นักรบพันธุ์โหด ตอน หวงจือชิน Secson 1

บ้านท่านทูตอากิระ เวลา 20.25 น.
อาชิน อาเจี๋ย อาหมิง และอาหลงแอบออกมาจากห้องผ่าน กรอบรูปใหญ่ที่ติดผนังบ้านเอาไว้สำหรับพวกอาเจี๋ยแปลกใจพอสมควรที่ บ้านหลังนี้มีเส้นทางลับแบบนี้ ซึ่งอาชินใช้โปรแกรมไมคอนแฮกแผนผังบ้านเอาไว้ โดยเด็กชายพบว่าภายในบ้านของท่านทูตอากิระนั้นมีเส้นทางลับมากมายไม่ใช่แค่เส้นทางที่เขาใช้ อาชินได้บอกแผนการทั้งหมดให้พวกหวงเซียนผางกับคนอื่นๆดู ซึ่งมีคนเข้าร่วมเยอะกว่าที่คิดทำให้เขาต้องคิดแผนใหม่ โดยการแบ่งทีมกันและจับคู่สองทีมโดยทีมเด็กอายุ 12 ปี ไปช่วยถ่วงเวลากับพวกพี่ๆ ส่วนทีม B พาน้องๆหลบหนีไปที่สวนซึ่งอาชินมอบแผนที่ให้กับเสี่ยวหู่ เนื่องจากเส้นทางที่ห้องศิลปะไม่ปลอดภัยเพราะอาจดักเจอมนุษย์ดิบได้
     แต่ก็ยังโชคดีตรงที่ประตูห้องใต้ดินนั้นมีเส้นทางลับ ที่จะพาเด็กๆหลบไปเส้นทางอื่นซึ่งมันจะไปประจบกับ บ้านตระกูลหยางใหญ่ซึ่งมันก็ออกจะงงๆหน่อยว่าทำไมท่านทูตอากิระถึง สร้างเส้นทางลับไปทางนี้ได้แต่คงไม่มีเวลาหาคำตอบแล้ว ทุกคนแยกย้ายกันทำหน้าที่แล้ว ที่เหลืออาชินจะต้องรีบไปขัดขวางเจ้าแฮกเกอร์ที่กำลังไปห้องทำงานของท่านทูตอากิระ ระยะทางของเขากับอีกฝ่ายก็บานกลางพอสมควร ห้องทำงานของท่านทูตอากิระอยู่ชั้นสอง บันไดทางขึ้นจะอยู่ระหว่างกลางพอดี
     ก่อนที่จะเริ่มงานนั้นหวงเซียนผางได้บอกที่เก็บอาวุธปืน ที่นักรบฟินิกซ์รุ่นก่อนเก็บไว้ที่ห้องใต้ดินในกรณีฉุกเฉิน ซึ่งส่วนมากจะเป็นปืนมากกว่า อาชินไม่แน่ใจว่ามันเคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้รึเปล่า หรือท่านทูตอากิระจะเตรียมมันไว้เพราะอาจล่วงรู้อะไรรึเปล่า แต่มันก็ไม่มีเวลามาหาคำตอบเช่นกัน นอกจากต้องรีบทำเวลาเท่านั้นเนื่องจากทั้งบ้านไม่แสงสว่าง อาชินกับพวกอาเจี๋ยต้องใช้ไฟฉายมาด้วยเพื่อมองไปทางหน้า
     "ถ้ามีไรลีย์อยู่ด้วยก็ดีนะสิ" อาหลงพูดขึ้นพร้อมกับไฟฉายที่ติดอยู่บนลำกล้องปืน ส่องไปรอบๆ
     "มันเสียเวลามากไป คอกหมาอยู่หลังบ้าน บางทีเราก็ต้องพึ่งตัวเองว่ะ" อาชินตอบ
     อาชินและพวกอาเจี๋ยนั้นขึ้นมาถึงชั้นสองแล้ว มันทั้งมืดและเงียบมากพวกเขาทั้งสี่คนจำบทเรียนได้ว่า ความเงียบที่ผิดปกตินั้นย่อมต้องระวังเป็นพิเศษเพราะมันเสมือนดาบสองคม อาชินมองแผนที่ซึ่งเดินผ่านห้องไป 2-3 ห้องก็จะถึงห้องทำงานของท่านทูตอากิระ แล้ว อาชินไม่รอช้ารีบรุกเดินไปอย่างรวดเร็ว จนบางทีอาหมิงอดคิดไม่ได้ว่าเพื่อนคนนี้ไม่กลัวตายเลยรึไง
