นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์
1) ตอนที่ 1 ญาติจากแดนไกล
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบ้านชายหาด เขต B-001 เวลา 09.39 น.
ณัชฐานันท์ หรือ แท็ก กำลังนั่งกินข้าวหมกไก่ชิ้นใหญ่ที่ปู่ของเขาทำให้ หลายปีแล้วที่เขาไม่ได้กินอาหารฝีมือของจ่าสิบเอกสายลม ผู้เป็นญาติที่เหลือเพียงคนเดียวของแท็ก เพราะพ่อกับแม่ของแท็กเสียไปตั้งแต่ตัวเขายังเด็กมาก แถมยังถูกเลือกจากลูกแก้วต้องไปอยู่กับท่านทูตอากิระ ยอมรับว่าร้องไห้คิดถึงจ่าสิบเอกสายลมมากๆ เพราะไม่ได้รับข่าวสารอะไรเลยแต่ยอมรับว่า ได้เพื่อนๆพี่ๆหลายคนมาคุยเล่นทำให้แท็กคลายเหงาจนลืมคิดถึงบ้านไปเลย
"นึกถึงเมื่อปีที่แล้วนะ ยังกะผ่านมาแค่วันเดียวเอง" ปวเรศ ปัญชโสธร หรือ แปง เพื่อนรุ่นเดียวกับแท็กพูดขึ้น ปวเรศเป็นเด็กหนุ่มที่อายุกำลังขึ้น 15 ปี ในไม่กี่วันนี้ปวเรศนั้นรูปร่างสูงกว่าแท็กมาก แต่แท็กจะกำยำกว่าโดยปวเรศนั้นจะไว้ผมดำซอยสั้น ผิวขาวเหลืองดวงตาสีดำหน้าตาออกจีนๆ และจมูกใหญ่เล็กน้อย สำหรับแท็กแล้วปวเรศเป็นเพื่อนสนิทคนที่สองของเขา
"นึกว่าฉันคิดคนเดียวนะเนี่ย แต่ก็นะมันโคตรน่าเสียดายมากของมากเลย โธ่ ฉันละอุตส่าห์ทุ่มเทฝึกแทบตายแต่กลับไม่ได้อยู่ทีมดาร์คเนสส์ฯชะงั้น เฮ้อ" ศุภรัศมิ์ ละออลักษณ์ หรือ ซี คนนี้เป็นเพื่อนสนิทคนแรกของแท็ก ซีตัวขนาดเท่ากับแท็กและกำยำเท่ากัน แต่ซีผิวจะขาวมากกว่า
ในการทดสอบคัดเลือกสามทีมนั้นประกอบไปด้วย ทีมดาร์คเนสส์วอริเออร์ ทีมอีวิลลอร์ดแฟนธ่อม และทีมเดวิลแบ๊ทส์ หลังจากที่แท็กได้รับอาวุธจากบาลอนแล้ว เขาก็ไปเข้้าการคัดเลือกทั้งสามทีมซึ่งมีเป้าหมาย ที่เล็งทีมแรกให้ได้แต่ผลสุดท้ายมันออกมา คือเขาได้อยู่ทีมเดวิลแบ๊ทส์แทน แท็กคงต้องยอมรับว่าฝีมือคงยังไม่ถูกใจรุ่นพี่ของทีมดาร์คเนสส์ฯ เลยต้องมาอยู่ทีมนี้แทนชะงั้น
