Dark paradise

...Intro...

           เปลี่ยนเลือด

ค่ำคืนที่เงียบสงัดขณะที่เวลาล่วงเลยมาจนเกือบเที่ยงคืน ดวงจันทร์สะท้อนแสงสาดส่องมายังพื้นที่กว้างที่เต็มไปด้วยทุ่งหญ้า รอบบริเวณคือต้นไม้ขนาดใหญ่ ที่ถูกแสงจากคบไฟมากมายส่องสะท้อน

ผู้คนกว่าห้าสิบคนยืนล้อมรอบชายหนุ่มอายุยี่สิบต้นๆ สายตาจับจ้องไปที่บุรุษหนุ่มด้วยความคาดหวัง พร้อมทั้งยกยิ้มมุมปากด้วยความยินดี

“ฮาร์ฟวีย์” เสียงทุ่มแกร่งร้องเรียกชายหนุ่มตรงกลางวงพร้อมทั้งยกมือตัวเองขึ้นเหนือภาชนะสีน้ำตาลเข้ม มันคือชามที่ทำขึ้นมาจากดินมีอายุมากกว่าตัวเขาเองเสียอีก ใบหน้าหล่อเงยมองตามการกระทำอีกคน ก่อนมืออีกข้างของชายหนุ่มวัยกลางคนจะหยิบมีดขึ้นมาพร้อมกับกรีดลงไปที่ต้นแขนตนอย่างช้าๆ

โลหิตสีแดงสดไหลหยดลงภาชนะที่รองรับช้าๆ จนกระทั่งแผลนั้นค่อยๆเลือนหายไปกลายเป็นผิวเรียบเนียนดังเดิม ผู้ที่ทำหน้าที่ถือถ้วยดินคือชายหนุ่มที่มีความสูงพอๆกับเขา แต่ทว่าผิวกายกลับขาวเนียนตัดกับริมฝีปากแดงสดอย่างชัดเจน ดวงตาสีเฮเซลมองมาที่เขาอย่างเย่อหยิ่งก่อนจะยื่นถ้วยที่มีของเหลวสีแดงส่งมาให้อย่างช้าๆ

“ขอบใจ... เอสเธอร์” เขากล่าวขอบคุณพลางรับถ้วยนั้นมาไว้ในมือ

“ข้าทำตามหน้าที่” อีกฝ่ายบอกเสียงหยัน ตวัดหางตามองอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะก้าวถอยออกจากเขาพอสมควร

“จงดื่ม... เพื่อความอมตะ จงดื่มเพื่อชัยชนะ จงดื่มเพื่อคงกายหยาบของเจ้าเอาไว้ชั่วกัลป์” เสียงของผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้นก่อนจะตามด้วยภาษาโบราณที่เหล่าแวมไพร์ตรงหน้าเอ่ยออกมาราวกับการร่ายมนต์ของแม่มด

ดวงตาแกร่งเหลือบมองของเหลวสีแดงข้นอย่างชั่งใจ ก่อนจะยกมนขึ้นจรดริมฝีปาก ทันทีที่เลือดสีแดงสดแตะขอบปากเขาเหมือนถูกน้ำร้อนลวกอย่างรุนแรง แต่ทว่ามันคือผลของการดื่มเลือดของผู้อาวุโสซึ่งร่างแกร่งรู้ดีอยู่แก่ใจ จึงทำได้เพียงกรอกของเหลวสีแดงเข้าปากอย่างรวดเร็ว

“เอสเธอร์” ผู้เป็นพ่อกล่าวเรียกลูกชายคนโตเสียงเข้มเมื่อร่างแกร่งได้ดื่มเลือดของเขาเป็นที่เรียบร้อย พิธีกรรมจึงเดินมาถึงจุดสำคัญที่จะเปลี่ยนชีวิตชายหนุ่มตรงหน้าไปตลอดกาล เอสเธอร์พยักหน้าอย่างรู้งานก่อนจะเดินไปที่น้องชายตน สองมือแกร่งเอื้มจับใบหน้าหล่อก่อนจะออกแรงบิดมันอย่างแรง

