รักวุ่นวาย ของนายเมดจำเป็น

    'นี่มันแย่สุดๆเลยไม่ใช่เหรอ บริษัทของพ่อกำลังจะล้มละลายเพราะยืมเงินบริษัทอื่นมา แม่ที่เป็นดีไซเนอร์ก็ไม่รู้จะมีเงินเลี้ยงพวกเราไปถึงเมื่อไหร่ หรือว่ามันถึงเวลาแล้วกันนะ ที่เราควรจะออกไปหางานทำเพื่อแบ่งเบาภาระพวกท่าน ฉันคงต้องยอมรับของเสนอของยัยนั่นสินะ'
    
    ทาโตะ ยูซากุ เด็กมัธยมปลายวัย16ปี ดาวเด่น ม.4 ที่ถูกขนานนามว่าเป็นเจ้าชายขี่ม้าขาวแห่งโรงเรียนโซจิ ด้วยความหล่อ เท่ และมีสไตล์ แถวยังชอบช่วยเหลือคนอื่น เขาจึงถูกยอมรับว่าเหมาะสมกับฉายานี้ที่สุดแล้ว แต่ก็นะ ใครจะไปรู้ล่ะว่าชีวิตของเจ้าชายคนนี้จะถูกปรับแต่งซะจนไม่เหลือเค้าโครงเดิม
    
    หลายวันก่อนหน้านี้ เพื่อนร่วมชั้นของเธอ สึกิชิมะ อายาโนะ ซึ่งเป็นลูกสาวของบริษัทที่พ่อของยูซากุกู้ยืมเงินไปรู้เรื่องเข้าเลยเข้ามายื่นข้อเสนอให้กับยูซากุซึ่งเป็นเพื่อนของตน 
   
    "นี่ ฉันขอคุยด้วยหน่อยจะได้ไหม"ปลายมือเรียวบางผิวสีขาวใสเข้ามาสะกิดที่ไหล่ขวาของยูซากุ 
   
    "นั่งก่อนสิ อายะ" 
   
    "จ๊ะ"อายาโนะนั่งลงบนเก้าอี้อย่างสง่างาม ก่อนที่ยูซากุจะนั่งจ้องแววตาสีแดงสดของอายาโนะที่ตนเรียกว่าอายะอย่างไม่กระพริบ
 
    "คือว่านะยูซากุ ฉันได้ยินเรื่องบริษัทของพ่อเธอมาจากพ่อของฉันน่ะ แล้วฉันก็มีข้อเสนอที่จะให้กับนายด้วยหล่ะ" 
 
    "จริงเหรออายะ! บอกมาสิ! ไม่ว่าอะไรฉันก็จะทำให้หมด"ยูซากุดีใจสุดขีดก่อนที่จะกุมมือของอายาโนะพร้อมด้วยสีหน้าที่ปลื้มปิติ 
 
    "..................." 
 
    "ว่ายังไงนะ อย่ามาล้อเล่นน่า ให้ตายฉันก็ไม่ยอมหรอก ฉันกลับล่ะ"ยูซากุของขึ้นสุดขีดที่ได้ยินข้อเสนอของอายาโนะ และเขาก็เดินถือกระเป๋าลุกออกไปจากการสนทนาด้วยความโมโหอย่างกู่ไม่กลับ
 
    แต่ว่าถึงอย่างไรนั้น ในตอนนี้เขาก็หมดหนทางหมดสะทุกอย่างแล้ว ราวกลับว่าเขากำลังเดินก้าวไปบนถนนที่ทั้งไร้แสงไฟและก็ไร้จุดหมาย แต่เดี๋ยวก่อน ถึงจะพูดมาอย่างนี้ก็เถอะนะ แต่ปลายทางข้าหน้านั้น มันมีแสงไฟส่องสว่างอยู่ดวงหนึ่ง เด็กหนุ่มผู้ไร้หนทางวิ่งเข้าไปเพื่อจะขอความช่วยเหลือ แต่กลับดันเจอกับปีศาจผู้หิวกระหายเลือดตัวหนึ่ง เจ้าปีศาจมันขอดวงวิญญาณของเด็กหนุ่มโดยอ้างกลับเรื่องความสุขสบายและชีวิตของครอบครัว ถ้าเขาตกลงครอบครัวก็จะได้รับชีวิตอันเป็นอยู่ที่สุขสบาย แต่ถ้าไม่! เขาก็ต้องก้าวย่างเข้าสู่เส้นทางมืดมิดที่ไร้จุดหมายต่อไป แล้วคำตอบของเด็กหนุ่มล่ะเขาจะว่ายังไง Yes/No
 
 
                                                                                   Yes    /     No  
 
 
    ใช่แล้วล่ะ คำตอบของเด็กหนุ่มคือ Yes เพื่อความอยู่รอดของครอบครัว มันถึงเวลาแล้ว ตอนนี้แหละคือโอกาสที่จะเปลี่ยนชีวิตของเขาและครอบครัว ได้เวลาย่างก้าวสู่บ้านของตระกูลสึกิชิมะ
 
    'ก็เคยมาบ้านของอายาโนะอยู่นะเมื่อก่อน แต่เดี๋ยวเซ่! นี่มันคฤหาสน์เลยไม่ใช่เหรอไงห้ะ เห็นเขาบอกว่าย้ายบ้าน แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะสุดยอดถึงขนาดนี้ ช่างเถอะรีบไปรับข้อเสนอเลยดีกว่ามันจะได้จบๆ'
 
