นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

โรงฝึกมวย เวลา 10.00 น.

แท็กกำลังฟิตร่างกายให้ตนเองพร้อมสำหรับการติวมวย จาก กิติพงศ์ หรือ หัตถ์ เป็นรุ่นพี่จากทีมดาร์คเนสส์วอริเออร์ ที่หยางเสี่ยวฟงไปเรียกตัวมาเป็นครูมวยให้กับแท็ก ซึ่งในสมัยเด็กแท็กยังจำได้ว่าเคยได้ยินวีรกรรมในสรภูมิรบของกิติพงศ์มานาน กล่าวกันว่าหมัดของกิติพงศ์ทรงพลังมาก ถึงขนาดสามารถล้มยักษ์โทรลลงในสงครามชิงพิภพเมื่อหลายปีก่อน ซึ่งตอนนั้นเขาน่าจะยังเล็กมากยังไม่ได้เกณฑ์ทหารเลย แต่แท็กยอมรับว่าชายหนุ่มคนนี้คือไอดอลของเขา

   ดังนั้นการที่ได้ไอดอลมาเป็นคนฝึกมวยให้ถือเป็นประสบการณ์ ที่เขาต้องเก็บเกี่ยวให้ได้มากที่สุดเพื่อจัดการกับอันเดธ ที่ยังหลบซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่งโดยอภิชัยสันนิฐานว่า น่าจะหลบซ่อนในมิติว่างเปล่าแน่นอนว่าตามรอยไม่เจอ ทำให้พวกเขาไม่อาจล่วงรู้ได้ว่ากองทัพของอีกฝ่ายมีมากแค่ไหน ดังนั้นการเตรียมพร้อมจึงมีความจำเป็นอย่างมาก ซึ่งหลังจากที่แท็กสู้กับเริงฤทธิ์แล้วก็รู้ว่าพลังและฝีมือตนเองยังต้องพัฒนาต่อ

   "พร้อมรึยัง" กิติพงศ์ถามแท็กที่วอร์มร่างกายเสร็จแล้ว ตอนนี้ชายหนุ่มเริ่มใส่นวมชกมวยสีดำสลับลายทอง ซึ่งแท็กหลังจากที่วอร์มร่างกายเสร็จแล้วเขาก็เดินมา หยิบใส่นวมสีดำสลับลายขาวและเดินเข้ามาที่กลางเวทีมวยก่อน จากนั้นจึงได้ตามมาด้วยกิติพงศ์ที่เดินขึ้นมาบนเวทีแล้ว หยางเสี่ยวฟงหยิบเก้าอี้มานั่งในฐานะผู้ชม ร่วมไปถึงอภิชัยเองด้วย

   "เฮ้ยหัตถ์เพลาๆมือหน่อยนะ น้องกูยังต้องโตอีกเยอะนะเว้ย" หยางเสี่ยวฟงพูดแซวจากด้านข้างเวที

   "พูดแบบนั้นไอ้แท็กมันก็ใจเสาะกันพอดี" อภิชัยหันมาพูดใส่ข้างๆ

   เมื่อแท็กหันไปมองกิติพงศ์ซึ่งอีกฝ่ายก็ยิ้มแห้งๆเชิงให้กำลังใจเขา จะว่าไปแล้วใจแท็กก็กลัวนิดๆนะหากต้องรับแรงหมัด ของนักสู้บ็อกซิ่งที่แรงที่สุดเขาจะรับมือกับมันยังไง ถึงแม้ว่าเขาจะใส่ทั้งเฮดการ์ดและฟันยางก็ไม่ได้แปลว่า ตัวของแท็กจะไม่น็อคเอาท์คาเวทีตอนนี้ทั้งสู้เข้ามากลางเวทีแล้ว อภิชัยจึงทำการสั่นกระดิ่งเริ่มชกทันที เมื่อสัญญาณดังขึ้นหมัดแย็บซ้ายก็กิติพงศ์ก็ตรงมาที่หน้า ของแท็กอย่างรวดเร็วแต่เขาก็ใช้สองมือกันเอาไว้ แขนของแท็กถึงกับชาและสั่นทันทีบ่งบอกถึงแรงกำปั้นของอีกฝ่ายได้ดี แท็กไม่อยากเชื่อว่าที่เขาตั้งรับไปเมื่อกี้คือหมัดแย็บ

