นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

-

เขียนโดย กนกพัชร

วันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2562 เวลา 12.18 น.

  88 ตอน
  62 วิจารณ์
  76.99K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

70) ตอนที่ 70 สงครามกลางเมือง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ช่องว่างระหว่างมิติ

นายแป๋วยืนมองดูกองทัพเกรียงไกรอันเดธที่ตนเองสร้างขึ้น จากวิญญาณเร่ร่อนกับวิญญาณเฮี้ยนมากมายที่ฌอน อดัมส์สรรหามาให้เพื่อที่จะโจมตีทั้งเมืองเพื่อก่อสงคราม นั้นอาจเป็นเป้าหมายของฌอน อดัมส์แต่สำหรับนายแป๋วแล้ว ขอแค่ได้ล้างแค้นมธุสรก็ไม่ต้องการอะไรแล้วทั้งนั้น เบื้องหลังนายแป๋วก็คือ นายย้ง นายชัย นายจั๋ว นายเต๋า และนายบึ๊ก แม้ว่าจะขาดนายแมนไปแล้วก็ตามแต่ยังไงชะพวกเขาทั้งหกคนก็จะสะสางแค้นให้กับนายแมนอยู่แล้ว นายแป๋วยืนต่อหน้าเหล่าอันเดธเหมือนกับแม่ทัพที่กำลังปลุกใจให้กับเหล่าทหารในสงครามไม่มีผิด

    "พวกมึงจงฟัง ! ตอนนี้พวกมึงทุกตัวกลายเป็นอันเดธไปแล้ว พวกมึงจงระบายความแค้นทั้งหมดที่มีใส่พวกมัน ให้พวกมันรับรู้ถึงความแค้นของเรา !" นายแป๋วร้องตะโกนพร้อมกับเสียงคำรามของเหล่าอันเดธที่ขานรับตนในฐานะผู้นำ นายสหัสชัยตนก็ได้ล้างแค้นไปแล้ว ตอนนี้เหลือเพียงแค่มธุสรเพียงผู้เดียวเท่านั้น

    เมื่อประตูช่องว่างระหว่างมิติเปิดออกสู่โลกของมนุษย์ กองทัพอันเดธก็พากันวิ่งเป็นฝูงกรู่ไปที่ประตูมิติที่เปิดออก ส่วนนายแป๋วนั้นเลือกกลับหลังหันมามองลูกน้องของตนเอง นายแป๋วยอมรับว่าไม่คาดคิดมาก่อนว่าตนเองนั้นจะมีโอกาสได้กลับมาล้างแค้น พร้อมกๆกับพี่น้องของตน นายย้งในตอนนี้ได้รับการอัพเกรดมาอย่างดีแล้วซึ่งตัวนายย้งมั่นใจว่า หากได้เจอกับโจทย์เก่าอย่างแท็กตนเชื่อว่าเอาชนะเจ้าเด็กนั้นได้ จะได้เอาคืนที่เล่นงานตนเมื่อคราวก่อนเลยทีเดียว

    "กูต้องการให้พวกมึงอยู่เป็นคู่บัดดี้ ไอ้ย้งมึงมากับกู ไอ้ชัยคู่กับไอ้จั๋ว ไอ้เต่๋าคู่กับไอ้บึ๊ก พวกมึงไปตามแผนที่อันนี้" นายแป๋วแจกแผนที่ในตัวเมืองให้กับพวกนายย้ง

    "แล้วไอ้เด็กนั้นละพี่แป๋วไอ้ที่มันฆ่าไอ้แมนไปนะ" นายชัยกล่าวขึ้น

    "ก็ให้มันมา... เพราะกูอยากรู้ว่ามันจะแน่แค่ไหน"

                                         

                                        +++++++++++++++++++++++++++         

                                     

ไวด์โร๊คซิตี้

ทีมสารวัตรภาธรและตำรวจอีกมากมายต้องเตรียมอาวุธให้พร้อม เพราะตอนนี้ทางพวกเขาได้รับรายงานจากทั่วสารทิศแล้วว่า กองทัพอันเดธบุกถล่มใจกลางเมืองหลวง แน่นอนว่ามันตอนนี้มันไม่ใช่แค่งานปราบของกรมตำรวจอีกต่อไป เพราะล่าสุดทางรัฐบาลได้ส่งกองทัพทหารออกมาช่วยงานตำรวจด้วย ตอนนี้ผู้กำกับทอมและตำรวจคอมมานโดบางหน่วย ต้องไปทำหน้าที่กวาดต้อนพลเรือนให้พ้นจากเขตประทะ สำหรับสารวัตรภาธรแล้วไม่ต่างจากสงครามกลางเมืองเลย

