นักรบพันธุ์โหด ตอน หวงจือชิน Secson 1

บ้านตระกูลหวง เวลา 05.50 น.

อาชินตื่นเร็วกว่าที่เคยเป็นเพราะสมัยก่อนเด็กชายจำได้ว่า กว่าเขาจะตื่นนั้นปาเข้าไปแปดโมงเกือบเก้าโมงเช้า สงสัยเป็นผลของการฝึกที่ค่ายยุวชนทหารที่ขัดเกลาไม่ให้เขานอนตื่นสาย อาชินหันไปมองเตียงถัดไปอาถิงยังไม่ตื่นอีก ซึ่งอาถิงนั้นนอนหันหลังให้กับอาชินและมีเสียงกรนเบาๆครางออกมา เด็กชายเข้าใจดีว่าญาติลูกพี่ลูกน้องคงเหนื่อยกับการฝึกมาก ดังนั้นอาชินจึงตัดสินไม่คิดจะปลุกอาถิงดังนั้นเขาจึงลุกจากเตียงเพื่อไปหาอะไรกิน เมื่ออาชินเปิดประตูออกมาพบว่ายังไม่มีใครตื่น ซึ่งเป็นเรื่องดีเพราะเขาชอบแอบกินขนมกับนมในตู้มากหากหวงฉี่ชุ่นคงโดนว่าหูชาแน่ๆ ก่อนที่เขาจะเปิดตู้เย็นนั้นจู่ๆก็เกิดเสียงเบาๆดังขึ้น

      "พี่อี้เต๋อ เอานมของผมมานะ" อาชินหันขวับหันกลับไปข้างหลังอย่างรวดเร็ว ปรากฏว่าข้างหลังเขาว่างเปล่าไม่มีอะไร เด็กชายจึงเกาหัวเล็กน้อยและหันกลับไปที่ตู้เย็นอีกครั้ง

      "แน่จริงนายก็มาแย่งไปเองสิ" เสียงเด็กผู้ชายดังขึ้น ซึ่งคราวนี้มันดังชัดมากอาชินรู้สึกได้ว่ามันไม่ปกติแล้ว เขาปิดตู้เย็นแล้วตัดสินใจเดินไปคว้ามีดเล็กๆที่เก็บเอาไว้กับตัว และเริ่มสำรวจห้องครัวซึ่งแม้ว่ามันจะเริ่มเช้าแล้วก็ตาม แต่ภายในบ้านถ้าไม่มีแสงไฟมันก็ดูมืดๆน่ากลัวๆไม่รู้ ตอนนี้อาชินสงสัยว่าเสียงที่เขาได้ยินนะมันมาจากไหน หรือเขาแค่หูฝาดไปกันแน่

      อาชินเริ่มออกมาจากบริเวณห้องครัวได้สักพัก แสงสีขาวอ่อนก็วิ่งทะลุตัวของอาชินไป รูปร่างของแสงสีขาวเป็นเด็กชายสองคนซึ่งตัวเท่ากับเขา แต่มีเด็กคนหนึ่งจะสูงกว่าเขานิดหน่อยและน่าจะเป็นพี่ แสงสีขาวที่เป็นเด็กทั้งสองเหมือนพยายามจะยื้อแย่งอะไรกันอยู่ มันคล้ายๆกับกล่องนมอาชินสงสัยตัวเองว่านี้เขาประสาทหลอนรึเปล่า

      "พอได้แล้วอี้เต๋ออย่าแกล้งน้องสิลูก" เสียงของหม่าญวนดังขึ้นจากข้างหลังของอาชิน

      แสงสีขาวคนพี่คืนกล่องนมให้แสงสีขาวคนน้อง ก่อนจะหายไปทั้งคู่ทำเอาอาชินถึงกับอึ้ง จากนั้นก็มีเสียงหัวเราะของเด็กชายสองคนอยู่ข้างนอก อาชินไม่รอช้าเขารีบเดินไปที่หน้าประตูบ้าน และเมื่อเปิดออกมาก็พบแสงสีขาวที่รูปร่างเด็กสองคน กำลังเล่นกันอย่างสนุกสนานซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นพี่น้องกัน เมื่อทั้งสองเล่นกันได้สักพักก็หันมาทางอาชินที่ยืนอยู่หน้าบ้าน และโบกมือทักทายเขาแต่สิ่งที่เด็กอึ้งอย่างหนึ่งคือ แสงสีขาวดวงหนึ่งได้แปรสภาพกลายเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมา และเขาเห็นหน้าอีกฝ่ายชัดเจนมากชายหนุ่มคนนั้นส่งยิ้มให้อาชินอย่างอบอุ่น แล้วทำไมเขาถึงรู้สึกผูกพันกับชายคนนี้อย่างแปลกประหลาด

      "อาชิน นายมาทำอะไรหน้าบ้านนะ" อาชินสะดุ้งได้สติแล้วหันหลังมาก็เจออาถิงที่เพิ่งตื่นพอดี เขาหันกลับมาที่หน้าบ้านอีกครั้งก็พบความว่างเปล่า แสงสีขาวที่เห็นก่อนหน้านี้ก็หายไปด้วยตอนนี้อาชินเริ่มงงกับตัวเองแล้ว ว่าตกลงตัวเองเป็นอะไรกันแน่ส่วนอาถิงก็ได้แต่ยืนสงสัยอยู่ข้างหลัง

      "มีอะไรพวก นายออกมาข้างนอกทำไมแดดยังไม่ออกเลย" อาถิงถามขึ้น

      "ไม่มีอะไรฉันแค่...เบลอนิดหน่อยนะ นายตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่" อาชินถาม  

      "เมื่อกี้อ่ะฉันหานายไม่เจอ จนมาเห็นตรงนี้นั้นแหละ" อาถิงตอบ

      "งั้นเข้าไปข้างในดีกว่า ฉันหิวนมแล้ว" อาชินตอบ

      อาชินพาอาถิงที่ยังงัวเงียอยู่นั้นกลับเข้าไปในบ้าน แต่เขาก็ยังไม่วายหันกลับมาจุดที่เขานั้นเห็นชายหนุ่ม ที่ยืนยิ้มให้ตนก่อนหน้านั้น ถึงแม้จะไม่มีใครอยู่แล้ว แต่เขาก็ยังรับรู้ได้ว่าเหมือนมีคนยังจับจ้องมองเด็กชายอยู่เสมอ

                                                                  +++++++++++++++++++