นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

สารวัตรภาธรใช้ดาบอาวุธคู่กายฟาดฟันอันเดธหลายสิบตน ผสมกับปืนพกที่อยู่มือซ้ายและมีจ่าผลซึ่งใช้ปืนคู่คอยระวังหลังให้ หลังจากที่จ่าสิบเอกสายลมตัดสินจะคืนสู่วงการชั่วคราวนั้น สารวัตรหนุ่มจัดตั้งทีมใหม่อีกครั้งเพื่อปิดจ็อบครั้งนี้ เพราะสิ่งที่หมวดวิทาลิสได้กระทำอุกอาจลักพาตัวมธุกร สายป่าน และนุดาไปนั้นทำให้ผู้กำกับทอมผู้ซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาของเขานั้น ได้รับคำสั่งเบื้องบนในการสอบสวนทั้งทีมโดยเฉพาะเขาที่เป็นหัวหน้า สารวัตรภาธรรู้อยู่แล้วว่าเขาต้องรับผิดชอบในเรื่องนี้แต่จะขอทำหน้าที่ครั้งสุดท้าย จึงพาทีมมากับจ่าสิบเอกสายลมกับแท็กมาที่นี้
    "สารวัตร ! ดูนั้นสิครับ" จ่าผลร้องตะโกนขึ้น สารวัตรภาธรหันไปทางด้านขวามือก็เห็นนายย้งกำลังสู้อย่างดุเดือด กับจ่าสิบเอกสายลมที่ใช้ไฟธาตุวายุในการทำให้บินได้เพื่อจะสู้ได้ถนัด ซึ่งดูจากพลังแฝงของจ่าสิบเอกสายลมนั้นบอกได้เลยว่า ถ่านเก่ายังแรงอยู่จริงๆ เพราะแต่ละหมัดที่นายย้งโดนเข้าไปนั้นสร้างความเสียหายให้อย่างมาก
    "ดูไม่ออกเลยว่า... นั้นคือคนที่เกรียณอายุราชการแล้วนะครับ"
    "ไม่เคยได้ยินเหรอจ่า ขิงยิ่งแก่ยิ่งเผ็ดนะ.... จัดการเคลียร์ตรงนี้ดีกว่า"  
    ทางฝั่งของจ่าสิบเอกสายลมที่สู้กับนายย้งบนอากาศนั้น ยอมรับว่าไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่แต่อย่างน้อยๆก็ยังได้เปรียบกว่านายย้ง ซึ่งตอนนี้โกรธจัดมากที่เสียท่าให้ตาแก่คนหนึ่ง นายย้งจึงสลับทั้งฟันด้วยดาบและปืนที่งอกจากแขนขวา แต่จ่าสิบเอกสายลมเข้าตัวล็อคแล้วจับทุ่มตัวนายย้งโยนลงมา ชนกับด่านของตึกแห่งหนึ่งที่น่าจะ 20 กว่าชั้นได้ นายย้งกระแทกทะลุเพดานมาหยุดที่ชั้น 24 เขารู้สึกชาเพราะกระแสไฟฟ้าที่รัดวงจร เขาเปลี่ยนให้กำปั้นทั้งสองกลายเป็นหมัดเหล็ก และเมื่อจ่าสิบเอกสายลมมาถึงนายย้งก็ใช้ไอพ่นบินตรงมาทางทหารเก่า พร้อมหวดหมัดซ้ายเข้าที่ลำตัวของจ่าสิบเอกสายลมเต็มแรง
    แม้จะเจ็บปวดแต่จ่าสิบเอกสายลมยังพอทนได้ เขาก็สวนกลับด้วยหมัดอับเปอร์คัตซ้ายเข้าที่หน้าของนายย้ง จนหน้ากากแตกเผยให้เห็นหน้าของนายย้งครึ่งหนึ่ง และนายย้งพยายามอย่างมากที่จะถอยแต่ฝั่งของจ่าสิบเอกสายลมจับแขนซ้ายของนายย้งไว้ ก่อนจะใช้กำปั้นซ้ายกระหน่ำซัดใส่ตัวนายย้งไม่ยั้ง ซึ่งเขาใช้กำปั้นซ้ายได้คุ้มมากเพราะเขาชกทั้งลำตัวสลับกับหัวของนายย้ง หน้าที่ไม่มีหน้ากากก็มีเลือดสีขาวไหลออกมา เหมือนกับเลือดเพราะนายย้งไม่ได้เป็นมนุษย์อีกต่อไปแล้ว แต่ในขณะเดียวกันนั้นมือของจ่าสิบเอกสายลมเองก็มีเลือดซิบไหลออกมา เพราะเนื้อที่ประทะเข้ากับเหล็กแต่น่าแปลกที่เขาไม่รู้สึกเจ็บเลย
