อันเดธ ยมทูตฝึกหัด

  " สวัสดี ขอนั่งด้วยได้ไหม " เวลล์กับเพื่อนเดินมาทักอันเดธที่กำลังนั่งรับประทานโจ๊กอยู่เพียงลำพัง

   " ได้สิ " อันเดธตอบด้วยน้ำเสียงเลื่อนลอย ซึ่งเป็นน้ำเสียงปกติของเขา แต่เวลล์กับเพื่อนคิดว่าอันเดธตอบพวกเขาด้วยน้ำเสียงกวนประสาท พวกเขาจึงมีสีหน้าไม่พอใจ

    " นายเป็นนักเรียนใหม่เหมือนกันใช่ไหม " เวลล์นั่งลงตรงข้ามกับอันเดธ ก่อนที่จะลองถามข้อสงสัยของเขาออกไป เพราะเขาต้องการได้ยินคำยืนยันว่า อันเดธเป็นนักเรียนใหม่ก่อนที่เขาจะเริ่มปฏิบัติแผนการที่วางเอาไว้

     " ใช่ " อันเดธตอบ

     " นายเคยเดินสำรวจรอบๆโรงเรียนหรือยัง ถ้ายังฉันพานายเดินสำรวจรอบๆโรงเรียนได้นะ " เวลล์เริ่มพูดจาหว่านล้อมอันเดธให้เดินตามแผนการที่เขาวางเอาไว้

     " ไม่เป็นไร เกรงใจ " อันเดธตอบกลับมาอย่างเย็นชา เพราะเขารู้สึกสังหรณ์ใจแปลกๆ

     " ไม่ต้องเกรงใจหรอก ยังไงพวกเราก็เป็นนักเรียนใหม่เหมือนกัน สนิทสนมกันไว้ก่อนเปิดเทอมน่าจะดีกว่านะ ฉันหมายถึงเวลาที่ต้องทำงานกลุ่มร่วมกัน นายจะได้หากลุ่มง่ายๆ เพราะมีเพื่อนอยู่แล้วหลายคน " เวลล์พูดกับอันเดธด้วยน้ำเสียงเป็นกันเอง แต่อันเดธกลับคิดว่าเวลล์กับเพื่อนมีท่าทางแปลกๆ เหมือนกับต้องการจะทำอะไรสักอย่างกับตัวเขา

     " ไม่ล่ะ " อันเดธปฏิเสธ พร้อมกับลุกขึ้นยืนโดยถือกรงของแฮมแฮมไปด้วย ในขณะที่ถาดอาหารลอยตามเขาไป

     " นายคิดดีแล้วเหรอ " เวลล์เดินตามมาพูดกับอันเดธด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

     " ขอบคุณสำหรับน้ำใจ แต่ฉันคิดว่า การเดินสำรวจโรงเรียนของฉันจะปลอดภัยมากกว่า ถ้าไม่มีพวกนายไปด้วย " อันเดธพูดขณะที่ใช้เวทมนตร์วางถาดอาหารไว้ที่โต๊ะสำหรับวางถาดอาหาร เมื่อทานอาหารเสร็จแล้ว

    " ระวังตัวเอาไว้เถอะ " เวลล์พูดก่อนที่จะเดินจากไป พร้อมกับเพื่อนๆของเขา

    " ขอบคุณที่เตือน " อันเดธพูดกับเวลล์ที่หันกลับมามองอันเดธด้วยสีหน้าไม่พอใจ

     " ไปสำรวจโรงเรียนกันเถอะแฮมแฮม " อันเดธพูดกับหนูแฮมสเตอร์ของเขา ขณะที่เดินออกจากห้องอาหาร

     " ดูจากแผนที่โรงเรียน ทำให้รู้ว่า จากหอพักนักเรียนเดินไปโรงเรียนยมทูต พวกเราจะต้องเดินผ่านถนนยมทูตที่มีอสูรกายโครงกระดูกคอยขัดขวาง " อันเดธพูดกับแฮมแฮม เมื่อเขาเดินมาหยุดยืนอยู่หน้าป้ายไม้ขนาดใหญ่ที่เขียนข้อความบางอย่างเอาไว้ ด้วยหมึกสีแดงเหมือนเลือด หรืออาจจะเป็นเลือดจริงๆก็ได้

     " ถนนยมทูต ถนนที่จะพิสูจน์ว่าใครเหมาะสมจะเป็นยมทูต " อันเดธอ่านข้อความที่เขียนเอาไว้ ก่อนที่เขาจะเริ่มเดินไปบนถนนที่ไร้ผู้คนอย่างช้าๆ

