ยัยตัวร้าย คุณนายรัฐมนนตรี

ฉันเปลี่ยนเป็นชุดนอน เอาหนังสือมาเปิดอ่านเพื่อเตรียมสอน พอจำได้ว่าสอนถึงไหนก็เปิดแล็ปท็อบเตรียมไฟล์ไว้ปริ้นแบบฝึกหัดสำหรับการสอน เสียงดังกรืดๆ ของปริ้นเตอร์ เป็นสัญญาณว่าพรุ่งนี้วันจันทร์ วันจันทร์ที่แสนทรมานกับการสอนสี่ชั่วโมงติด ใครว่าเป็นครูแล้วจะสบาย คนๆ นั้นต้องมาลองยืนพูดอยู่หน้าห้องไม่หยุดสักหนึ่งชั่วโมงแล้วจะเข้าใจ

            “พ่อต้องจัดการให้พวกผมนะ ยัยครูนั่นน่ะแกล้งพวกเรา” เจ้าภัทรฟ้อง ผมหันไปหาลูกชายคนโต มันพยักหน้าแสดงว่าจริง ไอ้คนเล็กพูดอะไรไปเชื่อได้ยาก พูดมาก โกหกเก่งจนไม่มีใครไล่ทัน ยกเว้นพ่ออย่างผมไว้คน

            “พวกแกไปทำเขาก่อนน่ะสิ” ผมว่า สังเกตเห็นว่าสายตาตอนยัยครูนั่นที่ว่ามาทานข้าวเป็นยังไง ผมเดาได้เลยว่าไอ้ลูกชายทั้งสองของผมมีการรับน้อง

            “งูจงอางตัวเท่าแขนผมเลยนะพ่อ เมียพ่อจับเล่นไม่รู้สึกอะไรเลย เป็นแม่เบี้ยหรือเปล่าก็ไม่รู้”

            “ไร้สาระน่า อย่าให้ฉันเห็นนะว่าไปรังแกเขา ต่างคนต่างอยู่ ยังไงเขาก็ต้องมาทำหน้าที่แม่ของพวกแก”

            “แม่ผมอายุยี่สิบห้าเนี่ยนะ ให้ตายเถอะพ่อ หาคนอายุมากกว่านี้ไม่ได้หรือไง ที่สำคัญทำไมต้องเอาอาจารย์ที่ปรึกษาพวกผมมาเป็นเมียด้วย”

            “เหรอ” ผมพยักหน้าเล็กน้อยกับสิ่งที่ได้รับรู้ ก็ดีแล้วจะได้ปราบพยศทั้งนอกและในโรงเรียน เธอคือเหตุผลเดียวที่ผมยอมจดทะเบียนด้วยนอกจากคำยุแยงจากปู่และย่า เพราะเธอคือ ครู เอามาสอนลูกชายผม กับอีกเหตุผล...

            “ไรวะ ลูกทั้งคนไม่เข้าข้างเลย มีเมียแค่วันเดียวเข้าข้างเขาซะแล้ว” เจ้าภัทรบ่นตามหลัง ผมไม่ได้ใส่ใจ เดินกลับห้องตัวเองไปนั่งทำงานต่อ

            เป็นเรื่องที่ค่อนข้างเครียด วันนี้ผมประชุมกับกรรมการคุรุสภา พวกเขาเสนอผลักดันให้การบรรจุแต่งตั้งของครูผู้ช่วยเป็นแบบใหม่ เป็นสิ่งที่สังคมค่อนข้างติดตามและเป็นประเด็นดราม่าอยู่ทุกวันนี้ คนจบสาขาอื่นที่ไม่ใช่สายครูแต่อยากสอบครูมีมาก ในขณะที่คนเรียนครูค่อนข้างไม่พอใจกับการมีบัณฑิตที่ไม่มีใบประกอบวิชาชีพครูสามารถสมัครสอบได้ ผมขอเลื่อนการพิจารณาเกณฑ์การสมัครเป็นอีกสองวันข้างหน้า หวังว่าสิ่งที่ผมทำกำลังจะสร้างปรากฏการณ์บางอย่าง

            เวลา 23.00 น. ไลน์จากมือถือเด้งเป็นแสงไฟเตือน ผมเปิดดู เป็นเพื่อนๆ ในกลุ่มส่งคลิปโป๊มาให้ดู ผมส่งสติ๊กเกอร์ไลน์เป็นเจ้าตัวหมีโคนี่ทำท่าตดใส่ ไม่ได้ตั้งใจเปิดดูหรอก มือมันไปกดโดน เสียงดังอื้อซ่าในคลิปทำผมสติแตก นึกไปถึงสาวๆ ที่รัฐมนตรีท่านอื่นพามากกเมื่อคืนที่ผ่านมา สาบานได้ว่าผมไม่นิยมใช้บริการผู้หญิงพวกนั้น ผมเหมือนคนตายด้านที่เอาแต่ทำงานจนไม่มีเวลาคิดเรื่องอย่างว่า แต่ทำไมนะใบหน้าบูดบึ้งของผู้หญิงคนนั้นถึงจุดอารมณ์บางอย่างของผมขึ้นมาได้

