นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

บ้านของกุลชาติ เวลา 08.24 น. (ปัจจุบัน)

หลังจากที่แท็กเล่าเรื่องราวในอดีตจบแล้วพบว่าบรรยายกาศแย่หนักกว่าเดิม เยาวลักษณ์แทบจะถอนคำพูดเมื่อครู่ไม่ทันเมื่อได้ฟังเรื่องราวทั้งหมด หมอณัฐฐาพยายามข่มอารมณ์หลังจากที่ได้ฟังแล้ว แต่คนที่สะเทือนใจที่สุดคือตัวของอรุณาเธอรู้สึกผิดต่อน้องชายที่ไม่ได้ไปยืนเคียงข้างเขาในช่วงเวลาที่จ่าสิบเอกสายลม ต้องสูญเสียสมาชิกในครอบครัวไปถึงสามคนและแท็กต้องกลายเป็นเด็กกำพร้าไป อรุณารู้จักแฟรงกี้ คาวาซอสดีแต่ไม่คาดคิดว่าจะเป็นผู้อยู่เบื้องหลังการตายของน้องสะใภ้ มันเทียบไม่ได้เลยกับความเจ็บปวดของเธอ เพราะถึงแม้ว่าสามีจะล้มป่วยลุกเดินไม่ได้แต่อย่างน้อยครอบครัวก็ยังอยู่พร้อมหน้า หากเทียบกับจ่าสิบเอกสายลม

   มธุกรน้ำตาคลอเบ้าไปเรียบร้อยแล้วแม้ว่าเธอจะโดนเรื่องหนักๆมา แต่อย่างน้อยเธอก็ยังมีมธุสรผู้เป็นแม่อยู่เคียงข้างในขณะที่แท็กอาจไม่เคยรับรู้ไอกอดจากแม่เลยด้วยซ้ำ เด็กสาวกล่าวโทษตนเองที่ในเหตุการณ์นั้นในโรงยิมเธอไม่น่าพูดแบบนั้นใส่เขาเลย ส่วนสายป่านถึงแม้ว่าในสมัยตอนเด็กพ่อแม่จะหย่าร้างกัน แต่กุลชาตินั้นก็ดูแลเธอกับนุดาไม่เคยขาดตกบกพร่องแม้แต่น้อย ดังนั้นมันทำให้เธอรู้สึกขอบคุณในความโชคดีที่มีอยู่

   "เกิดเรื่องมากมายขนาดนี้ทำไมไม่ติดต่อมาเลยละ" อรุณาพูดเพื่อกลบน้ำตาไม่ให้ไหล

   อรุณาเดินตรงมาตรงศาลาในสวนที่ใช้สำหรับนั่งเล่นของหลานสาวทั้งสอง ตอนนี้กลายเป็นที่นั่งมองริมคลองของจ่าสิบเอกสายลมไปเสียแล้ว เธอรับรู้ได้ว่าน้องชายของเธอนั้นมีอะไรอยู่ในใจแต่เลือกที่จะเก็บเอาไว้มากกว่าจะปลดปล่อยออกมา นี่แหละคือน้องชายที่คอยดูแลเธอมาเสมอซึ่งมันถึงคราวที่อรุณาต้องช่วยอีกฝ่ายบ้าง เธอเดินเข้ามาในศาลาแล้วนั่งอยู่ตรงข้ามกับจ่าสิบเอกสายลมและรอว่าอีกฝ่ายมีอารมณ์จะคุยกับเธอรึยัง

   "เดียวมันก็ได้เวลากินข้าวพี่ว่าเธอเข้าไปข้างในตัวบ้านเถอะ" อรุณาเป็นฝ่ายเกริ่นขึ้นก่อน

   "ผมว่าพี่นามีเรื่องอื่นที่อยากคุยกับผมมากกว่า แค่จะชวนไปกินข้าวด้วย" จ่าสิบเอกสายลมเข้าเรื่องตรงๆทันทีแบบไม่มีอ้อมค้อม อรุณาทำหน้าสีหน้าแบบถอนหายใจ นี่แหละค่อยดูเป็นน้องชายของเธอหน่อย