     เด็กชายเดินมาได้สักพักแล้วพบจุดสีแดงไม่ไกลมากนัก เมื่อเขาเงยหน้ามองแล้วตัดสินใจส่องไฟใส่พบร่างหนุ่มเสื้อแจ็คเก็ตฮู้ด กำลังพยายามเข้าระบบเปิดล็อคห้องทำงานท่านทูตอากิระ อีกฝ่ายไม่ทุกข์ร้อนอะไรที่อาชินมาเจอเข้าซึ่งเมื่ออาชินขยับเท้านิดเดียว คมดาบจากไหนก็ไม่รู้ฟาดลงมาแต่อาชินหลบทัน พร้อมโต้งกลับด้วยกระสุนปืนเข้าที่หัวหนึ่งนัดลงไปนอนเรียบร้อย               
     "หยุดเดียวนี้นะไม่งั้นยิงหัวแน่" อาชินตวาดลั่นให้อีกฝ่ายหยุด แต่ชายแจ็คเก็ตคนนั้นยังคงนิ่งเฉย อาชินจึงยิงเฉียดหน้าชายคนนั้นไปแบบเชิงขู่ ทำให้เขาหยุดไปครู่หนึ่งแล้วหันมามองทางเขา ระยะไกลไปพอควรทำให้อาชินมองเห็นอีกฝ่ายไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ แต่เด็กชายจะไม่ประมาทเด็ดขาด
     "แกตัวคนเดียว แต่พวกเรามาสี่คนนะเว้ย" อาหลงพูดขึ้น
     สิ้นคำของอาหลงไม่ถึงหนึ่งวิอาชินก็เห็นเงาตะคุ่มบนเพดาน ที่เคลื่อนที่มาอย่างรวดเร็วมาทางพวกเขาทั้งสี่คน แล้วมันก็ปรากฏเป็นมนุษย์ดิบที่เริ่มดูไม่ใช่มนุษย์ดิบทั่วไป มันรูปร่างผอมสูงกว่าปกติมีกรงเล็บยาวมาก หวนคิดถึงดีม่อนต้นไม้ตัวนั้นมากๆเลยสำหรับอาชิน
     "ปากแกพาซวยฉิบหายเลย" อาเจี๋ยพูดขึ้น
     พวกมนุษย์ดิบพากันพุ่งมาเล่นงานพวกเขาทันที อาเจี๋ยเปิดฉากยิงก่อนด้วยปืนกลเบาในมือของเขา โดยมีอาหมิงกับอาหลงยิงสนับสนุน อาชินใช้หนึ่งนัดต่อหนึ่งตัวแทนเอาเขาแท็ปเล็ตแตะที่ข้อมือ ปรากฏว่าแท็ปเล็ตกลายสภาพเป็นสายรัดข้อมือไปเลย อาหลงที่อยู่ข้างๆคิดในใจว่า ของที่สร้างจะไฮเทคไปชะหมดเลยเหรอ        
     ชายแจ็คเก็ตมีฮู้ดสามารถแฮกเข้าไปในห้องทำงานได้แล้ว อาชินไม่รอช้าเขารีบฝ่าพวกมนุษย์ดิบมาจนถึงหน้าประตู แต่เขาไม่สามารถเข้าไปในประตูได้เพราะแฮกเกอร์คนนั้นใช้ระบบที่พกมาล็อคไว้ อาชินใช้มือของเขากระซากตัวกดรหััสออกมา แล้วเอาสายเล็กๆออกจากสายรัดข้อมือที่เคยเป็นแท็ปเล็ตเสียบเชื่อมต่อ กับระบบภายในเขาใช้โปรแกรมไมคอนดูชายแจ็กเก็ตจากมุมหลัง ซึ่งอีกฝ่ายไม่รู้ว่าเขากำลังดูอยู่
     "อาชินทำอะไรสักอย่างสิเร็วเข้า" อาหมิงตะโกนแข่งกับเสียงกระสุนโดยรอบ
     "พยายามอยู่" อาชินตะโกนตอบ ก่อนคว้าปืนยิงหัวมนุษย์ดิบที่จะมาทำร้ายเขาไปหนึ่งตัวโดยไม่ต้องหันไปมอง
     อาชินใช้โปรแกรมไมคอนเจาะเข้าไปในตัวเชื่อม ที่ชายคนนั้นพยายามแฮกเข้าไปเพื่อข้อมูลในนั้น อาชินพบว่าระบบแฮกของชายคนนี้มีหลายชั้นมาก แต่เขาไม่มีทางเลือกจึงรีบทำการหมุนเจ้าตัวเชื่อมที่คล้ายประแจขันรถสี่มุม ไปเชื่อมโยงตามจุดต่างๆอย่างรวดเร็วเพราะเขารู้ว่าเพื่อนสามคนถ่วงได้ไม่นาน เขาเจาะมาได้ 5 ชั้นแล้วยังเหลืออีก 12 ชั้นเด็กชายไม่สนใจแล้วนอกจากหมุนและจูน ให้มันเชื่อมถึงกันให้ได้
     อาชินพยายามจะตามแต่ไม่ทันเสียแล้ว เพราะอีกฝ่ายใช้สัตว์อัญเชิญเป็นตัวปีศาจค้างคาบินหนีไป เด็กชายวิ่งกระโดดลงจากหน้าต่างเพื่อที่จะไล่ตาม แต่โดนมนุษย์ดิบกระโดดมาจากไหนไม่รู้กระแทกตัวเขา อาชินหล่นลงกระแทกกับพื้นเต็มแรงจนปืนนั้น ได้หลุดจากมือไป เขาพยายามจะพยุงตัวเองแต่มนุษย์ดิบก็พุ่งโจมตีหมายจะใช้ขวาน ตัดศีรษะเด็กชายแต่ทว่ากลับมีบางสิ่งวิ่งเข้ากระโจนกัดเข้าที่ลำคอของมนุษย์ดิบ แล้วกระซากคอจนมนุษย์ดิบนั้นขาดใจตายตรงนั้น
     เจ้าตัวที่ช่วยเขาไว้นั้นคือสุนัขอัลเซเชี่ยนร่างโตยังไม่ค่อยเต็มที่นัก ขนสีน้ำตาลสลับดำมันกระดิกหางแล้ววิ่งมาเลียหน้าเขา อาชินแปลกใจมากที่ไรลีย์สุนัขของเขานั้นโผล่ออกมาได้อย่างไร ไม่นานนักเขาก็ได้ยินเสียงรถจำนวนหลายคัน ปรากฎออกมาพร้อมกับเหล่าทหารติดอาวุธ อาชินรู้ดีว่าเขาต้องรีบไปดูเพื่อน เขาจึงวิ่งลัดเข้าไปตรงประตูทางเข้าซึ่งพบว่าพวกหยางไป๋เฟย พึ่งฆ่าอันเดธที่ไม่ใช่แค่มนุษย์ดิบไปหลายสิบตัว
     หวงเซียงผางพาทหารเข้าไปเคลียร์ในตัวบ้านทันที อาชินเองก็เลือกที่จะตามไปด้วยเพราะพึ่งคาดกับพวกอาเจี๋ยไป เพราะดันบ้าไปหน่อยที่คิดจะกระโดดตามแฮกเกอร์คนนั้นไป ตลอดทางที่เด็กชายเดินเข้ามานั้นมีแต่ซากของมนุษย์ดิบ แต่สิ่งที่อาชินสนใจไม่ใช่พวกนั้นเแต่เป็นพี่น้องของเขา 4-5 คนที่บาดเจ็บสาหัส บางคนถึงขั้นเสียแขนขาไปเลยอาชินถึงขั้นยืนแข็งทื่อ ทำอะไรไม่ถูกใจเริ่มไม่ดีแล้วจึงรีบวิ่งอย่างรวดเร็ว
     แต่ปรากฎว่าอาชินเห็นอาเจี๋ยกับอาหมิงเดินมา ในสภาพที่ทุลักทุเลเสื้อผ้าขาดวิ่นพอสมควร การที่เห็นเพื่อนทั้งสองไม่เป็นอะไรเป็นเรื่องที่ทำให้เด็กชายโล่งอก แต่อาชินกลับไม่เห็นอาหลงเลยพอเหมาะกับที่มีคนห่ามเปล อยู่ข้างหลังของทั้งสองอาชินเดินมาดูซึ่งอาเจี๋ยนั้นรั้งไว้
     "นายอย่าดูตอนนี้ดีกว่า" อาเจี๋ยพูดขึ้น แต่อาชินสลัดมือของอาเจี๋ยออก แหวกเพื่อนทั้งสองออกแล้วภาพที่เขาคือ อาหลงนอนจมกองเลือดบนเปล และที่สำคัญดวงตาขวาของอาหลงหายไป!