กึก

ชายหนุ่มผู้เป็นบุคคลสำคัญในพิธีกรรมล้มลงพร้อมกับสติที่ดับวูบในทันที ท่ามกลางรอยยิ้มของเหล่าแวมไพร์รอบกายที่พากันร่วมยินดีกับการถือกำเนิดของแวมไพร์ชนชั้นสูงอีกหนึ่งคน ทว่าผู้มีศักดิ์เป็นพี่กลับมองน้องชายด้วยสายตาเรียบนิ่งไม่แสดงถึงอารมณ์ใดๆ

“ฮึก... อึ่ก! ข้าปวด... ฮึ่ก! ปวดเหลือเกิน”

เสียงกรีดร้องของอิสตรีดังแว่วมาแต่ไกล ตามด้วยเสียงผู้คนมากมายที่ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความว้าวุ่นในคืนพระจันทร์เต็มดวง เมื่อเหล่าแวมไพร์ได้ยินก็มองหน้ากันอย่างวิตกกังวล พวกเขารู้ว่ามันเป็นเสียงของหญิงท้องแก่ที่ใกล้จะคลอดเต็มที

ทว่ามันไม่ควรเกิดขึ้นในเวลาที่เลือดของบุรุษหนุ่มอยู่ในการเปลี่ยน

เหตุการณ์ในคืนนี้อาจเป็นฝันร้ายของหญิงท้องแก่ หรืออาจเป็นโศกนาฏกรรมที่ร้ายแรงที่สุดเท่าที่เคยมีมา การเปลี่ยนเลือดไม่เพียงแต่จะทำให้บุรุษหนุ่มกระหายโลหิต มันมากกว่านั้นเป็นเท่าตัว

“เฮือก!”

เปลือกตาแกร่งที่ปิดพับเปิดออกพร้อมกับดวงตาสีน้ำตาลแดงที่เต็มไปด้วยความสับสน ฮาร์ฟวีย์ฟื้นขึ้นมาพร้อมกับความสดชื่อที่ตนไม่เคยสัมผัสมาก่อน ร่างแกร่งยกยิ้มมุมปากก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเพื่อพิสูจน์ว่าตนแข็งแกร่งกว่าเดิมเป็นเท่าตัว แม้จะยังไม่ได้แสดงมันออกมาทว่าเขากลับรับรู้ถึงพละกำลังที่ไร้ขีดจำกัดของตัวเองได้ดี

ทว่า...

“ข้าเจ็บ! ฮึกก... อ้ะ อ๊า....! ไม่ไหวแล้ว ฮึ่ก ปวดเหลือเกิน!”

กลิ่นเลือดสดๆลอยมาแตะจมูกโด่งเป็นสัน ก่อนจะได้ทันรู้ว่ามันคืออะไรกันแน่ ร่างกายก็กลับสนองกลิ่นนั้นด้วยการเผยเขี้ยวยาวออกมาพร้อมกับหัวใจที่เต้นรัวในอกแกร่ง ราวกับว่ามันอยากลิ้มลองรสชาติโลหิตจากตัวมนุษย์จนแทบรอไม่ไหว

“มันเป็นบททดสอบแรกของเจ้า ฮาร์ฟวีย์” ผู้เป็นพ่อเอ่ยเสียงเย็นยะเยือก ทว่ามันกลับไม่ช่วยให้ร่างกายที่ร้อนรุ่มนี้ดีขึ้นแม้แต่นิดเดียว ใบหน้าคมเหยเกเพราะการต่อสู้กับความกระหายของตนอย่างถึงที่สุด แต่ดูเหมือนเสียงกรีดร้องจะเป็นแรงกระตุ้นชั้นเยี่ยม

