บุหลันกระจ่างใจ

       “ อพาร์ตเมนต์คุณไปทางไหนครับ ’’ 

       เขาพูดโดยไม่เหลียวมามองหญิงสาวข้างๆเลยแม้แต่น้อย และเมื่อบุหลันบอกเส้นทางคร่าวๆ เขาก็รู้ว่าจะต้องขับรถต่อไปทางไหน บุหลันเห็นเขาเงียบจึงพูดขึ้นมาว่า

       “ ต้องขอโทษที่รบกวนคุณจริงๆค่ะ นานๆทีรถของฉันก็เกขึ้นมาสักครั้ง ’’ 

       “ ผมเต็มใจครับ ถือเป็นการตอบแทนน้ำใจของคุณทศพลที่ชวนมางานคืนนี้ด้วย ” แล้วต่างฝ่ายต่างก็เงียบกันไปอีกครั้งก่อนที่ชายหนุ่มจะเอ่ยทำลายความเงียบว่า

       “ ผมสงสัยมานานแล้วว่าชื่อของคุณแปลว่าอะไร ฟังแปลกไม่ซ้ำใครดี เป็นคำไทยโบราณหรือเปล่าครับ ’’ 

       เขาถามพร้อมหันมามองหล่อนแวบเดียวก่อนจะหันกลับไปมองถนนอย่างตั้งใจ ดึกขนาดนี้แล้วรถราจึงมีไม่มาก ศรันย์คิดในใจว่าผู้หญิงคนนี้มองด้านข้างก็น่ารัก มองพิศเต็มตาก็ยิ่งสวย ดูท่าเขาจะติดใจสาวน้อยคนนี้เสียแล้ว วันแรกที่เห็นหล่อนและเกือบจะขับรถชนเข้าให้นั้นก็เผลอตัวมองจนพูดผิดๆถูกๆ อยู่ในงานก็ตั้งอกตั้งใจมองจนลืมไปเสียสนิทว่ากำลังอยู่ในงานเลี้ยงที่ตนเองเป็นเจ้าภาพ พอถึงวันงานที่สถานฑูตก็คิดว่าคงจะได้เจอกันอีก กลายเป็นว่าได้เจอแต่เพื่อนสนิทสองคนของหล่อน ทั้งสองเป็นคนเปิดเผยจึงทำให้เขาได้รู้เรื่องราวของหญิงสาวอย่างคร่าวๆ ซึ่งเขาก็แสดงความสนใจบุหลันอย่างออกนอกหน้า แต่สิ่งหนึ่งที่พอจับสังเกตุได้ก็คือ สาวน้อยผู้นี้ค่อนข้างจะเป็นคนไว้ตัวอยู่สักหน่อย ดูไม่ค่อยยอมเปิดโอกาสให้เขาหรือใครๆเข้ามาทำความรู้จักได้ง่ายๆ และที่สำคัญคือเขาพลาดเองที่มัวแต่จ้องเอาๆ จนหล่อนคงจะตะขิดตะขวงใจไม่ใช่น้อย สงสัยว่าถ้าอยากจะทำความรู้จักกับเธอคงจะต้องใช้วิธีใหม่ซะแล้ว 

       “ ชื่อบุหลันเป็นภาษาชวาค่ะ แปลว่าพระจันทร์ แม่ฉันเป็นคนตั้งให้ค่ะ ’’ บุหลันตอบเสียงเบา 

       “ คุณแม่คุณเข้าใจตั้งนะครับ เพราะมาก ’’  ศรันย์คิดว่าชื่อของเธอช่างเหมาะสมกับเจ้าตัวมาก ไม่ว่าจะเป็นดวงหน้ากระจ่างใส ผิวพรรณบริสุทธิ์ผุดผ่องเปรียบเสมือนกับพระจันทร์กระจ่างกลางฟ้า

       “ คุณคงเรียนใกล้จบแล้ว เห็นคุณอรอุมาบอกว่าพวกคุณมาเรียนพร้อมกันแล้วก็จะจบพร้อมกันด้วย เมื่อก่อนผมก็เรียนที่นี่นะครับ มาเรียนปริญญาตรีจนจบโท ตอนนั้นผมก็ทำงานพิเศษเหมือนกัน เสริฟอาหารนี่ล่ะ สนุกดีได้เพื่อนด้วย ’’ 

       ศรันย์พูดเรื่อยๆหวังจะให้หล่อนผ่อนคลายลงบ้าง ไม่นั่งตัวแข็งแบบนี้ แล้วก็ดูเหมือนจะได้ผลเพราะหล่อนหันมาฟังเขาพูดแล้วยิ้มน้อยๆ