            ในหัวนึกไปถึงผู้หญิงที่อยู่ห้องข้างๆ เธอเป็นสิทธิของผมนี่ ทำไมผมถึงปล่อยให้สิ่งที่ผมควรได้หลุดมือไปล่ะ ไม่รอให้อะไรชักจูงผมก็หยิบกุญแจเดินไปไขประตูที่เชื่อมระหว่างห้องนั้น

            สายตาคุ้นชินกับความมืด กอรปกับแสงไฟของเมืองส่องผ่านผ้าม่าน ผมเดินไปที่เตียง ก้าวเบาๆ ขึ้นไปนั่งข้างภรรยาตามกฎหมาย ตอนที่เห็นเธอครั้งแรก ผมบอกได้เลยว่าเธอไม่ได้สวยเกินไปกว่าสาวๆ หลายคนที่ขยันเข้าหาผม ปากนิด จมูกหน่อย ใบหน้าที่แต่งไม่หนาก็ไม่ได้ใสเหมือนดาราเกาหลี ทว่ามันกลับน่ามองและดึงดูดผมไม่น้อย บางทีผมควรซื้อเครื่องสำอางให้เธอพร้อมคอร์สแต่งหน้าสักสามคอร์สคงจะดีขึ้น

            “ไอติม” ผมเอ่ยเบาๆ ข้างหู เธอลืมตาโพลง ก่อนที่เธอจะส่งเสียงร้องให้คนอื่นลุกมาดู มือผมก็จัดการปิดปากเธอไว้แล้วขึ้นคร่อมร่างบางอย่างรวดเร็ว

            “อื้อ...” เธอดิ้นขลุกขลัก สองมือพยายามดันผมออก มืออีกข้างจึงรวบข้อมือทั้งสองไว้เหนือศีรษะ หน้าขาผมกดลงต้นขาสุดแรงทำให้เธอดิ้นไปไหนไม่ได้

            “ฉันต้องการเธอ มันเป็นสิทธิของฉัน สิทธิของสามีในตัวภรรยา” บอกอย่างนั้นก่อนจะก้มลงปิดปากเรียวอิ่มด้วยริมปากร้อน

            มือที่ละจากปากลากลงมาตรงช่วงอก ผู้หญิงคนนี้ซ่อนรูปเอาการ ผมสอดมือเข้าไปในชายเสื้อ ของนุ่มนิ่มตรงหน้าทำผมเริ่มคุมตัวเองไม่อยู่เผลอลูบคลำด้วยใจนึก ขณะที่ไอติมดิ้นหนักขึ้น ผมจึงต้องย้ำเธออีกหน

            “ไม่วันนี้วันหน้าก็ต้องเกิดขึ้น นั่นคือสิ่งที่ผัวเมียเขาทำกัน เธอตัดสินใจเป็นเมียฉันแล้วต้องยอมรับมันให้ได้”

            ร่างเล็กเลิกดิ้น เธอคงเข้าใจในสิ่งที่ผมพูด แสงที่ลอดผ่านมากระทบใบหน้าพบว่าเธอกำลังหลับตาเพื่อสูดลมหายใจเข้าออก ใบหน้าเรียวเล็กหันข้าง ผมเลยติต่างว่าเธอพร้อมแล้วเลยก้มลงไปชิมของหวานตรงหน้า แรกว่าไม่ยอมเปิดปากให้ผมเข้าไป มือผมจึงซุกซนไปตามส่วนต่างๆ ของร่างกายเพื่อปลุกปั่น ไม่นานเธอก็อ้าปากเผลอร้องคราง ชั่วขณะนั้นผมรีบทำคะแนน นำพาหญิงสาวที่ค่อนข้างอ่อนด้อยประสบการณ์ไปยังสิ่งใหม่ที่คิดว่าเธอไม่เคยไป 

            ผมพบว่าตัวเองไม่ได้มีท่าทีเหนื่อยอะไรเลย ความอยากของผมมีทับทวีคูณไม่รู้จักอิ่ม อาจเป็นเพราะผมไม่ได้ปลดปล่อยด้วยวิธีแบบนี้มานานมาก จวบจนเวลาผ่านไปเนิ่นนาน ก็ทิ้งร่างตัวเองทาบกับเนื้อเปลือยเปล่าของเธอ พรุ่งนี้ผมมีงานช่วงเช้า พยายามเตือนตัวเองจึงจบทุกอย่างแค่นั้นเดินลงจากเตียงเข้าห้องที่อยู่ติดกัน

ร้ายกว่าครูติมก็ท่านภาณินแหละจ้า กินเสร็จไม่เก็บนะจ๊ะ ปัดตูดหนีเลย หึย!

IG : milin1712

ทักแชทเพจมิลินท์ได้เลยคร้า

จิ้ม >> เพจมิลินท์ 

จิ้ม >>วิธีการซื้ออีบุ๊ค MEB