     ส่วนทางฝั่งของหมอณัฐฐานั้นถูกย้ายไปร่วมที่ค่ายลี้ภัยร่วมกับเยาวลักษณ์ กุลชาติกับครอบครัวของเขาแล้ว ทำให้สารวัตรภาธรไม่ต้องกังวลในเรื่องความไม่ปลอดภัยที่จะเกิดขึ้นกับอดีตภรรยาของเขา แต่สำหรับแท็กที่พึ่งจะได้ออกมาจากโรงพยาบาลไม่นาน ก็ต้องมารับศึกหนักอย่างไม่ทันตั้งตัว แม้ว่ามธุกรกับมธุสรจะอยู่ในค่ายลี้ภัยและได้รับการคุ้มกันจากหมวดอารักษ์กับหมวดวิทาลิส แท็กกลับรู้สึกไม่สบายใจเท่าไหร่นัก นอกเสียจากว่าเขาจะจัดการกับพวกนายแป๋วให้ลงไปอยู่ในขุนนรกเท่านั้น

     "ฟังให้ดีแกกับซีไปรายงานตัวกับ พันตรีเลนนี่ และ ร้อยเอกสก็อตต์ เขาสองคนกำลังพากองรบไปที่เขตของอันเดธ ไปได้แล้วอย่าให้เสียชื่อยุวชนทหารของฟรอนร์เทียร์ละ" หยางเสี่ยวฟงพูดพร้อมชี้ไปทางเต็นท์ซึ่งมีทหารกำลังจัดขบวนอยู่

     แท็กกับศุภรัศมิ์จึงรีบเดินตรงไปทางนั้นซึ่งดูเหมือนว่าทหารหนุ่มนายหนึ่ง คาดว่าน่าจะเป็นพันตรีเลนนี่เขาเป็นชายร่างสูงกำยำมาก ผิวขาวผมสีทองตาสีฟ้าน้ำทะเล ในมือของพันตรีเลนนี่นั้นถือหอกเล่มยาวส่วนอีกคนนั้นไม่ต้องเดาก็รู้เลยว่า ต้องเป็นร้อยเอกสก็อตต์แน่นอนเขาเตี้ยกว่าพันตรีเลนนี่เล็กน้อย รูปร่างกำยำไม่ค่อยมากผิวสีเข้มผมสีดำและดวงตาสีน้ำตาลอ่อน อาวุธประจำกายของอีกฝ่ายเป็นดาบเล่มยาว

    "นายสองคนใช่ไหมที่เป็นยุวชนทหารจากฟรอนร์เทียร์" พันตรีเลนนี่ถามขึ้น ทั้งสองทำความเคารพแต่อีกฝ่ายยกมือห้ามไว้ เพราะมันไม่ใช่เวลามาพีรีพีตองอะไรทั้งนั้น

    ทั้งสองเดินตามพันตรีเลนนี่เข้ามาในเต็นท์ซึ่งภายในเป็นห้องประชุมย่อย มีโต๊ะใหญ่พร้อมกับแผนที่เมืองไวด์โร๊ดซิตี้และมีเสียงวิทยุดังอยู่ตลอดเวลา ทันทีที่แท็กเดินเข้ามาทหารชาย&หญิงหันมามองเขาเป็นตาเดียว ทำเอาเขากับศุภรัศมิ์นั้นแทบไปกันไม่เป็นเลยทีเดียว แท็กไม่แน่ใจว่าที่โดนมองแบบนี้เพราะเขานั้นมาจากฟรอนร์เทียร์ หรือเพราะคลิปที่แท็กสามารถโค่นนายแมนในร่างอันเดธในตอนนั้นรึเปล่า

    "เพราะนายสองคนมาทีหลังดังนั้นฉันต้องอธิบายภารกิจให้ฟัง" พันตรีเลนนี่พูดแล้วพาให้เขาทั้งสองมาที่โต๊ะแผนที่ แท็กพบว่ามีการวางจุดสีแดงหลายจุดตามแผนที่ และการเขียนจุดมาร์กอักษร A B C แทนชื่อสถานที่เพื่อความรวดเร็วในการสรุปภารกิจ แต่สิ่งที่แท็กกับศุภรัศมิ์รู้สึกไม่ดีเลยคือจุดมาร์กสีแดงมากกว่า

    "จุดสีแดงนี้คืออะไรครับ" ศุภรัศมิ์ตัดสินใจถามขึ้น

    "นึกว่าจะไม่ถามชะแล้ว มันเป็นจุดที่พวกอันเดธยึดพื้นที่ไปแล้ว ทางกองทัพจะส่งกองกำลังทางบกและทางอากาศไปโจมตี เพื่อยึดพื้นที่คืนซึ่งนั้นเป็นหน้าที่ของพวกเขา ส่วนทางเรามีหน้าที่เข้าไปลาดตระเวนค้นหาพลเรือนที่อาจจะยังติดค้างอยู่ข้างใน" พันตรีเลนนี่อธิบายถึงภารกิจที่ได้รับ แท็กกับศุภรัศมิ์หันมามองหน้ากัน พวกเขาได้รับภารกิจช่วยเหลือเหรอนี่

