หวามรักดรุณี...25+++ (คุณนุ&น้องแพร)

​ณ ปัจจุบัน

"น้องแพรเสร็จหรือยังคะ คุณพี่จะสายแล้วน้าาา"

เสียงเรียกของดนยาที่ดังมาจากชั้นล่าง เร่งให้สาวน้อยรีบลงไปได้แล้ว

"เสร็จแล้วคร่าาา คุณพี่คนสวย"

แพรวาในวัย 18 ปี วิ่งลงมาในชุดนักเรียนมอปลายเสื้อแขนยาวสีขาวและกระโปรงสีแดงลายสก๊อต​ผูกไทด์สีเดียวกัน

"เรียบร้อยแล้วก็ไปขึ้นรถกันได้แล้ว...คุณแม่รอส่งอยู่"

สองสาวจับมือกันพามาขึ้นรถ

ดวงกมลมีความสุขทุกครั้งที่ได้มายืนรอส่งลูกสาวทั้งสองไปเรียน เพราะไม่ว่าลูกจะโตสักแค่ไหนก็ยังเป็นเด็กในสายตาของแม่เสมอ

"น้องแพรไปเรียนก่อนนะคะคุณแม่ขา..."

แพรวากอดและหอมแก้มดวงกมลอย่างออดอ้อนตามนิสัยของเธอ

"น้องยาก็ขอตัวไปเรียนเหมือนกันค่ะ...คุณแม่ขา"

ดนยากอดแม่พร้อมกับน้องสาว แล้วเอ่ยเสียงล้อเลียนแพวา

"คร่าาา ขึ้นรถได้แล้วทั้งสองคน ไหนว่าสายแล้วไงคะ"

"อ๊ะ...ใช่สายแล้ว น้องแพรรีบขึ้นรถเลย"

เมื่อนึกขึ้นได้ว่าสายแล้วคนพี่ก็เปิดรถนั่งประจำที่คนขับ คนน้องก็วิ่งไปอีกด้านนั่งข้างคนขับรัดเข็มขัดเรียบร้อย

"บ๊ายบายค่ะลูก ขับรถดีๆ นะน้องยา"

แม้ว่ารถจะแล่นออกไปแล้วคนเป็นแม่ก็ยังอดห่วงไม่ได้ ตะโกนบอกตามไป

เมื่อส่งลูกสาวทั้งสองไปเรียนเรียบร้อยดวงกมล จึงเดินเข้ามาด้านในเพื่อจะขึ้นไปดูว่าไรอัลนั้นเตรียมตัวไปทำงานเรียบร้อยหรือยัง ก็สวนทางกับดนุซึ่งกำลังจะออกไปทำงานพอดี

หลังเรียนจบปริญญาโทด้านการบริหารมาจากอเมริกา ดนุก็เข้ารับตำแหน่งรองประธานบริษัทวอลคลาร์กคอสเมติคส์ ซึ่งผลิตและจำหน่ายเครื่องสำอางค์ที่ทางบริษัทคิดค้นขึ้นเอง

"จะไปทำงานแล้วเหรอลูก"

ดวงกมลถามลูกชายที่เดินสวนทางมา

"ครับแม่.."

"แล้วตอนเย็นจะกลับมาทานอาหารที่บ้านหรือจะไปแฮงค์เอาท์กับเพื่อนอีก"

ถามอย่างรู้ทันลูกชายคนเดียว ดวงกมลไม่เคยห้ามให้ลูกออกไปเที่ยวกับเพื่อน เพราะไม่ว่ายังไงลูกก็โตแล้วและมีความรับผิดชอบเป็นอย่างดี แต่ที่เธอกลัวคือลูกชายจะไปเสียท่าให้พวกผู้หญิกลางคืนมากกว่า

"วันนี้มีนัดกับเดอะแกงค์น่ะครับ นานๆ ถึงจะว่างกันครบทีมซะที แต่ขอรับรองว่าไม่ดึกมากแล้วก็ไม่เมาด้วยครับ"

"ดีแล้วค่ะ แม่เป็นห่วง"

"งั้นผมขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ"

ฟอด ฟอด

เสียงหอมแก้มกอดลาจากลูกชายคนโต

*

*

*

**********************

คุณพี่กับน้องแพรเค้าน่ารักเป็นแพ็คคู่นะคะ