นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

โรงพยาบาลจิตเวช เวลา 09.36 น.

สายป่านกับแท็กนั้นนั่งมองดูมธุกรกำลังเล่นกับมธุสร ตามปกติที่ในโลกของทั้งสองคนช่วง 4-5 วันมานี้ แท็กเริ่มมาหามธุกรบ่อยขึ้นซึ่งทุกอย่างปกติดี เขาไม่พบวี่แววของอันเดธหรือฌอม อดัมส์เลย ร่วมไปถึงอัศนัยด้วยในตอนแรกเขาก็ยังไม่แน่ใจ จนกระทั่งได้ยินเยาวลักษณ์คุยกับนางพยาบาลที่ดูแล มธุุสรกับมธุกรว่าไม่เห็นมาหลายวันแล้ว สร้างความแปลกใจใหักับหญิงสาวพอสมควร ตอนนี้ผู้ใหญ่แยกไปคุยกันเอง สายป่านเสียบหูฟังเพื่อที่จะฝึกเพลงเปียโนของเธอ ส่วนแท็กก็เหมือนเดิมอย่างที่ทำคือมองมธุกร เพื่อเฝ้าระวังโดยที่เขาไม่รู้เลยว่า หมอณัฐฐาจับจ้องมองเขาอยู่

    ก่อนวันที่กุลชาติจะตัดสินใจพาสายป่านไปเยี่ยมนั้น หมอณัฐฐาตัดสินใจเล่าเหตุการณ์ให้กุลชาติและเยาวลักษณ์ฟังว่า เมื่ออาทิตย์ก่อนนั้นแท็กแอบไปหามธุกร และพบว่าการที่มธุกรมีกิริยาตอบโต้กับอีกฝ่าย ทั้งที่เธอและนักจิตวิทยาหลายคนวินิจฉัย แล้วว่ามธุกรตัดขาดจากโลกแห่งความจริง โดยเธอสร้างโลกสมมุติขึ้นมาโดยมีตัวเองกับแม่เท่านั้น แต่เมื่อเจอกับแท็กหมอณัฐฐาพบว่ามธุกรไม่ได้มีท่าทีหวาดกลัว มีท่าทีสงบนิ่งมากซึ่งสำหรับหมอณัฐฐาแล้ว เธอเริ่มมีความหวังว่ามธุกรอาจกลับมาหายเป็นปกติได้

    เพื่อให้แน่ใจมากกว่าแค่ทฤษฎีเธอจึงอยากให้กุลชาติลอง ปล่อยให้สายป่านกับแท็กอยู่ห่างๆเพื่อจะ ดูว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงไหมซึ่งตอนนี้ยังปกติทุกอย่าง แต่สำหรับกุลชาติที่พึ่งเริ่มสังเกตแล้วว่า หลานสาวของตนกำลังนั่งมองมธุกรแบบไม่วางตา สายตาที่มองมันเป็นความรู้สึกแบบเดียวที่เรือเอกจิณณาวัฒน์เคยมอง ร้อยตรีหญิงชลธิชาไม่มีผิดสายตาแบบนี้เลย กุลชาติเริ่มแน่ใจแล้วว่าแท็กกำลังตกหลุมรักมธุกร

    "ชาติ อยู่นี้เองหาแทบตาย" เสียงของพิทักษ์ดังมาจากข้างของกุลชาติ

    "อาว โทษทีลืมไปว่านายไม่เคยมาที่นี้" กุลชาติกล่าวขอโทษ

    "ไม่เป็นไรอย่าคิดมาก ว่าแต่เด็กๆอยู่ตรงนั้นใช่ไหม...คัมพลไปหาน้องสิ" พิทักษ์กล่าวกับคัมพลที่ติดตามมาด้วย ในมือของเด็กหนุ่มถือกีตาร์ไม้มา เขาจึงเดินไปสมทบกับพวกสายป่านฝังทางนั้น คัมพลเดินมาโบกมือทักทายกับแท็กซึ่งอีกฝ่ายก็ทักตอบ สายป่านก็ถอดหูฟังแล้วรู้สึกแปลกใจที่เห็นคัมพลมา

    "มาได้ไงเนี่ยพี่" สายป่านถาม

    "นั่งรถพ่อมาเป็นไงได้ลองเล่นเปียโนให้เพื่อนเราฟังยัง" คัมพลถาม

    "ลองแล้วพี่แต่เหมือนพลังหนูยังไม่พอ เลยต้องฝึกเพิ่ม" สายป่านตอบ แท็กเงียบเพราะสายป่านพยายามเล่นเพลงของมธุุกร ก็ยังไม่อาจเรียกเธอกลับมาได้ พอมาเล่นเพลงของสายป่านก็เหมือนจะช่วยได้ แต่ไม่มากเท่าไหร่เพราะมธุกรก็ยังมองเขากับสายป่านไม่มีตัวตนอยู่ดี

