[Destiny of Rune Master] - มหาสงครามตราศักดิ์สิทธิ์
-
เขียนโดย สายลมแห่งผืนป่า
วันที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2561 เวลา 07.59 น.
6 ตอน
0 วิจารณ์
6,855 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2561 13.24 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) การพบเจอที่ไม่น่ายินดี
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ เมืองหลวงจักรวรรดิกุหลาบแดง โรเท โรเซ (Rote Rose)
"นายพลกาลาฮัด(Galahad) กลับมาถึงแล้วขอรับ เลดี้เมส" นายทหารคนหนึ่งเข้ามาแจ้งข่าวแก่เลดี้เมส "เรียกเขาให้เข้ามาหาข้า" หญิงสูงศักดิ์ ผู้มีเส้นผมสีอำพัน นัยน์ตาแหลมคมสีเขียว แต่งกายในชุดคลุมสีขาว กล่าวแก่นายทหาร "ขอรับ" นายทหารรับคำสั่งแล้วรีบวิ่งออกไปในทันที ไม่นานนัก ชายตาเดียวผู้มีนามว่ากาลาฮัด ก็มาถึง
Galahad : ข้ามาแล้วเลดี้เมส
Lady Mes : ได้ตัวเจ้าเด็กนั่นมาหรือเปล่ากาลาฮัด?
Galahad : แน่นอนอยู่แล้ว, ทหารเอามันเข้ามา!!
นายทหารลากตัวโนเอลเข้ามาแล้วเหวี่ยงลงที่พื้น ก่อนที่จะเดินออกไป
Lady Mes : ไม่เจอกันนานเลยนะเจ้าหนู 200ปีได้แล้วสินะ แกทำให้ฉันเสียเวลาน่าดูเลยนะ ว่าไหม?
Noel : อึ่กก แกกก...
Lady Mes : หึหึหึ อย่าทำหน้าตาน่ากลัว แบบนั้นสิ เรามารำลึกความหลังกันหน่อยดีไหม?
เลดี้เมสโน้มตัวลง ก่อนจะยื่นมือไปจับที่หน้าของโนเอล แล้วเชยปลายคางขึ้น ก่อนจะเอ่ยปากถามว่า
Lady Mes : เจ้าสิ่งนั้น อยู่ที่ไหน?
Noel : เจ้าพูดเรื่องอะไร? ข้าไม่เข้าใจ
Lady Mes : อย่าแกล้งโง่ไปหน่อยเลย! เจ้าก็รู้ดีว่าข้าหมายถึงอะไร!!
Noel : ..........
Lada Mes : ดี!! ข้าจะรอดูว่าเจ้าจะปากแข็งแบบนี้ไปได้นานเท่าใด, ทหาร! เอามันไปขังที่ห้องของข้า!!
"ขอรับ!!" นายทหารหน้าประตูสองนายมาลากโนเอลออกไป เหลือเพียงกาลาฮัดกับเลดี้เมสเพียงสองคนอยู่ในห้อง
Lady Mes : กาลาฮัด เจ้าสิ่งนั้นมันอยู่ที่ไหน?
Galahad : ข้าก็ไม่แน่ใจนัก แต่ว่าบางที...
Lady Mes : บางที?
Galahad : ก่อนที่เราจะจับเจ้าหนูนั่นได้ มีเด็กผู้ชายอีกคนอยู่กับมัน
Lady Mes : เด็กผู้ชาย?
