สวัสดีความฝัน
-
เขียนโดย Sinxin
วันที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2561 เวลา 10.19 น.
2 ตอน
1 วิจารณ์
3,235 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2561 11.13 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) อยากนอน โคตรขี้เกียจอะตอนนี้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความในวันที่ฉันอ่อนแอ เธอก็ยังคงอยู่เคียงข้างฉันเสมอความฝันของฉัน การที่ได้หลับไหลไปเรื่อยๆมันช่างมีความสุขเหลือเกินบางทีนี่คือสิ่งที่งดงามที่สุดที่ฉันรู้จักตั้งแต่เกิดมาบนโลกนี้ ความฝันมันช่างขาวสะอาด อ่อนโยน ถึงแม้เราอาจจะทะเลาะกันบ้างบางที แต่สุดท้ายก็คืนดีกันและกลับมารักกันอีกครั้ง ฉันและความฝันคือคู่รักที่ซื่อสัตย์ที่สุด ไม่มีอะไรที่แทนที่เธอได้และเธอต้องการฉันเหมือนกับที่ฉันต้องการเธอ
เตียงที่แสนนุ่มช่างแสนน่าหลงไหล สายลมบริสุทธิ์แสนเย็นฉ่ำพัดผ่านกายแสนสบายนำความง่วงหงาวหาวนอนให้กับฉัน ผ้าห่มหนานุ่มเบาสบายดั่งปุยนุ่นโอบกอดร่างฉันอย่างอ่อนโยน หมอนหนุ่นหัวคอยช่วยลูบหัวกล่อมฉันให้ความฝันครั้งนี้เป็นฝันที่แสนวิเศษณ์ที่สุด ขี้เกียจเหลือเกิน มีความสุขเหลือเกิน สบายเหลือเกิน เพียงแค่นึกถึงก็เป็นสุขล้นใจ ความฝันและฉันเราชอบสถานที่นี่เหมือนกันทำให้เราได้รู้จักกัน และบางทฉันอาจจะหาสถานที่ที่วิเศษณ์กว่านี้สำหรับเราสองคนได้ก็ได้
ความฝันมันคือสถานที่หรือบุคคลหรือมันคือทั้งสองอย่าง สงสัยจังนะ แต่ช่างเถอะฉันรู้เพียงว่ามันช่างมีความสุขเหลือเกินที่ได้พบความฝัน ถ้าหากฟูกฟูปุยนุ่มยิ่งกว่าฟองครีมบนถ้วยขนมหวาน หากสายลมนั้นมีกลินหอมหวานของวนิลาเพิ่มขึ้นมา หมอน ผ้าห่มโอบกอดคลุมโปงนุ่มฟูเหมือนกับเมฆขาว มันคงจะดีไม่น้อย ฉันอยากสัมผัสรับรู้ถึงความฝันแบบนั้นจัง
สวัสดีความฝัน ในอุดมคติ
ฉันค่อยๆทิ้งตัวลงบนเตียงนอนที่แสนวิเศษณ์ที่สุดในโลก มันช่างน่าหลงไหลและคิดว่าถ้าล้มลงไปล่ะก็ฉันคงไม่อยากจะตื่นขึ้นมาแน่ๆมันช่างน่าตื่นเต้นเสียจริง เตียงนอนที่ฉันใฝ่ฝันมาตลอด 12ปี บัดนี้มันอยู่ข้างหน้าของฉันแล้ว
เป็นไปได้ก็ไม่อยากให้ใครมาปลุกฉันจริงๆเลยนะ พอคิดถึงเวลาที่แม่มาปลุกตอนเช้ามันรู้สึกแย่จริงๆ เอาล่ะ! ฉันจะตั้งใจนอนหลับให้ลึกที่สุด
ลาก่อนโลกแห่งความเป็นจริง ขอโทษครับแม่ ผมว่าแม่ต้องรำคาญแน่ๆที่ต้องมาปลุกผมที่แสนขี้เซาบนเตียงสุดแสนที่จะสบายนี้
ล่องลอย ราวกับนก
ดิ่งลงมา
ดิ่งลงมา
หลับลึกไปชั่วนิรันดร์
เตียงที่แสนนุ่มช่างแสนน่าหลงไหล สายลมบริสุทธิ์แสนเย็นฉ่ำพัดผ่านกายแสนสบายนำความง่วงหงาวหาวนอนให้กับฉัน ผ้าห่มหนานุ่มเบาสบายดั่งปุยนุ่นโอบกอดร่างฉันอย่างอ่อนโยน หมอนหนุ่นหัวคอยช่วยลูบหัวกล่อมฉันให้ความฝันครั้งนี้เป็นฝันที่แสนวิเศษณ์ที่สุด ขี้เกียจเหลือเกิน มีความสุขเหลือเกิน สบายเหลือเกิน เพียงแค่นึกถึงก็เป็นสุขล้นใจ ความฝันและฉันเราชอบสถานที่นี่เหมือนกันทำให้เราได้รู้จักกัน และบางทฉันอาจจะหาสถานที่ที่วิเศษณ์กว่านี้สำหรับเราสองคนได้ก็ได้
ความฝันมันคือสถานที่หรือบุคคลหรือมันคือทั้งสองอย่าง สงสัยจังนะ แต่ช่างเถอะฉันรู้เพียงว่ามันช่างมีความสุขเหลือเกินที่ได้พบความฝัน ถ้าหากฟูกฟูปุยนุ่มยิ่งกว่าฟองครีมบนถ้วยขนมหวาน หากสายลมนั้นมีกลินหอมหวานของวนิลาเพิ่มขึ้นมา หมอน ผ้าห่มโอบกอดคลุมโปงนุ่มฟูเหมือนกับเมฆขาว มันคงจะดีไม่น้อย ฉันอยากสัมผัสรับรู้ถึงความฝันแบบนั้นจัง
สวัสดีความฝัน ในอุดมคติ
ฉันค่อยๆทิ้งตัวลงบนเตียงนอนที่แสนวิเศษณ์ที่สุดในโลก มันช่างน่าหลงไหลและคิดว่าถ้าล้มลงไปล่ะก็ฉันคงไม่อยากจะตื่นขึ้นมาแน่ๆมันช่างน่าตื่นเต้นเสียจริง เตียงนอนที่ฉันใฝ่ฝันมาตลอด 12ปี บัดนี้มันอยู่ข้างหน้าของฉันแล้ว
เป็นไปได้ก็ไม่อยากให้ใครมาปลุกฉันจริงๆเลยนะ พอคิดถึงเวลาที่แม่มาปลุกตอนเช้ามันรู้สึกแย่จริงๆ เอาล่ะ! ฉันจะตั้งใจนอนหลับให้ลึกที่สุด
ลาก่อนโลกแห่งความเป็นจริง ขอโทษครับแม่ ผมว่าแม่ต้องรำคาญแน่ๆที่ต้องมาปลุกผมที่แสนขี้เซาบนเตียงสุดแสนที่จะสบายนี้
ล่องลอย ราวกับนก
ดิ่งลงมา
ดิ่งลงมา
หลับลึกไปชั่วนิรันดร์
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