    "พี่เอากีตาร์มาด้วยเหรอ" แท็กถามขึ้น

    "ก็พี่เป็นสายเวทย์ดนตรีก็พกติดตัว เพื่อฝึกฝนไม่ต่างจากสายป่านหรอก" คัมพลพูดแล้วเอากีตาร์ไม้มาวางบนตัว

    "แล้วพี่จะเอาไปเล่นให้ใครฟัง" สายป่านถาม      

    "เขาชื่อนางนะ สายป่านไม่รู้จักหรอก แท็กจะลองเล่นเพลงไหม" คัมพลถามขึ้นแล้วยื่นกีตาร์ให้แท็ก ซึ่งอะไรก็ไม่รู้ดลใจให้เขารับมันมาพร้อมกับตัดสินใจหยิบเครื่องเล่นเพลง ก่อนจะเสียบหูฟังเข้าไปแล้วทำการเพลงหนึ่งขึ้น จากนั้นจึงทำการบรรเลงเพลงทันที

เหนื่อยไหมกับอะไรที่ทำให้ร้อนรน

ให้เธอทุกข์ระทม ยิ่งร้าวระบม

ปวดร้าวซะมากมาย

อ่อนล้า ก็หยุดพักให้ใจนั้นมันคลาย

และให้ทุกๆ อย่าง ค่อยๆ คลาย

และสลายให้หายไป

เธอลองมองตะวันที่คอยให้แสงสว่าง

เพียงเปิดใจเปิดตาและเธอจะพบความจริง

ว่าความงดงามบนผืนดินนั้นยังมีให้เธอ

ให้ดูเสมอ และทำให้เธออุ่นใจ

ความงดงามที่เป็นจริง ถึงจะแปรเปลี่ยนไป

ก็ไม่เป็นไรให้เธอรู้ว่ามีฉัน

โลกนี้ยังมีมุมดีๆ ตั้งมากมายให้เธอได้สัมผัส

ให้ได้รู้สึก และพบวันสวยงาม

ความทุกข์ที่เธอนั้นแบก

ไว้ซะมากมาย จะเก็บไว้ทำไม

ให้โยนทิ้งไปกับสายน้ำ ให้พาพัดไป

เธอลองมองตะวันที่คอยให้แสงสว่าง

เพียงเปิดใจเปิดตาและเธอจะพบความจริง

ว่าความงดงามบนผืนดิน นั้นยังมีให้เธอ

ให้ดูเสมอ และทำให้เธออุ่นใจ

ความงดงามที่เป็นจริง ถึงจะแปรเปลี่ยนไป

ก็ไม่เป็นไร ให้เธอรู้ยังมีฉัน เคียงข้างเธอ

ว่าความงดงามบนผืนดิน นั้นยังมีให้เธอ

ให้ดูเสมอ และทำให้เธออุ่นใจ

ความงดงามที่เป็นจริง ถึงจะแปรเปลี่ยนไป

ก็ไม่เป็นไร ให้เธอรู้ยังมีฉัน เคียงข้างเธอ

ว่าความงดงามบนผืนดิน นั้นยังมีให้เธอ

ให้ดูเสมอ และทำให้เธออุ่นใจ

ความงดงามที่เป็นจริง ถึงจะแปรเปลี่ยนไป

ก็ไม่เป็นไร ให้เธอรู้ยังมีฉัน เคียงข้างเธอ

ว่าความงดความบนผืนดิน นั้นยังมีให้เธอ

ให้ดูเสมอ และทำให้เธออุ่นใจ

ความงดงามที่เป็นจริง ถึงจะแปรเปลี่ยนไป

ก็ไม่เป็นไรให้เธอรู้ยังมีฉัน เคียงข้างเธอ

เคียงข้างเธอ

   เสียงร้องของแท็กสามารถดึงดูดคนรอบข้างได้อย่างดี โดยเฉพาะคัมพลที่พึ่งจะรู้ว่าแท็กไม่ใช่ผู้ชาย ส่วนพวกกุลชาติก็หันมามองเหตุการณ์จากที่ห่างๆ และสิ่งที่หมอณัฐฐารอก็มาถึงเมื่อมธุกรได้ยินเสียงร้องของแท็ก เธอหันไปมองแท็กทันทีและมองหน้าอีกฝ่ายอย่างไม่ละสายตา เธอแสดงสีหน้าเคลิ้มกับเสียงร้องของแท็กชัดเจนมาก เป็นสิ่งที่ผิดปกติมากเพราะมธุกรจะไม่ตอบสนองอะไรทั้งนั้นไม่ว่าจะเป็นภาพหรือเสียง แต่นี้เธอกลับแสดงท่าทางชัดเจนว่าเธอได้ยิินเพลงของแท็ก และดูเหมือนจะชอบมากๆด้วย

