เทพตกสวรรค์ ทัณฑ์นิรันดร์กาล

          ตัวข้าคือ เทพสึคุโยมิ เทพแห่งจันทรา ผู้เป็นอนุชาคนกลางร่วมบิดาเดียวกับพระเชษฐภคินี จอมจักรพรรดินีเทพีอมาเตระสึ เทพีแห่งสุริยันต์ ผู้ปกครองแห่งสรวงสวรรค์ และ อนุชาคนสุดท้อง เทพซูซาโนโอะ เทพแห่งลมพายุ

          อดีตของข้านับตั้งแต่ข้าจำความได้ ข้ามิเคยเห็นหน้ามารดาแม้เพียงครั้ง มีเพียงบิดาผู้คอยดูแลข้า และพี่สาวผู้เจิดจรัส กับน้องชายผู้บ้าคลั่งราวกับพายุ ถึงแม้นข้าจักไม่มีมารดา แต่มันก็ไม่ทำให้ข้ารู้สึกมีปมด้อยเท่าใดนัก อาจเป็นเพราะพี่สาวนั้นได้ทำหน้าที่ทั้งมารดาและพี่สาวในคราเดียวกัน ข้าจึงรักและเคารพพี่สาวผู้นี้เป็นอย่างยิ่ง ยอมสละกระทั่งตำแหน่งรัชทายาทของราชบัลลังก์แห่งสวรรค์ให้แก่พี่สาวผู้ที่ข้าเคารพเทิดทูนเสมือนมารดา

          เมื่อพระบิดาผู้ทรงอำนาจได้หายสาบสูญอย่างปริศนาจากแดนแห่งเทพ พี่สาวข้าจึงขึ้นครองบัลลังก์แห่งสวรรค์ภายใต้การสนับสนุนของข้า และคนอื่นๆ ทำให้พระองค์มีอำนาจเหนือเหล่าเทพทั้งปวง

          ครั้นเมื่อมหาสงครามที่คร่าชีวิตมนุษย์และเทพปะทุขึ้น ข้าได้นำกองทัพแห่งจันทราภายใต้การควบคุมของข้า เข้าโรมรันกับเหล่าภูติอสูร เยื้องย่างไปในทุกทิศตามประสงค์ที่จะขับไล่เหล่าภูตอสูรให้กลับลงไปยังขุมนรกที่พวกมันจากมา ทุกความเด็ดขาด ความโหดเหี้ยม ข้าทำลงไปเพียงเพื่อให้ราชบัลลังก์สวรรค์ปลอดภัย

          หากแต่ครั้นเมื่อเสร็จจากมหาสงคราม ทุกสิ่งทุกอย่างที่ข้าทำกลับถูกลืมเลือน ไร้ซึ่งคำชม ไร้ซึ่งเกียรติยศใดๆที่ต้อนรับข้า คงมีแต่คำสาปแช่งจากเหล่าเทพด้วยกัน ไม่เว้นแม้กระทั่งพี่สาวของข้า ข้าจึงเก็บความแค้นและความช้ำใจนั้นไว้ในส่วนที่ลึกที่สุดของขั้วหัวใจ กล้ำกลืนฝืนทนด้วยความเจ็บช้ำน้ำใจ

          แต่ทว่าในวันหนึ่งข้านั้นได้เห็นกริยาที่ไม่สมควรของเทพียูเกะโมชิ เทพีแห่งอาหารเข้า ข้าได้พลั้งมือสังหารนางจนดับสูญ พี่สาวข้าจึงได้ดุด่าข้าและยังเนรเทศข้าให้ไปยังแดนสนธยาในทันทีด้วยความกริ้ว มันทำให้ข้านั้นเจ็บช้ำราวกับถูกสายฟ้าฟาด

          ทุกสิ่งที่ข้าทำลงไปเพื่อพระองค์ผู้เปรียบเสมือนมารดา แต่พระองค์กลับลืมเลือนการกระทำของข้าไปเสียหมด ซ้ำยังเนรเทศข้าให้ออกจากสวรรค์ไปยังดินแดนสนธยา บัดนั้นเส้นด้ายแห่งความอดทนของข้าจึงได้ขาดลง ความเกลียดชังที่ถูกเก็บงำตลอดหลายปีนับแต่มหาสงครามจึงถูกระเบิดออก ในเมื่อทุกสิ่งทุกอย่างที่ข้าทำนั้นสูญสิ้น สูญเปล่า ไร้ค่าในสายตาพี่สาว หากข้าเป็นโล่ห์ให้พระองค์แล้วพระองค์มิสนใจ เช่นนั้นข้าจักกลายเป็นหอกที่คอยทิ่มแทงราชบัลลังก์สวรรค์เสียเอง.

          writer : ตอนนี้จะสั้นหน่อยน้า เพราะมันเป็นตอนพิเศษ