มนต์ดำ อาถรรพ์ อารมณ์

เครดิตภาพจาก  https://wallhere.com

………………………..

(บนถนนย่านชานเมือง)

        รถเก๋งคันงามแล่นเร็วพอประมาณ ภายในนั้นปรากฏกายของคุณนายสาวสุดเซ็กซี่ในชุดเดรสแดง ส่วนอีกคนเป็นหญิงสาววัย 20 ปลาย 30 ต้นที่ปกปิดเรือนร่างด้วยเสื้อยืดรัดรูปสีขาวและกางเกงยีนส์ขาสั้นสีเทาซึ่งร่นสูงจนเกือบถึงสามเหลี่ยมทองคำ ใบหน้ากลมมนดูขาวเนียนและเกลี้ยงเกลา ดวงตาเล็กหยีบ่งบอกถึงเชื้อสายมังกรที่อยู่ในตัว คิ้วโก่งงอนดั่งคันศร อันมาจากการประดิษฐ์ของดินสอเขียนคิ้ว โดยรวมแม้ว่าเธอจะมีอายุมากไปซักนิด แต่ก็จิ้มลิ้ม น่ารักอยู่ไม่น้อย และในขณะนี้ หมวยโฉมงามกำลังนั่งไขว่ห้าง พร้อมเอียงคอมองเพื่อนสาวที่ทำหน้าที่พลขับ 

“ ยังกลัวอยู่หรือ นังหมอน ” 

“ เออ ดิวะ แม้อาจารย์จะมีกิตติศักดิ์ด้านความซื่อสัตย์ แต่ก็ใช่ว่าปลอดภัยเต็มร้อย จะเชื่อใจกันง่ายๆได้ยังไง ชั้นถึงต้องชวนแกมาด้วยไงล่ะ ยัยซิ้ม ” คุณนายสายสมรตอบแบบสะบัดๆ 

“ อืม…..แต่การันตีเลยว่าอาจารย์คนนี้เด็ดสุดๆ เชื่อมั้ย ชั้นเองก็เคยมีปัญหาผัวหนีแบบแกมาก่อน แต่พอเข้าพิธีกรรม ปรากฏว่า……” สาวหมวยร่างอวบกรีดปากกรีดคอพูดกับเพื่อนรักด้วยจริตจะก้านที่ชวนเขมือบ แต่ไม่ทันจบประโยค เสียงโทรศัพท์มือถือที่คอนโซลหน้ารถก็ดังขึ้น 

“ กริ๊ง……… ” 

        สาวซิ้มยกมือถือขึ้นดูแวบนึง ก่อนกล่าวกับเพื่อนสาว พร้อมรอยยิ้ม

“ ขอตัวก่อนนะ พอดีผัวโทรมาน่ะ ฮิๆ ” 

“ เชอะ ตามสบายเลยย่ะ นังซิ้ม ” คุณนายสายสมรเปิดทาง น้ำเสียงขุ่นเคือง เพราะรู้สึกอิจฉาสุดใจ 

         ซิ้มเหลือบมองเพื่อนสาวด้วยหางตา ประกายแฝงแววยิ้มเยาะ จากนั้นก็กดรับสาย

“ ซิ้มเหรอ นี่โต้งนะ วันนี้ซิ้มจะกลับบ้านกี่โมง ” เสียงชายหนุ่มที่ปลายสายดังขึ้น

“ อ้อ…..ก็น่าจะหัวค่ำน่ะ พอดีซิ้มมีธุระที่ต้องทำกับเพื่อน โต้งกินข้าวไปก่อนเลยนะ ไม่ต้องรอ ” ซิ้มตอบเสียงใส พร้อมส่งสายตาเย้ยหยันไปให้เพื่อนสาวที่ชำเลืองมองมาเป็นระยะ

