เซนต์เซย่า ภาคนักรบคนสุดท้าย Saint Seiya The Last Hope

 

       มารีนเริ่มกระสับกระส่าย  เพราะแผน “อยากได้ลูกเสือ  ก็ต้องเข้าถ้ำเสือ”  คือไม้ตายสุดท้ายที่ให้ลูกศิษย์เสี่ยงตาย  ทุ่มจู่โจมเข้าไปทั้งตัว  แต่ก็ล้มเหลวโดยสิ้นเชิง  เพราะคาชิออสอึดกว่าที่คิด  และสิ่งเดียวที่เธอทำได้ก็คือภาวนาให้พระเอกหนุ่มรอดตาย 

 

“ หรือเราจะให้เซย่ายอมแพ้  แต่ถ้าทำแบบนั้น  ก็นับว่าน่าอายเหลือประมาณ  และเจ้านั่นก็จะกลายเป็นคนขี้ขลาดโดยสมบูรณ์ ” 

         

 

      ขณะที่มารีนตรึกตรอง  คาชิออสก็พุ่งเข้ามาจู่โจม  ด้วยการกระทืบซ้ำ  ทว่ากล้ากลิ้งหลบได้อย่างหวุดหวิด 

 

“ โครม ” 

         

 

      พื้นดินบริเวณที่คาชิออสกระทืบ  ยุบลงไปเป็นหลุมขนาดฝ่าเท้า  บ่งบอกให้รู้ว่า…ถ้ากล้าโดนดาเมจนี้เข้าไปเต็มๆ  กระดูกคงหักอย่างแน่นอน  แต่เจ้ายักษ์ไม่หยุดเพียงแค่นี้  เขาตามไปหวดแข้งขวาใส่  ซึ่งก็เข้าเป้าอย่างจัง  ส่งผลให้เด็กหนุ่มปลิวไปตามแรง  

 

“ ปั้ก……” 

 

“ อึก…..” กล้าถึงกับจุก  เพราะถูกแรงเตะระดับน้องๆช้าง  โชคดีที่ยกแขนขึ้นกันได้ทัน  ไม่งั้นคงไส้แตกล้านเปอร์เซ็นต์ 

 

“ หึ  หึ  หึ  แกไม่รอดแน่  เจ้าเซย่า ” คาชิออสแสยะยิ้ม  จากนั้นก็ย่างสามขุมเข้าหา 

 

“ อู้ย  เจ็บปวดเหลือเกิน  เราไม่น่ามาเจออะไรแบบนี้เลย  ทำไมถึงซวยอย่างนี้  ฟ้าดินช่างไม่เมตตา ” กล้าหมดอาลัยตายอยาก  และหวาดกลัวถึงขีดสุด  เพราะเท่าที่จำความได้  เขาไม่เคยพบความเจ็บปวดเจียนตายเลยซักครั้ง  ด้วยประพฤติตนเป็นคนขี้ขลาดที่เอาแต่หนีมาทั้งชีวิต 

 

“ เราไม่รอดแน่  กลัวจังเลย ” 

     

 

       และเมื่อแรงใจตกลง  ความคล่องตัวก็หดหาย  เป็นเหตุให้คาชิออสเอื้อมมือมาจับลำคอได้เป็นครั้งแรก 

 

“ จับได้แล้ว  ทีนี้ข้าจะทำยังไงกับเจ้าดี  หึ  หึ  หึ ” คาชิออสฉีกยิ้มกว้างแบบคนโรคจิต  พร้อมออกแรงบีบ  ทำให้กล้ารู้สึกอึดอัด 

 

“ อึก….อย่านะ  ชั้นหายใจไม่ออก ” 

      

 

      แต่คาชิออสไม่สนใจ  แถมยังบีบแน่นกว่าเดิม  จนใบหน้าของกล้าเริ่มกลายเป็นสีเขียว   

 

“ เอาล่ะ  ขั้นแรกก็เริ่มจากตัดหูของแกก่อน ” คาชิออสชูแขนซ้ายขึ้นสูงเหนือหัว  หวังฟันลงไปที่ใบหู  แต่ก่อนจะลงมือ  ไชน่าก็ตะโกนดัง 

 

“ คาชิออสอย่ามัวแต่เล่น  รีบปิดเกมได้แล้ว  จะได้เอาชุดครอธเพกาซัสมาเป็นของเรา ” 

     

 

      เสียงนั้น  ทำให้กายของเจ้ายักษ์ใหญ่กระตุก  ก่อนจะหันไปพยักหน้ารับอย่างว่าง่าย  คล้ายแมวน้อยที่แสนเชื่อง 

