เซียนหลงยุค

 
 
เฒ่าเซียนหมื่นปีที่สมควรตกตายไปตามลิขิตสวรรค์กำลังยืนหน้าซีดเป็นไข่ต้มอยู่ รอบๆตัวซึ่งมีแสงไฟระยิบระยับมีเศษเหล็กที่ตัวเองไม่เคยพบไม่เคยเห็น แถมยังมีก้อนอิฐทับถมกัน สูงเสียดฟ้า บนท้องฟ้ามีอะไรแปลกๆ บินผ่านไปผ่านมาแล้วส่งเสียงแปลกๆปละหลาด คนรอบตัวแต่งตัวไม่เคยพบเคยเห็น แถมยังมีคนเยอะกว่าที่ที่ตัวเองพบเห็นและมีเสียงแปลกปละหลาดมากมาย
 
'' หลีกไปไอ้งั้งยืนขว้างทำไมวะ ''  ชายใส่ชุดดำทำผมทรงรีเจนท์ใส่เสื้อคลุมสีดำใส่แว่นคาบอะไรแปลกๆไว้ในปากและมีผู้ชายสองคนยืนอยู่ข้างๆ ซึง เฒ่าเซียนก็เห็นอักษรแปลกๆ ตรงเสื้อแต่ที่แปลกกว่านั้นคือเฒ่าเซียนนั้นอ่านออก
  
ตุบ
 
เฒ่าเซียนที่กำลังยืนอึ้งอยู่พลันโดนกระแทกจากชายทั้งสามที่เดินมา  จนล้มลงไปที่พื้นทันที  เฒ่าเซียนที่โดนกระแทกก็ตื่นมาจากภวังค์หลังจากถูกกระแทกกระเด็นออกมา
 
'' เกะกะชิบหายเลยวะยืนทำหอกไรวะ ''  ชายทั้งสามทรงรีเจนท์ที่ชนเฒ่าเซียนจนล้มลงไปก็ยืนทำท่าหาเรื่องเฒ่าเซียนทันที
'' วาจาช่างสามหาวยิ่งนักกับ '' กล่าวจบชายทั้งสามที่ได้ยินเฒ่าเซียนพูดเหมือนจูนิเบียวออกมาพลันคิ้ว แล้วหันไปมองหน้ากันเอง ก่อนจะ ขมวดแล้วพูดออก
'' มันพูดเหรี้ยไรมันว… ''
 
ปั้งง
 
เฒ่าเซียนปล่อยมันออกไปใส่หน้าผู้ชายที่กระแทกตน จนล้มลงไปนอนกับพื้น ส่วนเพื่อนมันทั้งสองเห็นก็ตาแถบออกมาจากเบ้าตาัวเอง ชายที่ถูกซัดหมัดใส่หน้านั้น สีหน้าก็บิดเบี้ยวออกมาอย่างชัดเจน
 
'' เหรี้ยเอ้ยรอไรกระทืบแมงดิ ''
'' ไอ้พวกสามหาวต่อให้มาอีกสิบคนเซียนผู้นี้ก็จะตบตีจนร้องหามารดาเจ้า ''
 
ปั้ง ปั้ง ปั้ง  ทั้งสามคน ยืนแลกหมัดกับเฒ่าเซียนไปมา แต่มันก็ไม่ง่ายที่พวกเด็กน้อยพวกนี้จะต่อยโดนเฒ่าเซียน เมื่อเกิดเสียงเอะโวยวายออกมา คนที่เดินผ่านก็เริ่มมุงดู
'' เฮ้ยๆ มีคนทะเลาะกันถ่ายวิดิโอดิ ''
 
ชายทั้งสามต่างแลกหมัดกับเซียนกันไปมาแต่เฒ่าเซียนก็ไม่ได้เหมือนพวกอ่อนแอเมื่อโดนสายหมัดใส่เฒ่าเซียนก็จะเริ่มเบี่ยงตัวเล็กน้อยเพื่อหลบ แต่เฒ่าเซียนเมื่อออกหมัดไปก็รู้สึกว่าร่างกายของตัวเองนั้นไม่คอยทำตามคำสั่งและตอนนี้เฒ่าเซียนนั้นเหนื่อยหอบอย่างมาก เพียงแค่เฒ่าเซียนออกหมัดไปก็ทำให้ตัวเองนั้นเหนื่อยเจียนตาย 
 