“ท่านพ่อ... ข้า อึ่ก! ข้าต้องการเลือด!” เสียงร้องขอของร่างแกร่งดังขึ้น ก่อนเหล่าแวมไพร์โดยรอบจะก้าวเข้ามาล้อมรอบฮาร์ฟวีย์ในทันที

เอสเธอร์เหลือบมองชายวัยกลางคนอย่างขอความช่วยเหลือ แม้เขาจะรังเกลียดน้องชายร่วมสายเลือดอย่างไรก็ไม่อาจทนมองฮาร์ฟวีย์ทรมานเพราะความกระหายได้อีก ทว่าชายผู้ที่เรียกตัวเองว่าพ่อกลับแสยะยิ้มเย็นพร้อมกับเชยคางแกร่งของฮาร์ฟวีย์ขึ้น ก่อนจะมองด้วยดวงตาที่เปี่ยมไปด้วยอำนาจ

“จงควบคุมมัน”

“ข้าทำ.. อึ่ก ไม่ได้” ฮาร์ฟวีย์บอกด้วยเสียงแหบพร่า ใบหัวของเขาเต็มไปด้วยวิธีการฆ่าที่โหดเหี้ยมอย่างไม่เคยมีมาก่อน เสียงกรีดร้องด้วยความทรมาณยังคงดังก้องอย่างต่อเนื่องจนกระทั่ง...

แอ๊.... อึ่ก.. แอ๊...!!

“ท่านพ่อ” เอสเธอร์กล่าวเรียกชายวัยกล่างคนด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความกังวล

“ข้าขอโทษ” กลีบปากหนากล่าวก่อนที่ใครจะทันได้เข้าใจ ร่างแกร่งก็จัดการกับคนที่ขวางทางตนอยู่จนลงไปกองที่พื้นในพริบตา แม้แต่พี่ชายที่พยายามดึงรั้งฮาร์ฟวีย์เอาไว้ก็ถูกเหวี่ยงไปกระแทกกับต้นไม้แกร่งจนเกิดเสียงดังปึก

“ท่านควรจะหยุดเขา!” เอสเธอร์สบถดังลั่นพลางก่นด่าบิดาตนที่ไม่ยอมทำอะไรเพื่อหยุดยั้งน้องชายคนนี้เอาไว้ ปล่อยให้เขาออกไปนอกพิธีศักดิ์สิทธิ์ท่ามกลางการทำคลอดของมนุษย์ที่ห่างออกไปเพียงไม่กี่กิโลเท่านั้น ทว่าดูเหมือนผู้เป็นพ่อเองก็หน้าเสียไม่น้อยกับการกระทำของลูกคนเล็ก

เขาหวังว่าลูกชายตนจะควบคุมตัวเองได้ดีมากกว่านี้

“คะ.. คุณเป็นใคร.. จะทำอะไร ปล่อยข้า ฮึ่ก!ช่วยด้วย ช่วยข้าที กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”

เพิ่มเติม

พิธีกรรมเปลี่ยนเลือด  คือ พิธีกรรมที่ชนชั้นสูงของแวมไพร์จะเปลี่ยนให้ลูกของตนเองเป็นแวมไพร์โดยการอาศัยพลังของดวงจันทร์ บวกกับพลังของเหล่าชนชั้นสูงจาก 3 ตระกูล ประกอบไปด้วยตระกูลคอร์ป ตระกูลฮัลเลทท์ และตระกูลพาร์เท็ตนัลต์ ในการประกอบพิธีเพื่อให้ได้สายเลือดที่เป็นแวมไพร์บริสุทธิ์ แต่หากใครควบคุมความหิวนั้นไม่ได้ มันจะถือเป็นความอับอายที่น่าขัน และส่งผลร้ายแรงต่อการอยู่รอดในทันที เพราะเมื่อไหร่ที่ถูกเผยตัวตน หมายความว่านักล่าเองอยู่ไม่ไกลพวกเขาแล้ว