สงครามเขตแดนซากศพ ภาค Academy โรงเรียนซากศพ

            ตกเย็นหลังเลิกเรียน
  "ชูเป็นไง บ้างสอนวันนี้"
  "ยุ้งยากเลยล่ะ เพราะยังมีพวกที่หยิ่งในพลังและความรู้ของตัวเองมากไป"
  "ห้องฉันเองก็เจอเหมือนกัน แต่จะเจอพวกนักเรียนชายหน้าม้อมากกว่ากับนักเรียนหญิงที่สนใจเรื่องผิวพรรณ"
  "ก็นะเราคงต้องค่อยๆปรับกันไป ทุกอย่างมันไช้เวลา"
  "คนลำบากสุดคงเป็นลูกสินะ"
             มุมซาราเนะ
           ฉันที่เดินผ่านห้องนั้งเล่นคุณชูกับคุณฟูกะนั่งคุยกันเรื่องสอนกับเรื่องคุณฮินะ พอมาถึงเรื่องคุณฮินะทำเอาลำบากใจเลยเพราะเธอไม่ยอมรับฉันเลย ตอนนี้เธอคงอยู่ห้องของเธอ ไปคุยกับเธอหน่อย
         ก๊อกๆ ก๊อก
  "เข้ามาคะ ไม่ได้ล็อก"
  "ขออนุญาตินะ"
  "มีอะไร"
  "ฉันอยากคุยด้วย"
  "เรื่อง ?"
  "เรื่องที่เป็นอยู่ระหว่างเรานี้ไง ฉันไม่หวังให้คุณยอมรับฐานะของฉันตอนนี้"
  "ยอมรับหลอ ขอพูดเลยนะครอบครัวฉันอยู่ปกติดีอยู่แล้วแต่ทำไมคุณต้องมาด้วย"
  "ฉันน่ะถูกปลูกฝังเรื่องของคุณพ่อคุณมาตั่งแต่เด็ก ทำให้ฉันไฝ่ฝันอยากเจอเค้า พอได้เจอมันกลับให้ฉันหลงรักเค้าโดยไม่รู้ตัวเลย"
  "ปลูกฝังจากไคร คนที่รู้เรื่องของพวกเราน้อยมาก"
  "คุณย่าเป็นคนเล่าเรื่อง เลื่าเรื่องที่คุณพ่อคุณเคยช่วยชีวิตท่านไว้ และเป็นรักแรกของท่าน"
  "เรื่องนั้นตั้งแต่ฉันยังไม่เกิดเลย"
  "มาสิมา ฉันจะเล่าเรื่องที่ฉันฟังมาจากคุณย่าให้ฟัง"
              ผู้หญิงสาวสองคนนั่งสนทนากันคนนึงมีแววตาที่อยากรู้สนุก อีกคนก็เล่าเรื่องด้วยร้อยยิ้มสองสาวเริ่มเปิดกว้างออก
  "ไกล้เวลาข้าวเย็นละ ฉันไปก่อนนะ"
  "เดียวจากที่ฟังมา ฉันยอมรับได้ว่าทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี้ แต่จะให้คุณว่าแม่มันคงยาก"
  "ฉันเองก็ไม่ได้ต้องการให้คุณเรียกกว่าแม่ ฉันยังทำใจไม่ได้ที่มีลูกอายมากกว่า"
  " "
  "ฉันไปก่อนนะ เดียวต้องคุยอะไรกับคุณชูนิดหน่อย"
                ห้องรับแขก
  "คุณชูมีเรื่องจะคุยด้วย"
  "......?......?"
  "คืออาทิตยืหน้ามีการประชุมร่วมซึ่งจะต้องมีอาจารย์ของโรงเรียนของทั้ง4จะไปกันและนักเรียนหัวกระทิด้วย"
  "หมายความว่า ?"
  "คุณปู่เล็ก(น้องชายย่า) จะให้ฉันไปเป็นตัวแทนผอ. และจะให้คุณชูและคุณฟูกะไปด้วยและให้คุณประธานนักเรียนเป็นตัวแทนนักเรียนไปด้วย"
  "โยนงานมาเลยนะ เป็นไงไปคุยกับลูกเป็นไงบ้าง"
  "หมายถึงคุณฮินะสินะ ก็ยอมเปิดใจมากขึ้นแล้วละ"
  "ก็ดีนะ หมดห่วงไปเปาะนึง"
  "นั้นสินะคุณฮินะถูกเลี้ยงมาโดยคุณพ่อคุณแม่ที่ดีด้วยสิ"
  "ชมผมกับฟูกะก็ไม่มีไรให้หลอกนะ"
  "ฉันได้มาอยู่ที่ก็มีความสุขมากแล้ว"
  "ฮ่าๆ ไปกินข้าวกันเถอะ"
              ติดตามตอนต่อไป