 

“ คะ…ครับ  ผมจะทำตามคำสั่งของคุณไชน่า ” 

     

 

      หลังจากรับบัญชา  คาชิออสก็เพิ่มระดับการบีบรัด  ด้วยการยกมือซ้ายขึ้นมาช่วยเสริม  ทำให้กล้าอึดอัดเป็นเท่าทวี 

 

“ หะ….หายใจไม่ออก  ระ….เราตายแน่ๆ ” สติของกล้าเริ่มเลื่อนลอย  ดวงตาก็ฝ้าฟาง  แต่ก่อนที่มโนจิตจะพลันดับวูบ  ในหัวก็บังเกิดความคิดบางอย่าง 

 

“ เราจะจบแค่นี้จริงเหรอ  ยังมีหลายสิ่งที่อยากลอง  แต่ก็ยังไม่ได้ทำ ” 

     

 

      ภาพชีวิตที่ผ่านมาของกล้าลอยผ่านเป็นฉากๆ  ทั้งการได้ดูเซนต์เซย่าเป็นครั้งแรกในช่วง ป.2 การต่อฟิกเกอร์เซย่าและชุดครอธเพกาซัสในตำนาน  รวมถึงการถกเรื่องราวของการ์ตูนในตำนานกับพวกลูกเพจ   

     

 

      ทว่ามันไม่ได้มีแต่ภาพจำที่น่าประทับใจเพียงอย่างเดียว  ยังมีฉากที่กล้าโดนเด็กรุ่นเดียวกันและรุ่นพี่ไถตังค์โผล่มาอีก  ซึ่งเหตุการณ์ดังกล่าวก็เกินกว่าหนึ่งครั้งอย่างแน่นอน  เพราะพ่อหนุ่มร่างสมบูรณ์เป็นคนขี้ขลาดที่ไม่กล้าสู้คน 

 

“ เฮ้อ….ทำไมเราถึงไม่เอาไหนแบบนี้ ” 

      

 

      แต่ภาพที่ชวนให้กล้าจิตตกมากที่สุด  ไม่ใช่การโดนรังแก  แต่เป็นฉากที่ “อัยย์” เด็กสาวที่ตนแอบรัก  ถูก"ตุ่ม" นักเลงโตประจำห้องลวนลาม  ทว่าเขากลับเอาแต่หลบ  ไม่ยอมเข้าไปช่วย  ทำให้เธอผิดหวัง

 

“ สีหน้าโศกเศร้าของอัยย์ยังคงติดตาอยู่เลย  เราเป็นคนที่ห่วยสุดๆ  ดังนั้น  ตายไปซะแบบนี้  ก็ดีแล้ว ” 

      

 

      พอความคิดของกล้าตกผลึก  เขาก็ปลงตกต่อโชคชะตา  และพร้อมจะสิ้นชีวิต  แต่อีกใจกลับเกิดความอาลัย 

 

“ ถ้าเราต้องตายที่นี่  ก็คงไม่ได้พบอัยย์อีก  และไม่ได้แก้ตัวในสิ่งที่ทำพลาด  หรือว่าเราควรจะสู้ต่อ ” 

      

 

      ทันทีที่กล้าอยากแก้ไข  เสียงของเด็กหนุ่มคนหนึ่งก็ดังก้องในหัวสมอง  มันฟังดูห้าวหาญและสดใส  แถมยังเต็มไปด้วยความมั่นใจ  ประดุจแสงแดดแรงกล้าในหน้าร้อน 

 

“ ใช่แล้ว  นายต้องสู้  จะยอมแพ้ตรงนี้ไม่ได้ ” 

 

“ นะ…นายคือใคร  หรือจะเป็นวิญญาณ ” กล้าถามเสียงสั่น  และพยายามมองไปรอบๆ  แต่ก็เห็นเพียงแบล็คกราวน์ที่พร่ามัว  เพราะเจ้าตัวกำลังสิ้นสติ 

 

“ ชั้นไม่ใช่ผีหลอกวิญญาณหลอน  และอยากให้นายสู้ต่อไป  เพื่อให้เด็กผู้หญิงคนนั้นเห็นว่านายก็เป็นชายชาตรีคนนึงเหมือนกัน ” 

 

“ ฮะ  ฮะ  ฮะ  คนอย่างชั้นคงทำไม่ได้ ” กล้าหมดอาลัยตายอยากอีกครั้ง  เพราะรู้ชัดว่าตนเองไม่มีน้ำยามากพอ 

 

