้ว่าต้องไปรับโทรศัพท์จึงรีบวิ่งเข้าบ้านไปโดยเร็ว จากนั้นพี่เขาก็วิ่งตามหลังผมเข้ามา ...บางทีผมก็อยากจะวิ่งเล่นกับพี่เขา เหมือนคู่รักนะ ...แต่ผมก็ได้แค่จินตนาการ
               

                ในช่วงหัวค่ำของวันนี้ อยู่ๆคนที่ผมไม่คาดคิดว่าจะเจอก็ปรากฏตัวขึ้นในบ้าน ผมรู้สึกว่าไอ้หมอนี่มันจะมาทำไม ...ซึ่งเวลานี้ผมกำลังนอนดูทีวีกับพี่เทพทัตอยู่บนโซฟาข้างๆห้องนั่งเล่น อย่างมีความสุข ...คุณลองทายซิว่าเขาคนนั้นเป็นใคร
                ปาล์ม!
                “นอนดูทีวีอยู่ในบ้านแหละลูก เดี๋ยวม๊าพาเข้าไปนะ” ผมได้ยินเสียงน้าอรพรรณก่อนที่จะเปิดประตูเข้ามา ...ระหว่างที่ผมหันขวับไปมอง น้าอรพรรณก็ยิ้มให้ผม
                “ใครมาอ่าม๊า” พี่เทพทัตพรวดพราดลุกขึ้น แล้วมองไปที่ปาล์มที่ยืนอยู่ข้างๆแม่ตัวเอง
               “เห็นว่าเป็นเพื่อนสนิทเคนะลูก ชื่อ ปาล์ม”  น้าอรพรรณตอบ
                “ใช่ครับ” ปาล์มพยักหน้า
                สรุปเจอกันแค่วันแรกนี่มานับเราเป็นเพื่อนสนิทเลยนะ ...ซึ่งถ้าผมคิดไม่ผิดเหมือนปาล์มจะต้องการอะไรบางอย่าง ถึงต้องลงทุนเดินทางมาที่นี่ ...ผมว่าคุณก็คิดแบบผม...
                “ตามสบายนะลูก เข้าไปนั่งกับเพื่อนเลย เดี๋ยวแม่ไปทำกับข้าวก่อนนะลูก” น้าอรพรรณพูดกับแขกของบ้านอย่างเป็นมิตร ก่อนจะขอตัวไปทำอาหาร
                ปาล์มรีบเดินตรงมานั่งข้างๆพี่เทพทัต ซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกเจ็บหน้าอกด้านซ้ายจิ๊ดๆทันที ใจหนึ่งผมก็อยากจะต่อยหน้าไอ้หมอนี่ให้รู้แล้วรู้รอด เพราะเขาจะมาแย่งพี่เทพทัตของผมไปแน่นอน...ตอนนี้ผมรู้สึกเกลียดปาล์มที่สุดในโลก...
                “มาทำอะไรหรือเปล่า ปาล์ม” พี่เทพทัตรีบถาม พร้อมกับจ้องหน้าปาล์ม
                “อ่อพอดี ผมมาสมัครเรียนพิเศษโรงเรียนกวดวิชาน่ะครับ เลยแวะมาเยี่ยมเค หน่อยน่ะครับ” ปาล์มมองหน้าพี่เทพทัตไม่ละสายตา
                พี่เทพทัตละสายตาจากปาล์มแล้วหันไปสนใจรายการบางอย่างในทีวี แต่ปาล์มก็ยังไม่ละสายตาจากหน้าพี่เขา ...ผมว่าปาล์มต้องคิดอะไรกับว่าที่สุดที่รักผมแน่ๆ

                “ปาล์ม” ผมเรียก
                “ว่าไงเค” ปาล์มละสายตาจากพี่เทพทัต แล้วหันมาทางผม
                “ลงเรียนวิชาไรเหรอ ที่มาสมัครเรียน” ผมสงสัย
                “เราลงไป 5 วิชา ภาษาอังกฤษ ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ และคณิต น่ะ เคเรียนด้วยกันไหม” หนุ่มผิวคล้ำชวนผม พลางส่งยิ้มให้ผม แต่ผมได้แต่ทำหน้าบึ้งตึงใส่เขา ทำให้เขาไม่กล้าสบตาผม
                “พี่ทัต รู้จักพี่ฟ้าสวยนานหรือยังครับ” ปาล์มเริ่มชวนพี่เทพทัตคุย
                “อ๋อ ก็ตั้งแต่เรียนคณะเดียวกันนี่แหละ ฟ้าสวยเป็นดาวคณะเลยนะ” พี่เทพทัตพูด พลางฉีกยิ้มให้ปาล์ม บางทีผมก็อดสงสัยไม่ได้นะว่าพี่เทพทัตจะรู้ทันความคิดปาล์มหรือแม้แต่ความคิดผมหรือเปล่า ที่ต้องการครอบครองหัวใจของพี่เขา 
                “อ๋อครับ พี่ฟ้าสวยชอบพูดถึงพี่ให้ผมฟังอยู่บ่อยๆครับ”
                “จริงดิ พูดเรื่องอะไรเอ่ย บอกพี่ได้เปล่า” พี่เทพทัตเลิกคิ้ว รอฟังคำตอบ
                “ก็หลายเรื่องครับ ไม่รู้ว่าพี่สาวผม แอบชอบพี่ทัตหรือเปล่า”

                หลังจากฟังประโยคนี้ หน้าหล่อของพี่ทัตยิ้มจนหน้าบานเลยทีเดียว มันทำให้ผมเกลียดพี่น้องคู่นี้เข้าไปอีก ...แต่ผมไม่มีทางที่จะปล่อยให้สองคนนี้คุยกันตามลำพังหรอกนะ ผมต้องอดทนกับความรู้สึก ต้องทนฟังปาล์มมันจีบพี่เทพทัตไปเรื่อยๆ ผมต้องอยู่ตรงนี้ราวกับว่าผมเป็นก้างขวางคอ
                แต่เท่าที่ผมดู ว่าที่สุดที่รักของผมแทบจะไม่รู้ทันความคิดของปาล์มแม้แต่น้อย...