My devil นายปีศาจที่รัก

.........."โอ้ย โอ้ย ปวดหัวคิดยังไงก็คิดไม่ออกแหะ"
หญิงสาวได้เปล่งเสียงโอ้ยออกมาเพราะไม่รู้ว่าเธอจะ
ทำยังไงกับนิยายของเธอตอนนี้
" ทำไงดีหล่ะ ต้องเขียนส่งภายใน2เดือนหน้านี้แล้ว
" ถ้าเขียนส่งไม่ทันฉันต้องตายแน่ๆฮืออTT
 เสียงโทรศัพท์...
"ฮัลโหลสวัสดีค่ะ
"นิยายไปถึงไหนแล้ว 
"!!!!
"เอ่ออ..คะคือออ มันใกล้จะเสร็จแล้วแหละค่ะ
แค่ต้องปรับอะไรนิดๆหน่อยๆ
"ฉันหวังว่าเธอจะทำมันเสร็จเร็วๆนี้นะ
รู้นะ ถ้าเธอทำมันไม่เสร็จจะเกิดอะไรขึ้น!
"อ่าา ฮ่าฮ่าฮ่า ค่ะๆ(หัวเราะไว้ก่อน)
 
ตื้ดด~ ตัดสาย
.........."เห้ออออ ปีนี้ยังส่งนิยายไม่ได้สักเล่มเลย
ถ้ายังเป็นแบบนี้ฉันคงตายแน่ๆเลย ตายอย่างเขียดเลยหล่ะ
ชั้งเถอะ พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ละกัน 
 
เวลา 03:00น.
....ฉันอยู่ที่ไหนกันเนี้ยย นี่คือฝันรึป่าว
มันมืดมาก มืดจนน่ากลัว ที่นี่คือที่ไหนกัน
 
มีน่ามิช์~~ 
"นะนั่นใครอะ!!! ....ตอนนี้ฉันทำได้แค่ยืนอยู่นิ่งๆด้วยความหวาดกลัว เสียงที่เอ่ยขึ้นเมื่อกี้นั้นคือเสียงของผู้หญิง น้ำเสียงดูน่ากลัว
" ฉะฉันถามว่านั่นใคร
เธอคือผู้ถูกเลือก~
"ถูกเลือกอะไรกัน คุณเป็นใครออกมาเดี๋ยวนี้!
...หญิงสาวผู้ที่สวมชุดแปลกประหลาด หยั่งกับชุดราชวงค์สมัยก่อน เธอเดินออกมาด้วยหน้าตาที่เศร้าหมอง สายตาที่แสนเศร้า กำลังจ้องมองมาที่ฉัน
"เฮือกก!!! 
จงกลับไป ~~หาความจริงง~~
"เดี๋ยวสิ !ความจริงอะไรกัน เดี๋ยว!!!
 
..."เฮือกกก!! นี่มันเป็นความฝันหรอเนี้ย
เหมือนจริงมาก ผู้หญิงคนนั่นคือใครกัน แปลกมาก
แล้วจะให้ฉันหาความจริงอะไร งงไปหมดแล้ว
แต่มันคงจะเป็นแค่ความฝัน ก่อนจะช่วยคนอื่น
ช่วยตัวเองก่อนดีกว่าาา แค่คิดก็จะร้องไห้
 
เช้าเวลา 08:00น.
" เห้ออ ก็ยังคงคิดไม่ออกเหมือนเดิม
....ร่างบางได้แต่นั่งอยู่กับแต่หน้าจอคอมของเธอ
จดจ่ออยู่กับการทำงาน เวลาก็ผ่านไปไวเหมือนโกหก
เวลา 18:34น.
"เหอะ!นั่งแต่งทั้งวัน แต่ก็แต่งได้แค่ตอนเดียวTT
ออกไปเดินเล่นบ้างดีกว่า เผื่อมันจะผ่อนคลายขึ้น
 
ณ สวนสาธารณะ
"ที่รัก บอกเราเค้าหน่อยจิ
"รักนะค้าบบ คนสวยของผม
...ตอนนี้รู้สึกเหม็นความรักมากๆเลยโว้ยย ไปบอกรักกันที่อื่นไป้ๆฉันหล่ะอยากจะถีบไอ้สองตัวนี่ลงคลองไปเลย
    หญิงสาวส่ายหน้าด้วยความเบื่อหนาย
"เดี๋ยวนะทำไมรู้สึกว่า ปวดหัวหน้ามืดคล้ายจะเป็นลมอย่างนี้นะ!
....ร่างบางเซไปเซมา ด้วยความมึนหัว
" ไม่ได้นะฉันยังไม่อยากตายฮืออ พระเจ้าอย่าทำแบบนี้กับฉันเลยนะ
ตุบบ!! หลังจากนั้นทุกอย่างก็มืดสนิท!!!