    แท็กใช้หมัดตรงขวาตอบโต้แต่กิติพงศ์ใช้หมัดซ้ายปัดออก เมื่อเขาปัดแมลงวันที่จะบินเข้ามาต้อมยังไงยังนั้น และตอบโต้กลับด้วยการเหวี่ยงหมัดซ้ายซัดที่ลำตัวของแท็ก เขาจุกเกินบรรยายจนเกือบจะล้มทั้งยืนแต่แท็กกลับไม่ยอมล้ม แถมยังสวนกลับด้วยหมัดฮุคซ้ายแต่กิติพงศ์เอียงหลบได้ ทำให้หมัดของแท็กนั้นเฉียดแก้มไปนิดเดียวเท่านั้น กิติพงศ์พุ่งเข้ามาซัดหมัดตรงซ้ายใส่แท็ก แต่แท็กเลือกที่จะหลบไม่เสี่ยงตั้งการ์ด ซึ่งหยางเสี่ยวฟงมองว่าแท็กยังฉลาดที่คิดแบบนั้น

    เขาไม่อยากให้กิติพงศ์ได้เปรียบนานเพราะฝ่ายตัวเองอาจแพ้ได้ กิติพงศ์เดินตรงเข้ามาพร้อมกับหมัดแย็บสลับซ้าย-ขวา เพื่อไม่ให้แท็กได้ช่องตอบโต้กลับได้ซึ่งเขากำลังรอจังหวะอยู่ แต่เมื่อแท็กได้เห็นจังหวะที่กิติพงศ์จะสลับหมัดแล้ว เขาก็ตอบโต้กลับด้วยท่าไม้ตายมีชื่อว่า เด็มพ์ซี่ย์โรล โดยแท็กใช้แรงเหวี่ยงร่างกายท่อนบนเป็นรูปเลขแปดแล้วระดมต่อยหมัดฮุคซ้ายขวาใส่ กิติพงศ์ไม่สามารถตอบโต้กลับได้นอกจากตั้งการ์ดเท่านั้น

    "ไม่ค่อยได้เห็นภาพนี้เท่าไหร่นะ" อภิชัยพูดพร้อมดูดน้ำในขวดไปด้วย

    "ยังดูไปเรื่อยๆ" หยางเสี่ยวฟงพูดแม้ว่าเขาจะเท้าคางอยู่ก็ตาม

    ระหว่างที่แท็กนั้นกำลังซัดกระหน่ำหมัดฮุดซ้าย-ขวานั้น จู่ๆกิติพงศ์ก็ถอยหลังไป 3 ก้าวทำให้หมัดฮุดขวาของแท็กพลาด ในตอนนั้นเองที่ตัวของแท็กเริ่มตระหนักแล้วว่าตัวเองพลาด เพราะฝ่ายตรงข้ามรอจังหวะที่เขาใช้แรงมากเกินไป ทำให้ตั้งการ์ดไม่ทันและกิติพงศ์พุ่งตรงเข้ามาพร้อมกับหมัดตรงขวา อัดเข้าที่กลางลำตัวของแท็กซึ่งมันแรงมากจนเขาเซไปชิดกับขอบเวที แท็กสัมผัสได้ว่าขาของเขานั้นอ่อนแรงไม่สามารถลุกขึ้นมาได้ ช่างแข็งแกร่งจริงๆ

    "ไหวไหมน้อง" กิติพงศ์เดินมาถามด้วยความเป็นห่วง พร้อมกับช่วยถอดเฮดการ์ดให้กับแท็ก ส่วนแท็กนั้นอาเจียนออกมาพร้อมกับฟันยางสีเขียว ตัวเขาแทบชาไปหมดซึ่งยังไม่ทันที่จะหมดยกหนึ่งเลย ตอนนี้แท็กรู้ได้เลยว่าพลังมันต่างกันอย่างมาก และเข้าใจแล้วว่าทำไมกิติพงศ์ถึงได้ฉายาว่า "หมัดจอมพลัง"           