'' เหรี้ยเอยแมงยังกับแมงสาป '' ปั้งง
 
ชายทั้งสี่ยังคงยืนแลกหมัดกันจนหน้าตา บิดเบี้ยวเลือดไหลออกจากจมูกจนท้ายสุดก็มีบุคคลที่ห้าวิ่งเข้ามาห้าม ทั้งสี่คน
 
ปี๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ
 
'' ตำรวจมาวิ่งดิ ! '' เฒ่าเซียนเห็นชายทั้งสามวิ่งหนีไปก็ยืนอย่างองอาจจน สัญชาญญาณเตือนให้ตัวมันเองก็วิ่งหนีเช่นกัน ไม่รอช้าเฒ่าเซียนพลันรู้สึกหมดแรงร่างกายรู้สึกเหมือนคนปวกเปียก เลยตรวจสอบร่างกายของตนเอง นั้นทำให้เฒ่าเซียน ตัวตื่นตกหนกอีกครั้ง ทั้งปราณเซียนเทียน วิทยายุทธ  วิชาบ่มเพราะพลัง กายา ของมันพลันหายไปหมด จุดชีพจรราวกับคนพิการ นี้ทำให้เฒ่าเซียน ตื่นตระหนกตกใจอย่างมาก
 
'' นี้มันเรื่องอันใดกันเฒ่าเซียนผู้นี้ที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลกหล้าตอนนี้กับเป็นเพียงไอคนพิการแถมยังถูก ไอพวกสามหาวที่ไม่มีลมปราณหรือวิทยายุทธ ตบตีจนเลือดออกมา  และ ข้าสมควรตกตายไปแล้วแต่กับมีชีวิตและกายหยาบอันใหม่แถมมีแต่เรื่องแปลกปละหลาดทีข้าไม่เคยพบเจอ สวรรค์ท่านช่าง เล่นตลกอันใดกัน '' เฒ่าเซียนพึบพัมกับตัวเอง  แต่ ก็ยังวิ่งงไปเรื่อย ๆ โดยที่ไม่ได้สนใจเลยสักนิดว่าตัวเองกำลังวิ่งไปไหน เพราะอยู่ในภวังค์ที่กำลังครุ่นคิดอยู่
 
วิ่งไปได้สักพักเฒ่าเซียนก็ตื่นจากภวังค์ก็เห็นพลันมองไปสิ่งรอบตัวมีต้นไม่ใหญ่และเสาเหล็กยาวๆแปลกๆมีไฟสีเหลืองออกมา และมีป้ายเขียนว่าที่สาธารณะ เฒ่าเซียนกำลังยืนครุ่นคิดก็ตื่นพลันปวดหัวอย่างหนักราวกับมีสายน้ำกำลัง เข้ามาในหัวอย่างต่อเนื่อง
 
'' อัก นี้มันเรื่องอันใดกัน อ้ากกกกกกกกกก ''  เฒ่าเซียนพลันร็สึกความเจ็บปวดไหลมาไม่หยุดจนตัวเองได้ล้มลงไปคุกเข่าที่พื้น
 
'' ภาพแปลกๆนี้มันอะไร ''  เฒ่าเซียนที่กำลังรับความเจ็บปวดราวกับหัวจะระเบิดซึงเป็นความเจ็บปวดในชีวิตพันๆปีของมัน ซึ่งโลกเก่า มิอาจมีใครมาทำร้าย เฒ่าเซียนผู้นี้ได้ แต่ตอนนี้กลับร้องกระวนกระวายจับศีษระราวกับคนบ้า ผ่านไปสักพักเฒ่าเซียนก็หายเจ็บปวดแล้วหมดสติไปพิงต้นไม้ข้างๆ