    "กริ๊งๆ"
 
    "คุณทาโตะ มาหาท่านอายาโนะเหรอคะ"หลังจากที่ยูซากุกดออด หญิงสาวรับใช้ของตระกูลอายาโนะก็ได้พบเขาเข้าโดยบังเอิญหลังจากกลับมาจากซื้อของ และก็ได้ถามเขาถึงเรื่องราวสารทุกข์สุขดิบ
 
    "อ่อครับ วันนี้ผมมาคุยเรื่องธุระกับอายะน่ะ"
 
    "งั้นก็ตามฉันมาเลยก็ได้ค่ะ"
 
    "โอเครครับ"ยูซากุเดินตามเมดสาวรับใช้ของตระกูลสึกิชิมะไปอย่างเงียบเชียบ ความจริงแล้วทั้งสองคนนั้นเคยคบกันอยู่หญิงสาวคนนี้ชื่อ โทโฮวดะ นามิยะ ยูซากุเคยคบกับเธอได้มาสักระยะหนึ่งตั้งแต่ตอนที่ยูซากุอยู่ม.1และได้พบรักกับเธอครั้งแรก แต่มันก็นานมาแล้ว ถึงอย่างนั้นเขาก็กลับไม่อยากให้นามิยะรู้ เพราะแท้จริงเขาสองคนก็คงหลงเหลือความรักให้กันอยู่บ้างนั่นแหละ
 
    "เชิญค่ะ"
 
    "อายะคือว่านะ ฉันสนใจยอมรับข้อเสนอของเธอแล้วล่ะ"ยูซากุรีบเดินเข้าไปในห้องอย่างฉับพลัน และเขาก็หุนหันบอกตกลงข้อเสนอของอายาโนะไปอย่างไม่รีรอ
 
    "เหรอคะ งั้นก็รับชุดนี่ไปสิคะ"อายาโนะยื่นชุดเมดที่เตรียมไว้ให้กลับยูซากุอย่างไม่รอช้าด้วยสายตาแห่งความสมเพชเวทนา
 
    "งั้นฉันขอไปเปลี่ยนก่อนนะ"ยูซากุรับชุดอย่างไม่เต็มใจนักก่อนที่เขาจะตอบอายาโนะและคิดที่จะเดินจากไป
 
    "เดี๋ยวก่อนสิคะ ถอดและเปลี่ยนที่นี่แหละค่ะ"
 
    "ว่าไงนะ เธอจะบ้าไปแล้วเหรอ"คำพูดของอายาโนะแทบทำให้ยูซากุอ้าปากค้าง ในหัวของเขาคิดว่า'นี่หล่อนบ้าไปแล้วรึไง ฉันเป็นผู้ชายนะเว้ย แล้วจะให้มาถอดกายเปลือยต่อหน้าหญิงสาวแบบนี้ได้ยังไงกันห้ะ!'
 
    "อุ้ยตาย หรือว่าคุณคิดจะตัดข้อเสนอของฉันเหรอคะ"อายาโนะจี้ใจดำยูซากุด้วยข้อเสนออย่างไม่ลังเล
 
    "ปล่าวนะฉันก็แค่อายน่ะ"ยูซากุต้องยอมทำใจ และตอบกลับไปด้วยอาการสงบนิ่ง
 
    "ไม่ต้องอายหรอกค่ะ เพราะว่าตอนนี้ทั้งร่างกายและหัวใจของคุณนั้นมันเป็นของฉันแล้ว ด้วยราคาที่แพงแสนแพง"
 
    "นี่เธอ!"
 
    "อย่าพูดจาแบบนี้กับฉันนะคะ ต้องเรียกว่าท่านสิท่าน แล้วคุณต้องเรียกตัวคุณเองว่าผม และก็อย่ามาแสดงอาการก้าวร้าวกับฉันอีกนะ"ยูซากุได้ยินคำพูดของอายาโนะถึงกับโมโหแบบกู่ไม่กลับ แต่ด้วยคำพูดที่มัดมือชกของอายาโนะทำให้เขาต้องยอมรับชะตากรรมนี้ไป
 
    "กร๊อดๆ ..... ครับท่านอายะ ผมจะถอดเสื้อผ้าเดี๋ยวนี้แหละครับ"
 
    "ดีมาก แต่ให้เรียกฉันว่าอายาโนะนะจ๊ะ คุณเมด"
 
    'หนอย ยัยนี่ได้คืบจะเอาศอก ฉันจะยอมเธอไปก่อนแล้วกัน ทั้งๆที่เป็นคนสวยและนิสัยดีแท้ๆ ไม่คิดเลยนะว่าจะเปลี่ยนนิสัยราวฟ้ากับเหวได้ขนาดนี้'
 
    ตอนนี้เขาคับแค้นใจเป็นอย่างมาก แต่สัญญาการเป็นเมดสองปีเพื่อยกเลิกหนี้และให้ทุนกับครอบครัวของเขาอีก500ล้านเยนต้องดำเนินต่อไป เรื่องราวต่อไปนี้จะเป็นยังไงนั้นโปรดติดตาม
 
โปรดติดตามตอนต่อไป