    ปิดฉากสุดท้ายคือเขาปล่อยแขนซ้ายนายย้งก่อนจะใช้กำปั้นขวา ชกเข้าที่หน้าของนายย้งอีกรอบและด้วยแรงพลังแฝงทำให้นายย้ง กระเด็นไปติดกับกำแพง จ่าสิบเอกสายลมสำรวจมองดูฝ่ามือทั้งสองของเขา ที่ตอนนี้มันชุ้มไปเลือดและเนื้อมือแตกแต่นั้นไม่ใช่สิ่งที่เขาจะสนใจเท่ากับความรู้สึกตอนนี้ โอ้...... นานแล้วนะที่ไม่ได้รู้สึกกระชุ่มกระชวยแบบนี้ นับตั้งแต่หลังจากโค่นล้มรัฐบาลเก่าลงและล้างแค้นให้ภรรยา ลูกชายและลูกสะใภ้แล้วนั้น จ่าสิบเอกสายลมปฏิเสธไม่รับตำแหน่งยศนายพันกับเหรียญกล้าหาญ เพราะที่ผ่านมาเขาประพฤติตัวไม่ค่อยดีเท่าไหร่ จึงตัดสินใจเกรียณตัวเองเพื่อให้เวลากับแท็กหลานสาวของเขา
    นายย้งสลัดหลุดจากรอยยุบของกำแพงมาได้แล้ว พร้อมจ้องมองอีกฝ่ายก่อนจะยิงลำแสงปืนใหญ่ใส่ จ่าสิบเอกสายลมเลือกที่จะไม่หลบแต่ใช้พลังไฟธาตุวายุอัดพลัง เข้าประทะกับลำแสงของนายย้งโดยตรงเมื่อหลังมหาศาลนั้น พุ่งเข้าประทะกันก็เกิดแรงระเบิดขึ้นเป็นวงกว้างและทั้งชั้นก็ลุกเป็นไฟ ซึ่งไซม่อนที่อยู่ไม่ไกลจากตึกตรงนั้นมองไปก็เหมือนวงแหวนรัดตัวตึกไว้ และด้วยแรงระเบิดนั้นทำให้ทั้งจ่าสิบเอกสายลมกับนายย้งกระเด็นออกจากตึก
    ผลของระเบิดนั้นทำให้ตัวตึกไม่สามารถทรงตัวได้จึงค่อยๆถล่มลงมา ไซม่อนกับทหารอีก 30 นายที่กำลังติดพันกับอันเดธนั้นตัดสินใจใช้ระเบิดเพื่อถ่วงเวลาในการถอยให้ห่างจากตึกถล่ม ด้านฝั่งของสารวัตรภาธรที่เห็นภาพดังกล่าวยังพากันตกตะลึงในพลังทำลายของนายย้งกับจ่าสิบเอกสายลม และในตอนนี้นายย้งบินอ้อมไปทางขวามือเพื่อหาทางเล่นงานอีกฝ่ายให้ได้ แต่จ่าสิบเอกสายลมไม่ยอมปล่อยให้เป็นแบบนั้นกลับเลือกบินตามติดประชิดตัว นายย้งตกใจที่อีกฝ่ายตามมาติดขนาดนี้
    ยังไม่ทันจะทำอะไรต่อนายย้งก็พบว่าจ่าสิบเอกสายลมบินเหนือหัวเขา ก่อนจะอัดพลังไฟธาตุวายุที่มือขวาซัดใส่ร่างของนายย้งที่ป้องกันตัวไม่ทัน คลื่นพลังอัดร่างไซบอร์กของนายย้งกระแทกลงกับพื้นอย่างแรง จนเกิดแรงระเบิดสั่นสะเทือนไปทั่วบริเวณนั้นและยังกระจายมาถึงที่ที่พวกสารวัตรภาธรอยู่ บางครั้งชายหนุ่มอดคิดไม่ได้ว่าไอ้ปู่-หลานคู่นี้เป็นสัตว์ประหลาดรึไง ทางด้านนายย้งที่ไม่ยอมแพ้ง่ายๆก็ยังพยุงร่างตัวเองขึ้นมาได้ และจ่าสิบเอกสายลมก็บินลงมาสู่พื้นอย่างนิ่มนวล
    "ดวงแข็งนะ.... เอ็งอึดกว่าคนที่ข้าเคยสู้มาทั้งนั้นเลยนะ ขอชื่นชม" จ่าสิบเอกสายลมพูด
    "กูไม่ยอมตายง่ายๆหรอกไม่มีทาง" นายย้งพูดโดยที่น้ำสีขาวไหลออกจากปาก เป็นภาพที่ชวนอ้วกอยู่เหมือนกันแต่ในขณะเดียวกันนั้นนายย้งสังเกตว่ามือของจ่าสิบเอกสายลมก็มีเลือดไหลเป็นทางเช่นกัน ใช่ ! ยังไงอีกฝ่ายยังมีเนื้อหนังหากเทียบกับตนที่เป็นจักรกลยังไงก็ต้องได้เปรียบกว่า
    "ไอ้หลานชาย.... ความตายไม่มีใครหนีพ้นหรอก" จ่าสิบเอกสายลมกล่าวขึ้น
    "ใครหลานมึง !"
    พูดจบนายย้งก็พุ่งตัวเข้าชาร์ตใส่จ่าสิบเอกสายลมแต่เขาไม่ได้โจมตี แต่เลือกที่จะใช้ขาซ้ายสกัดขาของจ่าสิบเอกสายลมล้มลงแทน เพราะเขาสังเกตว่าจ่าสิบเอกสายลมไม่ใช้ขา เน้นแต่กำปั้นทำให้นายย้งคิดว่าอีกฝ่ายไม่ถนัดในการเตะ เมื่อเห็นศัตรูล้มแล้วนายย้งก็ประสานมือทั้งสองพร้อมทุบลงที่ท้องของจ่าสิบเอกสายลม ซึ่งสวนกลับด้วยการเหวี่ยงหมัดขวาใส่ลำตัวของนายย้ง หมัดนั้นแรงจนนายย้งต้องผงะออกห่างจากตัวจ่าสิบเอกสายลมชั่วคราว ส่วนทางจ่าสิบเอกสายลมที่ลุกขึ้นมาก็ถุยเลือดออกจากปากเล็กน้อย ดูเหมือนว่าสมควรแก่การจบเกมแล้ว
    "สงสัยข้าคงเป็นไอ้แก่พูดมากไปนิด" จ่าสิบเอกสายลมพึมพำเล็กน้อย
    นายย้งที่ตั้งตัวได้ก็วิ่งเข้าใส่อีกฝ่ายทันทีและมีสับขาหลอกว่าจะชกใส่หน้า แต่ความจริงคือนายย้งก้มตัวลงต่ำเพื่อเล่นงานส่วนขาของจ่าสิบเอกสายลม ยังไม่ทันที่ขาของนายย้งจะถึงข้อเท้าซ้ายของอีกฝ่าย นายย้งโดนหมัดขวาของจ่าสิบเอกสายลมที่ย่อตัวลงมา เพื่อใช้หมัดขวาตรงอัดเข้ากลางอกของนายย้ง ด้วยแรงหมัดกับพลังแฝงทำให้นายย้งกระเด็นลอยทะลุเข้าไปในคอนกรีดอีกฝั่ง เนื่องจากใต้ถนนนั้นจะมีท่อระบายน้ำอยู่ เมื่อแผลสดโดนน้ำก็ทำให้จ่าสิบเอกสายลมรู้สึกแสบๆพอควร เขาจึงคว้าขวดยาฆ่าเชื้อออกมาจากสายรัดข้อมือซ้าย และทำการเทราดใส่แผลทั้งสองข้างสดๆตรงนั้นจนหมดขวด 
    ไฟธาตุวายุปรากฏที่มือขวาของจ่าสิบเอกสายลม พร้อมกับนายย้งที่ทลายก้อนอิฐปูนถนนออกมาได้ ทั้งสองจ้องหน้ากันก่อนที่จะวิ่งเข้าใส่กันโดยต่างฝ่ายต่างก็ต้องการจบเกม นายย้งฟาดปลายดาบเพื่อหวังจะฟันคออีกฝ่าย แต่จ่าสิบเอกสายลมนั้นใช้มือซ้ายจับใบดาบโดยไม่สนใจว่าจะโดนมันบาด และหมัดขวาที่อัดพลังเต็มที่ก็ซัดเข้าที่กลางหัวใจของนายย้ง แรงอัดพลังนั้นทะลุออกส่วนหนังของนายย้งไป ทั้งเศษเหล็ก น้ำสีขาวและกลไลต่างๆกระจายออกจากหลังของนายย้งหมด และร่างนายย้งก็ร่วงนอนกับพื้นในท่ายืนตรงนั้น เผยให้เห็นรอยหมัดที่ทะลุตัวของนายย้ง
    "อัก !" จ่าสิบเอกสายลมสำลักเลือดออกมาจากปากเล็กน้อย ก่อนจะทำการเช็ดมันออก
    "ลุง !" เสียงทักดังจากข้างบนเมื่อเขาเงยหน้ามองก็พบกับไซม่อน ที่ยืนเหนือเขาไปทำให้เพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่าตัวเองอยู่ลึกกว่าพื้นดินที่ควรเป็นอยู่...... เมื่อกี้ไอ้หนูนี่เรียกเขาว่า "ลุง" เหรอ
    "เฮ้ยไอ้หนู ! พาข้าขึ้นไปทีได้ไหม"
       
 
                                         
 
 
 
                                                         +++++++++++++++++++++++++++