   "แล้วเธอจะคุยกับพี่แบบเปิดใจไหมสายลม" ทหารหนุ่มหันมามองหน้าพี่สาวของตนเอง

   "มันก็...ขึ้นอยู่ว่าพี่นาจะคุยเรื่องอะไร"

   "เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ที่พี่เล่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับพี่จิมให้เธอฟัง แล้วเธอถามว่าทำไมพี่ไม่ส่งข่าวบอกเธอเลยและพี่ให้คำตอบไปแล้วนะว่าทำไม...ตาเธอบอกพี่บ้างว่าทำไมไม่ส่งข่าวมาบอก" อรุณาถามขึ้น

   "ก็คงคล้ายพี่ละมั่งตอนนั้นผมคิดว่าพี่นามีชีวิตที่ดีแล้ว ผมไม่อยากเรียกพี่กลับมาที่ที่พี่เคยบอกว่าเกลียดอยากไปไกลๆ.... อีกอย่างในตอนนั้นผมก็ไม่อยากให้ใครรู้ว่าพี่มีตัวตนด้วย" คำพูดของน้องชายทำให้อรุณาขมวดคิ้วทันที

   "พูดแบบนี้มีเบื้องหน้าเบื้องหลังใช่ไหม"

   จ่าสิบเอกสายลมจึงตัดสินใจเล่าความจริงให้อรุณาฟังว่า หลังจากที่เรือเอกจิณณาวัฒน์เสียชีวิตไปได้ 10 วัน เขาพยายามสืบค้นหาถึงสาเหตุที่แท้จริงของการเสียชีวิตของลูกชาย เรียกได้ว่าช่วงนั้นหมกหมุ่นมากและเขาไม่ไว้ใจใครหน้าไหนเลย แม้แต่กับพันเอกสตีเว่นส์เพื่อนสนิทที่คอยดูแลเรือเอกจิณณาวัฒน์ทุกอย่าง ในขณะที่เขาไม่เคยทำหน้าที่นั้นเลยแต่ถึงกระนั้นเขาก็ไว้ใจใครไม่ได้ จนกระทั่งเขาพบต้นตอที่แท้จริงว่าสาเหตุที่ลูกชายกับลูกสะใภ้ถูกฆ่า เพราะทั้งคู่แอบล่วงรู้การทุจริตของข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ และการรับสินบนจากแก๊งอันธพาลมากมาย ร่วมทั้งแก๊งแมงป่องของแฟรงกี้ด้วยและที่มันทำให้จ่าสิบเอกสายลมในตอนนั้น ตัดสินใจครั้งสำคัญนั้นคือ จอมทัพวลาดีมีร์ ผู้นำสูงสุดในตอนนั้นรู้เห็นในเรื่องนี้ด้วย

   และด้วยเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นกับสุภารักษ์ร่วมถึงคดีลอบยิงของร้อยโทอัครเดช ก็มาจากการถูกสั่งเก็บเพราะว่าร้อยโทอัครเดชระแคะระคายเรื่องนี้มาระยะหนึ่งแล้ว แต่ที่จ่าสิบเอกสายลมได้ล่วงรู้คือเพื่อนคนนี้พบข้อมูลอันเป็นประโยชน์ เกี่ยวกับคณะปฏิวัติใต้ดินที่พยายามวางแผนโค่นล้มรัฐบาลจอมทัพวลาดีมีร์ จ่าสิบเอกสายลมพยายามหาเบาะแสถึงแหล่งกบดานของคณะนี้ จนได้รู้ความจริงว่าพันเอกสตีเว่่นส์กับลูกชายของเขา เป็นตัวเต็งในคณะปฏิวัติซึ่งแน่นอนว่าเขาเข้าร่วมเพื่อทำหน้าที่นี่แทนเรือเอกจิณณาวัฒน์ และโชคดีอย่างหนึ่งคือในตอนนั้นแท็กถูกย้ายไปอยู่ในบ้านท่านทูตอากิระ ทำให้จ่าสิบเอกสายลมหมดกังวลเรื่องความปลอดภัย

