นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

บ้านนายบึ๊ก เวลา 21.03 น.

   "พวกมึง...ฆ่าแม่กู" นายบึ๊กพูดด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้น และยังเผยจิตสังหารออกมาต่อเนื่องจนขนแขนของแท็ก ยืนตัวตรงราวกับทหารที่ทำความเคารพทหารชั้นผู้ใหญ่

   จากประสบการณ์โดยตรงของหยางเสี่ยวฟงนั้น ชายหนุ่มรู้ดีว่านายบึ๊กไม่มีทางที่จะฟังคำอธิบายแน่นอน ยิ่งเป็นศัตรูด้วยคงไม่ต้องพูดถึงยังไงก็ไม่พ้นที่จะต้องเข้าห่ำหั่นกัน แต่ก่อนที่ทั้งสามจะทำอะไรนั้นอภิชัยพบว่า นายบึ๊กไม่ได้มาคนเดียวเพราะพาลูกสมุนมาด้วย ทำให้อภิชัยสงสัยว่าถ้านายบึ๊กจะแค่แวะมาหาคนในบ้าน ทำไมต้องพาอันเดธผู้ติดตามมาด้วยแต่ยังไงก็ตาม ชายหนุ่มก็ยึดปืนลูกซองแฝดเพื่อใช้ป้องกันตัว ยังไงชะเจ้าของเดิมของมันคงไม่ได้ใช้แล้ว

    แท็กไม่แน่ใจว่าเขาจะทำยังไงต่อดีแต่ด้วยความที่ประมาทเกินไป นายบึ๊กพุ่งกระโจนเข้าโจมตีแท็กทันที แท็กกระเด็นทะลุุหลังบ้านเข้าไปในใกล้กับเขตพงหญ้า และมีบริเวณลานกว้างพอสมควรเมื่อแท็กที่พยุงตัวได้แล้ว พบว่าตัวเองโดนซัดมาที่ลานร้างที่มีแต่ขยะ ที่คนเห็นแก่ตัวทิ้งเอาไว้ แท็กเห็นนายบึ๊กที่อยู่ไม่ห่างจากเขามากนัก แววตาบ่งบอกชัดเจนว่าต้องการปลิดชีวิตแท็ก ซึ่งเขาเดาว่าอีกฝ่ายคงคิดว่าเขาฆ่าแม่จำปาแน่ๆ

    "นอกจากมึงจะฆ่าเพื่อนกูไม่เท่าไหร่... แต่แม่กูไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ ทำไมมึงต้องฆ่าแม่กูด้วย" นายบึ๊กร้องตะโกนถามแท็ก ซึ่งเขารับรู้ถึงความเสียใจของนายบึ๊กได้ แท็กต้องยอมรับอย่างหนึ่งว่าเด็กหนุ่มวัยรุ่นใส่แว่น ไว้ทรงที่ต้องเสยขึ้นตลอดนั้นจะทำเรื่องเลว แค่ไหน แต่แท็กก็รับรู้ได้ว่านายบึ๊กรักแม่มาก

    "กับไอ้แมนเพื่อนมึงนะ.... กูฆ่าได้อย่างไม่ลังเล แต่แม่มึงเป็นมนุษย์และยังเป็นผู้หญิงที่มีจิตใจดีชะด้วย กูไม่มีวันฆ่าเธอเด็ดขาดและถ้ามึงจะไม่เชื่อ มันสุดแล้วแต่มึงเพราะยังไงกูกับมึง ก็ต้องซัดกันให้ตายไปข้างหนึ่งอยู่ดี"

    เมื่อสิ้นคำพูดของแท็กแล้วนายบึ๊กก็ค่อยๆกลายร่าง เป็นอันเดธโดยผิวหนังจากที่ดูขาวเหลือง แปรเปลี่ยนกลายเป็นเหมือนมีเกราะสีน้ำตาลไหม้ ห่อหุ้มร่างกายของนายบึ๊กอีกทีและดูลักษณะ ท่าทางจะแข็งเอาเรื่องเหมือนกัน การกระทำของนายบึ๊กมันบ่งบอกชัดเจนแทนคำพูดว่า เห็นด้วยกับคำพูดท้ายประโยคของแท็กมากแค่ไหน ไม่นานนักฝนก็อยู่ดีๆก็กระหน่ำตกลงมา พร้อมกับแท็กที่เรียกอาวุธและดวงตาที่กลายเป็นสีฟ้า เตรียมรับศึกหนักเพราะนายบึ๊กน่าจะรับมือยากกว่าตนอื่นๆ

