กรงราคีซาตาน

“เธอท้องใช่ไหม”เขาถามตรงๆ ไม่อ้อมค้อม สีหน้าดูเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด
“ ..”มาริสาส่ายหน้า “เปล่าค่ะ”
“ฉันไม่เชื่อ”วายุฉวยข้อมือเธอแล้วดึงให้เดินไปกับเขา
“จะพาสาไปไหนคะคุณยุ”
“ก็พาไปตรวจให้แน่ใจไงว่าท้องหรือเปล่า”
“แล้วถ้าเกิดสาท้องล่ะคะ”มาริสาแกล้งถาม
วายุหันกลับมามองหน้าเธอเขม็ง สีหน้าเคร่งขรึม
“ฉันไม่ต้องการลูก”เขาตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ถ้าเธอท้อง ก็ต้องเอาออก”
“ ..”มาริสาช็อกกับสิ่งที่ได้ยิน น้ำตาร่วงโดยที่ไม่รู้ตัว น้อยใจที่เขาไม่รักเธอแล้วพ่วงไปถึงลูกของเธอด้วย
มาริสาอยากรู้เหลือเกินว่า ถ้าหากอินทิราท้อง ..เขาจะเกรี้ยวกราดอย่างนี้ไหม
 
“ไปโรงพยาบาลกัน”วายุฉวยมือเธอให้เดินไปกับเขา
“ไม่ค่ะคุณยุ สาไม่ได้ท้อง”มาริสาปฏิเสธเสียงแข็ง “สาแค่ปวดไมเกรนเท่านั้นจริงๆ”
“แต่อาการเธอมันฟ้อง”วายุกล่าว
 
“อย่าทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่เลยนะคะ ถ้าสาไปโรงพยาบาลกับคุณตอนนี้ แล้วคุณอินจะคิดยังไง แล้วยิ่งเมื่อไปแล้วสาไม่ได้ท้อง คุณจะอธิบายกับคุณอินได้เหรอ”เธอยกอินทิรามาอ้าง
“เอาอย่างนี้ก็ได้ ถ้าคุณกลับมาจากฮ่องกงแล้วสายังมีอาการอย่างนี้ คุณค่อยพาสาไปทำแท้ง ดีไหม”มาริสามองเขาผ่านม่านน้ำตา
“ ..”วายุนิ่งคิด
 
“สาเวียนหัวเพราะปวดไมเกรนจริงๆ”เธอยืนกราน
“ก็ได้ ฉันจะลองเชื่อเธอสักครั้ง”เขาบอก
“แต่ถ้ากลับมาแล้วยังมีอาการแบบนี้ เธอจะต้องให้หมอตรวจ”
“ค่ะ”มาริสารับคำ ทั้งๆ ที่ใจกลัวแสนกลัว
เธอยังคิดไม่ออกเลยว่า เมื่อถึงเวลานั้นจะทำอย่างไร
รู้แค่อย่างเดียวคือ ..ขอให้ผ่านเวลานี้ไปให้ได้