นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

-

เขียนโดย กนกพัชร

วันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2562 เวลา 12.18 น.

  88 ตอน
  54 วิจารณ์
  74.87K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

70) ตอนที่ 70 สงครามกลางเมือง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ช่องว่างระหว่างมิติ
นายแป๋วยืนมองดูกองทัพเกรียงไกรอันเดธที่ตนเองสร้างขึ้น จากวิญญาณเร่ร่อนกับวิญญาณเฮี้ยนมากมายที่ฌอน อดัมส์สรรหามาให้เพื่อที่จะโจมตีทั้งเมืองเพื่อก่อสงคราม นั้นอาจเป็นเป้าหมายของฌอน อดัมส์แต่สำหรับนายแป๋วแล้ว ขอแค่ได้ล้างแค้นมธุสรก็ไม่ต้องการอะไรแล้วทั้งนั้น เบื้องหลังนายแป๋วก็คือ นายย้ง นายชัย นายจั๋ว นายเต๋า และนายบึ๊ก แม้ว่าจะขาดนายแมนไปแล้วก็ตามแต่ยังไงชะพวกเขาทั้งหกคนก็จะสะสางแค้นให้กับนายแมนอยู่แล้ว นายแป๋วยืนต่อหน้าเหล่าอันเดธเหมือนกับแม่ทัพที่กำลังปลุกใจให้กับเหล่าทหารในสงครามไม่มีผิด
    "พวกมึงจงฟัง ! ตอนนี้พวกมึงทุกตัวกลายเป็นอันเดธไปแล้ว พวกมึงจงระบายความแค้นทั้งหมดที่มีใส่พวกมัน ให้พวกมันรับรู้ถึงความแค้นของเรา !" นายแป๋วร้องตะโกนพร้อมกับเสียงคำรามของเหล่าอันเดธที่ขานรับตนในฐานะผู้นำ นายสหัสชัยตนก็ได้ล้างแค้นไปแล้ว ตอนนี้เหลือเพียงแค่มธุสรเพียงผู้เดียวเท่านั้น
    เมื่อประตูช่องว่างระหว่างมิติเปิดออกสู่โลกของมนุษย์ กองทัพอันเดธก็พากันวิ่งเป็นฝูงกรู่ไปที่ประตูมิติที่เปิดออก ส่วนนายแป๋วนั้นเลือกกลับหลังหันมามองลูกน้องของตนเอง นายแป๋วยอมรับว่าไม่คาดคิดมาก่อนว่าตนเองนั้นจะมีโอกาสได้กลับมาล้างแค้น พร้อมกๆกับพี่น้องของตน นายย้งในตอนนี้ได้รับการอัพเกรดมาอย่างดีแล้วซึ่งตัวนายย้งมั่นใจว่า หากได้เจอกับโจทย์เก่าอย่างแท็กตนเชื่อว่าเอาชนะเจ้าเด็กนั้นได้ จะได้เอาคืนที่เล่นงานตนเมื่อคราวก่อนเลยทีเดียว
    "กูต้องการให้พวกมึงอยู่เป็นคู่บัดดี้ ไอ้ย้งมึงมากับกู ไอ้ชัยคู่กับไอ้จั๋ว ไอ้เต่๋าคู่กับไอ้บึ๊ก พวกมึงไปตามแผนที่อันนี้" นายแป๋วแจกแผนที่ในตัวเมืองให้กับพวกนายย้ง
    "แล้วไอ้เด็กนั้นละพี่แป๋วไอ้ที่มันฆ่าไอ้แมนไปนะ" นายชัยกล่าวขึ้น
    "ก็ให้มันมา... เพราะกูอยากรู้ว่ามันจะแน่แค่ไหน"
                                         