    ทางฝั่งของสองหนุ่มหยางเสี่ยวฟงกับอภิชัยนั้น แม้ว่าใจมันอยากจะไปช่วยแท็กแต่ก็ติดพันกับอันเดธ ที่ติดตามนายบึ๊กมาด้วยและมีตนหนึ่งซัดกำปั้นใส่หยางเสี่ยวฟง แต่โชคดีที่เขาใช้แขนกันไว้ได้แต่ทว่าก็รับรู้ถึง ความรุนแรงของกำปั้นได้ว่านี้ไม่ใช่อันเดธระดับล่างแล้ว อันเดธตนนั้นก็ไม่หยุดโจมตียังเสริมด้วยการเหวี่ยงแข้ง ที่มีขนหนามใส่หยางเสี่ยวฟงแต่เขาม้วนตัวกลิ้งหลบ ก่อนจะตอบโต้ด้วยท่าใช้ฝ่ามือสับเข้าไปที่ขาอีกข้างของมัน ขาของอันเดธตนนั้นขาดสะบั้นราวกับว่าฝ่ามือของชายหนุ่ม เสมือนดาบที่คมกริชและเมื่ออันเดธเสียหลัก หยางเสี่ยวฟงไม่รอช้าเขาซัดกำปั้นอัดเข้าที่หน้าอกของมันเต็มแรง จนหน้าอกของมันเป็นรูใหญ่กลางอก

    กระสุนเจาะเข้าปลายคางทะลุออกทางกะโหลก เลือดสีดำและเศษเนื้อสมองกระจายขึ้นฟ้า ก่อนจะร่วงหล่นมากระทบกับพื้นดินซึ่งพวกอันเดธทีเหลือตกใจพากันถอยหนึ่งก้าว ก่อนจะพบว่าที่ตัวปืนลูกซองแฝดที่อภิชัยถืออยู่มีเปลวไฟสีแดงเข้มจนเหมือนดำ ล้อมรอบตัวปืนไว้และดวงตาของอภิชัยก็กลายเป็นสีดำสนิท พวกอันเดธแสดงท่าทีหวาดหวั่นพอสมควรแต่พวกมันก็ตัดสินใจเลือกที่จะกระโจนใส่ชายหนุ่ม

    ทางฝั่งของแท็กที่กำลังรับศึกจากนายบึ๊กอยู่ไม่ห่างมาก ตอนนี้แม้จะไม่เสียเปรียบมากแต่แท็กต้องยอมรับว่า นายบึ๊กที่เลือดขึ้นหน้าแรงก็มหาศาลพอสมควร โดนซัดกำปั้นแต่ละครั้งแขนของแท็กสะเทือนเข้าไปในกระดูก แต่เขาก็ไม่ยอมเป็นฝ่ายโดนโจมตีอย่างเดียว เมื่อนายบึ๊กเหวี่ยงหมัดขวามาแท็กก้มหัวลง หมัดของนายบึ๊กถากกับผิวผนังเป็นรอยทาง จังหวะนั้นแท็กสวนกลับด้วยหมัดเสยเข้าที่ส่วนหน้าท้องของอีกฝ่ายเต็มแรง นายบึ๊กจุกที่ท้องอย่างมากจนถอยร่นไปสองก้าวแต่แท็กไม่หยุดแค่นั้น เขาตามไปซ้ำด้วยหมัดอัพเปอร์คัทซ้ายเข้าที่หน้าเต็มๆ

     เกราะใบหน้าของนายบึ๊กบังเกิดรอยร้าวเล็กน้อยซึ่งเจ้าตัวตกใจเล็กน้อย แต่ก็ยังตอบโต้กลับด้วยการจับตัวของแท็กแทงเข่าขวา แท็กตั้งรับไม่ทันจึงรับแรงแทงเข่าเข้าที่ท้องเต็มๆ แต่เขาก็ไม่ยอมที่จะล้มง่ายๆเพราะใช้เข่าซ้ายยันไว้ นายบึ๊กรู้ดีว่าศัตรูของตนยังไม่ยอมล้มจึงติดจะซ้ำด้วยการเอากำปั้นสองข้างประสานกัน แล้วจะทำการทุบหลังของแท็กเพื่อให้ล้มลงไปจูบกับพื้นดิน แต่แท็กทิ้งน้ำหนักตัวเองหลบไปด้านขวาทำให้นายบึ๊กทุบพื้นที่ว่างเปล่า ก่อนที่นายบึ๊กจะจูบกับหมัดตรงขวาของแท็กแบบเต็มหมัด นายบึ๊กนั้นกลิ้งกระเด็นล้มลงไปกับพื้น

