นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

-

เขียนโดย กนกพัชร

วันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2562 เวลา 12.18 น.

  88 ตอน
  62 วิจารณ์
  77.03K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

77) ตอนที่ 77 ผู้เป็นอมตะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หอคอยทาวน์เวิร์ด

บริเวณรอบๆเขตของหอคอยตอนนี้กองทัพได้ส่งกำลังทหาร รุกไล่เหล่าอันเดธอย่างต่อเนื่องและยิ่งไม่มีแกนนำคุมแล้ว ยิ่งทำให้ฝ่ายกองทัพได้เปรียบมากขึ้นเท่านั้น ทางด้านของทัพอากาศก็สามารถจัดการกับพวกที่บินได้แล้ว และกำลังทำการกวาดล้างพื้นที่ด้วยปืนกลบนเฮลิคอปเตอร์ เสียงปืนกลประสานเสียงกันทั่วบริเวณนั้นราวกับเพลงโอเปร่าก็ไม่ปาน การคำนวณของหยางเสี่ยวฟงถูกต้อง พื้นที่ของนายเต๋ากับนายบึ๊กสามารถยึดคืนง่ายดายกว่า หากเทียบกับพื้นที่ของพวกนายจั๋วแล้ว

    "กองทัพของมึงแพ้แล้วไอ้เต๋า ตอนนี้เหลือแค่มึงแล้ว" แท็กกล่าว

    นายเต๋าแม้ว่าจะเหลือเพียงแค่ตนเดียวก็ใช่ว่าจะสิ้นฤทธิ์ เพราะเทียบพลังกันแล้วนายเต๋าเหนือกว่านายบึ๊กอยู่แล้ว ดังนั้นแท็กจึงไม่ประมาทและจะขอเอาจริงแล้ว ทางฝั่งของไซม่อนตัดสินใจมาดูอาการของอัศนัยที่ตอนนี้ยังขยับร่างกายไม่ได้ ด้านนายเต๋าที่จะไม่ยอมจนตรอกนั้นใช้พลังพื้นฟูอาการบาดเจ็บ และคืนสภาพเกราะน้ำแข็งอีกครั้งพร้อมกับสร้างกองทัพธนูน้ำแข็ง ที่ลอยกลางอากาศเป็นจำนวนมาก

    "หลบเถอะ" ศุภรัศมิ์พูดขึ้นซึ่งไซ่มอนลากร่างของอัศนัยมาหลบให้พ้นระยะ

    เมื่อนายเต๋าเปร่งพลังเพื่อให้มีดน้ำแข็งหลายร้อยเล่ม พุ่งตรงเข้าใส่แท็กด้วยความเร็วซึ่งเขาปัดป้องได้ไม่กี่เล่ม แต่ก็มีบางเล่มผ่านการปัดป้องเสียบแทงร่างกายของแท็ก เขารับรู้ถึงความเจ็บจี้ดถึงสมองเมื่อมีดน้ำแข็งปักเข้าที่ร่างกาย และนั้นกลายเป็นว่าแท็กเสียจังหวะในการป้องกันทันที มีดน้ำแข็งที่โจมตีเขาต่อเนื่องก็รุมกระหน่ำทิ่มแทงเขาอย่างหนัก มีบางเล่มวิ่งทะลุผ่านร่างเขาไปเลยเป็นภาพที่ตกใจมากสำหรับอัศนัย

    อันเดธเกราะน้ำแข็งหยุดโจมตีเพราะเห็นว่าเป้าหมายถูกโจมตีแล้ว มีดน้ำแข็งละลายกลายเป็นไอน้ำระเหยไป ยกเว้นที่ปักตามร่างกายของแท็ก นายเต๋าแหวะยิ้มอย่างคนที่กุมชัยชนะที่ตอนนี้ศัตรูที่ฆ่าเพื่อนเขาถูกกำจัดแล้ว ทีนี้ถึงตาที่ต้องสะสางบัญแค้นอีกคน ซึ่งแน่นอนว่าอัศนัยที่ตอนนี้ร่างกายสามารถขยับได้แล้ว ก็เตรียมปืนลูกซองแฝดไว้ในมือเพื่อเตรียมความพร้อม แต่ศุภรัศมิ์นั้นส่งสัญญาณว่าไม่ต้อง ทำให้ไซม่อนกับอัศนัยขมวดคิ้ว

    "ใช้ไอน้ำในอากาศสร้างใบมีดงั้นเหรอ เล่นของหนักเหมือนกันนี่หว้า"

    เสียงทักดังขึ้นทำให้นายเต๋าหันมาสนใจโจทย์เก่าก็ต้องถึงกับเบิิกตากว้าง แท็กยังไม่ตายทั้งที่ใบมีดปักเต็มร่างกาย ! ดวงตาสีฟ้าเข้มจับจ้องมาที่นายเต๋าเสมือนสัตว์ร้ายที่พร้อมตะบบเหยื่อ แท็กรวบร่วมพลังทั้งหมดแล้วเปร่งสุดแรงทำให้ใบมีดนั้น หลุดออกจากร่างกายเขาและระเหยเป็นไอ ความกลัวที่นายเต๋านั้นมีนั้นแต่ก่อนจะมีอยู่ 2 อย่างคือ 1.ความเกรงกลัวที่มีต่อนายแป๋วลูกพี่ 2.ตอนที่มธุสรกำลังฆ่าเขา แต่นี่มันความกลัวที่ต่างออกไปเพราะตอนนี้เขาไม่รู้ว่า กำลังสู้กับอะไรกันแน่ !