                                        +++++++++++++++++++++++++++         
                                     
ไวด์โร๊คซิตี้
ทีมสารวัตรภาธรและตำรวจอีกมากมายต้องเตรียมอาวุธให้พร้อม เพราะตอนนี้ทางพวกเขาได้รับรายงานจากทั่วสารทิศแล้วว่า กองทัพอันเดธบุกถล่มใจกลางเมืองหลวง แน่นอนว่ามันตอนนี้มันไม่ใช่แค่งานปราบของกรมตำรวจอีกต่อไป เพราะล่าสุดทางรัฐบาลได้ส่งกองทัพทหารออกมาช่วยงานตำรวจด้วย ตอนนี้ผู้กำกับทอมและตำรวจคอมมานโดบางหน่วย ต้องไปทำหน้าที่กวาดต้อนพลเรือนให้พ้นจากเขตประทะ สำหรับสารวัตรภาธรแล้วไม่ต่างจากสงครามกลางเมืองเลย
     ส่วนทางฝั่งของหมอณัฐฐานั้นถูกย้ายไปร่วมที่ค่ายลี้ภัยร่วมกับเยาวลักษณ์ กุลชาติกับครอบครัวของเขาแล้ว ทำให้สารวัตรภาธรไม่ต้องกังวลในเรื่องความไม่ปลอดภัยที่จะเกิดขึ้นกับอดีตภรรยาของเขา แต่สำหรับแท็กที่พึ่งจะได้ออกมาจากโรงพยาบาลไม่นาน ก็ต้องมารับศึกหนักอย่างไม่ทันตั้งตัว แม้ว่ามธุกรกับมธุสรจะอยู่ในค่ายลี้ภัยและได้รับการคุ้มกันจากหมวดอารักษ์กับหมวดวิทาลิส แท็กกลับรู้สึกไม่สบายใจเท่าไหร่นัก นอกเสียจากว่าเขาจะจัดการกับพวกนายแป๋วให้ลงไปอยู่ในขุนนรกเท่านั้น
     "ฟังให้ดีแกกับซีไปรายงานตัวกับ พันตรีเลนนี่ และ ร้อยเอกสก็อตต์ เขาสองคนกำลังพากองรบไปที่เขตของอันเดธ ไปได้แล้วอย่าให้เสียชื่อยุวชนทหารของฟรอนร์เทียร์ละ" หยางเสี่ยวฟงพูดพร้อมชี้ไปทางเต็นท์ซึ่งมีทหารกำลังจัดขบวนอยู่
     แท็กกับศุภรัศมิ์จึงรีบเดินตรงไปทางนั้นซึ่งดูเหมือนว่าทหารหนุ่มนายหนึ่ง คาดว่าน่าจะเป็นพันตรีเลนนี่เขาเป็นชายร่างสูงกำยำมาก ผิวขาวผมสีทองตาสีฟ้าน้ำทะเล ในมือของพันตรีเลนนี่นั้นถือหอกเล่มยาวส่วนอีกคนนั้นไม่ต้องเดาก็รู้เลยว่า ต้องเป็นร้อยเอกสก็อตต์แน่นอนเขาเตี้ยกว่าพันตรีเลนนี่เล็กน้อย รูปร่างกำยำไม่ค่อยมากผิวสีเข้มผมสีดำและดวงตาสีน้ำตาลอ่อน อาวุธประจำกายของอีกฝ่ายเป็นดาบเล่มยาว
    "นายสองคนใช่ไหมที่เป็นยุวชนทหารจากฟรอนร์เทียร์" พันตรีเลนนี่ถามขึ้น ทั้งสองทำความเคารพแต่อีกฝ่ายยกมือห้ามไว้ เพราะมันไม่ใช่เวลามาพีรีพีตองอะไรทั้งนั้น
    ทั้งสองเดินตามพันตรีเลนนี่เข้ามาในเต็นท์ซึ่งภายในเป็นห้องประชุมย่อย มีโต๊ะใหญ่พร้อมกับแผนที่เมืองไวด์โร๊ดซิตี้และมีเสียงวิทยุดังอยู่ตลอดเวลา ทันทีที่แท็กเดินเข้ามาทหารชาย&หญิงหันมามองเขาเป็นตาเดียว ทำเอาเขากับศุภรัศมิ์นั้นแทบไปกันไม่เป็นเลยทีเดียว แท็กไม่แน่ใจว่าที่โดนมองแบบนี้เพราะเขานั้นมาจากฟรอนร์เทียร์ หรือเพราะคลิปที่แท็กสามารถโค่นนายแมนในร่างอันเดธในตอนนั้นรึเปล่า
    "เพราะนายสองคนมาทีหลังดังนั้นฉันต้องอธิบายภารกิจให้ฟัง" พันตรีเลนนี่พูดแล้วพาให้เขาทั้งสองมาที่โต๊ะแผนที่ แท็กพบว่ามีการวางจุดสีแดงหลายจุดตามแผนที่ และการเขียนจุดมาร์กอักษร A B C แทนชื่อสถานที่เพื่อความรวดเร็วในการสรุปภารกิจ แต่สิ่งที่แท็กกับศุภรัศมิ์รู้สึกไม่ดีเลยคือจุดมาร์กสีแดงมากกว่า
    "จุดสีแดงนี้คืออะไรครับ" ศุภรัศมิ์ตัดสินใจถามขึ้น