    "ดูจากจุดแดงที่พวกคุณมาร์กไว้ขนาดนี้แล้ว ยังมีพลเรือนค้างอยู่ข้างในอย่างนั้นเหรอ" แท็กพึมพำขึ้นมา

    "ทางเราได้รับแจ้งมาว่ามีการส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือมาว่า ยังมีพลเรือนติดอยู่ในพื้นที่ที่จะมีการปูพรม"

    "มีกี่คนครับ" ศุภรัศมิ์ถาม

    "เห็นว่ามีอยู่ 6 คนและอาจมีพลเรือนที่บาดเจ็บอยู่ เพราะฉะนั้นพวกเราต้องแข่งกับเวลาไปพาตัวพลเรือนออกมา แล้วรีบตีนผีออกมาเลย" พันตรีเลนนี่พูดจบก็เดินนำออกจากเต็นท์ไปนั้น แท็กกลับรู้สึกไม่โอเคเท่าไหร่ซึ่งแน่นอนว่าศุภรัศมิ์ดูออก

    "ไม่พอใจใช่ไหม"

    "แกไม่คิดว่านี่จะเป็นกับดักเหรอว่ะ รอบที่แล้วฉันก็พึ่งวิ่งเข้าหากับดักของนายบึ๊กนั้นมา เราจะรู้ได้ไงว่านั้นคือพลเรือน"

    สิ่งที่แท็กกล่าวมานั้นไม่ใช่ว่ามันจะไม่มีมูลเพราะอาจมีความเป็นไปได้ เพราะอันเดธที่อดีตเป็นมนุษย์นั้นจะมีเลเวลด้านความเจ้าเล่ห์มากกว่าอันเดธเดรัจฉาน 6 เท่า ย่อมมีความเป็นไปได้ว่าอาจเป็นกับดักแต่หากมองมุมกลับกัน ถ้านั้นคือพลเรือนจริงๆและความช่วยเหลือไปไม่ถึง ก็เท่ากับพลเรือนทั้ง 6 คนนั้นก็จะกลายเป็นเหยื่อสังเวย ในสงครามกลางเมืองเท่านั้นแปลว่าตอนนี้แทบไม่มีทางเลือกเลยนอกจากต้องเสี่ยงดวงเท่านั้นว่า จะออกก้อยหรือออกหัว

    "ถ้ามันเป็นกับดักอย่างที่แกว่าละก็ แปลว่าฉันกับแกต้องระวังหลังให้พวกเขา... มาเถอะ"

    ทั้งคู่เดินออกมาจากเต็นท์แล้วพบว่าทหารลูกทีมในสังกัดของพันตรีเลนนี่นั้น มีทั้งหมด 20 นายไม่นับร่วมร้อยเอกสก็อตต์ที่ยืนอยู่ข้างๆพันตรีเลนนี่ เนื้อหาในการพูดคุยกับลูกทีมนั้นก็เหมือนที่เขากับศุภรัศมิ์รู้มาก่อนหน้านั้นแล้ว พวกเขาต้องรีบไปพาพลเรือนออกมาภายใน 2 ชั่วโมงก่อนการปูพรมแดน ศุภรัศมิ์และแท็กติดตั้งเวลาในการบอกเวลาปูพรม พันเอกเลนนี่ยังเสริมอีกว่าหากในกรณีที่มีการคลาดเคลื่อนระหว่างปฏิบัติภารกิจ ก็ให้หาที่หลบภัยเพื่อให้พ้นรัศมีการทิ้งบอมม์

    "ได้เวลาแล้ว.... ทั้งหมด ! เคลื่อนพล !" พันตรีเลนนี่กล่าวพร้อมกับวิ่งนำขบวนไปคนแรก

    "เฮ้ย ! พร้อมจะลุยไหม" ศุภรัศมิ์พูดกับแท็กก่อนยืนกำปั้นออกมา

    "พูดเป็นเล่น... พร้อมจะลุยตั้งนานแล้วเว้ย" แท็กพูดพร้อมกับเอาหมัดชนกับหมัดของศุภรัศมิ์ ก่อนที่ทั้งคู่นั้นจะวิ่งตามทีมของพันเอกเลนนี่ติดๆ

                   

                                     

 

 

 

                                                           +++++++++++++++++++++++++++++                     

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา