นักรบพันธุ์โหด ตอน หวงจือชิน Secson 1

บ้านตระกูลหวง เวลา 08.10 น.
หม่าญวนเตรียมอาหารให้กับหลานชายทั้งสองคนของเธอ ส่วนหวงฉี่ชุ่นสามีของเธอนั้นพึ่งใส่เครื่องแบบเสร็จเดินมานั่งที่โต๊ะ โดยมีอาชินนั่งๆตน เมื่อหม่าญวนทอดไข่เจียวนุ่มเสร็จเธอก็นำมาใส่จานข้าวของอาถิง ส่วนของอาชินนั้นเขาไม่ชอบกินข้าวกับไข่เจียวนุ่มเขานั้น ชอบกินขนมควบคู่นมสด เช่นเดียวกับหวงฉี่ชุ่นที่เขาเลือกกินขนมปังแท่งนุ่มกับโกโก้ร้อนๆ ส่วนหม่าญวนนั้นเธอเลือกกินเส้นก๋วยจั๊บเส้นเล็กใส่ผักซีและหัวฝัก แม้ว่าบรรยากาศจะชวนน่าอึดอัดไปบ้างแต่มันก็มีสีสันเล็กน้อย เพราะอาชินกับอาถิงแหย่เล่นกันตามประสาเด็กซึ่งมันทำให้หม่าญวนยิ้มได้บ้าง
     "เวลากินข้าวใครให้เล่นกัน" หวงฉี่ชุ่นตำหนิเล็กน้อย
     "คุณจะเคร่งอะไรขนาดนั้น ที่นี้คือบ้านไม่ใช่ค่ายทหารไม่ต้องวินัยมากก็ได้" หม่าญวนไม่พอใจสามี 
     "มันไม่ได้เกี่ยวกับวินัยมันเกี่ยวกับมารยาท ไม่สอนตอนนี้จะสอนตอนไหนละ" หวงฉี่ชุ่นเอ๋ยเสียงเรียบ
     อาชินไม่แน่ใจว่าอาถิงรับรู้ได้เหมือนกับเขาไหม แต่เด็กชายตอนนี้รู้สึกได้ว่าระหว่างปู่กับย่าไม่ปกติแล้ว นับแต่วันที่เขาทั้งสองไปรับเกณฑ์ทหารที่ค่าย แม้ว่าพวกเขาจะกลับมาบ้านอาชินก็ยังรู้สึกว่า ปู่กับย่าแทบจะไม่ยอมคุยกันเลยน้อยมากที่จะคุยกัน ในใจของอาชินก็อดที่จะสงสัยไม่ได้ว่า พวกท่านมีอะไรกันรึเปล่าแต่ก็คงจะถามไม่ได้ 
     "ผมอิ่มแล้วนะครับ" อาถิงพูดพร้อมยกจานจะไปที่อ่างล้างจาน
     "กินเสร็จแล้วใช่ไหมอาถิง เดียวย่าล้างให้" หม่าญวนกล่าว
     "คุณย่ากินก่อนเถอะครับ ผมอยากล้างเองบ้างเหมือนกับอาชิน" อาถิงตัดบททันที ทำเอาหม่าญวนแปลกใจมาก เพราะปกติหลานชายคนนี้จะลุกเดินออกไปเลย ปล่อยให้เธอเป็นคนเก็บล้างให้
     อาชินที่ได้ยินอาถิงพูดแบบนั้นเขาหันไปมองปู่ทันที แต่หวงฉี่ชุ่นไม่สบตาหลานชายกลับนอกจากดื่มน้ำโกโก้ให้หมด ส่วนอาถิงนั้นเดินไปที่อ่างล้างจานแล้วทำการเทน้ำยาผสมน้ำ แล้วเอาสก็อตไบรท์มาขัดจานเพราะเขาจำได้จากหม่าญวน อาชินเห็นอาถิงกินเสร็จแล้วก็รีบกินให้หมดแล้วตามมาล้างจานด้วย หวงฉี่ชุ่นเห็นความเปลี่ยนแปลงของหลานทั้งสองเขาก็รู้สึกภูมิใจมาก แต่ไม่รู้ว่าภรรยาของเขาจะปลื้มใจไหม
     "ปู่ครับย่าครับผมกับอาถิงล้างจานกันเสร็จ พวกผมขอไปฝึกกันนะครับ" อาชินหันมากล่าวกับหวงฉี่ชุ่นและหม่าญวน
     "อืม" หวงฉี่ชุ่นรับคำเบาๆ
     เมื่อทั้งสองล้างจานกันเสร็จแล้วก็เอาจานของแต่ละคน ไปคว้ำที่กล่องเก็บจานสีฟ้าเพื่อสะเด็ดน้ำ หลังจากนั้นทั้งคู่ก็วิ่งแข่งกันไปที่หน้าบ้านเพื่อทำการฝึกทบทวนกัน เมื่อเด็กๆออกจากห้องกินอาหารแล้วตอนนี้บรรยากาศ ของสองสามี-ภรรยากลับทำให้หวงฉี่ชุ่นรู้สึกถึงความอึดอัดและห่างเหินของหม่าญวนได้ แต่เขาเลือกที่จะนิ่งเข้าไว้มากกว่าที่จะพูดอะไร หม่าญวนที่กินเสร็จแล้วก็เอาถ้วยไปวางที่อ่างแต่ยังไม่ล้าง
     "ถ้าคุณกินเสร็จแล้วบอกฉันด้วยนะ จะได้มาล้างทีเดียว" หม่าญวนพูดเสียงห้วนๆ                    
     "คุณจะไปไหน" หวงฉี่ชุ่นถาม
     "จะไปดูอาชินกันอาถิง" พูดจบหม่าญวนก็เดินไปทันที
     หม่าญวนรู้สึกใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วเธอเป็นห่วงอาถิง จึงรีบเดินมาที่หน้าบ้านอย่างรวดเร็วทันที และเมื่อเธอเห็นอาชินกับอาถิงกำลังวอร์มร่างกายกัน ซึ่งทั้งสองก็ยืดเส้นยืดสายตามที่เคยทำตอนอยู่ค่าย สักพักอาชินก็เดินห่างจากอาถิงประมาณ 15 ก้าว แล้วตั้งท่าต่อสู้ซึ่งนั้นเป็นสัญญาณที่ไม่ดีสำหรับหม่าญวน อาถิงเมื่อทำการวอร์มร่างกายแล้วก็มาตั้งท่าต่อสู้เช่นกัน อาชินคิดว่าอยากลองสู้กับอาถิงตั้งนานแล้วแต่ไม่เคยได้ทำสักที คราวนี้เขาสมหวังสักที
     อาชินพุ่งเข้าโจมตีด้วยแทงเข่าแต่อาถิงเบี่ยงตัวหลบ และสวนกลับด้วยเข่าลอยหวังอัดหน้าอีกฝ่าย แต่มันกลับโดนแค่หน้าอกซึ่งมันก็จุกพอตัว อาชินถอยไปตั้งหลักเล็กน้อยก่อนจะเตะบนด้วยแข้งขวา อาถิงใช้ท่อนแขนกันลูกของอาชินพร้อมกับตอบแทน ด้วยลูกถีบกลางท้องอีกฝ่าย เด็กชายที่เพิ่งรับลูกถีบมาหยกๆรู้สึกได้ว่าญาติคนนี้ของเขา เริ่มไม่ธรรมดาชะแล้วอาชินเริ่มตอบโตกลับด้วยการรั่วหมัดใส่อาถิง ซึ่งแน่นอนว่าอีกฝ่ายกันไม่ทันโดนหมัดขวาเข้าที่หน้าผาก ล้มลงกับพี้นแบบหงายหลังซึ่งหม่าญวนตกใจมาก
     "ตายแล้ว ! อาถิง" หม่าญวนร้องเสียงหลง รีบวิ่งมาดูอาถิงที่เหมือนจะมึนตึบจากแรงหมัดของอาชิน
     แต่ที่น่าตกใจกว่าคือหน้าผากของอาถิงนั้นมันบวมออกมา ทำให้หม่าญวนมองหน้าอาชินอย่างไม่พอใจอย่างมาก บางทีอาชินก็อดคิดไม่ได้ว่าทำไมย่าต้องคอยประคบประหงม