     " หืม.. " อันเดธร้องในลำคอ เมื่อเขาพบว่าข้อเท้าของเขาถูกมือที่มีแต่กระดูกจับเอาไว้ โดยมือปริศนาโผล่ขึ้นมาจากถนน แล้วจับข้อเท้าของเขาเอาไว้ทั้งสองข้าง

 " จงชำระล้าง" อันเดธใช้เวทมนตร์ชำระล้างวิญญาณแบบง่ายๆที่เขาอ่านเจอในหนังสือวิชาคาถากับมือปริศนาที่จับข้อเท้าของเขา ทำให้มือปริศนากลายเป็นขี้เถ้าแล้วจมหายไปกับพื้นถนน

     " มีเยอะเหมือนกันนะ " อันเดธพึมพำ เมื่อเขาเดินหน้ามาไม่ไกลแล้วต้องหยุดเดินอีกครั้ง เพราะมีมือปริศนาโผล่มาจับข้อเท้าเอาไว้ ทำให้เขาต้องใช้คาถาชำระล้างไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเดินมาถึงหน้าประตูรั้วที่เป็นเขตของโรงเรียนยมทูต

    "อันเดธ ปี 1 ห้อง S ได้รับการเลื่อนขั้นคาถาชำระล้าง เป็นระดับ 2 จาก 100 " เสียงปริศนาดังขึ้นใกล้ๆหูอันเดธ ก่อนที่เขาจะเห็นก้อนแสงกลมๆสีฟ้าขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางไม่เกิน 6 เซนติเมตร กำลังลอยอยู่ข้างๆหูของเขา ก่อนที่จะลอยจากไป

     " ขอโทษครับ ผมสามารถเข้าไปเดินสำรวจรอบๆโรงเรียนได้ไหมครับ " อันเดธถามคุณลุงที่น่าจะเป็นยาม เพราะยืนอยู่หน้าป้อมยามหน้าประตูโรงเรียน

      " ได้สิ แต่ไม่รับประกันชีวิตนะ เด็กน้อย " ลุงยามพูดกับอันเดธ ก่อนที่จะหัวเราะเสียงดังจน นกที่เกาะอยู่บนต้นไม้ใกล้ๆป้อมยาม ตกใจบินขึ้นฟ้าส่งเสียงร้องดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่ว

     " นายคิดว่าฉันควรจะเข้าไปสำรวจไหมแฮมแฮม " อันเดธถามแฮมแฮม เมื่อเขาเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูรั้วโรงเรียนยมทูต ด้วยความรู้สึกที่สับสน เพราะเสียงหัวเราะของลุงยาม

    " อย่าเลยอันเดธ " แฮมแฮมส่งเสียงร้องห้ามอันเดธ 

    " นายเห็นด้วยที่ฉันจะเข้าไปสำรวจสินะ " อันเดธพูดกับแฮมแฮม เมื่อเขาตัดสินใจได้เเล้วว่าจะเข้าไปสำรวจรอบๆโรงเรียนยมทูต

     " ถ้าจะพูดเองสรุปเอาเอง แล้วจะถามกันทำไม " แฮมแฮมส่งเสียงร้องอย่างหัวเสีย ก่อนที่จะมุดลงไปในขี้เลื่อย แล้วไม่สนใจอันเดธอีก

     " อ้าว .. โกรธเสียแล้ว " อันเดธถอนหายใจเมื่อเขาได้ยินแฮมแฮมส่งเสียงร้องเหมือนขัดใจ 

     " นายจะบอกว่าสถานที่บางแห่งมีเวลาที่ปลอดภัยกับไม่ปลอดภัยใช่ไหม " อันเดธพูดกับแฮมแฮม ก่อนที่จะถอนหายใจ

     " ถ้ารู้จักเข้าใจเรื่องแบบนั้นก็ดีแล้ว " แฮมแฮมที่โผล่หัวขึ้นมาจากขี้เลื่อยส่งเสียงบอกอันเดธ

     " เข้าไปข้างในกันเถอะแฮมแฮม " อันเดธพูดกับแฮมแฮม เมื่อเขาเห็นแฮมแฮมโผล่หัวขึ้นมาจากขี้เลื่อย

     " ตกลงว่าจะเข้าไปใช่ไหม " แฮมแฮมส่งเสียงอย่างเซ็งๆ ขณะที่เกาะกรงมองอันเดธเดินเข้าไปในรั้วโรงเรียน