Stumble in love สะดุดรัก หอพักอลเวง

 

>>  เฮ้ยย! นาย กินแครอทเหลืออีกแล้ว ไม่ไหวเล๊ยย!

>||>  ยุ่งน่ะไปให้พ้น  นายอย่ามายุ่งได้ไหม!!

 

ผมเดินมาห้องโถงของหอ  ผมเดินไปหยิบขนมปังมาและเจอเข้ากับ แบงค์ และ เฟรม ดูท่าทางสองคนนั้น สวีทกันจัง

 

>>  งั้นฉันไปก่อนนะ แบงค์  ไป มหาลัยกันเถอะ โอม!

 

เฟรม เห็นผม เลยลุกขึ้นและบอกลา แบงค์ แล้วจะไป มหาลัยกับผม ผมเลย. . 

>>  เอ่อ. .  เฟรม นายไม่ไปมหาลัยกับแบงค์เหรอ!?

>>  ทำไมล่ะ!?  ผมไม่อยากไปด้วยหรอก

>>  ไม่อยาก . . !?

>>  อ๊ะ.. เอ่อ.. จริงสิ! คู่รักที่ไปมหาลัยด้วยกัน  ก็มีนี่เนอะ !! แฮร่ๆ

 

แล้วทำไม เฟรมถึงพูดแบบนั้นนะ  ไม่อยากไปมหาลัยกับแบงค์เหรอ!? 

จริงสิ !! ที่มหาลัยก็ไม่เห็นจะนัวเนียกันเลยยย !!!  แล้วพวกนักเรียนหอก็ไม่เห็นล้อตอนอยู่ในมหาลัย...  เอ๊ะ!  มันยังไงกันนะ  โอ๊ยยๆ ในสมองของผมคิดแต่อะไรเนี้ย..  แต่มันยังไงๆ อยู่นะ !!

ตกเย็นวันนั้นผมจึงถาม เฟรมตรงๆ

 

>>   ก็เพราะ ขี้เกียจอธิบายน่ะสิ แฮร่ๆ

>>   ออ  งั้นเหรอ ! 

 

(เฟรม)  แค่เพราะเล่นละครน่ะสิ เลยบอกไม่ได้

 

>||>   นั้นแหละเป็นวิธี ที่ดีที่สุด  พวกเราไม่ได้คิดอะไรหรอก  แต่หออื่นที่ใจแคบน่ะ มีเยอะ !!

>||>   ใช่ๆ โดยเฉพาะหอ 1 ( ชาย )  คนพวกนั้นไม่มีทางยอมรับได้หรอก ขนาดรันรัน ยังโดนไล่ออกมาเลย

>>   จิงดิ !!?

>||>   จิงสิ !! เพราะงั้น ผมก็เลยย้ายมาอยู่ที่หอ 3 นี้ด้วยไงละ

>||>   เรื่องนั้นไม่เท่าไรหรอก  แต่ที่บอกว่า ให้ออกไปเพื่อความถูกต้อง  ทั้งๆ ที่ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนี่สิ

 

รันรัน พูดจบ มันโย  ก็เดินเข้าไปกอดรันรันทันที  พร้อมบ่น พรึมพรำ  "--- อือ  น่าสงสารจัง --"

 

ปลาย แฟรงค์ มันโย และ รันรัน ช่วยกันอธิบายจนผมเข้าใจ  รันรัน เมื่อถอดแว่นเมื่อไหร่ รันรันจะมีสายตาที่มีเสน่ห์มากๆ ไม่ว่าใครที่ได้สบตาแล้วละก็ เสร็จทุกราย โดยเฉพาะ มันโย ที่คอยอยู่ๆใกล้ รันรันไม่ห่างไปไหน

 

>||>   แหม ถึงรันรัน จะมีลักษณะพิเศษ แต่ก็ไม่น่าบอกว่ายอมรับไม่ได้ เหมือนกับรักเพศเดียวกัน

>>   อืมม งั้นเหรอ

>||>   เพราะฉะนั้น อย่าไปคิดว่าคนพวกนี้เป็น ความผิดนะ !!  การถูกกล่าวหาว่า ไม่ใช่เรื่องปกติ เพราะเรื่องแบบนี้ไม่ใช่จะมาวัดกันด้วยสามัญสำนึกของตัวเอง การตัดสินว่าคนๆ แปลกจึงเป็นเรื่องที่โง่ และจะมองในแง่ร้ายจากสิ่งที่เห็นไม่ได้  แต่มันเป็นไปเพราะความรู้สึกต่างหาก  จะมองกันที่ภายนอกไม่ได้ ต้องศึกษากันที่ใจ

 

ทุกๆ คน ต่างก็ตั้งใจฟังสิ่งที่มิกได้พูด ผมเองก็เช่นกัน แต่กลับมีนึงคนที่เดินเข้ามาแล้ว. . . 