“ โอ๊ย….. ไม่ได้ซิ ยังไงก็จะรอซิ้มกลับมา นี่โต้งยกเลิกนัดกับพวกเพื่อนๆแล้วนะ เพื่อจะได้มีเวลาอยู่กับซิ้มแบบสองต่อสองตลอดทั้งสัปดาห์ ” ปลายสายแฝงแววเว้าวอน ราวกับทั้งคู่ยังอยู่ในช่วงข้าวใหม่ปลามัน 

“ เฮ้อ…. งั้นยอมก็ได้ โต้งรอซิ้มหน่อยแล้วกัน แต่บอกไว้ก่อนนะว่า…..รอนานมาก ” ซิ้มแสร้งถอนหายใจเบาๆ ทว่าภายในกลับนึกกระหยิ่มยิ้มย่องที่ได้อวดเพื่อนสาวให้รู้ว่า……..ผัวหนุ่มหลงใหลในตัวเธอมากแค่ไหน 

“ อย่าให้รอนานเกินไป เพราะโต้งหิวมากเลย ” เสียงชายหนุ่มที่ปลายสายยังคงเว้าวอนไม่เลิก 

“ อ้าว….. หิวก็กินไปก่อนสิ ซิ้มบอกแล้วไงว่า….ไม่ต้องรอ ” สาวหมวยร่างอวบตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่แรงขึ้น เพราะนึกฉุนที่แฟนหนุ่มเริ่มพูดไม่รู้เรื่อง 

“ โต้งจะกินได้ยังไงล่ะ เพราะสิ่งที่อยากจริงๆ มันไม่ใช่ข้าว แต่เป็นตัวซิ้มต่างหาก ” หนุ่มปลายสายเฉลยความในใจอย่างอุกอาจชนิดไม่เกรงใจคุณนายสายสมรที่กำลังอ้าปากเหวอ ส่วนซิ้มดูจะอึ้งๆ แต่พอเริ่มตั้งสติได้ เธอก็ตอบตะกุกตะกัก ใบหน้าแดงก่ำ 

“ บ้า ซิ้มอายนะ แค่นี้แหละ คืนนี้ค่อยคุยกัน ”  

         พอซิ้มพูดจบ เธอก็รีบตัดสาย พร้อมนั่งเงียบ ดวงตาเล็กหยีมองตรงไปข้างหน้า มุมปากแย้มยิ้มน้อยๆด้วยอาการขวยเขิน 

“ อั่นแน่ มีนัดกุ๊กกิ๊กกันซะด้วย ดีจริงๆเลยนะที่รักกันมากขนาดนี้ ว่าแต่พวกแกจะสนุกสนานกันซักกี่ดอกล่ะ ” คุณนายสาวแซวเพื่อนรักด้วยเสียงที่แหลมสูง แน่นอนว่าซิ้มไม่ตอบ แต่กลับบ่ายเบี่ยงไปเรื่องอื่น

“ ถ้าแกได้เข้าพิธีกรรม ชั้นเชื่อว่า……ผัวของแกก็จะรักจะหลงไม่ต่างกัน ” 

“ ทั้งรักทั้งหลงชนิดที่….ไม่ได้หลับไม่ได้นอนทั้งคืนเลยน่ะหรือ หึ หึ หึ ” คุณนายคนสวยแกล้งตีสีหน้ายั่วเย้า พร้อมกระเซ้าเย้าแหย่อย่างต่อเนื่อง 

“ ไอ้บ้า เงียบไปเลย ” ซิ้มตวาดกลับ ใบหน้าแดงซ่าน เพราะทั้งเขินทั้งฉิว แต่คุณนายสาวไม่ยอมหยุด เธอแหย่ต่ออีกหลายดอก

………………………

        สองสาวพราวเสน่ห์ใช้เวลาอยู่บนท้องถนนได้ไม่นาน พวกเธอก็ถึงจุดหมายปลายทาง นั่นก็คือบ้านทรงไทยเก่าแก่หลังหนึ่ง อาณาเขตโดยรอบประกอบไปด้วยต้นไม้ใหญ่นับสิบ มีม้านั่งที่ทำจากหินอ่อนตั้งอยู่ริมบันไดทางขึ้นเรือน

