หวามรักดรุณี...25+++ (คุณนุ&น้องแพร)

​ณ ปัจจุบัน
"น้องแพรเสร็จหรือยังคะ คุณพี่จะสายแล้วน้าาา"
เสียงเรียกของดนยาที่ดังมาจากชั้นล่าง เร่งให้สาวน้อยรีบลงไปได้แล้ว
"เสร็จแล้วคร่าาา คุณพี่คนสวย"
แพรวาในวัย 18 ปี วิ่งลงมาในชุดนักเรียนมอปลายเสื้อแขนยาวสีขาวและกระโปรงสีแดงลายสก๊อต​ผูกไทด์สีเดียวกัน
"เรียบร้อยแล้วก็ไปขึ้นรถกันได้แล้ว...คุณแม่รอส่งอยู่"
สองสาวจับมือกันพามาขึ้นรถ
ดวงกมลมีความสุขทุกครั้งที่ได้มายืนรอส่งลูกสาวทั้งสองไปเรียน เพราะไม่ว่าลูกจะโตสักแค่ไหนก็ยังเป็นเด็กในสายตาของแม่เสมอ
"น้องแพรไปเรียนก่อนนะคะคุณแม่ขา..."
แพรวากอดและหอมแก้มดวงกมลอย่างออดอ้อนตามนิสัยของเธอ
"น้องยาก็ขอตัวไปเรียนเหมือนกันค่ะ...คุณแม่ขา"
ดนยากอดแม่พร้อมกับน้องสาว แล้วเอ่ยเสียงล้อเลียนแพวา
"คร่าาา ขึ้นรถได้แล้วทั้งสองคน ไหนว่าสายแล้วไงคะ"
"อ๊ะ...ใช่สายแล้ว น้องแพรรีบขึ้นรถเลย"
เมื่อนึกขึ้นได้ว่าสายแล้วคนพี่ก็เปิดรถนั่งประจำที่คนขับ คนน้องก็วิ่งไปอีกด้านนั่งข้างคนขับรัดเข็มขัดเรียบร้อย
"บ๊ายบายค่ะลูก ขับรถดีๆ นะน้องยา"
แม้ว่ารถจะแล่นออกไปแล้วคนเป็นแม่ก็ยังอดห่วงไม่ได้ ตะโกนบอกตามไป
 
 
เมื่อส่งลูกสาวทั้งสองไปเรียนเรียบร้อยดวงกมล จึงเดินเข้ามาด้านในเพื่อจะขึ้นไปดูว่าไรอัลนั้นเตรียมตัวไปทำงานเรียบร้อยหรือยัง ก็สวนทางกับดนุซึ่งกำลังจะออกไปทำงานพอดี
หลังเรียนจบปริญญาโทด้านการบริหารมาจากอเมริกา ดนุก็เข้ารับตำแหน่งรองประธานบริษัทวอลคลาร์กคอสเมติคส์ ซึ่งผลิตและจำหน่ายเครื่องสำอางค์ที่ทางบริษัทคิดค้นขึ้นเอง
"จะไปทำงานแล้วเหรอลูก"
ดวงกมลถามลูกชายที่เดินสวนทางมา
"ครับแม่.."
"แล้วตอนเย็นจะกลับมาทานอาหารที่บ้านหรือจะไปแฮงค์เอาท์กับเพื่อนอีก"
ถามอย่างรู้ทันลูกชายคนเดียว ดวงกมลไม่เคยห้ามให้ลูกออกไปเที่ยวกับเพื่อน เพราะไม่ว่ายังไงลูกก็โตแล้วและมีความรับผิดชอบเป็นอย่างดี แต่ที่เธอกลัวคือลูกชายจะไปเสียท่าให้พวกผู้หญิกลางคืนมากกว่า
"วันนี้มีนัดกับเดอะแกงค์น่ะครับ นานๆ ถึงจะว่างกันครบทีมซะที แต่ขอรับรองว่าไม่ดึกมากแล้วก็ไม่เมาด้วยครับ"
"ดีแล้วค่ะ แม่เป็นห่วง"
"งั้นผมขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ"
ฟอด ฟอด
เสียงหอมแก้มกอดลาจากลูกชายคนโต
*
*
*
**********************
คุณพี่กับน้องแพรเค้าน่ารักเป็นแพ็คคู่นะคะ