ในการทดสอบคัดเลือกสามทีมนั้นประกอบไปด้วย ทีมดาร์คเนสส์วอริเออร์ ทีมอีวิลลอร์ดแฟนธ่อม และทีมเดวิลแบ๊ทส์ หลังจากที่แท็กได้รับอาวุธจากบาลอนแล้ว เขาก็ไปเข้้าการคัดเลือกทั้งสามทีมซึ่งมีเป้าหมาย ที่เล็งทีมแรกให้ได้แต่ผลสุดท้ายมันออกมา คือเขาได้อยู่ทีมเดวิลแบ๊ทส์แทน แท็กคงต้องยอมรับว่าฝีมือคงยังไม่ถูกใจรุ่นพี่ของทีมดาร์คเนสส์ฯ เลยต้องมาอยู่ทีมนี้แทนชะงั้นซึ่งมันทำให้เขานั้นค่อนข้างจะเซ็งพอตัว แต่ทีมเดวิลแบ๊ทส์ก็มียอดฝีมือหลายคนไม่แพ้สองทีมแรก ซึ่งแท็กตั้งเป้าหมายแล้วว่าเขาต้องเป็นหนึ่งในนั้น
ระหว่างที่พวกเขานั่งกินข้าวกันอยู่นั้นแท็กหันไปเห็นรถคันหรูสีกลมท่า มาจอดหน้าร้านอาหารซึ่งแท็กคิดว่าคงจะเป็นนักท่องเที่ยว จนเมื่อเห็นเจ้าของลงมาจากรถซึ่ง เขาสวมเสื้อคอปกสีขาวสลับน้ำเงินและกางเกงสแล็ค ผิวขาวผมดำทรงแบบเเสกข้างขวาสั้น สำหรับการแต่งตัวแบบนี้ไม่ใช่ลักษณะของนักท่องเที่ยว และที่แท็กสนใจคือจ่าสิบเอกสายลมจะรู้จักชายคนนี้ชะด้วย ต่อมความเผือกของแท็กทำงานทันที
"เดียวฉันมานะ"
แท็กลุกจากโต๊ะกินข้าวไปทันทีทำเอาปวเรศกับศุภรัศมิ์หันมามองหน้ากัน แท็กก้าวขายาวพอสมควรเข้ามาในบ้านซึ่งจ่าสิบเอกสายลมกำลังเอาแก้วน้ำให้อีกฝ่ายดื่มอยู่ สำหรับแท็กนั้นการมีแขกมานั้นค่อนข้างประหลาดใจมาก เพราะเท่าที่เขารู้ปู่ของเขานั้นแทบไม่ค่อยมีคนรู้จักมาก แม้ว่าท่านจะมีส่วนร่วมในสงครามปฏิวัติรัฐบาลจอมทัพวลาดีมีร์ก็ตาม แต่ก็น้อยคนที่จะรู้เพราะจ่าสิบเอกสายลมไม่ชอบพูดเรื่องนี้เท่าไหร่
"โห่ นี้ใช่ลูกชายของจิณณาวัฒน์เหรอ หล่อมากเลยครับน้า" ชายคนนั้นกล่าว แท็กอึ้งพอสมควรที่รู้จักชื่อพ่อของเขาด้วย
"ถ้ามันเป็น "ผู้ชาย" จริงๆข้าคงปวดหัวมากกว่านี้" คำพูดของจ่าสิบเอกสายลมทำให้ชายหนุ่มคนนั้นขมวดคิ้วเล็กน้อย
"น้าหมายความว่าอะไร"
"คือ แท็กไม่ใช่ลูกชายครับ แต่เป็น "ลูกสาว" ของพ่อจิณณาวัฒน์ครับ" แท็กตอบแทนปู่ด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย แต่กับชายคนนั้นตกใจพอสมควรเพราะแท็กไม่มีลักษณะอะไรที่เหมือนกับผู้หญิงเลยแม้แต่น้อย เขาหันไปมองจ่าสิบเอกสายลมซึ่งก็ตอบกลับด้วยภาษาตา เพื่อยืนยันว่าแท็กพูดจริง
"น้าขอโทษด้วยนะ คือน้าไม่รู้...."