       “ ใช่ค่ะ ฉันกับอรจะจบภายในปีหน้านี้ และที่ไปทำงานก็เพราะว่าไม่อยากรบกวนทางบ้านมากไปกว่าค่าเล่าเรียนกับค่าที่พัก ’’ บุหลันเล่าสั้นๆ

       “ นั่นสิครับ ผมก็รู้สึกว่าการที่เราทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยเมื่อได้รับเงินมามันช่างภูมิใจจริงๆ ’’ 

       “ ค่ะ ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน แต่ก็ว่าจะเลิกทำงานแล้วเพราะเหลืออีกปีเดียว ฉันต้องกลับไปตั้งหน้าตาเรียนให้มากกว่าเดิม ถ้าปีหน้าไม่จบที่บ้านคงไม่ยอม ’’ บุหลันพูดแล้วยิ้มกับตัวเอง นึกถึงพ่อกับแม่ขึ้นมา

       ศรันย์แอบเหลือบมองใบหน้าด้านข้างของสาวน้อยก็คิดว่าเอ็นดูหล่อนเสียจริง และเมื่อขับรถไปจนถึงอพาร์ตเมนต์ก็ชะลอรถแล้วมาจอดอยู่หน้าตึกก่อนจะลงจากรถเดินอ้อมมาเปิดประตูให้ บุหลันรู้สึกแปลกๆที่มีชายหนุ่มที่เพิ่งเจอกันไม่กี่ครั้งอาสาขับรถมาส่งแล้วยังเปิดประตูรถให้อีก ที่สำคัญเขาช่างเป็นสุภาพบุรุษทุกกระเบียดนิ้ว ตั้งแต่การพูดจากิริยาท่าทาง และดูเหมือนครั้งนี้เขาจะไม่ทำท่าทางแปลกๆที่เอาแต่จ้องหน้ากันเหมือนครั้งก่อนๆ

      “ ขอบคุณมากนะคะคุณศรันย์ แล้วก็ขอบคุณแทนเจ๊นิดหน่อยด้วยที่มาร่วมงานเลี้ยงกับพวกเรา ขอให้คุณเดินทางกลับอย่างปลอดภัยนะคะ ‘’

        บุหลันลงจากรถแล้วถือโอกาสร่ำลาเขา นี่ก็ดึกมากแล้วเธอควรจะเข้านอนได้แล้ว พรุ่งนี้มีเรียนแต่เช้าด้วย

       “ ขอบคุณนะครับที่ไม่ปฏิเสธนั่งรถมาด้วยกัน ผมจะเดินทางพรุ่งนี้แล้วมีงานรออยู่เต็มไปหมด ฝากลาคุณอรอุมาและคุณทศพลด้วย แล้วก็ผมฝากนี่ไว้ให้คุณด้วยนะครับ ก่อนคุณจะเรียนจบในปีหน้าผมอาจจะต้องกลับมาที่นี่เรื่องงาน ’’ เขายื่นนามบัตรให้

       บุหลันรับนามบัตรมาแล้วกล่าวขอบคุณ เธอยกมือทำความเคารพแล้วยิ้มน้อยๆให้เขาก่อนจะหันหลังเดินกลับขึ้นตึก ขณะนั้นเองศรันย์ก็พูดขึ้นมาว่า

     “ หวังว่าจะได้พบกันอีกนะครับ กลับไปคราวนี้คงคิดถึงเวลาสองสามวันที่ผ่านมา ตั้งแต่วันที่เกือบจะขับรถชนคุณจนถึงขณะนี้ ผมมีความสุขจริงๆ ’’

       ศรันย์รับไหว้แล้วมองหน้าเธอระหว่างที่พูด ครั้งนี้เขาจ้องเข้าไปในดวงตากลมใสแจ๋ว นี่เป็นครั้งแรกที่มาทำงานแล้วไม่อยากกลับเลย  สาวน้อยคนนี้ช่างมีอิทธิพลต่อจิตใจจริงๆ 

       บุหลันฟังคำพูดของเขาแล้วคิดว่าคนอะไรแปลกพิลึก เกือบขับรถชนคนอื่นแล้วจะมีความสุขได้อย่างไร หรือว่าเขาจะหมายถึงงานการของเขาสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี จึงหมดเรื่องกังวลจนถึงกับพูดว่ามีความสุขได้ แถมยังมาโผล่ในงานเลี้ยงพนักงานอีก แต่ก็พยายามจะไม่คิดอะไรถึงแม้คำพูดแล้วแววตาของเขาจะบอกเป็นนัยๆก็ตาม