“ อย่าดูถูกตัวเองแบบนี้สิ  พวกเราทุกคนล้วนมีความกล้าหาญซุกซ่อนอยู่ภายในเสมอ  เพียงแต่เราถูกความไม่รู้เข้ารบกวนจิตใจ  จึงทำให้เกิดความกลัว ” เสียงปริศนาปลอบประโลมอย่างอบอุ่น  เสมือนเป็นมิตรแท้ในยามยาก 

 

“ แล้วเราต้องทำยังไง  ถึงจะดึงความกล้าที่อยู่ในตัวออกมา ” กล้ารีบถามไถ่  แต่คราวนี้เป็นเพียงการส่งกระแสจิตเท่านั้น  เพราะเขาไร้เรี่ยวแรงจะออกปากแล้ว 

 

“ ไม่เห็นยาก  ก็จงพิจารณาให้ดีว่าเราสู้เพื่อใคร  หรือเพื่ออะไร  และถ้าสิ่งที่เราปกป้องนั้นคุ้มค่า  ความกลัวก็จะเบาบางลง ” เด็กหนุ่มตอบกลับอย่างหนักแน่น  อันตอกย้ำให้ผู้รับฟัง  รู้สึกเชื่อมั่น 

 

“ หมอนี่เป็นใคร  เพียงแค่พูดไม่กี่ประโยค  ก็ทำให้ชั้นรู้สึกดีถึงเพียงนี้ ” กล้าสงสัย  แต่แล้วเขาก็นึกอะไรขึ้นมาได้  เพราะบุคคลที่มีบุคลิกแบบนี้มีเพียงหนึ่งเดียว  นั่นก็คือ…… 

 

“ ใช่แล้ว  ต้องใช่เขาแน่ๆ ” 

      

 

       แต่ไม่ทันที่กล้าจะออกปาก  เสียงของเด็กหนุ่มปริศนาก็ดังแทรกเข้ามาอีกครั้ง 

 

“ เอ้า…ถ้ามัวแต่สงสัย  ไม่รีบไปจัดการเรื่องของตัวเอง  มีหวังได้ตายจริงๆ  ไปสู้เพื่อ “อัยย์”ได้แล้ว  นายอยากกลับไปหาเธอไม่ใช่เหรอ ” 

      

 

      พอได้ฟัง  กล้าก็เกิดอารมณ์ที่ไม่เคยมีมาก่อน  นั่นก็คือ….การไม่ยอมแพ้ 

 

“ ใช่แล้ว  ชั้นจะตายตรงนี้ไม่ได้  ต้องกลับไปหาอัยย์  แม้จะต้องแลกกับทุกอย่างก็ตามที ” และเมื่อกล้าตัดสินใจได้  เขาก็รู้สึกถึงพลังมหาศาลที่รายล้อมรอบตัว  สติเริ่มกลับคืน  พร้อมภาพใบหน้าของคาชิออสที่ดูแตกตื่น 

 

“ เฮ้ย!  เจ้าเซย่า  แกยังไม่ตายอีกเหรอ ” 

       

 

      ทั้งไชน่าและมารีนต่างตกตะลึง  เพราะรู้สึกได้ถึงพลังคอสโมของกล้า  อันที่จริง  ไม่ใช่แค่สองเซนต์สาวเท่านั้นที่รับรู้  เหล่าทหารลิ่วล้อและเซนต์ฝึกหัดนับสิบก็สัมผัสได้เช่นกัน  ด้วยเห็นออร่าสีฟ้ารายล้อมรอบกายของเด็กหนุ่มอย่างชัดเจน 

 

“ โห…..ไม่น่าเชื่อ  เจ้าเซย่าใช้พลังคอสโม่ได้แล้ว ” 

      

 

       ดวงตาของคาชิออสพลันเบิกโพลง  เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเกิดความกลัวขนาดนี้  ด้วยคนที่เคยตกเป็นเบี้ยล่างมาตลอดอย่างเซย่า(กล้า)  ได้กลับกลายมาเหนือกว่าจนมองไม่เห็นฝุ่น  และเมื่อเด็กหนุ่มผู้ท้าประลองเงยหน้าขึ้นมา  เจ้ายักษ์ก็ประสบกับสีหน้าที่ดูจริงจัง 

 

“ ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้ ” กล้าตะโกนใส่อย่างดุดัน  ในแบบที่เขาไม่เคยทำมาก่อน  และด้วยพลังมหาศาลที่อัดแน่นอยู่ในตัว  จึงทำให้เด็กหนุ่มดึงสองมือทีบีบคอออกอย่างง่ายดาย 

 