"โฮ่~" เลดี้เมสยิ้มที่มุมปาก "ไหนเล่ารายละเอียดมาให้ข้าฟังซิ"
อีกด้านหนึ่ง ณ ค่ายทหารรับจ้างภาคีสิงโตคำราม (Order of Roaring'sLions)
ที่บริเวณริมแม่น้ำ เหล่าทหารรับจ้างที่กำลังมาหาเสบียงและน้ำดื่มอยู่นั้น ก็ได้พบกับสิ่งๆหนึ่งเข้า "เฮ้ๆๆ มาดูทางนี้สิพวกเรา" ทหารรับจ้างคนหนึ่งตะโกนเรียกพวกพ้องของตนให้มาดูบางสิ่งบางอย่าง "มีอะไรงั้นเรอะ? เสียงดังเชียว" ทหารรับจ้างที่เหลือค่อยๆเดินมาทางต้นเสียง "น..นี่มัน... เด็ก? นี่" เหล่าทหารรับจ้างกำลังงุนงงกับภาพเบื้องหน้า "ทำไมถึงมีเด็กมาอยู่ในที่แบบนี้ได้? แล้วที่สำคัญมือนั่น" ที่มือของเด็กน้อยที่กำลังสลบอยู่นั้นได้เปล่งแสงออกมา "ไม่ผิดแน่ แสงแบบนี้มัน ตราศักดิ์สิทธิ์!!!" เสียงอื้ออึงดังไปทั่วบริเวณนั้นอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่จะมีทหารรับจ้างคนหนึ่งพูดขึ้นมา "พาเจ้าเด็กนี้ไปหาบอสเถอะ เผื่อบอสจะมีหนทางทำอไรได้บ้าง" แล้วเหล่าทหารรับจ้างก็พากันอุ้มเด็กน้อยที่ยังไม่ได้สติ กลับไปยังแคมป์ที่พักของพวกตน
เมื่อมาถึงหน้าแคมป์ เหล่าทหารรับจ้างก็พบว่ารองหัวหน้าของพวกเขากำลังเดินตรวจความเรียบร้อยอยู่ "ท่านเอ็ดการ์!!(Edgar) เห็นบอสบ้างไหม?" ชายหนุ่มอายุราวยี่สิบกว่าๆหันมาตามเสียงเรียก "ตอนนี้จอร์จ(George) อยู่ที่ห้องทำงานของเขาน่ะ" เมื่อชายหนุ่มพูดจบ เขาก็สังเกตเห็น เด็กน้อยอายุสิบกว่าๆที่พวกของเขาพามาด้วย "เด็กคนนั้นเป็นใคร??" ชายหนุ่มถาม "พวกเราพบเขานอนหมดสติอยู่ที่ริมแม่น้ำ แถมที่มือยังมีแสงของตราศักดิ์สิทธิ์อีกต่างหาก พวกเรากะว่าจะพามาให้บอสดู" เมื่อพูดคุยกันจบ ทั้งหมดจึงพาเด็กน้อยคนนี้ไปที่ห้องพยาบาลเพื่อรักษาตัว ก่อนที่เอ็ดการ์จะเดินขึ้นไปที่ห้องทำงานของจอร์จ
ที่หน้าห้องทำงานของจอร์จ เอ็ดการ์ทำการเคาะประตูเรียก "ก๊อก ก๊อก" หลังสิ้นเสียงเคาะ ก็มีเสียงตอบกลับมาจากข้างในห้อง "เข้ามาได้" เมื่อได้ยินดังนั้น เอ็ดการ์จึงเปิดประตูและเดินเข้าไป "มีอะไรงั้นเรอะ?" ชายหนุ่มวัยสามสิบต้นๆ ใบหน้ามีแผลเป็นรูปกากบาทที่แก้มข้างขวา ถามเพื่อนของเขา
Edgar : พวกของเราเจอเด็กคนหนึ่งนอนหมดสติ อยู่ที่ริมแม่น้ำ จึงช่วยพาเขามารักษาตัวที่นี่
George : เด็กงั้นเรอะ?, แล้วมันสำคัญถึงขนาดต้องมารายงานฉันเลยเหรอ?
Edgar : เด็กคนนั้นมีตราศักดิ์สิทธิ์อยู่กับตัว
George : ว่าไงนะ!!, เป็นตราชนิดไหน?
Edgar : ยังไม่ทราบแน่ชัด ดูเหมือนว่าตราจะยังไม่ได้ทำการสถิตร่าง
George : งั้นเรอะ.., แล้วตอนนี้เด็กคนนั้นอยู่ที่ไหน?
Edgar : เขายังไม่ได้สติ พวกเราก็เลยนำตัวเขาไปรักษาที่ห้องพยาบาล
George : งั้นก็คงเบาใจได้ ตอนนี้คุณหมอนิโคล(Nicole) แวะมาตรวจรักษาที่แคมป์พอดี
Edgar : ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ดี, งั้นฉันไปพักผ่อนก่อนนะ
George : อ่า~ ฝันดีนะ~
แล้วเอ็ดการ์ก็เดินออกจากห้องไป "เด็กที่มาพร้อมกับตราศักดิ์สิทธิ์งั้นเหรอ? น่าสนุกดีแหะ" จอร์จคิดในใจพร้อมเผยรอยยิ้มออกมา
โปรดติดตามตอนต่อไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