ตลกร้ายใต้สะดือ

ตอนที่ 26 เกมดุเเดนเถื่อน

 

 

       บุญกอบไม่ฟังเสียง ดวงตาของเขาโฟกัสอยู่แค่เรือนร่างเพรียวในชุดแซกแนบเนื้อของผู้จัดการสาว อึดใจต่อมาเขาก็เอื้อมมือไปขย้ำทรวงอกเต่งตึงที่ยั่วตา 

 

“ โอ้ว….เบาๆ อย่าขย้ำแรงนัก ชั้นเจ็บ ” 

         

 

       แม้ผู้จัดการสาวสวยจะร้องห้าม แต่ ร.ป.ภ.หนุ่มเลือดเดือดก็หาฟังไม่ เขายังคงขยี้ขย้ำสลับเคล้นคลึงทรวงอกอวบอัดด้วยสองมือแบบเต็มแรง อันสร้างความเจ็บเสียวให้แก่ผู้จัดการสาวอย่างมากมาย 

 

“ อ้า….เบาๆ ช้ำไปหมดแล้ว ” 

         

 

        แต่เกมรุกเพียงเท่านี้ดูจะไม่ถึงใจของบุญกอบเท่าไหร่นัก เขาจึงโหมรุกต่อด้วยการโถมกายเข้าไปประกบจูบอย่างดุดันจนผู้จัดการสาวรู้สึกชาที่ริมฝีปาก  

 

“ อื้อ….ทำไมนายคนนี้ถึงได้บ้าคลั่งราวสัตว์ป่าอย่างนี้ แต่ถึงอย่างนั้น…..ชั้นก็รู้สึกติดใจ อ้า…..” เมย่าซ่อนอาการตกใจไว้ภายใน พร้อมเอาสองมือโอบรอบคอหนุ่มอีสานร่างล่ำแต่โดยดี 

          

 

        หนุ่มอีสานร่างล่ำระดมเพลงจูบและซุกไซ้ไปทั่วซอกคอที่หอมกรุ่น กลิ่นสาบสาวและกลิ่นเหงื่อของเมย่าล้วนทำให้บุญกอบรู้สึกหื่นจับ และเพื่อไม่ให้เสียเวลา บุญกอบก็ละเลงเพลงศึกลำดับต่อไปด้วยการถลกชายกระโปรงแซกที่สั้นเต่อให้ตลบขึ้นไปที่เอวบาง 

 

“ แคว๊ก….” 

         

 

       ดูเหมือนบุญกอบจะออกแรงมากไปหน่อย เลยทำให้รอยผ่าข้างของกระโปรงแซกแหกสูงขึ้นอีกสองนิ้ว จนทำให้สาวสวยเริ่มโวยดัง 

 

“ ว้าย! ทำเบาๆหน่อยซิ อย่าบ้าคลั่งนัก ดูซิกระโปรงชั้นขาดไปตั้งคืบ ” 

          

 

        แต่บุญกอบแสร้งไขสือ เหมือนคนหูหนวก เพราะสิ่งเดียวที่เขาสนใจก็คือ……แปลงนาอันอวบอูมที่มีกางเกงจีสตริงแดงปิดอยู่เพียงหมิ่นเหม่ ทันทีที่เขาได้ยลเนินเนื้องาม ดวงตาก็ถลนโดยพลัน 

 

“ โอ้….นี่มัน….” 

           

 

       บุญกอบนิ่งอึ้งโดยปริยาย ขณะที่เขากำลังอ้าปากค้างอยู่นั้นเอง ผู้จัดการสาวสวยก็ยันกายขึ้นมามอง ประกายตาที่ส่งออกมานั้นดูหวานหยาดเยิ้มจนน่าขนลุก 

 

“ มองตาค้างเลยนะ นายบุญกอบ ตกลงจะเข้ามามั้ย หรือนายจะเอาแต่มองอยู่อย่างนั้น ” 

            

 

       เมื่อถูกท้าทายถึงเพียงนี้ มีหรือชายชาติอาชาไนยเช่นบุญกอบจะยอมสยบ เขาจึงรุกต่อไปด้วยการซุกหน้าเข้าไปที่โหนกนาแปลงโต 

 

“ อ้า….โอ้ว…..ซี้ด…..” 