    อรุณาที่นั่งฟังอยู่แทบไม่อยากเชื่อหูตัวเองซึ่งเธอก็เคยดูข่าวอยู่ เรื่องสงครามกลางเมืองในฟรอนร์เทียร์ที่ขับไล่รัฐบาลเก่าในตอนนั้นกินเวลานานอยู่ แต่เธอไม่คาดคิดว่าน้องชายของเธอนั้นจะอยู่คณะปฏิวัติด้วย อรุณายังจำได้อีกว่ามีช่วงหนึ่งที่มีข่าวจากที่นั้นมาว่ารัฐบาลใหม่สั่งประกาศกวาดล้างอิทธิพลมืดแบบเด็ดขาด นั้นย่อมแปลว่าแฟรงกี้ที่เป็นผู้ลงมือสังหารภรรยาของจ่าสิบเอกสายลมก็....

    "ไอ้แฟรงกี้มันตายก่อนมีการจัดตั้งรัฐบาลใหม่ ร่วมถึงพ่อมันด้วย" จ่าสิบเอกสายลมพูดเหมือนกับอ่านใจออกว่าพี่สาวตนคิดอะไรอยู่

    "สายลม.... เธอฆ่าเขาเหรอ" อรุณาถามแบบใจดีสู้เสือ

    "ไม่ใช่แค่มันคนเดียวพ่อสารเลวของมันด้วย"

    "อดัมเป็นคนฆ่าพ่อของเราพี่นา" อรุณาสะดุดทันทีเมื่อได้ยินเรื่องที่ไม่เคยรู้มาก่อน

    ใช่ ! จ่าสิบเอกสายลมยังจำได้ดีในเหตุการณ์ที่คณะปฏิวัติประกาศสงคราม สิ่งแรกที่เขากระทำก่อนเลยคือไปคิดบัญชีกับแก๊งแมงป่องและแฟรงกี้ โดยตอนนั้นมีเขากับยุวชนทหารที่เข้าร่วมตามมาด้วย เขาจำได้ดีถึงรสชาติของการแก้แค้นได้ ภาพที่แฟรงกี้อยู่ในกำมือของเขา ภาพที่จ่าสิบเอกสายลมกระหน่ำซัดกำปั้นซ้าย-ขวาอัดเข้าหน้าแฟรงกี้ เลือดกระจายไปทั่วพื้นและเต็มหมัดทั้งสองข้างของเขา ซึ่งสุดท้ายแล้วยุวชนทหารสองนายตัดสินใจเข้ามาปรามเขาและจับแยกเขาออกจากแฟรงกี้ ถึงแม้จะเป็นแบบนั้นแต่ภายหลังแฟรงกี้ก็ซ้ำในตายคาโรงพยาบาลในเวลาต่อมา

    ส่วนอดัม คาวาซอสพ่อของแฟรงกี้นั้นส่งลูกน้องมาถล่ม จ่าสิบเอกสายลมถึงบ้านแต่ทว่าเขาในตอนนั้นไม่อยู่ในบ้าน แต่อยู่ในบริเวณนั้นจึงจัดการซัดหมอบไปทั้งก๊กและเมื่อรู้ว่าเป็นฝีมือของอดัม ทำให้เขาซึ่งในตอนนั้นกิติพงศ์์ก็ติดตามเขาไปที่ท่าเรือ ซึ่งมีคนรอต้อนรับกันอยู่แต่เขาก็จัดการกับลูกน้องทั้งหมดจนเข้าถึงตัวอดัม พร้อมกับได้ล่วงรู้ความจริงว่านายอดัมคือคนที่ลงมือฆ่าอนันต์พ่อของจ่าสิบเอกสายลม โดยอดัมสารภาพว่าอนันต์อมเงินหนี้สินที่ติดกับตนไว้ จึงไม่พอใจเลยจับอีกฝ่ายกรอกเหล้าเข้าปากพร้อมผลักอนันต์ลงคลองไป

    "เพราะแบบนั้นเธอเลยฆ่าเขาอีกคนเหรอ" อรุณายังอึ้งไม่หายกับเรื่องที่ได้ยินมา

    "ถ้ามันไม่ตายคามือผม มันก็โดนยิงเป้าตายอยู่ดีเพราะมันมีความผิดเรื่องสินบนข้าราชการ" จ่าสิบเอกสายลมตอบ

