แสงแห่งจักรวาล
8.0
เขียนโดย จูเนียร์เคะ
วันที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561 เวลา 12.58 น.
6 chapter
0 วิจารณ์
7,703 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561 09.51 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) ชีวิตบนอวกาศ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ตอนที่ 1
ชีวิตบนอาวกาศ
--------------------
ท่ามกลางในโดมกระจกแก้วที่โค้งหนาครอบคลุมพื้นหญ้าและต้นไม้
ภายใน ภายในประกอบด้วยดอกไม้อละต้นไม้นาๆพันธ์ุ นามุยื่นมือเด็ดดอกไม้
ก้านหนึ่งขึ้นมาสูดดม "หอมจัง" เธอสูดดมอีกรอบหนึ่งก่อนจะลุกนำดอกไม้นั้น
ไปใส่ในกระถางรวมดอกไม้ที่วางอยู่บนโต๊ะเหล็กดัดสีขาวกับเก้าอี้ข้างๆ
ที่ตั้งอยู่ข้างๆต้นไม้สูงใหญ่ต้นหนึ่งและเธอก็นั่งลงที่เก้าอี้พลอยนึกถึงวันเก่าๆ
ที่ผ่านมานับ10ปี
"โลกจะเป็นยังไงบ้างนะ" เธอพูดคนเดียวเบาๆ "เฮ้อ~"
เสียงเคาะประตูดังขึ้นนามุหันไปมองโดยเร็ว "...เข้ามา" เธอเรียกเชิญ
ประตูแก้วกระจกใสค่อยๆเปิดออก ใบหูสีฟ้าที่กำลังกระดิกดุ๊กดิ๊กขึ้นลงพร้อมกับ
แววตาสีครามอันกลมโตของคนๆหนึ่ง "พี่นามุครับ~" โยชิเด็กวัย18ปีมาจาก
เผ่าจิ้งจอกจากดาวไมอาส
เขายืนมองนามุพร้อมกับกระดิกหางและส่งยิ้มหวานๆให้เธอ
"เขามาสิ" นามุกวักมือเรียก
โยชิพยักหน้ารับและหันไปหยิบถาดสีน้ำตาลที่รองแก้วนมสีขาวอุ่นๆกับ
น้ำผึ้งในแก้วสี่เหลี่ยมที่วางอยู่ข้างๆ
"พี่ไกอาบอกว่าพี่อยู่ในนี้นานแล้ว" เขาพูดเสียงหวาน "ผมเลยเอานมร้อนๆ
มาให้พี่ครับ"
ตาของนามุมองแก้วนมมาติดๆ "ขอบใจคุณนะ"
"ไม่เป็นไรครับ" โยชิอมยิ้ม
นามุเอามือทั้งสองช้อนแก้วนมร้อนๆขึ้นมาเป่าให้เย็นและค่อยๆยกดื่มช้าๆ
โยชิมองดูยิ้มกริ่ม
"อร่อย..." แววตาเธอเบิกกว้างด้วยรสชาติของนมอุ่นๆ "พี่ไกอาทำให้เหรอ"
เธอยกกินต่อ
"เปล่าหรอกครับ ผมทำให้นะ" แก้มของโยชิค่อยๆแดง "พี่ชอบใช่มั้ยละ"
"อืม...ชอบสิ" นามุพูดชมเขาจนเกิดการเขินขึ้น
"ครับ~ ฮ่าๆๆ" เขาเกาหัวปกปิดความเขินตัวเอง
"ตอนนี้กี่โมงแล้ว" นามุถาม โยชิหันไปมองดูตัวเลขดิจิตอลบนกระจกแก้วหนา
ตัวเลขสีฟ้ากำลังเดินเวลาไปเรื่อยๆ
"ตอนนี้จะเที่ยงแล้วละ" โยชิบอกเธอ
ไม่นานเสียงอาทิตย์ก็เริ่มอยู่กลางหัวของพวกเขาพร้อมเสียงนกและสายลม
ที่เขาปะทะส่วนต่างๆของร่างกาย
"เอ่อ...คือว่า..." โยชิพูดอึมอำนามุหันมามองและถามเขา
"มีอะไรเหรอ"
"พี่ไกอาเรียกให้ไปหาด้วยอะครับ" โยชิพูดจบก็โบกมือลาเธอและหันกลับ
เดินออกไปจากสวย "ผมไปก่อนนะ"
นามุยิ้มพร้อมพยักหน้าตอบ "อืม..."