     ใจแท็กอยากจะลุกไปซ้ำอีกฝ่ายอยู่แต่ด้วยอาการจุกที่โดนแทงเข่า ทำให้เขานั้นค่อนข้างจะลุกลำบากนอกจากต้องรอให้พลังฟินิกซ์ทำการพื้นฟูอาการบาดเจ็บของเขาเอง ส่วนนายบึ๊กที่ยังเมาหมัดตรงเมื่อครู่นั้นก็ยังลุกขึ้นมาทันทีไม่ได้เช่นกัน เลือดสีดำเหมือนน้ำขยะไหลอาบปากและจมูกของนายบึ๊ก เพราะเกราะที่หน้าของเขาแตกแล้วเผยให้เห็นผิวซีดๆของนายบึ๊ก ทั้งคู่จ้องหน้ากันก่อนที่ต่างฝ่ายต่างพยายามที่จะลุกขึ้นเพื่อจะฟัดกันต่อ แต่ทว่า......

     "ไอ้บึ๊ก ! มึงหยุดแค่นั้นแหละ"

     ทั้งสองหันไปมองตามต้นเสียงซึ่งเจ้าของเสียงนั้นคือนายแป๋ว และไม่ได้มาคนเดียวเพราะมีนายย้งในร่างไซบอร์กที่ดูจะอัพเกรดมาอย่างดีชะด้วย นายย้งมองแท็กด้วยสายตาที่บ่งบอกถึงความแค้นที่แท็กทำกับอีกฝ่ายไว้ก่อนหน้านั้น แต่ประเด็นคือเป้าหมายโผล่มาพร้อมกันทีเดียวสามตนซึ่งแท็กรู้ดีว่าเขานั้นยังไม่พร้อมรับศึกนั้น สักพักก็มีร่างอันเดธตนหนึ่งลอยออกมาจากตัวบ้านของนายบึ๊ก มันลอยมาทางของนายแป๋ว แต่นายแป๋วรับร่างอันเดธที่มีรูปร่างใหญ่โตกว่าตนได้ด้วยมือข้างเดียว ก่อนจะทำการบดขยี้หัวของมันตายคามือ

     หยางเสี่ยวฟงเดินออกมาโดยที่มือซ้ายหิ้วหัวอันเดธมาด้วย ดวงตาของชายหนุ่มเป็นสีน้ำเงินผสมดำจับจ้องที่นายแป๋่วและนายย้ง แม้ว่าชายหนุ่มจะไม่เอ๋ยวาจาไหนๆแต่นายแป๋วรับรู้ได้ว่า อีกฝ่ายพร้อมเปิดศึกกับตนที่นี้ได้เสมอแน่นอนว่าไม่ขอเสี่ยง เพราะสิ่งที่ตนต้องการคือพาลูกน้องของตนกลับไป นายบึ๊กที่ลุกขึ้นยืนได้แล้วแต่ดูท่าทางยังมีอารมณ์อยากจะสู้ต่อ

     "ไอ้บึ๊ก.. กูยังพูดไม่ชัดพอใช่ไหมว่าให้มึงหยุดแค่นี้" นายแป๋วออกคำสั่งอีกครั้ง แต่นายบึ๊กมีท่าทีขัดขืน

     "ไม่ ! มันฆ่าพ่อ แม่ และย่า... ผมจะฆ่ามันเดียวนี้"

     นายแป๋วพุ่งตัวเข้าไปตบหน้านายบึ๊กที่ขัดขืนคำสั่งตนเต็มแรงจนหน้าหัน นายบึ๊กชะงักไปครู่หนึ่งก่อนที่จะหันหน้ามามองลูกพี่อีกรอบ แววตาของนายแป๋วแสดงถึงความเด็ดขาด และตอกย้ำกับนายบึ๊กผ่านทางสายตาว่าหากยังดื้อดึงอีกอย่าหาว่าไม่เตือน เมื่อเห็นสัญญาณแบบนั้นนายบึ๊กจึงยอมผงะถอยจากแท็ก แล้วเดินไปสมทบกับนายย้งที่พยายามข่มความรู้สึกบางอย่างไว้ นายแป๋วหันมามองแท็กสลับกับหยางเสี่ยวฟง