        คุณนายสาวจอดรถ จากนั้นก็ชะเง้อมองข้ามรั้วไม้เล็กๆซึ่งสูงไม่เกินอก เพื่อสำรวจโดยละเอียด พวกเธอรู้สึกว่าบ้านทรงไทยยกพื้นสูงดูอึมครึมและเคร่งขลังยังไงชอบกล โดยเฉพาะสายสมร สาวสวยอยากจะหนีกลับ เพราะหวาดหวั่นกับสภาพแวดล้อมที่ชวนขนลุก 

“ เอ่อ…..ยัยซิ้ม ใช่ที่นี่จริงๆหรือ ทำไมมันดูหลอนแบบนี้ล่ะ ” คุณนายสาวเอ่ยถาม พร้อมสะกิดสีข้างของสาวหมวยถี่รัว 

“ เออ ก็ใช่อ่ะดิ แกอย่าลืมซิว่าเรามาหาผู้ชำนาญทางด้านไสยศาสตร์ ไม่ได้มาเที่ยวสวนสนุกหรือห้างสรรพสินค้า ดังนั้นถ้าบ้านของอาจารย์จะดูหลอนไปบ้าง มันก็ไม่น่าแปลกเลยซักนิด ” ซิ้มตอบกลับเนือยๆ ถึงกระนั้น เธอก็แอบลูบขนแขนที่กำลังตั้งชัน ในใจยอมรับว่าตนก็รู้สึกสยองไม่แพ้เพื่อนสาว

“ เอ่อ ชั้นขอ….กลับบ้านก่อนดีกว่า ” คุณนายสาวนึกเปลี่ยนใจ เพราะรู้สึกกลัวจับจิตจับใจ 

“ ไอ้บ้า ถ่อมาถึงขนาดนี้แล้ว ยังจะถอยหนีอีก แกไม่อยากได้ผัวกลับมารึไงวะ ” ซิ้มเริ่มตวาดเสียงแหลม ซึ่งก็ได้ผล คุณนายสาวเริ่มหายกลัวและตั้งสติได้มั่นคงขึ้น เธอพยักหน้า พร้อมตอบกลับด้วยเสียงที่สั่นเทา 

“ โอเค ไปก็ไป ” 

       ทั้งสองก้าวเข้าเขตบ้าน ทันทีที่เท้าของสายสมรสัมผัสพื้น เธอก็รับรู้ถึงลมเย็นที่พัดผ่านกาย สิ่งนั้นทำให้สาวใหญ่วัยสะคราญรู้สึกตกใจจนต้องหันมาไถ่ถาม

“ เอ๊ะ! แก นี่มัน….”  

“ อย่าพูด อย่าทัก ตามชั้นมาเดี๋ยวนี้ ” ซิ้มชิงตอบด้วยน้ำเสียงเครียดขึ้ง ซึ่งเมื่อดูจากท่าทีที่จริงจัง ทำให้คุณนายสาวจำต้องเก็บสิ่งที่สงสัยไว้ในใจ พร้อมเดินตามเพื่อนสาวไปติดๆ

        ทั้งสองมาถึงบันไดทางขึ้น คุณนายสาวจึงพบว่าบ้านหลังนี้ดูใหญ่และเก่าแก่กว่าที่เห็นในตอนแรกอยู่หลายเท่า ไม้แต่ละท่อนที่เอามาสร้าง ล้วนมีอายุไม่ต่ำกว่า 100 ปี แต่ไม่ทันได้ทำอะไร โสตประสาทก็แว่วเสียงใสๆจากบนเรือน 

“ สวัสดีค่า…… พี่ซิ้มใช่มั้ยคะ ตอนนี้อาจารย์ว่างอยู่พอดี เชิญค่ะ ”

สามารถติดตามงานเขียน  ณ.ปัจจุบันและในอนาคตของผมได้ที่เพจ Jalando นักเขียนดาร์คไซด์ได้ที่ลิงค์ด้านล่างครับ

https://www.facebook.com/jalando.darksidewriter.version2