    "ผมจะไม่โกหกพี่นาว่าตอนนั้นผมรู้สึกยังไง ไอ้พ่อลูกระยำหมานั้นทำลายครอบครัวเรา มันฆ่าพ่อของเราสองคนแล้วลูกมันก็ฆ่าสุภารักษ์ แถมพินัยกรรมของพ่อมันก็ยึดไปด้วยทันทีที่มันสารภาพความจริง ผมโกรธมากจนควบคุมตัวเองไม่ได้ผมทำแบบเดียวกับที่ผมทำกับลูกชายของมัน แต่พี่นาไม่ต้องกังวลนะเพราะมันไม่ตาย"

    "บอกพี่ได้ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเขา"

    "เอาเป็นว่าเขาจะไม่มีวันทำร้ายใครได้อีกก็พอแล้ว" จ่าสิบเอกสายลมตอบแบบไม่ลงรายละเอียดมากนัก เท่านี้อรุณาก็รับรู้ได้ว่าน้องชายของเธอคงไม่อยากเล่าต่อ เพียงแค่นี้เธอก็รู้แล้วว่าตลอดหลายปีที่ไม่ได้ติดต่อกันมา ทั้งเธอกับเขาต่างก็เจอเรื่องหนักมาพอๆกันไม่มีใครหนักกว่าใครมันต่างแค่คนละแบบเท่านั้น

    แต่อรุณารับรู้ได้ว่าจ่าสิบเอกสายลมยังปล่อยวางเรื่องในอดีตไม่ได้ ไม่ว่าจะเรื่องสุภารักษ์หรือเรื่องของเรือเอกจิณณาวัฒน์ลูกชายของเขา ซึ่งมันก็ถูกต้องเพราะแม้เวลาจะผ่านมาหลายสิบปีแต่ความเสียใจกับความรู้สึกผิด แต่จ่าสิบเอกสายลมคิดว่าอย่างหลังน่าจะมากกว่าเขารู้สึกผิดต่อภรรยาของเขา ที่ละเลยหน้าที่ในฐานะพ่อเขาไม่เคยสนใจลูกชายเลย ขนาดแต่งงานเขาก็ไม่เคยมาทำหน้าที่เป็นเพื่อนเจ้าบ่าว สิ่งที่เขาเสียใจที่สุดคือครั้งสุดท้ายที่เขาได้คุยกับเรือเอกจิณณาวัฒน์ในบ้าน หากย้อนเวลากลับไปได้เขาจะไม่พูดแบบนั้น อรุณายื่นมือมาจับมือจ่าสิบเอกสายลมเบาๆ

    "หยุดโทษตัวเองได้แล้วสายลม พี่เชื่อว่าพวกเขาให้อภัยเธอแน่นอนแต่เธอก็ต้องให้อภัยตัวเองด้วยเหมือนกัน" อรุณาพูดปลอบ

    "ผม.... ไม่พูดแบบนั้นใส่เขาพี่นา ถ้าผมห้ามเขาหรือไม่ก็ตามเขาไป อาจไม่เกิดเรื่อง" จ่าสิบเอกสายลมพูด

    "เธอทำอะไรกับอดีตไม่ได้แล้วนอกจากปัจจุบัน... ตอนนี้เธอยังมีแท็กอยู่นะ"

    "นั้นแหละที่ผมกำลังชดใช้สิ่งที่ผมผิดพลาดมาทั้งหมด" ระหว่างนั้นนุดาก็วิ่งเข้ามาหาอรุณาด้วยท่าทีร่าเริงตามประสาเด็ก เธอยังส่งยิ้มให้กับจ่าสิบเอกสายลมด้วย

    "คุณย่าค่ะพ่อให้มาตามไปกินข้าวค่ะ" นุดาพูด ซึ่งอรุณากับจ่าสิบเอกสายลมไม่พูดอะไรต่อนอกจากลุกจากศาลา เดินเข้าไปในบ้านโดยมีนุดาเป็นคนจูงมือนำทาง

                                                            ++++++++++++++++++++++++++++++