    "มะ มะ มะ มึงเป็นหัวอะไรว่ะ" นายเต๋าพูดขึ้น

    "ถามว่ากูคือใครเหรอ.... ก็คนที่กำลังจะกระทืบมึงไง !" แท็กร้องตะโกนพร้อมพุ่งสุดตัวด้วยไฟธาตุวายุ

    นายเต๋าใช้พลังสร้างอาวุธหอกหลายร้อยเล่มพุ่งเข้าใส่ แท็กปัดทำลายหอกน้ำแข็งเหล่านั้นด้วยพลังเนตรฟ้า ทว่าอีกฝ่ายไม่ยอมให้เข้าใกล้กว่านี้แน่นอนจึงสร้างปืนกลน้ำแข็งกระหน่ำยิง ซึ่งทำให้แท็กต้องเบี่ยงหลบซ้ายแทนและนายเต๋าใช้พลังควบคุมให้ปากกระบอกปืนน้ำแข็งโจมตีแท็ก บวกกับที่ตัวนายเต๋าใช้พลังทำให้กำปั้นของตนมีขนาดใหญ่ขึ้น เพื่อใช้ทุบและชกใส่แท็กไม่ให้เปิดช่องว่างในการโต้งกลับ

    แต่แท็กทำสิ่งที่นายเต๋าคาดไม่ถึงนั้นคือเขานั้นกระโดดเข้าหาปืนน้ำแข็งกระบอกหนึ่ง ก่อนจะจับหันปากกระบอกมายิงใส่กันเองและอัดพลังปราณไฟธาตุวายุ แล้วปล่อยมันออกมาทำลายล้างจนปืนน้ำแข็งหลายร้อยกระบอกถูกทำลาย แตกกระจายเป็นเสี่ยงๆก่อนจะหันมาเล่นงานนายเต๋า แต่ยังไม่ทันที่จะถึงตัวแท็กนายเต๋าใช้กำปั้นน้ำแข็งยักษ์ชกใส่ตัวของแท็ก จนตัวเขากระเด็นกระแทกกับพื้นปูนบนด่านฟ้าเต็มแรง แต่เขาก็ยังลุกขึ้นยืนได้นั้นทำให้นายเต๋าพุ่งเข้าใส่เพื่อไม่ให้แท็กตั้งตัว

     แท็กตั้งการ์ดป้องกันแทนซึ่งยอมรับว่าแต่ละการโจมตีของนายเต๋านั้น แขนของแท็กสั่นสะท้านไปหมดซึ่งหากไม่ทำอะไรสักอย่าง ตัวของเขานี่แหละที่จะเสียเปรียบ หมัดซ้ายของนายเต๋าเหวี่ยงเข้าด้านข้างแต่แท็กก้มล้มแทน ทำให้นายเต๋าชกโดนลมเท่านั้นและเปิดช่องจังหวะที่แท็กจะสอยคางนายเต๋า แต่ทว่านายเต๋าใช้มือขวาสร้างมืดสั้นออกฟันใส่หน้าแท็ก รอบนี้เขาไม่หลบยอมแลกเลือดเพื่ออัดกำปั้นขวาที่ใส่พลังเต็มที่เข้าที่หน้าท้องของนายเต๋า เกราะน้ำแข็งร้าวแต่นายเต๋ากลับร้องอย่างเจ็บปวดที่สุด

     นายเต๋าล้มลงนอนชักดิ้นทุรนทุรายผิดปกติ สร้างความฉงนใจให้กับพวกอัศนัยมากโดยเฉพาะกับแท็ก จนกระทั่งเขาเห็นรอยร้าวแปลกๆที่มุมขวาของท้องของนายเต๋า ตรงนั้นมันกระตุ้นความจำของแท็กได้ว่าตรงนั้นมันคือจุดเดียวกับที่ มธุสรใช้ฉมวกยิงใส่นายเต๋าตอนเป็นมนุษย์นั้นเอง การที่อีกฝ่ายนอนทรมานแบบนี้แสดงว่านั้นอาจเป็นจุดอ่อนของนายเต๋า

     "แท็ก ! นั้นแหละจุดอ่อนของมัน จัดการมันเลย" ศุภรัศมิ์ร้องตะโกนจากข้างหลัง

     จังหวะที่แท็กมัวแต่หันไปมองเพื่อนนั้นนายเต๋าสร้างหอกน้ำแข็งยาว แล้วโยนเสียบเข้ากลางอกของแท็กทันทีเมื่อจัดการกับอีกฝ่ายแล้ว นายเต๋าก็ทรุดลงนอนพื้นเพื่อที่จะรักษาตัวเอง ต้องยอมรับว่าไม่เคยรู้เรื่องจุดอ่อนของตัวเองมาก่อนเลย และคิดแค่ว่าน่าจะเป็นรอยตำหนิเท่านั้น ระหว่างที่นายเต๋ากำลังพยายามสมานแผลนั้น ก็ต้องตกตะลึงกับภาพที่เห็น

     "เจ็บนะเว้ยไอ้ห่า" แท็กพูดพร้อมกับกระซากหอกออกมาจากตัวหน้าตาเฉยมาก

     นายเต๋าอึ้งพูดอะไรไม่ออกที่อีกฝ่ายนอกจากจะไม่เป็นอะไรแล้ว ยังไม่ตายแถมยังมีแรงมากพอที่จะจัดการกับตนเองด้วย แต่นายเต๋าไม่ยอมจำนนง่ายจึงฝืนสังขารตัวเองเพื่อสู้ต่อ แต่แท็กเข้าถึงตัวของนายเต๋าก่อนพร้อมกับกระหน่ำหมัดฮุดขวา-ซ้าย ตอนนี้ทั่วร่างกายเกราะน้ำแข็งของนายเต๋า พรุนไปด้วยแรงหมัดของแท็กซึ่งส่งผลให้เกราะแตกพร้อมกับน้ำดำกระจายออกมา หลังจากที่ใส่หมัดอำใจแล้วแท็กจึงหยุดพักหายใจก่อน นายเต๋านั่งทรุดกับพื้นไร้เรี่ยวแรงที่จะต่อต้าน ภาพที่นายเต๋าลงมือทำร้ายมธุสรกับมธุกรผุดขึ้นในหัวของเขา ก่อนที่จะคว้าตัวนายเต๋าพร้อมกับชาร์ตอาวุธระดับ 3

     "นี่สำหรับน้ามธุสร !" พูดจบก็ซัดกำปั้นขวาเข้ากลางอกของนายเต๋าทันที

     แรงอัดพลังมหาศาลของแท็กทำให้น้ำดำพุ่งทะลุออกจากหลัง ฟุ้งกระจายไปทั่วพื้นกับอากาศพร้อมกับร่างนายเต๋าที่นอนแผ่แน่นิ่งไป แท็กทรุดลงกับพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรงดวงตาสีฟ้ากลับมาเป็นสีดำอีกครั้ง เขาเงยหน้ามองรอบๆเหล่าอันเดธพากันถอยหนีกันหมด หลังจากที่นายเต๋าและนายบึ๊กถูกกำจัดไป ศุภรัศมิ์รีบวิ่งมาดูอาการของเพื่อนรักตามมาด้วยไซม่อนกับอัศนัย

     "เป็นไงบ้างเพื่อนพอมีแรงลุกไหวไหม"

     "ไม่เลย....ขอนั่งพักก่อนละกัน" ระหว่างที่แท็กนั่งพักนั้นอัศนัยที่ตอนนี้เขาสามารถยืนและเดินได้แล้วนั้น ก็มองสำรวจตามร่างกายของแท็ก ซึ่งมันทำให้เขาฉงนอย่างมากที่เด็กตรงหน้าไม่มีบาดแผลหรือเลือดสักหยด !

     "เป็นไปไม่ได้.... ฉันเห็นเธอโดนนายเต๋าเล่นขนาดนั้นทำไมถึง..."

     "เพราะเขาไม่ได้ปกติเหมือนคุณหรือผมไง" ไซม่อนตัดบทสรุปให้ แต่กับชายหนุ่มตัดสินใจเดินมาจับมือซ้ายที่เขาจำได้ว่าแท็กใช้รับอาวุธของนายเต๋า เมื่อเขาพลิกฝ่ามือดูอีกทีก็พบว่าฝ่ามือของแท็กธรรมดาปกติ ทั้งที่ก่อนหน้านี้โดนเสียบทะลุมือมา !

     "แท็ก... เธอเป็นอะไรกันแน่" อัศนัยถามด้วยความสงสัยและไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองเท่าไหร่

     "เอาเป็นว่าผมไม่ใช่ทั้งมนุษย์และไม่ใช่อันเดธ... แต่คนแบบพวกผมเท่านั้นที่ฆ่าพวกมันได้" นั้นคือคำตอบของแท็กก่อนที่เขานั้นจะหมดสติลงไปนอนตรงนั้น

                         

                       

                              

 

 

                                                   ++++++++++++++++++++++++++++++++                         

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา