Phonenix โลกมหัศจรรย์ กับดินแดนมิติทั้ง10

 
 
หัวอกของคนเป็นพ่อ ที่เห็นภรรยาและลูกสูญเสียไปต่อหน้าต่อตา มีเพียงแค่ความเงียบเหงา ความโศกเศร้า มีเพียงแค่น้ำตาแห่งความอาวร ไม่มีคำพูดใดที่จะแสดงออกมาได้ในเวลานี้...........


.


..พ่อครับ!!


พ่อ..


.


.


" เกิดอะไรขึ้น แม่ล่ะ เกิดอะไรขึ้นครับพ่อ " อูซี่ พี่ชายคนโต ลูกของชินและดีลัส ได้กลับมาจากหลังไปปฏิบัติหน้าที่ ที่มิติที่ 3 แต่สายไปเสียแล้ว เขาจะไม่ได้เจอทั้งหน้าของแม่ และน้องสาวคนสุดท้องที่เพิ่งเกิด


 


" อูซี่....พ่อฝากน้องทั้งสองคนด้วยนะ " ชินได้ฝากคำพูดสุดท้ายไว้ให้กับอูซี่ โดยไม่ได้บอกรายละเอียดใดๆเลย


" พ่อครับนี่มันเรื่องอะไรกัน " แต่ก็ไร้ซึ่งคำตอบ...


อูซี่ได้ยินเช่นนั้นจึงรู้สึกไม่สบายใจพร้อมตกใจว่าน้องของตนคลอดแล้วหรอ เป็นผู้หญิง ....มีสองคน ....ในหัวนั้นโล่งไปหมด พร้อมวิ่งไปยังโรงพยาบาลเพื่อที่จะไปพอสูจน์ให้แน่ชัด


......หารู้ไม่ว่านี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่อูซี่จะได้พบพ่อของตน....


หลังจากที่อู่ซี่กำลังเดินทางไปยังโรงพยาบาล ชินก็ได้ออกเดินทางไปยัง ป่าแห่งมิติ พร้อมกับรอยยิิ้มที่แฝงไปด้วยความโศกเศร้า ราวกับเขาไม่มีสติหลงเหลือแล้ว


" ผมจะไปช่วยคุณและลูกเอง ที่รัก "


.


.


.


.


" อุ๊แว๊ๆ " เสียงน้องฝาแฝดทั้งสองคนร้องขึ้นมา เพราะเกิดความกลัวต่อเสียงครึมโครมเมื่อสักครู่


"อะไรน่ะ นั่นน้องข้าหรอ เป็นแฝดจริงๆเสียด้วย " พอพูดจบ อูซี่ก็ยกน้องขึ้นมาอุ้ม พร้อมเอ่ยขึ้นว่า


"เจ้า....คงจะเกิดก่อนสินะ แม่ข้าบอกว่าถ้ามีลูกผู้หญิง จะให้ชื่อว่า แอลัส !! ใช่เลย ส่วนเจ้าน้องฝาแฝดคนที่สอง เจ้าชื่อว่า แอรีสแล้วกันนะ "


สงครามยังไม่จบเพียงเท่านี้แน่ เทร็คต้องกลับมาอีกในไม่ช้า และสงครามอาจจะรุนแรงขึ้นเป็นหลายเท่า


 


17 ปีผ่านไป..


" นี่ !! บาดเจ็บอีกแล้งเรอะ แล้วได้ข่าวว่าอย่างไรบ้างมั้ย "


อูซี่พูดขึ้นด้วยความหงุดหงิดและเป็นห่วง เหมือนเขาต้องการคำตอบอย่างเป็นที่สุด และจดจ่อกับคำพูดที่ทหารกำลังจะเอ่ยออกมา


" ขอโทดด้วยครับ พวกเรา...ไม่ได้เบาะแสอะไรจากผู้คนที่สาปสูญไปเลย " ทหารพูดด้วยความเหนื่อย เจ็บปวดจากแผลที่ได้รับ และไม่มีแรงแม้แต่จะยืน


ทุกคนอาจจะคิดว่าในมิติที่ 10 นั้น จะเข้าไปง่ายดายเช่นนั้นเลยหรือ คำตอบที่ออกมาคือ ไม่ใช่!! เพราะเส้นทางที่จะเดินไปยังมิติทั้ง 10 มิตินั้น ตอนนี้ถูกปกคลุมไปด้วยมนต์ดำของ เทร็ค ผู้คุมมิติที่ 10 เพื่อที่จะขัดขวางผู้คนไม่ให้เข้าออกจึงเกิดการรบ ระหว่าง ทหารของโลกฟินิกซ์กับหุ่นเชิดของ เทร็ค ซึ่งมีพละกำลังมากมายมหาศาล


แท้จร้งแล้ว พวกเราชาวฟินิกซ์ อยู่กันอย่างที่ไม่ต้องส่งทหารไปสอดแนมแล้วก็ได้ ถ้าไม่เกิดเหตุการณ์ เมื่อ 3 ปีที่แล้ว


.


.


เมื่อ 3 ปีที่แล้ว เทร็คได้กลับมา พร้อมคำพูดที่ทำให้ทุกคนลุกฮือขึ้นมาพร้อมที่จะต่อสู้


" ข้าเทร็ค ถ้าพวกเจ้าต้องการจะนำครอบครัวพวกเจ้า ที่ถูกข้าจับตัวไปกลับคืนมา ก็มาสู็กับข้าที่มิติที่ 10 ให้ได้สิ แล้วข้าจะรอ " เทร็คพูดจาหวาดล้อมชาวบ้าน ถึงคำพูดนั้นจะดูง่าย แต่จริงๆแล้ว การต่อกรกับเทร็คนั้นยากเสียยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรเสียอีก ถึงคำพูดนั้นอาจจะดูเหมือนคำพูดโกหกที่เพียงแค่จะพาผู้คนไปตายเสียมากกว่า แต่ด้วยความที่ทุกคนต่างอยู่ในสภาวะของคนที่เสียครอบครัวไป ถึงจะผ่านไปร้อยวันพันปี ทุกคนต่างไม่ลืมเหตุการณ์เมื่อ 17 ปีที่แล้ว เมื่อนึกถึงมันขึ้นมาทีไร ก็ชวนให้น้ำตาตกกันถ้วนหน้า ถึงคำพูดของเทร็คในครานี้ จะเป็นเพียงคำพูดที่ฟังแล้วดูเหมือนจะสิ้นหวังปนกับความมีหวังเพียงแค่เล็กน้อย


แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากวันนั้นก็ได้มีการสร้างกองกำลังทหารขึ้น ด้วยการบัญชาการจาก อูซี่


ใช่แล้ว!! อูซี่ ลูกของชิน เขาได้รับหน้าที่ผู้ใหญ่บ้านแทนพ่อของเขา ที่หายสาปสูญไปเมื่อ 17 ปีก่อน และไม่มีใครพบเห็นเขาอีกเลย นับตั้งแต่วันนั้น