   "เป็นไงบ้างเนี่ย" หยางเสี่ยวฟงถามขึ้น

   เขาก็ต้องขึ้นมาบนเวทีเพื่อช่วยปลดนวมให้กับแท็ก เพราะเห็นว่าแท็กคงปลดเองไม่ไหวดูจากสภาพแล้ว ทางด้านกิติพงศ์เองก็รู้สึกว่าตนเองจะออกแรงเยอะไปหน่อย ซึ่งตามหลักมันก็ไม่หน่อยเท่าไหร่เพราะหากเขาเอาจริง แท็กก็อาจจะไปโลกหน้าก่อนที่จะทำภารกิจสำเร็จ แม้ว่าพลังและทักษะของแท็กจะยังสู้เขาไม่ได้ เพราะประสบการณ์ที่ต่างกันแต่กิติพงศ์อดชื่นชม เชิงมวยกับแรงอึดของแท็กไม่ได้เพราะตามปกติแล้ว โดนหมัดแรกของเขาไปนั้นมักจะนอนไปแล้ว แต่แท็กกลับไม่ยอมล้มง่ายๆบ่งบอกว่าพลังใจไม่ใช่ธรรมดา

   "พอจะช่วยติวให้หน่อยได้ไหม...เอาน่าค่าเดินทางฉันก็เป็นคนออกนะหัตถ์" หยางเสี่ยวฟงพูด

   "กูก็ยังไม่ได้ว่าอะไรมึงเลยนี่แต่ว่านะนานแล้ว ที่ไม่ค่อยได้เห็นนักสู้มวยใช้ท่าเด็มพ์ซี่ย์โรลเท่าไหร่ใครสอนแกมา" กิติพงศ์ถามแท็กอย่างสงสัยขึ้นมา

   "พลเอกกฤษณะเป็นคนสอนครับ" แท็กตอบ ชื่อนี้ทำเอากิติพงศ์สะดุดพอสมควรเลยทีเดียว

   พลเอกกฤษณะ เป็นนักสู้มวยสากลในตำนานของกองทัพฟรอนร์เทียร์ แม้ว่าเขาจะวางมือจากสนามรบมาทำงานในสภา แต่ชื่อเสียงและเรื่องราววีรกรรมของพลเอกกฤษณะก็ยัง มีคนพูดถึงเสมอมาที่สำคัญท่านยังให้โอกาสมาสอนเชิงมวย ให้กับยุวชนทหารอีกด้วยซึ่งใครที่ได้เป็นลูกศิษย์ท่านถือว่าโชคดีมาก และแน่นอนว่ากิติพงศ์ก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน ไม่คาดคิดว่าแท็กก็เคยฝึกกับครูมวยท่านนี้ด้วย เท่ากับว่าเขาทั้งสองเป็นศิษย์อาจารย์เดียวกัน

   "เข้าใจละงั้นพี่จะให้แกพักก่อนละกัน แต่ให้แค่ 2 ชั่วโมงครึ่งเท่านั้นนะไม่มีเกินกว่านั้น เพราะพี่ข้ามน้ำข้ามโลกมาเพื่อให้แกพร้อมในการทำภารกิจ เข้าใจที่พูดนะ"

   เมื่อกิติพงศ์เดินลงจากเวทีไปแล้วแท็กก็ฟลุดลงนอน ตรงข้างเชือกเวทีเพราะเขาคงลากสังขารตัวเอง ลงจากเวทีไม่ไหวจริงๆซึ่งหยางเสี่ยวฟงและอภิชัยก็เลือกที่จะปล่อยให้นอนแบบนั้น แต่ก่อนที่สติของแท็กจะเลือนลางนั้นเขาได้แต่คิดว่า ประสบการณ์ที่ได้ฝึกกับนักสู้มวยสากลที่แกร่งมากคนหนึ่ง จะช่วยให้เขาแกร่งขึ้นอย่างแน่นอนเขาเชื่อเช่นนั้น แล้วสติของเขาก็หายไปในทันที

                                                 +++++++++++++++++++++++++++++++++++++