>||>   อย่าพูดเอาเองโดยที่ไม่รู้ และอย่าติดสินคนอื่นโดยที่ยังไม่ได้รู้จักคนๆ นั้น

>||>   เออ . .  แบงค์ !?

>||>   จะบอกว่า  พวกเราผิดใช่มั้ยล่ะ !? เนอะ เฟรม!!

>>   เดี๋ยวสิ แบงค์. . ! ! 

 

แบงค์ พูดเสร็จก็เดินออหจากห้องไป เฟรม เรียก แบงค์แต่ก็ไม่หันมา เฟรมจึงลุกเดินตามแบงค์ออกไป ปล่อยให้ทุกคนที่ยังนั่งฟังอยู่นั้น งง กันไป

>||>   อะไรกัน ?  ทะเลาะกันเหรอ!?

 

ปลาย อดสงสัยไม่ได้  ผมไม่ได้คิดว่า เฟรม กับ แบงค์จะผิดหรอก แต่ผมว่าการที่ผมจะชอบคนที่มีคนรักอยู่แล้วต่อไป !!  นี่มันผิดไม่ใช่เหรอ !?

 

>>   เออ . . อย่าหาว่าพูดมากเลยนะ แบงค์ !! 

>||>   . . ก็มันเป็นเรื่องจริงนิ

>>   ฉันไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้นนะ  ถึงความรู้สึกของนาย  จะถูกเปิดเผยก็ไม่เห็นเป็นไร  ฉันก็ไม่ได้คิดอะไร  เพราะฉะนั้นก็ทำไปเถอะ . . 

>||>   ถ้างั้นนาย . . . 

>>   ถึง โอม จะรักใครอยู่แล้ว ก็แอบเฝ้ามองเงียบๆ ได้ไม่ใช่เหรอ !?  ตราบเท่าที่ยังไม่พูดความรู้สึกของตัวเอง

>||>   นาย . . เลิกทำบ้าๆ ซะทีเหอะ !!

>>   ฉันตัดสินใจด้วยตัวของฉันเองแล้ว  ว่าจะให้ความสัมพันธ์เป็นแบบนี้ต่อไป  เพราะฉะนั้น  ก็ไม่มีอะไรผิดหรอก

 

รวบรวมสมาธิ ตอนนี้ผมพยายามจะตัดใจลืมให้ได้ เอาล่ะ !! ใช้ วิธีแก้อาการอกหักแบบคลาสสิค ดีกว่า นั้นก็คือ น้ำเมา !!!!   ผมออกไปนั่งอยู่ที่สวนสาธารณะและซื้อ น้ำเมา มาหลากหลายอย่าง แรกๆ ผมก็ยังดื่มคนเดียว . .  ฟ้าเริ่มมืด จู่ ๆ ก็มีผู้ชายคนนึงเดินเข้ามา ผมมองหน้าเขา ผมไม่รู้จักเขา . . 

 

>>>>   ขอโทษนะคับ ขอนั่งด้วยคนได้ไหม!?

>>  อ่อ คับๆ ได้สิ

>>>>   ดูท่าทางน้องจะไม่คุ้นเคยกับการกินแบบนี้เลยนะ

>>  จิงๆ ผมมีเรื่องเครียดๆ นิดหน่อยนะ

 

ที่หอตอนนี้ เฟรม หาโอมไม่เจอ เลยเดินไปถาม มิกที่กำลังทำอาหารอยู่ในครัว

>>  นี่. .! ! โอมยังไม่กลับมาอีกเหรอ

>||>  นั้นนะสิ  แต่ว่ายังไม่ 4 ทุ่ม ไม่ต้องห่วงก็ได้มั้ง!?

>>  อือ. . แต่ว่า  ผมรู้สึกเป็นห่วงยังไงไม่รู้. . !!

 

ไม่ว่ายังไง ผมก็ไม่อยากให้ความรู้สึกของผมไปทำลายคนทั้งสองคน. . .ที่กำลังรักกัน  ณ ตอนนี้  ผมก็ยกไปหลายจนรู้สึกมึนๆ หน่อยๆแล้ว  แต่ก็ยังมีสติ พอจะคุยรู้เรื่องอยู่

 

>>>>  มีเรื่องอะไร ระบายกับพี่ก็ได้นะคับ  

>>  . . . ก็  ผู้ชายที่ผมชอบตอนนี้เขาไปตกลงคบกับผู้ชายอีกคน .! !  แต่ว่า ผมก็ลืม เฟรม ไม่ได้  คิดดูสิว่าจะทำยังไงดี !!

>>>>  แบบนั้นก็แย่นะสิ !! 