           

 

        ผู้จัดการสาวสวยถึงกลับสะดุ้งเฮือก กายเพรียวบิดส่ายไปมาอย่างรุนแรง ปากบางก็อ้ากว้าง เพื่อปลดปล่อยเสียงครางระบายความเสียวซ่านรัญจวนใจที่อัดแน่นอยู่ภายใน  

 

“ อ้า….เยี่ยมมาก บุญกอบ โอ้ว…ดีเหลือเกิน เธอนี่สุดยอดจริงๆ ” เมย่าบิดกายไปมา พร้อมร้องครวญเสียงดัง ใบหน้าสวยสไตค์ลูกครึ่งไทยฝรั่งบิดเบี้ยวเหยเกเป็นเชิงสุขสมและเสียวสยิว 

         

 

       แม้บุญกอบจะสร้างความสุขสมให้กับคู่รักไฮโซอย่างมากมาย แต่เขาก็ไม่คิดจะยั้งมือ เขายังคงแยงลิ้นเรียวให้แทรกเข้าไปในขอบกางเกงในจีสตริง เพื่อทะลวงผ่านปากถ้ำสวาทที่ฉ่ำเยิ้ม โดยไม่สนว่าป่าดงดิบสีทองอ่อนจะทิ่มแทงตาหรือไม่ และเมื่อปลายชิวหาพาเพลินทะลวงเข้าไปได้สำเร็จ เขาก็ทิ่มแทงรัวเร็ว 

 

“ ฮ้า…อู้ว…..อืม….โอ้ว…..จะไม่ไหวแล้ว ซี้ด…..” 

           

 

       เสียงครางดังไม่เป็นภาษาสลับเสียงซู้ดปากราวกินของเผ็ดดังออกมาจากปากของผู้จัดการสาวอยู่ไม่ขาด กายเพรียวบางก็กระดกขึ้นลงตามจังหวะการทิ่มแทงของบุญกอบ 

           

 

       บุญกอบละเลงลิ้นอยู่นานพอดู ด้วยความช่ำชองในการลงลิ้น ทำให้ผู้จัดการสาวลูกครึ่งติดอกติดใจอย่างหนักหน่วงจนเจ้าหล่อนถึงกลับใช้สองมือขยุ้มศีรษะของบุญกอบเอาไว้แน่นราวกับไม่อยากให้ชิวหาพาเพลินหลุดออกจากปากถ้ำสวาทตลอดกาล แต่สุดท้ายทุกงานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา  

 

“ อ้าว…..เธอเอาลิ้นออกไปทำไม ชั้นยังไม่เสร็จเลย ” เมย่าร้องถามเสียงขุ่น เมื่อเห็นบุญกอบถอนลิ้นออกจากปากถ้ำสวาท  

          

 

       บุญกอบไม่ตอบคำแต่ประการใด เขาเพียงจับสองขาเรียวถ่างออกจากกัน จากนั้นก็เสือกหัวบานทรงดอกเห็ดเข้าไปในปากถ้ำสวาทที่เปิดกว้าง 

 

“ โอ้ว……มายก็อด ” 

           

 

       เมย่าตะโกนดัง กายเพรียวกระตุกแรง เพราะเจ้าสิ่งที่กำลังล่วงล้ำเข้ามานั้นทั้งใหญ่และอวบกว่าลิ้นเรียวถึงหลายเท่าตัว มิหนำซ้ำยังอุ่นร้อนและเต้นตุ้บๆราวกับมีชีวิต และเพื่อไม่ให้เสียเวลา บุญกอบก็เริ่มลงมือกระทุ้งโดยพลัน 

 

“ ปั้บ ปั้บ ปั้บ…..” 

        

 

       บุญกอบตั้งหน้าตั้งตากระทุ้งแรงสุดกำลัง เขาไม่คิดจะยั้งมือเลยแม้แต่น้อย เพราะเขารู้สึกอึดอัดตั้งแต่ครั้งที่ลวนลามสาวขิมบนรถเมล์ และในยามนี้เขามีโอกาสที่จะได้เกษมสันต์กับสาวสวยถึงเพียงนี้ มีหรือว่าเขาจะคืนตั๋ว 

 

“ โอ้ว…..ดีจริงๆ กูกำลังหาที่ลงอยู่พอดี ” 

         

 

        บุญกอบโยกบั้นเอวถี่ยิบตั้งแต่แรกเริ่ม โดยไม่สนเลยว่าผู้จัดการสาวจะพร้อมรับหรือไม่ แต่ถ้ามองอาการของสาวเจ้าในยามนี้ เห็นทีคงไม่ต้องห่วง เพราะสาวลูกครึ่งแสนสวยทั้งร้องครวญและบิดส่ายไปมาด้วยอาการรัญจวนอย่างรุนแรง 

 

“ โอ้ว….ซี้ด….ดีจริงๆ แรงกว่านี้อีก ” 

         

 

       บุญกอบเองก็ดูจะบ้ายุอยู่พอตัว เพราะเมื่อเขาได้ยินเสียงร้องเร่งของสาวเจ้า เขาก็เร่งอัดกระหน่ำท่อนทวนไปที่โหนกนูนด้วยกำลังที่มากกว่าเดิมจนก่อให้เกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่วบริเวณ 

 

“ ปั้บ ปั้บ ปั้บ……” 

 

“ ฮ้า ฮ้า ฮือ โอ้ว…..” 

         

 

       เมย่าเด้งสู้สุดชีวิต ปากก็ครวญดังอยู่ไม่ขาด ส่วนหนุ่มอีสานร่างล่ำก็อัดกระหน่ำอย่างไม่หยุดยั้ง บ่งบอกได้ถึงความกว้างใหญ่ของปอดและกล้ามเนื้อที่ดีเยี่ยม และในจังหวะที่เขากำลังจะทำให้ผู้จัดการสาวสำลักความสุข เขาก็พลันหยุดยั้งการร่วมอภิรมย์ยินดีไปซะอย่างงั้น 

 

“ เอ๊ะ! นายบุญกอบหยุดทำไม หมดแรงแล้วรึ ” เมย่าถามเสียงสั่น ดวงตาฉายแววไม่สบอารมณ์ 

         

 

       ทว่ากลับไม่มีคำตอบใดออกมาจากปากของบุญกอบ จะมีก็แต่เพียงการฉุดกระชากร่างเพรียวบางของนายสาวให้ลุกขึ้นยืน จากนั้นก็ผลักไสให้ถดถอยหลังไปกระทบกับกำแพง 

 

“ ว้าย! แกจะทำอะไร นายบุญกอบ ชั้นเจ็บนะ ” 

         

 

       เมย่าตวาดด่าด้วยสำเนียงที่ดูเกรี้ยวกราด แต่หนุ่มอีสานร่างล่ำไม่คิดจะสนใจ เขาดันตัวเองเข้าแนบชิดกับร่างงามของนายสาว พร้อมใช้แขนขวางัดขาซ้ายที่เรียวยาวขึ้นสูง 

 

“ หยุดนะ แกคิดจะทำอะไร ” เมย่าร้องห้ามเสียงหลง แต่ไม่ทันกาล บุญกอบได้ใช้มือขวาแหวกขอบกางเกงในจีสตริงให้แหกกว้าง พร้อมใช้อาวุธร้ายทิ่มเข้าไปอย่างรวดเร็ว 

 

“ อุ้ก….อ้า….” 

