นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

ช่องว่างมิติ

ฌอนเดินเข้ามาในช่องว่างมิติก็พบว่านายแป๋ว และพรรคพวกกำลังรอการมาของเขาพอดี ที่สำคัญนายแป๋วดูจะไม่ค่อยจะสบอารมณ์เท่่าไหร่ยิ่งเมื่อรู้ว่าลูกน้องตัวเอง ได้แอบนำกำลังของอันเดธแล้วถือวิสาสะบุกไปโรงพยาบาล โดยไม่ขออนุญาตลูกพี่อย่างตนแต่ที่น่าหงุดหงิดยิ่งกว่าคือ ฌอนก็รู้เห็นเป็นใจในเรื่องนี้ด้วยยังไงชะเขาก็ขอเคลียร์ให้มันรู้เลยดีกว่า สำหรับฌอนแล้วการที่เห็นนายแป๋วแสดงท่าทางแบบนี้ ชายหนุ่มกลับไม่รู้สึกอะไรซึ่งการกระทำดั่งกล่าวทำให้นายแป๋ว ไม่พอใจมากขึ้นจนถึงขั้นเดินกรูมาเผชิญหน้ากับฌอน แบบระยะประชันชิด

    "น้องกูอยู่ไหน" นายแป๋วเค้นถามขึ้น

    "ดีจังที่มาถามตรงๆเพราะว่ากูมาหามึง ก็เพื่อจะมาบอกมึงเลยว่าไอ้หมูต้อนของมึง ไปนอนอาบแดดในนรกเรียบร้อยแล้ว"

    คำตอบแบบสบายๆของฌอนทำให้นายย้งถึงขั้น คลุ้มคลั่งอาละวาดร้องตะโกนดังอย่างเจ็บแค้น เช่นเดียวกับนายบึ๊กที่เจ็บแค้นไม่ต่างจากกันแต่เขาโกรธตัวเอง มากกว่าที่ตอนนั้นน่าจะห้ามนายแมนไว้ แต่เขากลับไม่ทำเลือกที่จะปล่อยนายแมนไปเอง นายแป๋วคว้าคอเสื้อฌอนอย่างเหลืออด แต่ทว่ายังไม่ทันจะง้างหมัดนายแป๋วรู้สึกแสบร้อนทั้งตัว จนเขาต้องปล่อยมือจากตัวของฌอนพร้อมกับทรุดลงกับพื้น สร้างความตกใจให้กับทุกคนอย่างมาก

    "พี่แป๋ว ไอ้X มึง...."

    ยังไม่ทันที่นายย้งจะพูดจบฌอนดีดนิ้วทีเดียว ร่างของนายย้งก็รู่้สึกเหมือนถูกอะไรบางอย่าง อัดกระแทกเข้าใส่ท้องจนเขาเองก็ต้องทรุดไม่ต่างจากนายแป๋ว ภาพตรงหน้าทำให้พวกนายชัยไม่กล้าที่จะทำอะไร ส่วนฌอนนั้นจัดคอเสื้อให้เข้าที่เหมือนเดิม และทำท่าเหมือนปัดฝุ่นแต่เห็นแล้วหมั่นไส้ ฌอนก้มตัวลงมาจ้องมองหน้านายแป๋ว ในเชิงที่เขานั้นคุมเกมเหนือกว่านายแป๋ว อีกทั้งยังส่งสายตาที่แฝงนัยยะว่า "อย่ามาลองดีกับกู"

    "กูรู้นะว่าพวกมึงโกรธที่กูปล่อยให้เพื่อนของพวกมึง ทำแบบนั้นแต่ไอ้หมูต้อนนั้นมันเลือกเอง พวกมึงในฐานะเพื่อนก็ต้องเคารพการตัดสินใจของมัน และเหนือสิ่งอื่นใดมันต้องรับผลของการกระทำนั้นๆด้วย" ฌอนกล่าวเสียงเรียบ แต่มันทำให้นายบึ๊กไม่พอใจมากขึ้น

    "แล้วมึงละมึงรับผิดชอบการกระทำของมึงไหม หรือว่าไม่ว่ะ" นายบึ๊กตวาดใส่ฌอนอย่างเดือดดาล คำพูดดังกล่าวทำให้ฌอนหันมามองนายบึ๊กทันที

    "กูยอมรับนะว่ากูปล่อยให้เพื่อนของมึงไปพร้อมเอากองทัพส่วนหนึ่ง ไปผลาญเล่นแต่ว่านะจะโทษกูฝ่ายเดียวก็ไม่ถูกนะ เพราะก่อนที่มันจะออกมามึงก็สามารถที่จะรั้งเพื่อนรักของมึงได้ แต่มึงไม่ทำเองแล้วมึงรับผลของมันได้ไหมละ" คำพูดของฌอนทำเอานายบึ๊กจุกที่ช่วงท้องอย่างมาก และยังทำให้นายบึ๊กเดินหลบหน้าทันที

    "อาวละเข้าเรื่องเลยละกัน กูจะสร้างกองทัพอันเดธที่แข็งแกร่งเพื่อชดเชย เพื่อนของพวกมึงแทนเอาแบบนั้นจะง่ายกว่า...มึงจะตกลงไหมแป๋ว" ฌอนหันมามองนายแป๋วที่ตอนนี้พยุงร่างกายของตัวเองได้แล้ว

    "กูจะยอมเชื่อมึงอีกรอบ....ครั้งสุดท้ายเท่านั้น" พูดจบนายแป๋วก็ยื่นมือออกมา

    "วางใจกูเถอะรับรองไม่มีผิดหวังแน่นอน"

    ระหว่างที่ทั้งสองสนทนากันอยู่นั้นนอกกลุ่มออกไป นายบึ๊กที่ตอนนี้ได้โกรธตัวเองและแค้นแทนเพื่อนปะปนกัน จนเขาเองก็แยกมันไม่ออกเลยว่าตกลงแล้ว เขารู้สึกยังไงกันแน่แต่ที่ชัวร์อยู่คือเขาจะล้างแค้น ให้กับนายแมนก่อนแล้ค่อยไปจัดการกับเป้าหมายที่ได้ตั้งไว้ นายบึ๊กใช้เล็บฉีกเนื้อแขนของเขาเบาๆ ให้เลือดสีดำไหลพอประมาณคล้ายๆกับการสาบาน

    "ไอ้แมน กูขอสาบานว่าจะล้างแค้นให้กับมึงเอง"

                                                               ++++++++++++++++++++++