>>  ใช้ไม่ได้จิงๆ ความรู้สึกของผมตอนนี้  มันผิดสินะ!!

>>>>  ทำไมละ!?

>>  ก็ทำให้สองคนนั้นเดือดร้อน

>>>>  ทำไมละ ลองวิธีแบบทั่วไปเลยไหม !?

>>  วิธีอะไร !!

>>>>  ถ้าชอบหมอนั้นขนาดนั้น ก็แย่งมาสิ!!  ถ้าตัดใจไม่ได้ก็เหลือแต่วิธีนั้น นั่นแหละ

>>  เออ . .  วิธีขี้โกงแบบนั้น ผมไม่เอาด้วยหรอก !!

>>>>  เอ้าาาา จะตะโกนทำไมเนี้ย . .!! โมโหแล้วหรอ !?

>>  แต่ว่า . .  ยังไงผมก็ชอบเขาอยู่ดี!!

 

ทั้งๆ ที่มีแต่จะเจ็บปวด  ทั้งๆ ที่ก็รู้ดี แต่ก็ยังชอบ

ฟรึบบบบบบบบบ   คอพับไปแล้ว

>>>>  อ้าว  .  เฮ้ยย น้อง!! เมาหลับไปแล้วหรอ !!

>>  โอม. .  ตะโกนเสียงดังเลยได้ยิน . . อ๊ะ !! คุณเป็นใคร  . !?

>>>>  อ่าาาา ดีเลย น้องรู้จักกันใช่ไหม!?  พี่ก็แค่นั่งกินเป็นเพื่อนน้องเขาเฉยๆ นะ  งั้นพี่ไปก่อนละกัน

 

แล้วชายคนนั้นก็เดินจากไป 

>>  โอม  . . โอม  ตื่นสิ กลับกันเถอะ !!

>>  หือ . . . . . 

>>  ช่วยไม่ได้ ต้องแบกไปแล้วมั่ง . !!

 

แต่แบกกันไปยังไม่ทันถึงไหน  เฟรม ก็รู้สึกว่า คนนอนนี่หนักแฮะ จึงโทรตาม มิก ให้ออกมาช่วยหน่อย!!

>>  ฮัลโหล พี่มิกเหรอ !?  โทษทีนะคับพี่ ออกมารับผมหน่อยสิ ผมเอา โอมกลับไปไม่ได้ !

 

พอเฟรม ว่าสายไป ก็ได้แต่คิดว่าเกิดอะไรขึ้นนะ ทำไม โอมต้องกินจนเมาขนาดนี้  

>>  พี่ชาย ~

>>  เอ๊ะ !! 

นี่ โอม เมาไม่ได้สติ ไม่รู้ตัวเหรอว่า ผมมาแล้ว แต่ก็ยังพยายามพูดอะไรออกมา จนเฟรมต้องเดินเข้าไปใกล้ๆ และตั้งใจฟัง

 

>>  มัน . .  ไม่ไหวจริงๆ นะ   ถ้าต้องอกหักต่อไปเรื่อยๆ  ถึงจะอกหักแต่ก็ยังอยากรัก  มันผิดแน่ๆ เลยใช่มั่ยล่ะ . . 

>>  ที่บอกว่า อกหัก  คนที่ โอมชอบคือใครกันล่ะ . . ?

>>  อะไรกัน เล่ามาตั้งเยอะแล้วไม่ได้ฟังเลยเหรอ!!

>>  ผมต้องตัดใจ ต้องชอบคนอื่น . . ถึงจะชอบเขามากก็เถอะ  นี่! พี่ชาย. . . ช่วยบอกทีว่า ตัดใจซะเถอะ!  ถ้าบอกให้ชัดเจน ผมอาจจะรู้สึกว่าหลุดจากบ่วงรัก  จะได้ตัดใจ แล้วไปมีรักใหม่

 

เฟรมฟังสิ่งที่ โอมพูดจบ หลังจากนั้นก็ดึงตัวโอมเข้ามากอดไว้แน่น

>>  ความคิดเป็นอิสระ  ถึงอีกฝ่ายจะรักใคร  ก็ไม่จำเป็นต้องตัดใจหรอก ความรักไม่ใช่เรื่องผิด  . .

 

 

งั้นเหรอ . .  ถ้างั้น ก็ไม่ต้องตัดใจก็ได้สินะ

ดีจัง . . ค่อยยังชั่ว 

ขอบคุณนะ . . .

ขอบคุณที่ยกโทษให้ความรู้สึกของผม

ถึงคิดว่าสักวัน จะสูญเสีย ถึงจะยังมองไม่เห็นอนาคต แต่ก็เป็นรัก ที่สำคัญ !!  ของผม

 

 

 >>>>>>>>>>> ติดตามตอนต่อไป