   "เป็นไปได้ยังไงค่ะหมอ" เยาวลักษณ์หันมาถามหมอณัฐฐา ด้วยความประหลาดใจอย่างมาก

   เมื่อร้องจบแล้วแท็กก็ถอดหูฟังออกแล้วยื่นกีตาร์ให้กับคัมพล ที่อยู่ในสภาพที่ยังทึ่งไม่หายที่เสียงเพลงของแท็กกับรูปร่างหน้าตา ที่มันสวนทางกันอย่างมาก แต่ก่อนที่แท็กจะเดินไปหยิบขวดน้ำมาดื่มเพราะเขากระหายน้ำนั้น อยู่ดีๆก็มีเสียงคนโวยวายมาจากที่ไกลๆ สักพักก็มีผู้หญิงคนหนึ่งในชุดคนไข้ ถือของมีคมวิ่งออกมาจากตึกซึ่งทำให้กุลชาติต้องกัน เยาวลักษณ์กับหมอณัฐฐาออกเพื่อความปลอดภัย แต่ที่แท็กสังเกตคือคนไข้คนนั้นกำลังไปทางมธุกร

   "ผึ้งระวัง!" สายป่านร้องตะโกน แต่เหมือนมธุกรจะไม่ตอบสนอง คนไข้คนนั้นวิ่งตรงมาหาเธออย่างรวดเร็ว

   จังหวะที่หลายคนกำลังตื่นตระหนกนั้นเอง แท็กที่ไม่รู้ไปเอาความเร็วแสงมาจากไหน เขาวิ่งพุ่งตรงไปหาคนไข้คนนั้นพร้อมกับซัดกำปั้นขวาเข้าที่หน้าของอีกฝ่าย เข้าอย่างจังจนกระเด็นไปไกลพอสมควร ผู้หญิงคนนั้นกลับลุกขึ้นอย่างรวดเร็วแต่แท็กสังเกตว่า ดวงตาของเธอเป็นสีเหลือง เหมือนน้ำเน่ายังไงชอบกล

   "แท็กระวังด้วย เธอโดนสิง" อภิชัยในกายจิตปรากฎตัวขึ้น

   "หา ว่าไงนะ" แท็กหันมาถาม ด้วยความที่ผละจากศัตรูทำให้อีกฝ่ายหันมาเล่นงานเขา ด้วยการพ่นน้ำกรดออกมาใส่แท็กซึ่งเขาใช้ฝ่ามือขวารับ น้ำกรดจึงกัดกินผิวหนังของเขาทันที

   อภิชัยทำการร่ายเวทย์ใส่ทันทีวงแหวนเวทย์ ปรากฎต่อหน้าหญิงสาวที่ถูกสิงซึ่งมันหวาดกลัว ต่อวงแหวนเวทย์ของอภิชัยและพยายามจะหนี แต่ชายหนุ่มไม่ให้หนีเด็ดขาดเขาใช้วงแหวนเวทย์ เปลี่ยนเป็นเชือกแล้วไปคล้องคอก่อนจะกระซากปีศาจออกมา จากนั้นเขาก็ร่ายเวทย์อีกรอบ เกิดหลุมสีดำขึ้นบนดินก่อนจะดูดปีศาจตนนั้นลงนรก

   ส่วนแท็กเขาค่อนข้างแสบแผลน้ำกรดที่มือพอสมควร เจ็บใจตัวเองที่ดันประมาทหันหลังให้ข้าศึก แต่อยู่ดีๆก็มีคนเอาผ้ามาปิดแผลที่มือของเขา เมื่อหันไปดูก็ทำให้แท็กประหลาดใจเพราะคนที่มาปิดแผล คือมธุกรนั้นเองซึ่งการกระทำของเธออยู่ในสายตาของหมอณัฐฐาหมดแล้ว

                                                               ++++++++++++++++++++++++++++