ชีวิตในโลกของเกมส์???

ตอนที่ 1 ค่าสเตตัส 
เเม่ครับไปก่อนนะครับ(เสียงของบุตะ)เขารีบวิ่งออกจากบ้านด้วยความรีบร้อนพร้อมกับขนมปังทาเนยของเขา ตึกๆตึกๆ(เสียงร้องเท้าที่กระทบกับพื้นตอนวิ่ง )บุตะเหลือบมองนาฬิกาข้อมือของเขาตอนนี้เวลา7.45เเล้วเหลืออีก5นาทีต้องรีบเเล้ว
 
ณหน้าโรงเรียน
เขามาถึงตอนเวลา7.50พอดีจึงรีบวิ่งเข้าโรงเรียนก่อนที่จะโดนเข้าเเถวมาสายเเละโดนหักคะเเนนจิตพิสัย10คะเเนนเขารีบวิ่งไปเขาเเถวตอนเช้าทันทีโชดดีที่เขาทันเพราะตอนเด็กๆเคยวิ่งหนีสุนัขที่เร็วที่สุดในซอย
 
ณหน้าเเถว
ครูเดินเข้ามาตักเตือนบูตะว่าคร่าวหน้ามาให้เร็วกว่านี้นะบุตะตอบนํ้า(เสียงเหนื่อยๆ)
คร้าบคาบเช้าเป็นไปได้ไม่ค่อยดีนัก

คาบที่1พละสอบว่ายนํ้า ตก
คาบที่2วิทย์ เผลอหลับระหว่างคาบโดนหกคะเเนน
คาบที่3อังกฤษ พอไปรอดเพราะคําศัพท์ไม่ยากนัก 

 
ณโรงอาหาร
เพื่อนซี้ของบุตะมีอยู่2คนคือ โรจิ โชตะ โรจิเป็นเด็กไม่เอาไหนเหมือนกับบุตะเเต่ด้านกีฬาเจ้าหมอนี่ไม่เคยเเพ้ใครหน้าตาพอประมาณมีผมสีเเดงตาสีนํ้าตาลรักเพื่อน
โชตะ เด็กเรียนเกรด 3.50ขึ้นตลอดเเต่เรื่องกีฬาค่อนข้างอ่อนเจ้าหมอนี่หน้าตาดีหากไม่สวมเเว่นมีผมสีดําตาสีเทาส่วนผมบุตะเป็นคนค่อนข้างหน้าตาดีตาสีฟ้าผมสีฟ้าอ่อนเรียนไม่เอาไหนกีฬาไม่เอาไหนเเต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมเก่งที่สุดคือ เกม
เกมคือสิ่งที่นิยมในยุคปัจจุบัน เพื่อสร้างความบันเทิง คลายเคลียด หรือบ้างคนสามารถหาเงินจากเกมได้ด้วย ยกตัวอย่างเกม mmorpg ชื่อ เเร็คนาก็อก เป็นเกมเก็บเวล ฟามของตีบวกของ ฆ่ามอนเตอร์ รับภารกิจ ส่วนค่าเงินในเกมที่สามารถขายได้ต้องเป็นหลักล้านเรียกว่าM เช่นผมขายMให้กับสมชาย10Mได้รับเงิน200บาทอะไรประมาณนี้
เราเดินไปซื้อขนมปังอมชีสกันเถอะ โรจิกล่าวขึ้น ทั้งสามคนจึงเดินไปซื้อพร้อมกับนํ้าคนละ1ขวดขนมปังซีส20บาทนํ้า5บาทบุตะได้เงินมาโรงเรียนวันละ100เเต่ด้วยความอยากกินตามเพือนสัก1วัน
 
ณด่านฟ้าโรงเรียน
เขาขึ้นไปบนด่านฟ้าพร้อมกับเพื่อนทั้ง3เมื่อเเกะซองขนมปังเขาก็ต้องตกใจร้องลั่น เฮ้ย!
ด้วยความที่โรจืเป็นห่วงเพื่อนจึงถามว่าเป็นอะไร! บุตะพูดในใจคะ...ค่าสเตตัส   
โปรดติดตามตอนต่อไป>