"ไม่เป็นไรครับ มีหลายคนเข้าใจผิดกันเยอะอยู่แล้วครับ.... แล้วน้าเป็นใครทำไมรู้จักกับพ่อผมได้ละ" แท็กตั้งคำถามอย่างตรงไปตรงมา
"น้าชื่อ กุลชาติ เป็นญาติลูกพี่ลูกน้องของพ่อแท็กนะ แม่ของน้าเป็นพี่สาวของปู่แท็ก"
คำตอบของชายตรงหน้าทำให้แท็กร้องอ้อได้ทันที เขาพึ่งนึกได้ว่าจ่าสิบเอกสายลมเดิมทีเป็นพลเรือนมาก่อน แล้วมาเปลี่ยนสัญชาติเป็นชาวฟรอนร์เทียร์ และที่สำคัญจ่่าสิบเอกสายลมยังมีพี่สาวชื่อ อรุณา ซึ่งภายหลังไปแต่งงานกับชายหนุ่มคนหนึ่ง แล้วย้ายไปอยู่ที่อื่น จะว่าไปแท็กก็พึ่งรู้ว่าเขามีญาติจากแดนไกลด้วย
"ใช่ครับ ผมต้องขอโทษคุณน้าด้วยที่ทราบข่าวของเขาช้าไป" กุลชาติกล่าวคำขอโทษ จ่าสิบเอกโบกมือเชิงว่าไม่เป็นไรเพราะเขาย่อมเข้าใจดีว่าครอบครัวของพี่สาวตนอยู่ไกลมาก หากจะรู้ข่าวช้ากว่าก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
"อยู่ที่วิหารนกฟินิกซ์ เอ็งคงเข้าไปไม่ได้" จ่าสิบเอกสายลมพูด
กุลชาติพยักหน้าเข้าใจเพราะเขาเดินทางไปทำธุุรกิจมาหลายที่ ซึ่งเอาจริงๆเขาพอรู้ว่าฟรอนร์เทียร์เป็นยังไงจากปากของแม่ และมีโอกาสมาเยี่ยมจิณณาวัฒน์ไม่ค่อยบ่อยมาก ตอนนี้กลายเป็นว่าดอกไม้ที่เตรียมมาก็คงเอาไปวางไม่ได้ ความคิดของกุลชาตินั้นทำให้แท็กมองออกว่าอีกฝ่ายอยากเอาดอกไม้เอาไปให้ พ่อของเขาที่หลับใหลอยู่ในวิหารฟินิกซ์อยู่ตอนนี้ร่างยังไม่สลายไป
"ถ้าน้ากุลชาติไม่รังเกียจ แท็กอาสาเอาดอกไม้ของน้าไปให้พ่อได้นะครับ" แท็กเสนอตัวทันที
"จริงเหรอแท็ก ขอบคุณมากนะ น้าสายลมเดียวผมขอคุยส่วนตัวกับน้าสักครู่ได้ไหมครับ" จ่าสิบเอกสายได้ยินแบบนั้นก็หันไปสั่งการกับแท็ก ซึ่งทอมบอยก็รู้ตัวแล้วว่าต้องถอยออกเพราะมันเป็นธุระของผู้ใหญ่ แม้ว่าต้อมความเผือกมันจะอยากทำงานมากแค่ไหนก็ตาม เมื่อเขาออกมาก็เห็นปวเรศกับศุภรัศมิ์กำลังคุยเล่นกันอยู่
"เฮ้ย! หายหัวไปเลยนะ เนี่ยถ้ายังไม่โผล่หัวมากะจะเอาข้าวหมกไก่ให้เจ้ามันม่วงแล้วเนี่ย" ศุภรัศมิ์พูดเชิงหยอกล้อ ข้างๆของทั้งสองจะพบกับสุนัขพันธุ์อเมริกัน ฟ็อกซ์ฮาวด์ ตัวเหี่ยวย่นมีขนสีดำ สีน้ำตาล สีขาว สีแทน สีแดง และสีครีม กำลังฟลุดหลับอยู่ แท็กคิดว่าเจ้า มันม่วง สุนัขคู่ใจของจ่าสิบเอกสายลมคงไม่สนใจข้าวหมกไก่หรอก เพราะสิ่งที่มันชอบที่สุดคือการนอนเท่านั้นแม้ว่าทุกเช้ามันจะออกไปวิ่งเล่นบ้าง
"อย่าแม้แต่คิดซี ถ้าแกอยากมีชีวิตต่อ" แท็กพูด แล้วเดินมานั่งลงกินข้าวหมกไก่ต่อ แต่ก็ยังไม่ทันที่ข้าวจะเข้าปากแท็ก จ่าสิบเอกสายลมก็เดินมาหาเขาโดยมีกุลชาติอยู่เบื้องหลัง ทำเอาเด็กวัยรุ่นทั้งสามทำตัวไม่ถูก
"แท็ก ปู่มีเรื่องจะคุยกับเอ็งหน่อย" คำพูดของจ่าสิบเอกสายลม ทำให้แท็กสงสัยอย่างมาก
++++++++++++++++++++++++++++++++
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