          

 

        เมย่าถึงกลับจุกแน่น เพราะเจ้าสิ่งที่ล่วงล้ำเข้ามาในตัวนั้นทั้งอวบใหญ่กว่าทุกดุ้นที่เคยลิ้มลอง แถมยังแข็งแกร่งผิดกับท่อนทวนของชาวยุโรปที่ดีแต่ยาวเหยียดเพียงอย่างเดียว 

           

 

       ในทันทีที่บุญกอบตั้งหลักได้ เขาก็จัดจัดการเสยในมุมสูง มันเป็นการจู่โจมที่ไร้ความปรานีราวกับตายอดตายอยากมาซักหมื่นปี ซึ่งจะว่าไปก็น่าเห็นใจ เพราะเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา เขาเกือบจะได้เสพสุขกับสาวขิมบนรถเมล์อยู่แล้ว 

 

“ ฮ้า…..ฮืม….โอ้…..แรงๆ แรงกว่านี้อีก ” เมย่าร้องเร่งถี่ยิบ ดวงตาคมบนใบหน้างามปิดพริ้มและปรือลอย นับเป็นกิริยาที่ค้านกับการร้องห้ามเมื่อครู่อย่างสิ้นเชิง 

         

 

       เกมรุกไล่ของหนุ่มอีสานร่างล่ำเต็มไปด้วยความรุนแรงและดุดันจนส่งผลให้ร่างงามกระทบกับผนังห้องถี่รัว แต่นั่นก็ไม่ทำให้ผู้จัดการสาวรู้สึกเจ็บปวดอย่างที่ควร ด้วยตัณหาหน้ามืดได้เข้าบงการหัวใจทั้งสี่ห้องของเจ้าหล่อนไปซะแล้ว แต่ในจังหวะที่สาวสวยกำลังเสร็จสม นายบุญกอบก็พลันหยุดการทิ่มแทงอีกครั้ง 

 

“ เอ๊ะ! อะไรกัน เดี๋ยวทำ เดี๋ยวหยุด เธอคิดจะทำอะไรกันแน่ ชักโมโหแล้วนะ ” เมย่าชักฉุนกับเกมกามาที่ไม่ต่อเนื่อง แต่บุญกอบเองก็ยังไม่ยอมพูดอะไร นอกเสียจากผลักผู้จัดการสาวให้ล้มลงไปนอนคว่ำกับพื้นห้อง 

 

“ ผลั๊ก ” 

 

“ โอ๊ย ” 

          

 

        เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของผู้จัดการสาวดังลั่น แต่บุญกอบจิตเตลิดจนเกินจะห้ามอยู่ เขารีบทรุดลงไปนั่งคร่อมร่างงามที่นอนคว่ำ พร้อมเอื้อมมือไปบีบเคล้นบั้นท้ายงามที่โด่งงอน 

 

“ อึ้ก…..หรือว่า ” 

          

 

        ทันทีที่ถูกสัมผัสกาย เมย่าก็พอรู้แล้วว่าเป้าหมายต่อไปของบุญกอบคืออะไร กระนั้นเธอก็พยายามอธิษฐานต่อพระผู้เป็นเจ้าอยู่ในใจ เพื่อขอให้สิ่งที่กำลังจะเกิดไม่ตรงกับสิ่งที่เธอคิด 

 

“ ไม่นะ ไม่….โอ้…มายก็อด ” 

          

 

         ทว่าคำภาวนาของเธอกลับเป็นหมัน เมื่อถูกบุญกอบกระชากแซกแนบเนื้อให้ถกสูง เป็นผลให้เธอรู้สึกเย็นวาบที่บั้นท้ายโด่งงอนในบัดดล 

 

“ บุญกอบ เธออย่าทำนะ ตรงนั้น…มันวิปริตเกินไป อย่านะ ” 

 

 

สามารถติดตามงานเขียน ณ.ปัจจุบันและในอนาคตของผมได้ที่เพจJalandoนักเขียนดาร์คไซด์ได้ที่ลิงค์ด้านล่างครับ

https://www.facebook.com/Jalando.darksidewriter