นามุก็ยังนั่งอยู่ที่เก้าอี้สีขาวต่อไปจนกว่าจะดื่มนมหมดท่ามกลางสวนหญ้า
ที่กว้างใหญ่ที่โอบล้อมไปด้วยโดมกระจกโค้งหนามันให้ความสว่างด้วย
แสงอาทิตย์จากโฮโลแกรมที่ถูกตั้งเวลาตามโลก ภายนอกโดมคืออาวกาศที่
มีดวงดาวนับล้าน ทั้งเนบิวล่า กาแล็คซี่หรือดวงดาวที่อยู่ใกล้ๆต่างๆ
ยานMS-2เดินทางสำรวจดวงดาวต่อไปไม่มีวันสิ้นสุด นี่แหละคือแสงของอนาคต
********************
ชีวิตบนอาวกาศ
--------------------
ท่ามกลางในโดมกระจกแก้วที่โค้งหนาครอบคลุมพื้นหญ้าและต้นไม้
ภายใน ภายในประกอบด้วยดอกไม้อละต้นไม้นาๆพันธ์ุ นามุยื่นมือเด็ดดอกไม้
ก้านหนึ่งขึ้นมาสูดดม "หอมจัง" เธอสูดดมอีกรอบหนึ่งก่อนจะลุกนำดอกไม้นั้น
ไปใส่ในกระถางรวมดอกไม้ที่วางอยู่บนโต๊ะเหล็กดัดสีขาวกับเก้าอี้ข้างๆ
ที่ตั้งอยู่ข้างๆต้นไม้สูงใหญ่ต้นหนึ่งและเธอก็นั่งลงที่เก้าอี้พลอยนึกถึงวันเก่าๆ
ที่ผ่านมานับ10ปี
"โลกจะเป็นยังไงบ้างนะ" เธอพูดคนเดียวเบาๆ "เฮ้อ~"
เสียงเคาะประตูดังขึ้นนามุหันไปมองโดยเร็ว "...เข้ามา" เธอเรียกเชิญ
ประตูแก้วกระจกใสค่อยๆเปิดออก ใบหูสีฟ้าที่กำลังกระดิกดุ๊กดิ๊กขึ้นลงพร้อมกับ
แววตาสีครามอันกลมโตของคนๆหนึ่ง "พี่นามุครับ~" โยชิเด็กวัย18ปีมาจาก
เผ่าจิ้งจอกจากดาวไมอาส
เขายืนมองนามุพร้อมกับกระดิกหางและส่งยิ้มหวานๆให้เธอ
"เขามาสิ" นามุกวักมือเรียก
โยชิพยักหน้ารับและหันไปหยิบถาดสีน้ำตาลที่รองแก้วนมสีขาวอุ่นๆกับ
น้ำผึ้งในแก้วสี่เหลี่ยมที่วางอยู่ข้างๆ
"พี่ไกอาบอกว่าพี่อยู่ในนี้นานแล้ว" เขาพูดเสียงหวาน "ผมเลยเอานมร้อนๆ
มาให้พี่ครับ"
ตาของนามุมองแก้วนมมาติดๆ "ขอบใจคุณนะ"
"ไม่เป็นไรครับ" โยชิอมยิ้ม
นามุเอามือทั้งสองช้อนแก้วนมร้อนๆขึ้นมาเป่าให้เย็นและค่อยๆยกดื่มช้าๆ
โยชิมองดูยิ้มกริ่ม
"อร่อย..." แววตาเธอเบิกกว้างด้วยรสชาติของนมอุ่นๆ "พี่ไกอาทำให้เหรอ"
เธอยกกินต่อ
"เปล่าหรอกครับ ผมทำให้นะ" แก้มของโยชิค่อยๆแดง "พี่ชอบใช่มั้ยละ"
"อืม...ชอบสิ" นามุพูดชมเขาจนเกิดการเขินขึ้น
"ครับ~ ฮ่าๆๆ" เขาเกาหัวปกปิดความเขินตัวเอง
"ตอนนี้กี่โมงแล้ว" นามุถาม โยชิหันไปมองดูตัวเลขดิจิตอลบนกระจกแก้วหนา
ตัวเลขสีฟ้ากำลังเดินเวลาไปเรื่อยๆ
"ตอนนี้จะเที่ยงแล้วละ" โยชิบอกเธอ
ไม่นานเสียงอาทิตย์ก็เริ่มอยู่กลางหัวของพวกเขาพร้อมเสียงนกและสายลม
ที่เขาปะทะส่วนต่างๆของร่างกาย
"เอ่อ...คือว่า..." โยชิพูดอึมอำนามุหันมามองและถามเขา
"มีอะไรเหรอ"
"พี่ไกอาเรียกให้ไปหาด้วยอะครับ" โยชิพูดจบก็โบกมือลาเธอและหันกลับ
เดินออกไปจากสวย "ผมไปก่อนนะ"
นามุยิ้มพร้อมพยักหน้าตอบ "อืม..."
นามุก็ยังนั่งอยู่ที่เก้าอี้สีขาวต่อไปจนกว่าจะดื่มนมหมดท่ามกลางสวนหญ้า
ที่กว้างใหญ่ที่โอบล้อมไปด้วยโดมกระจกโค้งหนามันให้ความสว่างด้วย
แสงอาทิตย์จากโฮโลแกรมที่ถูกตั้งเวลาตามโลก ภายนอกโดมคืออาวกาศที่
มีดวงดาวนับล้าน ทั้งเนบิวล่า กาแล็คซี่หรือดวงดาวที่อยู่ใกล้ๆต่างๆ
ยานMS-2เดินทางสำรวจดวงดาวต่อไปไม่มีวันสิ้นสุด นี่แหละคือแสงของอนาคต
********************
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