     "วันนี้พวกกูฝากไว้ก่อนครั้งหน้า มาเอาคืนแน่นอน"

     สิ้นวาจานายแป๋วก็ทำการเปิดประตูช่องว่างของประตูมิติขึ้น และอันเดธทั้งสามทำการเดินเข้าไปในประตูนั้นก่อนที่มันจะหายวับไป แท็กสำลักเลือดออกมาเล็กน้อยก่อนจะทำการเช็ดด้วยแขนเสื้อ หยางเสี่ยวฟงเดินมาช่วยพยุงแท็กที่ยังลุกเองไม่ค่อยได้เท่าไหร่นัก ทั้งสองตัดสินใจเดินเข้าไปในบ้าน ซึ่งแท็กต้องอึ้งกับภาพตรงหน้าเมื่อภายในบ้านมีแต่ซากของอันเดธกระจัดกระจายทั่วบ้าน แถมยังตายแบบสยดสยองด้วยร่างของพวกมันถูกฉีกเป็นชิ้นๆ ราวกับถูกสับด้วยเลื่อยแลเนื้อหากแต่แท็กดันไปเห็น มือของหยางเสี่ยวฟงเปื้อนเลือดอันเดธทั้งสองข้าง ก็ทำเอาเขากลืนน้ำลายเฮือกเลยทีเดียว โอ้ พลังของรุ่นพี่คนนี้ร้ายกาจนัก      

     หยางเสี่ยวฟงพาแท็กมานั่งพักหน้าบ้านก่อนที่จะกลับเข้าไปในตัวบ้าน พร้อมกับร่างอันไร้วิญญาณของแม่แต้ม แม่จำปา และนายสินมาวางข้างๆพร้อมนำผ้าห่มมาปกปิดร่างทั้งสามชั่วคราว ประมาณ 16 นาทีต่อมาอภิชัยเดินมาในลักษณะเสื้อผ้าที่เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบสีดำ แขนเสื้อของเขาขาดมีรอยแผลที่ค่อยๆสมานทีละนิด ดวงตาที่ดำสนิทกลับมาเป็นดวงตาคนปกติอีกครั้ง อภิชัยนั่งข้างแท็กพร้อมวางปืนลูกซองแฝดไว้ข้างร่างของนายสิน

     "มีคนจัดฉากให้พวกเราเป็นคนลงมือฆ่าสามคนนี้ เพื่อกระตุ้นนายบึ๊ก.... แถมได้ผลด้วย" หยางเสี่ยวฟงพูดไปหอบไป

     "ใครเป็นคนทำกันละพี่" แท็กถามขึ้นก่อนจะปลดอาวุธตนเองกลับเข้าไปในไมโครซิฟตามเดิม

     "เดรโก... มีหมอนั้นคนเดียวเท่านั้น" อภิชัยตอบขึ้นหลังจากหอบมานาน

     "พี่รู้ได้ไง" แท็กหันมาถามด้วยความสงสัย อภิชัยชี้ขึ้นบนท้องฟ้าซึ่งแท็กเห็นความผิดปกติของท้องฟ้าได้ มันเหมือนกับพวกเขาถูกฝาครอบแก้วขังไว้อยู่

     "แกทำลายมันได้ไหม" หยางเสี่ยวฟงถาม

     อภิชัยเลือกที่จะไม่ตอบกลับเลือกที่จะลุกขึ้นยืน และทำการร่ายเวทย์บางอย่างก่อนที่ฝาครอบแก้วจะแตกสลายไป ดาวปรากฎบนท้องฟ้าอีกครั้ง แท็กหันกลับมามองร่างของแม่จำปาอีกครั้ง เขาเจ็บใจตนเองที่ไม่สามารถช่วยทั้งสามคนได้ อยู่ดีๆภาพที่เขากินอาหารของบ้านนี้ก็โผล่ขึ้นมา แท็กไม่รู้ว่าระหว่างแม่จำปากับแม่แต้มใครเป็นคนทำอาหาร แต่เขารับรู้ได้ว่าทุกกระบวนการทำอาหารมันมาจากความใส่ใจและความรักของคนในครอบครัวที่มีต่อกัน แท็กไม่แปลกใจที่ทำไมนายบึ๊กจะโกรธขนาดนั้น

     "พี่จะทำยังไงต่อ" อภิชัยถาม หยางเสี่ยวฟงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง

     "ติดต่อหาสารวัตรภาธรให้หน่อยสิ"

                                                               ++++++++++++++++++++++++++