                                 
      
                                                              ++++++++++++++++++++++              
            
ชายหาดนอกเมืองเขตB-04 เวลา 21.04 น.
 หนุ่มแฮกเกอร์กระโดดลงจากสัตว์อัญเชิญลงมา ตรงหน้าเขามีชายสวมหน้ากากอีกากำลังยืนรออยู่ หนุ่มแฮกเกอร์นั้นเดินมาหาอย่างองอาจและมีท่าทางกุมชัยชนะ ชายหน้ากากอีกาถือกระเป๋าใบหนึ่งไว้
     "ผมเอาของมาตามที่คุณต้องการแล้ว ไหนละเงินผม" หนุ่มแฮกเกอร์คนนั้นถาม
     ชายสวมใส่หน้ากากอีกาจึงเปิดกระเป๋าถือโชว์เงินจำนวนมาก ในนั้นให้ดูก่อนที่จะปิดมันลงกลับที่เดิมหนุ่มแฮกเกอร์ยิ้มอย่างพอใจ เขาคว้าไมโครชิฟอันเล็กออกมายื่นให้ชายสวมหน้ากากอีกา ก่อนที่จะรับกระเป๋าเงินเพื่อที่จะเช็คว่าเป็นเงินจริงหรือเงินปลอม ส่วนชายหน้ากากอีตานั้นใส่ไมโครชิฟเข้ากับคอมพิวเตอร์ขนาดเล็ก เพื่อค้นหาไฟล์แต่ปรากฏว่าไม่มีไฟล์ชายหน้ากากอีกาจึงทำการเช็คเพื่อความชัวร์ซึ่งผลก็กลับมาเหมือนเดิม ไมโครชิฟว่างเปล่า
     "แกเล่นตลกอะไร" ชายหน้ากากอีกากล่าวอย่างเดือดดาล
     "คุณพูดอะไร ผมให้ตามที่ตกลงแล้วนี่" หนุ่มแฮกเกอร์คนนั้นพูดพร้อมขมวดคิ้ว ชายหน้ากากอีกาโยนไมโครชิฟใส่หน้าหนุ่มแฮกเกอร์คนนั้น เขาก็คว้าหยิบขึ้นมาเช็คกับอุปกรณ์ของเขา ชายหนุ่มถึงกับตาค้างทำอะไรไม่ถูกแล้วภาพเหตุการณ์ก่อนหน้า นั้นก็ผุดขึ้นมาในห้อง เด็กผู้ชายคนนั้นพยายามที่จะขัดขวางเขาแต่ชายหนุ่มคิดว่าอีกฝ่ายทำไม่สำเร็จ เขาจึงกลับไปเช็คโปรแกรมแฮกของตัวเองพบว่า มันติดไวรัสแล้วเครื่องร่วนเขาเหงื่อตกทันที ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะโดนวางยาขนาดนี้
     "กูเพื่อนเล่นมึงเหรอ เงินกูก็ให้ไปแล้ว ไหนละข้อมูลของกู มันอยู่ไหน !" ชายหน้ากากอีกาตวาดลั่นพร้อมชักปืนออกมา
     "ผมไม่ได้เล่นตุกติกนะไอ้เด็กนั้นมันลบข้อมูลไปหมดแล้ว.... ผมไม่เอาเงินแล้วก็ได้ไว้ชีวิตผมด้วย" ชายหนุ่มแฮกเกอร์อ้อนว้อน
     ชายหน้ากากอีกาไม่พูดพร่ำทำเพลงยิงเข้าที่หน้าผากของหนุ่มแฮกเกอร์ คนนั้นเพียงหนึ่งนัดและก็ล้มลงไปนอนกองกับพื้นทราย มีรอยกระสุนที่กลางหน้าผากเลือดไหลออกมาเป็นทาง ชายหน้ากากอีกาเก็บปืนเข้าไปในชายกางเกง ก่อนจะหยิบโทรศัพท์เพื่อที่จะติดต่อหาใครสักคนอยู่
     "ฮัลโหล..... ได้ของเหี้ยไร แฮกเกอร์เวรนี้ไม่ได้เรื่องฉิบหาย กูเสียมนุษย์ดิบไปก็หลายตัว.... เออ กูกำลังไป”            
     ชายหน้ากากอีกาคนนั้นก็หายไปพร้อมกับกลุ่มควัน โดยทิ้งร่างหนุ่มแฮกเกอร์คนนั้นไว้เบื้องหลัง
 
                            
                                                +++++++++++++++++++++++++++++++++