“ โอ้…..” คาชิออสตกใจจนถอยหลังไปหลายก้าว  เพราะไม่เคยเจอใครที่แรงเยอะขนาดนี้  มันต่างจากเซย่าเมื่อหลายนาทีก่อน  ชนิดหน้ามือเป็นหลังมือ 

      

 

      เพื่อไม่ให้เสียเวลา  กล้าก็พุ่งเข้ามาถีบใส่ลำตัวของคาชิออสเต็มฝ่าเท้า  ด้วยพลังโจมตีที่รุนแรง  ก็ส่งผลให้ร่างใหญ่ยักษ์ลอยไกลถึงหกเมตร  ก่อนจะล้มลงกระแทกพื้น 

 

“ พลั๊ก…” 

 

“ อั้ก….” คาชิออจุกเสียดจนพูดไม่ออก  และนี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือนที่เขารู้สึกเจ็บปวด 

 

“ อู้ย…ข้าฝึกฝนอย่างหนักจนร่างกายแข็งแกร่งสุดๆ  ไม่ว่าโดนใครโจมตี  ก็แทบไม่รู้สึก  มีเพียงคุณไชน่าเท่านั้นที่ล้มเราได้  แต่พอมาถึงตอนนั้น  เจ้าเปี๊ยกเซย่ากลับมอบความอัปยศให้แก่เรา ” คาชิออสไม่อยากเชื่อเลย  เขาเงยหน้าขึ้นมองเซย่า(กล้า)ที่กำลังวาดสองมือไปมาตามตำแหน่งของหมู่ดาวเพกาซัส  ออร่าสีฟ้าจางๆแผ่ซ่านไปทั่วกาย  แต่พอความกลัวพุ่งทะยานถึงขีดสุด  มันก็กลับกลายเป็นความโกรธ 

 

“ ฮึ่ม…ไม่จริง  ถ้าไม่ได้ตาฝาด  ก็ต้องฝันร้ายอยู่แน่ๆ  คนอย่างเจ้าเซย่าจะใช้คอสโม่ได้ยังไง  เราต้องขยี้มัน ” คาชิออสพุ่งตรงไปที่ศัตรู  หวังบดบี้เด็กหนุ่มให้แหลกเหลวในทีเดียว  แต่พอเข้าระยะห้าก้าวก่อนถึงตัว  กล้าก็ง้างหมัดขวาไปข้างหลัง  พร้อมตะโกนดัง 

 

“ รับไป  เพกาซัสหมัดดาวตก ” 

      

 

      สิ้นกระแสเสียง  กล้าก็วิ่งใส่คาชิออส  พร้อมปล่อยหมัดขวาออกมา  เส้นแสงสีฟ้านับร้อยจึงพุ่งเข้าไปปะทะร่างกายอันใหญ่โต  และแต่ละครั้งก็รุนแรงจนทำให้เกราะหนังที่ติดตัวขาดกระจุย 

 

“ ปึก  ปึก  ปึก  ปึก…..” 

 

“ อึก  อั้ก  อุก…….” 

       

 

      ทุกฉากที่กล่าวมา  เกิดขึ้นเพียงชั่วพริบตา  ก่อนที่กล้าจะวิ่งผ่านคาชิออส  ไม่ถึงอึดใจ  ยักษ์ใหญ่ก็คำรามดังเป็นครั้งสุดท้าย  ก่อนจะร่วงลงไปนอนสิ้นสติ 

 

“ อ้าก…..” 

 

“ โครม….” 

      

 

      ร่างอันใหญ่ยักษ์แน่นิ่งในทันที  ส่วนกล้านั้นได้แต่ยิ้มแป้น  เพราะนี่คือชัยชนะครั้งแรกในชีวิต  แถมยังเกิดขึ้นในการประลองชิงชุดครอธในตำนาน  สร้างความมั่นใจให้แก่เขาอย่างมากมาย 

 

“ ไม่อยากเชื่อเลย  คนอย่างเราก็ชนะเป็นด้วย  ดีใจจังเลย ” กล้าพูดได้แค่นั้น  ก่อนจะล้มลงไปนอนหงาย  ใบหน้าอ่อนเยาว์มีรอยยิ้มที่สดใสประดับอยู่  ดวงตาปิดพริ้ม  ประมาณว่าเจ้าตัวน่าจะหลับไปแล้ว

 

 

สามารถติดตามงานเขียน  ณ.ปัจจุบันและในอนาคตของผมได้ที่เพจ Jalando นักเขียนดาร์คไซด์ได้ที่ลิงค์ด้านล่างครับ

https://www.facebook.com/jalando.darksidewriter.version2