    "นึกว่าจะไม่ถามชะแล้ว มันเป็นจุดที่พวกอันเดธยึดพื้นที่ไปแล้ว ทางกองทัพจะส่งกองกำลังทางบกและทางอากาศไปโจมตี เพื่อยึดพื้นที่คืนซึ่งนั้นเป็นหน้าที่ของพวกเขา ส่วนทางเรามีหน้าที่เข้าไปลาดตระเวนค้นหาพลเรือนที่อาจจะยังติดค้างอยู่ข้างใน" พันตรีเลนนี่อธิบายถึงภารกิจที่ได้รับ แท็กกับศุภรัศมิ์หันมามองหน้ากัน พวกเขาได้รับภารกิจช่วยเหลือเหรอนี่
    "ดูจากจุดแดงที่พวกคุณมาร์กไว้ขนาดนี้แล้ว ยังมีพลเรือนค้างอยู่ข้างในอย่างนั้นเหรอ" แท็กพึมพำขึ้นมา
    "ทางเราได้รับแจ้งมาว่ามีการส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือมาว่า ยังมีพลเรือนติดอยู่ในพื้นที่ที่จะมีการปูพรม"
    "มีกี่คนครับ" ศุภรัศมิ์ถาม
    "เห็นว่ามีอยู่ 6 คนและอาจมีพลเรือนที่บาดเจ็บอยู่ เพราะฉะนั้นพวกเราต้องแข่งกับเวลาไปพาตัวพลเรือนออกมา แล้วรีบตีนผีออกมาเลย" พันตรีเลนนี่พูดจบก็เดินนำออกจากเต็นท์ไปนั้น แท็กกลับรู้สึกไม่โอเคเท่าไหร่ซึ่งแน่นอนว่าศุภรัศมิ์ดูออก
    "ไม่พอใจใช่ไหม"
    "แกไม่คิดว่านี่จะเป็นกับดักเหรอว่ะ รอบที่แล้วฉันก็พึ่งวิ่งเข้าหากับดักของนายบึ๊กนั้นมา เราจะรู้ได้ไงว่านั้นคือพลเรือน"
    สิ่งที่แท็กกล่าวมานั้นไม่ใช่ว่ามันจะไม่มีมูลเพราะอาจมีความเป็นไปได้ เพราะอันเดธที่อดีตเป็นมนุษย์นั้นจะมีเลเวลด้านความเจ้าเล่ห์มากกว่าอันเดธเดรัจฉาน 6 เท่า ย่อมมีความเป็นไปได้ว่าอาจเป็นกับดักแต่หากมองมุมกลับกัน ถ้านั้นคือพลเรือนจริงๆและความช่วยเหลือไปไม่ถึง ก็เท่ากับพลเรือนทั้ง 6 คนนั้นก็จะกลายเป็นเหยื่อสังเวย ในสงครามกลางเมืองเท่านั้นแปลว่าตอนนี้แทบไม่มีทางเลือกเลยนอกจากต้องเสี่ยงดวงเท่านั้นว่า จะออกก้อยหรือออกหัว
    "ถ้ามันเป็นกับดักอย่างที่แกว่าละก็ แปลว่าฉันกับแกต้องระวังหลังให้พวกเขา... มาเถอะ"
    ทั้งคู่เดินออกมาจากเต็นท์แล้วพบว่าทหารลูกทีมในสังกัดของพันตรีเลนนี่นั้น มีทั้งหมด 20 นายไม่นับร่วมร้อยเอกสก็อตต์ที่ยืนอยู่ข้างๆพันตรีเลนนี่ เนื้อหาในการพูดคุยกับลูกทีมนั้นก็เหมือนที่เขากับศุภรัศมิ์รู้มาก่อนหน้านั้นแล้ว พวกเขาต้องรีบไปพาพลเรือนออกมาภายใน 2 ชั่วโมงก่อนการปูพรมแดน ศุภรัศมิ์และแท็กติดตั้งเวลาในการบอกเวลาปูพรม พันเอกเลนนี่ยังเสริมอีกว่าหากในกรณีที่มีการคลาดเคลื่อนระหว่างปฏิบัติภารกิจ ก็ให้หาที่หลบภัยเพื่อให้พ้นรัศมีการทิ้งบอมม์
    "ได้เวลาแล้ว.... ทั้งหมด ! เคลื่อนพล !" พันตรีเลนนี่กล่าวพร้อมกับวิ่งนำขบวนไปคนแรก
    "เฮ้ย ! พร้อมจะลุยไหม" ศุภรัศมิ์พูดกับแท็กก่อนยืนกำปั้นออกมา
    "พูดเป็นเล่น... พร้อมจะลุยตั้งนานแล้วเว้ย" แท็กพูดพร้อมกับเอาหมัดชนกับหมัดของศุภรัศมิ์ ก่อนที่ทั้งคู่นั้นจะวิ่งตามทีมของพันเอกเลนนี่ติดๆ
                   
                                     
 
 
 
                                                           +++++++++++++++++++++++++++++                     

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา